บทที่ 419 ผู้ช่วยคนใหม่หลินเฉิง
เมื่อได้ยินคำพูดของโจวเฉิง หมินหลง ก็ถามอย่างตื่นเต้น
“พวกคุณได้ทำลาย บริษัทนานาชาติหยุนหลงแล้ว ทำไมยังจะจับตัวลูกสาวฉันอีก?”
“ทำไม? คุณไม่รู้หรือว่า ลูกสาวของคุณ เป็นตัวการที่ทำให้ บริษัทนานาชาติหยุนหลงถูกทำลายล้าง?” โจวเฉิงยิ้มเยาะแล้วตอบกลับ
“เจียวเจียวเป็นตัวการ? เป็นไปไม่ได้ ……” หมินหลงพูดและชี้ไปที่โจวเฉิงอย่างโหดเหี้ยม “เป็นข้ออ้างของพวกคุณ ใช่ มันเป็นข้ออ้างของพวกคุณจริงๆ”
“แม้แต่เรื่องของ บริษัทนานาชาติหยุนหลงเรายังยอมรับ ยังจำเป็นต้องหาข้ออ้างไหม?” โจวเฉิงมอง หมินหลงที่ไม่ยอมรับความจริงอย่างเยาะเย้ย จากนั้นก็พูดเน้นย้ำทีละคำ “สาเหตุที่ทำลายบริษัทนานาชาติหยุนหลง
เป็นเพราะลูกสาวของคุณ หมินเจียวเจียว ล่วงเกินคนที่ไม่สมควรที่จะไปล่วงเกิน ส่วนคุณต้องการช่วยลูกสาวของคุณ ตอนนี้กำลังทำให้ แก๊งหยุนหลงเดือดร้อนไปด้วย”
ทุกๆ คำพูดของโจวเฉิง กระทบกระเทือน หมินหลง
อย่างหนัก
หมินเซียวหยุนก็น่าจะโกรธเคือง หมินหลงอย่างมาก เตะเข้าที่ตัว หมินหลงโดยตรง
หมินหลงก็ไม่ยอมแพ้ตามธรรมชาติ จากนั้นทั้งสองก็เริ่มต่อสู้กัน
และในเวลานี้ ซูซีมู่ซึ่งไม่ได้มีความเคลื่อนไหวมาโดยตลอด ก็ส่งสายตาเป็นสัญญาณให้กับโจวเฉิง
โจวเฉิงเดินไปทันที ดึงตัวหมินหลงและ หมินเซียวหยุน
ออกจากกัน
“ทั้งสองท่าน ประธานซูของเรามาในวันนี้ ไม่ใช่เพื่อมาดูท่านต่อสู้กัน”
หมินเซียวหยุนจ้องเขม็ง หมินหลงอย่างดุเดือด ดึงเสื้อผ้าบนตัวเล็กน้อย แล้วก็พูดกับซูซีมู่ด้วยความเคารพ “ประธานซู เรื่องเหล่านั้น หมินหลงเป็นคนทำหมด ฉันก็ถูกเขาหลอกเหมือนกัน”
“ฉันรู้ ดังนั้นที่ฉันมาในวันนี้ คือให้โอกาสคุณ” ซูซีมู่
ตอบเบาๆ
หมินเซียวหยุนชะงักไปครู่หนึ่งก่อน แล้วถามขึ้น “โอกาสอะไร?”
อย่าโทษเขาที่รู้กาลเทศะมีไหวพริบดีมากเช่นนี้ เพราะฝีมือในการจัดการของซูซีมู่ในครั้งนี้ โหดเหี้ยมมากเกินไปจริงๆ
แก๊งหยุนหลง อิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น
ในเวลาไม่ถึงสิบวัน ก็เกือบจะถูกถอนรากถอนโคน
พูดได้เพียงว่า หมินเซียวหยุนเขากลัวแล้วจริงๆ
ซูซีมู่ไม่ได้พูด หยิบเอกสารจากมือของโจวเฉิง ส่งให้ หมินเซียวหยุนโดยตรง
หมินเซียวหยุนเหลือบมองซูซีมู่อย่างสงสัย จากนั้นก็รับเอกสารมา เปิดออก เมื่อเขาเห็นสิ่งที่อยู่ในเอกสาร เขาก็ตกตะลึงในทันที
ในเอกสารว่า พวกอิทธิพลอำนาจของ แก๊งหยุนหลง ที่ถูก ซูซีมู่ครอบครองไป ซูซีมู่จะคืนให้เขาทั้งหมด แก๊งหยุนหลงยังคงเป็นยักษ์ใหญ่แห่งวงการมาเฟีย แต่พวกธุรกิจด้านมืดที่เปิดเผยไม่ได้ของ แก๊งหยุนหลงในก่อนหน้านี้ จะต้องจบลงทั้งหมด และผู้นำที่แท้จริง คือซูซีมู่
หมินเซียวหยุนดำรงอยู่ในฐานะตัวแทนของซูซีมู่เท่านั้น
เดิมทีแก๊งหยุนหลง ก็ถูกซูซีมู่กลืนกินครอบครองไปมากแล้ว ต่อให้จะซูซีมู่จะกำจัด แก๊งหยุนหลงทิ้งในตอนนี้ แต่ก็เป็นเพียงเรื่องที่เขาคำพูดเดียวเท่านั้น
ดังนั้น ซูซีมู่ได้ให้โอกาส หมินเซียวหยุนจริงๆ
ดวงตาของ หมินเซียวหยุนสว่างขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นถามว่า “ประธานซู คุณพูดจริงหรือ?”
ซูซีมู่พยักหน้า “จริงสิ”
“ฉันเชื่อใจประธานซูได้” หมินเซียวหยุนไม่รีรออะไร เอาปากกาเซ็นชื่อของตัวเองลงบนเอกสารโดยตรง
“หัวหน้าแก๊งหมินเด็ดขาด” ซูซีมู่ไม่ปิดบังความชื่นชมที่มีต่อ หมินเซียวหยุนในแววตาเลย
ถ้าไม่ใช่เพราะชื่นชมหมินเซียวหยุน บริษัทซูซื่อก็จะไม่อยู่ด้วยกันในเมือง A กับแก๊งหยุนหลง อย่างสงบไร้ความบาดหมางซึ่งกันและกัน มานานขนาดนี้
ครั้งนี้ หมินเซียวหยุนก็ถูก หมินหลงวางกับดัก
“ประธานซูชมเกินไปแล้ว” หมินเซียวหยุนพยักหน้าเบาๆ แล้วถามว่า “ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าประธานซู จะจัดการยังไงกับ หมินหลง?”
ซูซีมู่เลิกคิ้ว “หือ?”
หมินเซียวหยุนอธิบายทันที “หมินหลงเป็นคนกระทำผิดของ แก๊งหยุนหลง หากประธานซูไม่ต้องการเขา แก๊งหยุนหลงจะลงโทษเขา”
“ฉันต้องการ” พูดเพียงสามคำง่ายๆ เท่านั้น
แต่ หมินเซียวหยุนไม่กล้าที่จะขัดคำสั่ง ตอบว่าใช่ติดต่อกัน “ใช่ๆ ……”
“โจวเฉิง ที่นี่ฝากให้นายแล้วนะ” ซูซีมู่ไม่มีความสนใจที่จะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน มีเวลาแบบนี้ สู้กลับไปอยู่กับโล่เฟยเอ๋อยังจะดีกว่า
เขาแค่ได้รับผลที่เขาต้องการก็พอแล้ว
“ครับ” โจวเฉิงพยักหน้า สายตาส่งซูซีมู่ออกไป
จากนั้นก็เริ่มคุยกับ หมินเซียวหยุน เกี่ยวกับเรื่องของ แก๊งหยุนหลง
แม้ว่าเอกสารจะได้รับการลงนามแล้ว แต่เรื่องราวเฉพาะต่างๆ ยังคงต้องให้โจวเฉิงเตรียมการให้เรียบร้อยแก่ หมินเซียวหยุน
หลังจากที่พูดคุยกับ หมินเซียวหยุนเรียบร้อยแล้ว โจวเฉิงถึงได้พูดกับ หมินหลง “ประธารหมิน ถึงเวลารับโทษของคุณแล้ว”
“พวกคุณจะพาฉันไปไหน?” ในที่สุดหมินหลงก็เกิดความหวาดกลัวเล็กน้อยแล้ว
“เมื่อไปถึงที่นั่น คุณก็จะรู้เอง” โจวเฉิงส่งสายตาเป็นนัยให้คนที่เขาพามาด้วย
คนเหล่านั้นจับตัว หมินหลงไว้ทันที และนำตัวออกไป
หมินเซียวหยุนเฝ้าดูท่าทีของโจวเฉิงที่มีต่อ หมินหลง
ที่หลังเหงื่อแตกไหลไม่หยุด
บอกว่า แก๊งหยุนหลงของเขาคือมาเฟีย แต่โจวเฉิงคนนี้ ก็ไม่ความเมตตาไปกว่าเขาเลยสักนิด
หมินเซียวหยุนรู้สึกโชคดีเล็กน้อย ที่ตัวเองยอมประนีประนอมในเมื่อกี้ มิฉะนั้น จุดจบของ หมินหลง ก็คือจุดจบของเขา
หลังจากที่โจวเฉิงเอาตัว หมินหลงไปแล้ว ก็ส่งเขาไปที่ ลู่ยู่โดยตรง
นี่คือสิ่งที่ซูซีมู่สัญญากับลู่ยู่ หมินหลงส่งให้เขาจัดการ
“คุณชายลู่ ประธานซูให้ฉันส่ง หมินหลงมา”
“รบกวนคุณแล้ว โจวเฉิง” ลู่ยู่พยักหน้าให้โจวเฉิง แล้วก็จัดหาคนมาจับตัว หมินหลงไว้
“คุณชายลู่เกรงใจแล้ว” โจวเฉิงตอบด้วยรอยยิ้ม
ลู่ยู่ตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เป็นเพราะนายเกรงใจเกินไป เรียกคุณชายลู่ไม่เว้นแต่ละคำ ฐานะของนายในตอนนี้ ไม่เหมือนเดิมแล้ว”
โจวเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้า “เข้าใจแล้ว”
ลู่ยู่ยกมือขึ้น ตบไหล่โจวเฉิงเบาๆ แล้วพูดว่า “ฉันไปจัดการกับหมินหลงก่อน นายช่วยฉันขอบคุณแทนซูซีมู่”
“ได้” โจวเฉิงพยักหน้า ขึ้นรถกลับไปที่บริษัท ไปประชุมเรื่องสำคัญ
แต่เมื่อมาถึงบริษัท ผู้ช่วยคนใหม่บอกเขาว่า มีเอกสารสำคัญเร่งด่วน ที่ต้องลงนามโดยท่านประธาน
โจวเฉิงต้องเป็นประธานในการประชุม ไม่สามารถออกไปได้ จึงให้ผู้ช่วยคนใหม่ ส่งเอกสารไปที่ซูซีมู่
“หลินเฉิง นายส่งเอกสารไปที่บ้านของประธานซู”
หลินเฉิงได้ยินคำพูดของโจวเฉิง รู้สึกมึนงงเล็กน้อย “รองประธานโจว คุณหมายถึงฉัน?”
ที่แท้หลังจากที่โจวเฉิงและซูยุ่นแต่งงานกันแล้ว ก็ได้เลื่อนตำแหน่งจากผู้ช่วยพิเศษท่านประธาน เป็นรองประธานโดยตรง
“ใช่” โจวเฉิงพยักหน้า จากนั้นก็บอกที่อยู่ของวิลล่าของซูซีมู่ ให้กับ หลินเฉิง สุดท้ายยังกำชับคำหนึ่ง “ตอนที่เข้าไป มีมารยาทหน่อย”
หลินเฉิงฟังและในที่สุดก็สารภาพว่า “ในอดีตต้องสุภาพ”
“ได้ครับ รองประธานโจว” หลินเฉิงพยักหน้าจากนั้นก็หยิบเอกสาร นั่งแท็กซี่ ไปที่วิลล่าหลันถิง
เมื่อมาถึงชุมชนวิลล่าหลันถิง หลินเฉิง แน่ใจบ้านเลขที่แล้ว ก็ได้กดกริ่ง
หลังจากนั้นประมาณหนึ่งนาที ประตูวิลล่าก็เปิดออก คนท่าทางเหมือนคนรับใช้ได้เดินออกมา
“สวัสดี ไม่ทราบว่าคุณมีเรื่องอะไร?”
หลินเฉิง ตอบอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ ฉันเป็นผู้ช่วยรองผู้จัดการของบริษัทซูซื่อ มาหาประธานซู”
“อ๋อ คุณตามฉันเข้ามาเถอะ” คนรับใช้พยักหน้า พาหลินเฉิงเข้าไปในวิลล่า
หลังจากพาคนเข้าไปในห้องนั่งเล่นแล้ว คนรับใช้
เชิญ หลินเฉิงนั่งลง พร้อมกับพูดว่า “รบกวนคุณนั่งรออยู่ที่นี่สักครู่ ฉันขึ้นไปเรียกคุณชาย”
“ได้รับ ขอบคุณ” หลินเฉิงพยักหน้า
“ไม่ต้องเกรงใจ” คนรับใช้หันหลัง ขึ้นไปชั้นบน
หลังจากที่คนรับใช้ไปไม่นาน หลินเฉิงก็เห็นคนคนหนึ่ง ดอกไม้ไว้สองสามดอก เดินออกมาจากด้านหลัง
เมื่อมองจากระยะไกล หลินเฉิงไม่ได้สังเกตมากนัก หลังจากที่อีกฝ่ายเข้ามา เขาถึงพบว่า อีกฝ่ายเป็นหญิงมีครรภ์
เธอเป็นใคร? ทำไมถึงอยู่ในวิลล่าของท่านประธาน?
แม้ว่าจะสงสารมาก แต่ หลินเฉิงก็ยังคงยืนขึ้นมาทักทายอีกฝ่ายอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ”
โล่เฟยเอ๋อเอียงหัวมองพิจารณา หลินเฉิง จากนั้นที่พูดคำว่า ‘นั่ง’ แล้ว ก็นั่งบนโซฟาแล้วหยิบกรรไกรออกมา ตัดแต่งดอกไม้ในมือ
