บทที่ 301 หัวหน้าเย่ โล่เฟยเอ๋อมาเข้าร่วมการแข่งขัน
เย่รู่ไป๋ไม่สามารถเรียกชื่อโล่เฟยเอ๋อโดยตรงได้อย่างธรรมชาติ ต้องรู้ด้วยว่าเจ้านายของเขาก็อยู่ที่นี่
เขาหัวเราะแห้ง ถามโล่เฟยเอ๋อ “คุณกับผู้ช่วยโจวมาร่วมงานการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกด้วยกันหรือ?”
“ไม่ใช่ ฉันมา…..” โล่เฟยเอ๋อยังพูดไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงอุทานดังมาจากฝั่งนั้น
“ไต้เหวยนักเรียนของคุณไล๋เหมิง……”
“การประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกที่เป็นยอดนิยมอันดับหนึ่ง…..”
เธอหันหน้าไปโดยไม่รู้ตัว เห็นไต้เหวยเข้ามาจากทางประตูหลัก
ตอนที่โล่เฟยเอ๋อเห็นไต้เหวย ไต้เหวยก็เห็นโล่เฟยเอ๋อแล้ว ฝีเท้าของเขาชะงักไป จากนั้นหมุนตัวเดินมาหาโล่เฟยเอ๋อ
โล่เฟยเอ๋อกำลังเตรียมจะอ้าปากพูด เย่รู่ไป๋ที่ยืนอยู่ข้างเธอนำหน้าไปแล้วหนึ่งก้าว เอ่ยกับไต้เหวยอย่างเคารพนบนอบ: “สวัสดีครับ คุณไต้เหวย”
เย่รู่ไป๋เคยเข้าร่วมนิทรรศการผลงานของหัวหน้านักออกแบบคุณไล๋เหมิงของALมาก่อน ดังนั้นเลยรู้จักไต้เหวย
อย่างไรก็ตามไต้เหวยไม่ได้รู้จักเย่รู่ไป๋ เขาย่นขมวดคิ้วมองเย่รู่ไป๋ จากนั้นจึงลากสายมาหยุดที่โล่เฟยเอ๋อ “ทำไมคุณไม่มากับคุณไค่ตี้?”
“ฉันมากับเพื่อน” โล่เฟยเอ๋อตอบด้วยยิ้ม
ไต้เหวย ‘อ่อ’ รับคำ ตอนนี้ถึงพยักหน้าให้กับเย่รู่ไป๋ที่ยืนอยู่ข้างโล่เฟยเอ๋อ “สวัสดีครับ”
ได้รับคำทักทายจากไต้เหวย เย่รู่ไป๋ตะลึงเล็กน้อยที่ได้รับความเมตตาอย่างคาดไม่ถึง “สวัสดีครับ”
ไต้เหวยพยักหน้า จากนั้นจึงหันไปพูดกับโล่เฟยเอ๋อ: “ได้เวลาเข้าสนามแล้ว ไปด้วยกันไหม?”
“ได้สิ” โล่เฟยเอ๋อพยักหน้า จากนั้นก็หันไปพูดกับโจวเฉิง: “อีกเดี๋ยวรบกวนคุณแล้ว”
“คุณวางใจเถอะ” โจวเฉิงต่อหน้าโล่เฟยไม่กล้าเรียกเธอว่าคุณนาย พูดแค่สามคำ ‘คุณวางใจเถอะ’
โล่เฟยเอ๋อ ‘อืม’ ตอบเบา ๆ จากนั้นก็เอ่ยกับเย่รู่ไป๋: “หัวหน้าเย่ ฉันเข้าไปก่อนแล้ว ไว้เจอกัน”
“ไว้เจอกัน…..” เย่รู่ไป๋มองตามอย่างโง่ ๆ เห็นโล่เฟยเอ๋อกับไต้เหวยเข้าสนามแข่งขันจากทางเข้าผู้แข่งขันไปด้วยกันแล้ว ถึงได้สติกลับมา ถามโจวเฉิง “ผู้ช่วยโจว โล่เฟย…..คุณหนู…..เธอไม่ได้มาดูการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกหรอกเหรอ?”
สมองทึ่มจริง ๆ คนที่มาดูการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกจะสามารถเข้าสนามผ่านทางเข้าผู้เข้าแข่งขันได้ไหม?
โจวเฉิงกรอกตามองบนอยู่ในใจลึก ๆ ถามกลับ: “ใครบอกคุณว่าคุณนายของพวกเรามาดูการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลก?”
“เอ่อ….” จริง ๆ ก็ไม่มีใครพูดมาก่อน เย่รู่ไป๋ถูจมูกไปมา จากนั้นจึงอธิบาย: “ตอนนั้นเป็นความผิดผมเอง ที่ไม่ได้ถามให้ชัดเจนแล้วเตะเธอออกจากโควตาเข้าร่วมแข่งขันรอบแรก ต่อมาคุณหนูบอกว่าไม่ได้ให้คุณเตรียมจำนวนโควต้าการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกจูเนียร์ทัวร์นาเมนต์ให้เธอ ดังนั้นฉันเลยคิดว่าเธอแค่มาดูการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลก”
สำหรับโล่เฟยเอ๋อที่พลาดการแข่งขันครั้งนี้ เย่รู่ไป๋ที่จริงแล้วรู้สึกผิดมาตลอด
ที่แท้ก็เป็นคุณที่เตะคุณนายออกจากรายชื่อการแข่งขันรอบแรก! มิน่าประธานซูถึงอคติกับคุณ!
โจวเฉิงหันไปมองเย่รู่ไป๋ แล้วตอบอย่างเย็นชา “จริง ๆ แล้วบริษัทไม่ได้เตรียมจำนวนโควต้าจูเนียร์ทัวร์นาเมนต์ให้คุณนาย”
บริษัทไม่ได้เตรียมโควตา? แล้วทำไมเธอถึงเข้าร่วมการแข่งขันได้? เย่รู่ไป๋คิดในใจ ในเวลาเดียวกันก็ถามออกมา “แล้วโล่เฟย…..ทำไมคุณหนูถึงสามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้?”
เข้าร่วมการประกวดออกแบบเครื่องประดับระดับโลกนอกจากผ่านจูเนียร์ทัวร์นาเมนต์ผ่านเข้ารอบแล้ว ยังมีอีกวิธีหนึ่ง”
อีกวิธีหนึ่ง? เย่รู่ไป๋ขมวดคิ้วคิดไปคิดมาแล้ว ก็เข้าใจทันที “จดหมายแนะนำจากอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก? ไม่สิ…..” แต่ในไม่นานเย่รู่ไป๋ก็พบว่าบางอย่างนั้นไม่ถูก “ต่อให้มีจดหมายแนะนำจากอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก ก็ไม่น่าจะสนิทสนมกันดีกับคนแบบคุณไต้เหวย” ตอนที่เย่รู่ไป๋คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจอยู่นั้น เสียงเบาหวิวของโจวเฉิงก็ลอยมา “ถ้าหากครูของพวกเขาในเวลาเดียวกันล้วนเป็นอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลกล่ะ?”
ถ้าหากครูของพวกเขาในเวลาเดียวกันล้วนเป็นอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก อย่างนั้นพวกเขาย่อมสนิทสนมกันดี…..
ล้วนเป็นอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก?
อย่าบอกนะว่า อาจารย์ของโล่เฟยเอ๋อเหมือนกับคุณไล๋เหมิงอาจารย์ของคุณไต้เหวย เป็นอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก?
“ผู้ช่วยโจว คุณจะบอกว่าอาจารย์ของคุณโล่……” เย่รู่ไป๋เตรียมถามโจวเฉิงให้ชัดเจน แต่พอเขาหันไปถึงพบว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ โจวเฉิงได้แยกตัวออกไปแล้ว
“ผู้ช่วยโจวทำไมไม่พูดให้ชัดเจนก็ไปแล้ว?” ตอนเย่รู่ไป๋กำลังพึมพำอยู่นั้น คาริน่าก็ได้เข้ามาหา
“เย่ คุณมาทำอะไรอยู่ที่นี่ ควรเข้าสนามแล้ว”
“อืม” เย่รู่ไป๋ได้สติกลับมา กลับไปที่ทีมกับคาริน่า แต่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตลอด
คาริน่ามองออกว่าเย่รู่ไป๋ผิดปกติจึงถามอย่างเป็นห่วง “เย่ คุณเป็นอะไรไป?”
“เมื่อกี้ผมเห็นผู้ช่วยโจวกับคุณโล่แล้ว” เย่รู่ไป๋กดเสียงตอบ
“ผู้ช่วยโจว?” คาริน่างุนงงไป ก่อนจะรู้ว่าผู้ช่วยโจวที่เย่รู่ไป๋พูดถึงคือใคร “เขาเป็นผู้ช่วยข้างกายท่านประธานไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาที่นี่? แล้วคุณโล่เป็นใคร?”
เย่รู่ไป๋เว้นไปพักหนึ่ง อธิบายตอบ: “ผู้ช่วยโจวมาเป็นเพื่อนคุณโล่เข้าร่วมการแข่งขัน และคุณโล่ก็คือโล่เฟยเอ๋อ”
ตอนนี้เปลี่ยนเป็นคาริน่าที่ตกตะลึงแล้ว “โล่เฟยเอ๋อมาข้าร่วมการแข่งขัน?” ไม่ใช่ว่าเธอถูกคุณเตะออกจากโควตาเข้าร่วมการแข่งขันแล้ว?”
เย่รู่ไป๋น้ำลักน้ำลายอย่างประดักประเดิด ก่อนจะตอบ “แค่กแค่ก…..อาจารย์ของเธอเป็นอาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก”
“อาจารย์ออกแบบเครื่องประดับระดับโลก!” คาริน่าอุทานออกเสียง ทำให้คนที่อยู่รอบข้างมองมาที่พวกเขากันหมด
เย่รู่ไป๋ยกนิ้วชี้ขึ้นทำท่าทาง ‘ชู่ว’ แนบริมฝีปาก “คุณเบาเสียงหน่อย”
คาริน่ามองไปรอบ ๆ จากนั้นลดเสียงลงถาม “แล้วอาจารย์ของเธอคือใคร?”
“ไม่แน่ใจ รู้แค่เพียงเป็นคนระดับเดียวกับคุณไล๋เหมิง” เย่รู่ไป๋ตอบ
ได้ยินคำของเย่รู่ไป๋ คาริน่าก็อุทานออกเสียงอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้เสียงเบากว่าครั้งที่แล้วลงมาก “พระเจ้า! อาจารย์ระดับเดียวกับคุณไล๋เหมิง”
เย่รู่ไป๋ตบไหล่คาริน่าที่กำลังตื่นเต้นพูด: “พอแล้ว ไม่ต้องตกใจแล้ว พวกเราไปหาผู้ช่วยโจว ไปถามเขาก็รู้ทั้งหมดแล้ว”
“ใช่ ไปหาโจวเฉิงแล้วถามให้ชัดเจน” คาริน่าพยักหน้าอย่างคล้อยตาม
“พวกเราแยกกันหา หาเจอแล้วค่อยโทร…..”
ตอนที่เย่รู่ไป๋กับคาริน่าตามหาโจวเฉิง แต่ทว่าโจวเฉิงกำลังตามหาซูซีมู่
เดิมทีเขาคิดว่าคงหาประธานของตนเองได้ไม่ยาก เข้ามาในสนามแข่งแล้ว โจวเฉิงถึงพบว่า ง่ายอะไรล่ะ หลอกคนน่ะสิ
เขาหาแล้วหนึ่งรอบไม่เจอซูซีมู่ แต่คาริน่ากลับเห็นเขาแล้วจึงโทรบอกเย่รู่ไป๋
รอเย่รู่ไป๋มาถึงแล้ว คาริน่ากับเขายิ้มทักทายโจวเฉิง “หัวหน้าเย่……”
“อืม” โจวเฉิงใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพยักหน้า กวาดสายตาไปรอบ ๆ
ทำไมหาตั้งนานแล้วยังไม่เจอประธานซูเลย? หรือว่าประธานซูจะไม่ได้มาที่สนามแข่งขัน? คงไม่หรอกน่า..
