บทที่ 372 ไป๋หวนหยู่ช่วยซูซีมู่
“ไสหัวไป……” สายตาคมปลาบของซูซีมู่มองผู้รักษาความปลอดภัยอย่างเย็นชา จากนั้นก็ก้าวเท้าก้าวใหญ่ๆ ไปยังล็อบบี้ของบริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อ
“คุณผู้ชายครับ คุณไม่……” ผู้รักษาความปลอดภัยยังคงคิดจะขวางซูซีมู่ ตอนนี้เองเย่รู่ไป๋ก็ลงมาจากรถคันหนึ่งอย่างรีบร้อน เอ่ยขึ้นกับผู้รักษาความปลอดภัยว่า “นี่เป็นประธานของพวกเราเขากำลังรีบไปพบประธานไป๋ ทางที่ดีคุณอย่าขวางทางดีกว่า”
เมื่อผู้รักษาความปลอดภัยได้ยินเย่รู่ไป๋พูดเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องไม่กล้าขวางทางอีก
เย่รู่ไป๋ถอนหายใจออก รีบก้าวเท้าตามซูซีมู่ไป “ประธานซู……”
ซูซีมู่ไม่ได้ตอบรับเย่รู่ไป๋ เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ในล็อบบี้ “ห้องควบคุมกล้องวงจรผิดของพวกคุณอยู่ที่ไหน”
หญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ได้ยินคำพูดของชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนนี้ ก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง “ไม่ทราบว่า คุณผู้ชายมีเรื่องอะไรหรือคะ”
ซูซีมู่พูดจุดประสงค์ของตัวเอง “ผมจะตรวจกล้องวงจรปิดของบริษัทพวกคุณ”
พอหญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ได้ยินคำพูดของซูซีมู่ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “คุณคะ ที่นี่เป็นบริษัทบริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อนะคะ กรุณาอย่าหาเรื่องที่นี่ค่ะ”
เย่รู่ไป๋ที่รีบตามเข้ามาจากด้านหลังไม่เข้าใจว่าซูซีมู่จะหาห้องควบคุมกล้องวงจรปิดทำไมกัน แต่เดาว่าคงต้องเกี่ยวกับโล่เฟยเอ๋อแน่
ตามความเข้าใจของเขาที่มีต่อประธาน ขอเพียงเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโล่เฟยเอ๋อ ล้วนเป็นเรื่องใหญ่ เขารีบพุ่งไปคุยกับหญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ “คุณครับ คุณเข้าใจผิดแล้วเราไม่ได้จะมาหาเรื่องนะครับ ประธานซูของเรามีเรื่องสำคัญจึงต้องการจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดของบริษัทพวกคุณ”
หญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์เอ่ยขึ้นอย่างโมโห “คุณคะ กล้องวงจรปิดของบริษัทเราไม่ใช่ใครที่ไหนก็สามารถตรวจสอบได้นะคะ”
เย่รู่ไป๋มองไปยังซูซีมู่ที่กำลังจะปะทุอยู่รอมร่อ จากนั้นก็เอ่ยกับหญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ว่า “คุณครับ นี่เป็นประธานของบริษัทซูซื่อ ทางที่ดีคุณควรรายงานเบื้องบนของคุณก่อนจะตัดสินใจนะครับ”
พอหญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ได้ยินเย่รู่ไป๋แนะนำว่าซูซีมู่เป็นประธานของบริษัทซื่อ ก็อึ้งไป จากนั้นก็รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา เริ่มรายงานถึงสถานะของซูซีมู่และจุดประสงค์ที่เขามา
หลังจากได้รับการยืนยันจากเบื้องบนแล้ว หญิงสาวหน้าเคาน์เตอร์ก็รีบรายงานต่อแผนกควบคุม จากนั้นก็พาเย่รู่ไป๋และซูซีมู่ไปยังห้องวงจรปิด
“สวัสดีครับ ผมเป็นหัวหน้าแผนกห้องควบคุมครับ” หัวหน้าแผนกห้องควบคุมแนะนำตนเองอย่างมีมารยาท
ซูซีมู่ไม่เสียเวลา ถามขึ้นทันทีว่า “ห้องกล้องวงจรปิดอยู่ที่ไหน”
“อยู่ชั้นสามครับ” หัวหน้าแผนกห้องควบคุมตอบ
“ช่วยนำทางหน่อย”
“ได้ครับ……”
เดิมทีไป๋หวนหยู่กำลังยุ่งอยู่กับการดูการออกแบบภาพวาดของผู้เข้าแข่งขัน เลขามารายงานที่ห้องทำงานว่า ประธานของบริษัทซูซื่อมา
ตอนแรกเขาคิดว่าได้ยินผิดไป ซูซีมู่จะมาที่บริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อทำไม บริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อของพวกเขากับบริษัทซูซื่อจะติดต่อกันก็แค่เรื่องที่เกี่ยวกับบริษัทตี้ก้วนเท่านั้น แต่บริษัทเล็กๆ เช่นนั้น ก็คงไม่ต้องลำบากให้เขาต้องมาด้วยตัวเอง
ไป๋หวนหยู่ในหัวมีคำถามผุดขึ้นมากมาย ก็ได้ยินเลขาพูดขึ้นว่า ที่ประธานของบริษัทซูซื่อมานั้น ก็เพื่อจะมาดูกล้องวงจรปิดของไป๋จิวเวลลี่อินเตอร์เนชั่นเนลโดยเฉพาะ
ตอนนี้ไป๋หวนหยู่ยิ่งไม่เข้าในสถานการณ์เข้าไปใหญ่ หลังจากใช้ความคิด เขาก็พาบอดี้การ์ดไปยังชั้นสามเพื่อพบกับซูซีมู่
เพิ่งก้าวเข้าไป ก็ได้ยินซูซีมู่พูดขึ้นว่า “เลือกกล้องวงจรปิดตรงหน้าประตูที่มีการแข่งขันออกแบบจิวเวลรี่”
หัวหน้าแผนกควบคุมมองไปยังไป๋หวนหยู่ที่เพิ่งเดินเข้ามา “ประธานไป๋……”
“ไปเลือกกล้องวงจรปิดให้ประธานซู” ไป๋หวนหยู่พูดจบ จากนั้นก็เดินไปหาซูซีมู่
“ประธานซู ไม่พบกันนานเลยนะ”
ซูซีมู่ตอบกลับด้วยเสียงเย็นชาว่า “ประธานไป๋” สายตาอยู่ที่กล้องวงจรปิด
ไป๋หวนหยู่เป็นถึงผู้ดูแลของบริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อ นี่ยังเป็นครั้งแรกที่ถูกคนอื่นไม่สนใจไยดีเลยสักนิด
เขาย่อมเคยได้ยินถึงเรื่องความเย็นชาของซูซีมู่ ฉะนั้นจึงไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมากนัก
ซูซีมู่จองกล้องวงจรปิดอยู่สักพัก จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า “ดึงภาพกล้องวงจรปิดไปให้ใกล้กับช่วงเวลาที่จะสิ้นสุดการแข่งขัน”
พนักงานของแผนกควบคุมรีบทำการปรับตั้งค่าวีดีโอตามที่ซูซีมู่ขอทันที
ซูซีมู่จ้องวีดีโออย่างตาไม่กะพริบ ค้นหาเงาร่างของโล่เฟยเอ๋อ ยังไม่เจอภาพโล่เฟยเอ๋อ เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น นัยน์ตาของเขามีแววหงุดหงิด ซูซีมู่ล้วงมือถือออกจากกระเป๋า กดรับ
ปลายสายเป็นโจวเฉิง ทำให้สีหน้าของเขาดีขึ้นมาบ้าง “ประธานซู จับสัญญาณของมือถือคุณผู้หญิงได้แล้วครับ แต่ว่าที่นั่นเป็นแอฟริกาใต้ หากต้องการหาตัวคุณผู้หญิง คงจะลำบากสักหน่อย”
ลำบากแค่ไหนก็ต้องหาให้เจอ สายตาของซูซีมู่มีแววเย็นชา ทั้งๆ ที่เป็นเดือนพฤษภาคมอันร้อนระอุแต่คนรอบข้างกลับรู้สึก เข้าสู่หน้าหนาวอย่างกะทันหัน
“นายส่งที่อยู่ของสัญญาณมือถือเธอให้ฉันที”
“ได้ครับ ประธานซู ……”
หลังจากวางสาย ซูซีมู่ก็มองเห็นภาพของโล่เฟยเอ๋อ รีบพูดขึ้นว่า “หยุดอยู่ตรงนี้”
วีดีโอหยุดลงทันที
ซูซีมู่ก็พูดขึ้นว่า “ถอยหลังไป”
วีดีโอเริ่มถอยหลัง
“หยุด……” ซูซีมู่ร้องหยุดขึ้นอีกครั้ง วีดีโอหยุดอยู่ที่ภาพของโล่เฟยเอ๋อ
เย่รู่ไป๋ชี้ไปยังโล่เฟยเอ๋อที่อยู่ในวีดีโอและพูดขึ้นว่า “ประธานซู เป็นคุณผู้หญิง”
ฝ่ายไป๋หวนหยู่ก็คิดไม่ถึงว่าคนที่ซูซีมู่ต้องการจะหาคือโล่เฟยเอ๋อนั่นเอง ยิ่งคิดไม่ถึงว่าโล่เฟยเอ๋อจะเป็นภรรยาของซูซีมู่
ไป๋หวนหยู่เก็บความรู้สึกอย่างมิดชิด จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้นว่า “พวกคุณจะตามหาเธอทำไมกัน”
เย่รู่ไป๋มองไปยังซูซีมู่แวบหนึ่ง จากนั้นก็ตอบว่า “คุณผู้หญิงของพวกเราหายตัวไปหลังจากจบการแข่งขัน”
ไป๋หวนหยู่ได้ยินเย่รู่ไป๋พูดว่าหายตัวไป ก็ขมวดคิ้วมุ่น จากนั้นก็เอ่ยขึ้นเหมือนนึกอะไรได้ “จากเวลาจบการแข่งขันจนถึงตอนนี้ก็ไม่กี่ชั่วโมง พวกคุณแน่ใจหรือว่าเธอหายตัวไปจริง ไม่ใช่ว่าไปที่ใดที่หนึ่งหรอกนะ”
เย่รู่ไป๋เองที่จริงก็ไม่เข้าใจว่าทำไมประธานของพวกเขาถึงได้มั่นใจนัก ฉะนั้นเขาจึงได้แต่ปิดปากเงียบไป
ไป๋หวนหยู่ไม่ได้รับคำตอบจากเย่รู่ไป๋ ก็มองไปยังซูซีมู่
แต่เสียดายที่ซูซีมู่ไม่มีเวลามาสนใจเขาเลย ความสนใจทั้งหมดของเขาอยู่ที่วีดีโอทั้งหมด กล้องวงจรปิดทั้งสี่ทั้งด้านหน้าด้านหลังด้านซ้ายด้านขวาตรงประตูห้องแข่งขัน เห็นได้ชัดว่าโล่เฟยเอ๋อได้ออกมาจากประตูห้องแข่งขันหลังส่งภาพที่ออกแบบเสร็จแล้ว พบเข้ากับคนคนหนึ่ง คนคนนั้นพูดอะไรบางอย่างกับเธอ
ร่างเธอสั่นสะท้าน จากนั้นก็นิ่งไปหลายวิ จากนั้นก็ตามคนคนนั้นไป
เย่รู่ไป๋เอ่ยขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “ประธานซู คุณผู้หญิงไปกับผู้จัดการใหญ่”
ซูซีมู่จ้องวีดีโอด้วยสายตาเย็นเยียบแต่คมปลาบ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “นายตามฉันมา” จากนั้น ก็หมุนตัวเดินอย่างรวดเร็วออกไปข้างนอก
ตอนนี้เองไป๋หวนหยู่ก็เอ่ยขึ้นว่า “รอก่อน”
ซูซีมู่หยุดฝีเท้า หันไปมองไป๋หวนหยู่และพูดขึ้นว่า “ประธานไป๋ ตอนนี้ผมกำลังรีบไปตามหาภรรยาผม หลังจบเรื่องแล้ว ผมจะมาขอบคุณคุณทีหลัง”
พูดจบซูซีมู่ก็หมุนตัว เตรียมจะจากไปอีกครั้ง
ครั้งนี้ไป๋หวนหยู่รีบก้าวเข้าไปขวางเขาเอาไว้ “ผมจะช่วยคุณหา”
ซูซีมู่มองไป๋หวนหยู่ ไม่พูดจา
ไป๋หวนหยู่ยังพูดอีกว่า “เคปทาวน์เป็นพื้นที่ของบริษัทจิวเวลรี่นานาชาติไป๋ซื่อ พวกเราหาคนง่ายกว่าคุณ”
ที่จริงสาเหตุสำคัญก็คือ โล่เฟยเอ๋อเป็นลูกพี่ลูกน้องของไป๋หวนหยู่
“ถ้าอย่างนั้น ก็ขอบคุณประธาน” ซูซีมู่กล่าวขอบคุณไป๋หวนหยู่
“ไม่ต้องเกรงใจเรื่องเล็กน้อย……”
