บทที่ 331 สามีช่วยระบายความโกรธให้เธอ
ทั่วทั้งสำนักงานตกอยู่ในความเงียบไปชั่วขณะ แม้แต่เสียงอุทานตกใจทั้งหลายก็หายไป
โล่เฟยเอ๋อลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ “ทำไมนายมาเร็วขนาดนี้? ซิ่งรถมาเหรอ?”
จากบริษัทมาที่บริษัทดี้ก้วนต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง แถมก่อนหน้านี้ซูซีมู่ก็บอกเองว่าครึ่งชั่วโมง
แต่ตอนนี้เขาใช้เวลาเพียงแค่ยี่สิบนาทีก็มาถึงที่นี่แล้ว โล่เฟยเอ๋อเลยเดาว่าเขาน่าจะซิ่งรถมา
ซูซีมู่ไม่ได้ตอบคำถามโล่เฟยเอ๋อ แล้วถามตามตรง “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอ?”
เพราะคำพูดของเธอเพียงประโยคเดียว ทำให้เขาหยุดการประชุม แล้วรีบซิ่งรถมาเพื่อถามเธอตรงๆ ว่า เกิดอะไรขึ้น?
ชั่วขณะนั้นโล่เฟยเอ๋อรู้สึกว่าตนเองทำตามอำเภอใจมาก
ไม่ใช่แค่โดนคนดูถูกเองหรือไง? แค่รู้สึกไม่พอใจเองไม่ใช่เหรอ? แพ้แล้วมันเป็นอย่างไร? ทำไมถึงต้องให้เขารีบมาด้วย?
ซูซีมู่เห็นโล่เฟยเอ๋อไม่พูด ก็เริ่มขมวดคิ้วแล้ว สายตามองไปทางคนอื่นๆ ที่อยู่ในสำนักงานแวบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าไม่มีคนที่เขารู้จัก จึงก้มหน้าลงแล้วกระซิบถามโล่เฟยเอ๋ออย่างละเอียด “มีเรื่องอะไรบอกฉัน ฉันจะระบายอารมณ์ให้เธอเอง”
ไม่ถามสาเหตุ ไม่ถามที่มาที่ไป แล้วระบายอารมณ์ไปเลย
นี่แหละสามีของเธอ
โล่เฟยเอ๋อเม้มริมฝีปากอย่างแรงแล้วตอบ: “ไม่เป็นไร จู่ๆ ฉันก็อยากให้นายมารับฉัน”
ซูซีมู่พยักหน้าแล้วตอบแค่ ‘อืม’ จากนั้นเดินไปที่หน้าโต๊ะทำงานของโล่เฟยเอ๋อ แล้วหยิบเสื้อโค้ตและกระเป๋าของเธอ ส่วนมืออีกข้างก็กุมมือเธอแล้วเดินออกไปข้างนอก “พวกเราไปกันเถอะ”
ปรากฏว่าเพิ่งจะเดินไปได้สองก้าว ยี่ขื่อเว่ยก็เอ่ยปากขึ้นมา “โล่เฟยเอ๋อ แฟนของเธอหล่อมากก็จริง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นคนรวยที่ขับ Mercedes Benz SLR 722”
พอได้ยินคำพูดของยี่ขื่อเว่ย โล่เฟยเอ๋อก็แทบจะโมโหตาย
ตอนแรกเธอวางแผนที่จะปิดบังซูซีมู่ แล้วปล่อยเรื่องนี้ไป
แต่สุดท้ายยี่ขื่อเว่ยก็รนหาที่ตาย
ถึงแม้ว่ายี่ขื่อเว่ยจะพูดแค่ประโยคสั้นๆ ง่ายๆ แบบนี้ แต่ซูซีมู่เป็นคนอย่างไร? ตอนนี้เขาคงจะปะติดปะต่อเรื่องได้แล้ว
ตอนนี้เขามีสีหน้าที่มืดครึ้มแล้ว จากนั้นดวงตาคมกริบและเย็นชาของเขาก็กวาดมองไปทางยี่ขื่อเว่ยที่กำลังพูดอยู่
สีหน้าของเขาดูมืดครึ้มและน่ากลัวเล็กน้อย แต่น้ำเสียงกลับราบเรียบเกินไป “คนรวยที่ขับ Mercedes Benz SLR 722?”
ถึงแม้ว่ายี่ขื่อเว่ยจะรู้สึกว่าการแสดงออกบนใบหน้าที่หล่อเหลาของแฟนโล่เฟยเอ๋อคนนี้จะดูน่ากลัวมาก แต่เพื่อศักดิ์ศรีแล้ว เธอจึงเลือกที่จะเมินเฉย “โล่เฟยเอ๋อโม้ว่าแฟนของเธอเป็นคนรวยที่ขับ Mercedes Benz SLR 722 แต่ดูท่าทางของคุณ นอกจากภายนอกที่ดูดีแล้ว…” ยี่ขื่อเว่ยยังไม่ทันพูดจบ โล่เฟยเอ๋อก็ตะโกนด้วยสีหน้าที่เย็นชา: “ยี่ขื่อเว่ย เธอหุบปาก”
ยี่ขื่อเว่ยส่งเสียงไม่พอใจออกมาเล็กน้อยและไม่ได้พูดต่อ
ซูซีมู่หลุบตาลงอย่างเย็นชา จากนั้นก้มหน้าถามโล่เฟยเอ๋อ “มีเงินไม่เท่าคนอื่นเหรอ?”
“ที่ไหนกันล่ะ?” โล่เฟยเอ๋อกลอกตามองบน ขอร้องล่ะ นายซุ่มโจมตีตลาดหุ้นของประเทศJ ทำให้เกิดวิกฤตทางการเงินในเอเชียนอกจากนี้ยังทำให้ก่อกวนใบหุ้นและตลาดสัญญาซื้อขายล่วงหน้า นยุโรปและอเมริกา การช่วงชิงความมั่งคั่งของยุโรปและอเมริกาอย่างโจ่งแจ้ง ประธานซูผู้ร่ำรวย ยังจะมีสักกี่คนที่มีเงินมากกว่าคุณ!
ซูซีมู่จะไม่รู้ว่าสมองน้อยๆ ของโล่เฟยเอ๋อคิดอะไรอยู่เหรอ? แววตาของเขามีความรักใคร่ตามใจวาบผ่านแวบหนึ่ง จากนั้นถาม “อย่างนั้นมันเป็นอย่างไร?”
“ก็แค่ฉันไม่ระวังชนเธอเข้า จากนั้นทำนาฬิกาข้อมือCOCOราคาสองแสนกว่าเรือนนั้นของเธอพัง เธอเลยด่าว่าฉันเป็นพวกคนจน สวมเสื้อผ้าระดับล่างที่ขายตามข้างทางทั้งเนื้อทั้งตัวรวมกันไม่ถึงสองร้อยหยวน ชดใช้นาฬิกาให้เธอไม่ได้” ผู้หญิงก็เป็นอย่างนี้แหละ ต่อหน้าคนรักก็จะกลายเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ขี้ฟ้องบ้าง เล่าความทุกข์บ้างและเรื่องอื่นๆ ล้วนไม่เป็นเรื่อง
พอได้ยินว่าโล่เฟยเอ๋อถูกด่าแล้ว สีหน้าของซูซีมู่ก็มืดครึ้มอย่างรุนแรง “ด่าเธอ?”
โล่เฟยเอ๋อรู้ว่าซูซีมู่โกรธแทนเธอแล้ว เธอจึงยกมือขึ้นตบมือของซูซีมู่เบาๆ จากนั้นก็พูดต่อ: “จากนั้นฉันก็โกรธจนทนไม่ไหว เลยบอกว่าผู้ชายของฉันขับ Mercedes Benz SLR 722”
ในความเป็นจริงแล้วจางเจียเจียกับยี่ขื่อเว่ยเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง แต่โล่เฟยเอ๋อกลัวว่าซูซีมู่จะขุ่นเคืองที่ถูกคนอื่นเอาเขาไปเปรียบเทียบกับยี่ขื่อเว่ย ดังนั้นเธอจึงเอาเรื่องทุกอย่างไว้กับตัวเอง
เมื่อวานนี้รถ Mercedes Benz ที่ติดตั้งอุปกรณ์เสริมกันกระสุนถูกส่งไปตรวจสอบและซ่อมแซม ดังนั้นที่ขับมาเลยเป็นรถ Mercedes Benz SLR 722 ซูซีมู่พยักหน้าแล้วตอบแค่ ‘อืม’ และถามต่อ “หลังจากนั้นล่ะ?”
“จากนั้นเธอก็ไม่เชื่อน่ะสิ หาว่าฉันขี้โม้!”
ซูซีมู่ขมวดคิ้ว
“เธอบอกให้ฉันโทรศัพท์ ให้ฉันเรียกแฟนคนรวยของฉันมา”
ซูซีมู่คลายคิ้วที่ขมวดชนกัน
“จากนั้นฉันไม่อยากโทรศัพท์ เธอก็บอกว่าแฟนคนรวยของฉันไม่กล้าสู้หน้าผู้คน” โล่เฟยเอ๋อพูดประโยคนี้ด้วยความโกรธมาก
แต่ซูซีมู่เป็นคนอย่างไร? วินาทีนั้นเขาก็เข้าใจความหมายที่แอบแฝงอยู่ในคำพูดนั้น
สีหน้ามืดครึ้มจนน่ากลัว
“ดังนั้น ฉันก็เลยโทรศัพท์หานาย…” ประโยคหลังจากนั้น โล่เฟยเอ๋อไม่มีหน้าจะพูด
เพราะไม่ว่าจะมองอย่างไร ก็เป็นเพียงเรื่องเปรียบเทียบกันเล็กๆ น้อยๆ
“ดังนั้นจุดประสงค์ที่เธอโทรศัพท์หาฉัน ก็เพื่อที่จะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าฉันเป็นคนรวยจริงๆ ?”
พอได้ยินคำพูดนี้ของซูซีมู่ หัวใจของโล่เฟยเอ๋อก็เต้นตุบๆ
แย่แล้ว ซูซีมู่เกลียดเรื่องพวกนี้ เขาโกรธแล้ว! ทำอย่างไรดี?
ในตอนที่โล่เฟยเอ๋อกำลังไม่สบายใจอยู่นั้น ซูซีมู่กลับพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ “เฟยเอ๋อ ทำอย่างไรดี? วันนี้ฉันไม่ได้ขับรถ Mercedes Benz SLR 722 แต่เป็น Mercedes Benz กันกระสุนนำเข้าคันนั้น”
เอ๋ คาดไม่ถึงว่าซูซีมู่จะเอาเรื่องรถมาพูดเล่น หรือว่าจะไม่ได้โกรธ? โล่เฟยเอ๋อแอบเงยหน้าขึ้นแล้วเพ่งมองซูซีมู่ สิ่งที่เห็นไม่เพียงแต่จะไม่เห็นความไม่พอใจสักนิดบนในหน้าเขา แต่กลับเห็นรอยยิ้มบางๆ รักใคร่และอบอุ่นที่ดูเหมือนไม่มีอะไร
เธอคงไม่ได้เกิดภาพลวงตาหรอกนะ! โล่เฟยเอ๋อกะพริบตา หลังจากนั้นมองซูซีมู่ ก็ยังคงเป็นรอยยิ้มที่แสนรักใคร่และอบอุ่นเหมือนเดิม
ชั่วขณะนั้นโล่เฟยเอ๋อก็ทึ่มทื่อไปแล้ว
นี่มันอะไรกัน? ซูซีมู่ไม่โกรธ แถมยังมีความสุขมาก?
เขามีความสุข?
ซูซีมู่รีบเก็บการแสดงออกทางสีหน้าของโล่เฟยเอ๋อไว้ในสายตา รู้สึกแค่เพียงว่าเธอน่ารักไม่ไหวแล้ว
เธอคงจะคิดว่าที่เขาตั้งใจรีบมาหาเธอเป็นพิเศษ เป็นเพราะโกรธที่เธอที่แข่งกับคนอื่นว่าผู้ชายของใครรวยใช่ไหม?
เขาโกรธ แต่ไม่ได้โกรธเรื่องนี้
เขาโกรธเพราะคาดไม่ถึงว่าจะมีคนด่าโล่เฟยเอ๋อว่าเป็นพวกคนจน
ถึงแม้จะบอกว่า ที่โล่เฟยเอ๋อแข่งกับคนอื่นเรื่องแฟนของใครรวย
บอกตามตรง มันอากจะเป็นความคิดที่เด็กไปสักเล็กน้อย แต่พอนึกถึงท่าทางโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจของเธอ‘แฟนฉันอย่างนั้นอย่างนี้’ เขาก็ยินยอมอย่างมากที่จะให้เธอเป็นเด็กแบบนี้
ขอแค่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของเขา เธอก็จะสามารถเป็นเด็กแบบนี้ได้ตลอดไป
ซูซีมู่ลูบศีรษะปุกปุยแล้วเอ่ยว่า: “ก็ได้ ไม่โกรธแล้ว สามีจะระบายอารมณ์ให้เธอเอง หลังจากระบายอารมณ์เสร็จแล้ว พวกเรากลับกัน”
สามี…สามี…คาดไม่ถึงว่าซูซีมู่จะให้คำเรียกขานนี้ ‘สามี’ อ๊าย! โล่เฟยเอ๋อเปล่งประกายไปทั่วทั้งตัวแล้ว ยิ้มอย่างดีใจแล้วพูดว่า “ได้”
พอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของโล่เฟยเอ๋อ ซูซีมู่ก็ยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็หยิบสมุดเช็คและปากกาออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูทและกรอกข้อมูลอย่างรวดเร็ว
หลังจากกรอกเสร็จ ซูซีมู่ก็ส่งเช็คให้ยี่ขื่อเว่ย “เอาเงินสองแสนนี้ไป แล้วไสหัวออกไปจากบริษัทดี้ก้วนซะ”
ลงมือครั้งเดียวก็สองแสน…เสียงสูดลมหายใจดังขึ้นในสำนักงาน
