บทที่ 227 สืบเสาะหาอย่างแรงกล้า2
ซินเหยายิ้มเล็กน้อย “งั้นเจ้าก็คิดเสียว่าข้าเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆก็แล้วกัน”
“น้องหยาวเจ้าอย่าล้อเล่นซิ รีบกลับไปเถอะ นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ มันเกิดอันตรายถึงชีวิตได้ตลอดเวลา” โจว๋หยุนถิงคนซื่อเริ่มจนปัญญากับหยาวซินผู้ไม่รักษาสัตย์
“ถ้าจะช่วยคน เราก็ไปกันเถอะ เจ้านี่จุกจิกจริงๆ”
ซินเหยาจูงโจว๋หยุนถิงเดินไปด้านหน้า
“พวกเจ้าเป็นใครกัน? มาที่นี่ทำไม ออกไป!”
ยามเฝ้ายกดาบ เดินเข้ามาหาพวกเขาสองคน
ซินเหยากดจุดควบคุมยามทั้งสองคนรวดเร็วดั่งสายฟ้า ยามทั้งสองคนนิ่งไม่ไหวติงเหมือนรูปปั้น….
โจว๋หยุนถิงตะลึงมองซินเหยา “น้องหยาว น้องหยาว วรยุทธเจ้าเหนือชั้นนัก”
ซินเหยายิ้ม “ถ้าเจ้ายังพูดไม่หยุด ข้าจะเข้าไปคนเดียวนะ”
พูดจบนางก็เข้าไปในห้องโถง
“รอข้าด้วย”
โจว๋หยุนถิงไม่มีทางเลือก รีบเดินตามเข้าไป
ซินเหยาเหมือนจะคุ้นเคยกับร้านจี้โม่ และนางยังสามารถหลบซ่อนป้อมยามได้สบายๆ แม้กระทั่งยามที่ตรวจลาดตระเวน นางก็ยังหลบหลีกได้สบายๆ…..
โจว๋หยุนที่เดินตามติดๆ ถึงกับตะลึง
หยาวซินผู้นี้เป็นใครกันแน่?
ป้อมยามกับยามร้านจี้โม่มีเยอะจริงๆ และคนพวกนี้เป็นพวกมีฝีมือชั้นสูงด้วย
และดูเคร่งครัดกว่ากองทหารในตระกูลโจว๋และกองทหารองครักษ์ในพระราชวัง
ซินเหยาแอบคำนวณ ห้าสิบก้าวถึงป้อมรักษาการณ์เล็ก ระยะร้อยก้าวถึงป้อมรักษาการณ์ใหญ่ มีกองยามทั้งหมดเก้ากลุ่ม และแบ่งเส้นทางออกเป็นสามทาง มีมุมมืดเกือบทุกจุด….
แม้จะให้ซินเหยาวางแผนการรักษาการณ์ ก็ไม่ได้ดีเกินแผนนี้……
ซินเหยาอึ้ง!
ร้านจี้โม่แห่งนี้แปลกมาก
แผนการรักษาการณ์ร้านจี้โม่คล้ายกับแผนยุทธศาสตร์ระบบป้องกันความปลอดภัยของ FBI ในศตวรรษที่21!
คนลาดตระเวนและหน่วยรักษาการณ์มีไม่มาก แต่กลับจัดได้เหมาะสม เสริมคนที่ใช้งานได้ดี ก็จะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ…
ซินเหยาแอบรู้สึกว่า
เหมือนได้เข้ามาในส่วนของ CIA
ถ้าซินเหยาไม่ได้เป็นนักฝึกมืออาชีพ ก็คงสามารถล้วงความลับของระบบความปลอดภัยทั้งหมดได้ในเวลาสั้นๆ แต่กลัวว่าตัวเธอมีฝีมือขั้นสุดยอด คนจะพบเห็นเธอเร็วเกินไป…..
ซินเหยาอ่านแผนที่คุกน้ำและจำเอาไว้ในใจ พาโจว๋หยุนถิงที่ไม่มีวรยุทธเหมือนไก่อ่อนเข้าไปด้วย จนกระทั่งเดินมาถึงในป่าเล็กๆอย่างราบรื่น
ทั้งสองคนก้มหัวดักซุ่ม รอให้หน่วยลาดตระเวนเดินผ่านไป
บริเวณด้านนอกป่า มีสะพานข้ามทะเลสาบ นั่นเป็นปากทางเข้าคุกน้ำ
ซินเหยาพูด “เจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าจะเข้าไปช่วยคน”
โจว๋หยุนถิงพูด “ไม่ได้ ข้าจะให้เจ้าเข้าเสี่ยงอันตรายคนเดียวได้อย่างไร”
ซินเหยาพูด “ก็ได้ งั้นเจ้าตามข้ามาเถอะ คุกน้ำที่นี่มียามแน่นหนา ในป่าเป็นมุมมืดระบบรักษาความปลอดภัยชัดๆ ไม่แน่พวกเขาอาจจะส่งคนเข้ามาตรวจ เจ้าตามข้ามาน่าจะปลอดภัยกว่า เหลือเวลาอีกสี่สิบสองวินาที กองตระเวนจะเข้ามา!”
โจว๋หยุนถิงปั้นหน้าไม่ถูก
ท่านชายคนนี้ทำให้เขาดูไร้ประโยชน์ไปเลย
และ….
เขาพบสิ่งที่น่าทึ่ง ท่านชายคนนี้มีความคล้ายคลึงกับซินเหยาหลายอย่าง
ชอบพูดอะไรที่ผู้คนไม่เข้าใจ
อย่างระบบรักษาความปลอดภัย…
อย่างสี่สิบสองวินาที…..
เขาฟังแล้วงงไปหมด…
ความมืดเข้าปกคลุม….
ซินเหยาพุ่งเข้าไปที่สะพาน หลังจากนั้นกระโดดลงไปอย่างคล่องแคล่ว….
โจว๋หยุนถิงเดินตามไป เดิมทีเขาอยากจะกระโดดตามซินเหยา แต่เขาเห็นด้านล่างเป็นน้ำนี่ซิ….แถวขอบสะพานมีแค่ขอบอิฐยื่นออกมา….
เขาจะค่อยๆลงไปหรือจะกระโดดลงไปในน้ำดี?
สุดท้ายเขายอมปีนลงมาอย่างรวดเร็ว…..
ดีที่สะพานไม่สูงมาก เขาเป็นผู้ชายปีนลงไปได้ง่าย
ท่ามกลางความมืด ผิวน้ำเป็นระลอกคลื่น….
ซินเหยาชี้ปากทางมืดๆขนาดเท่าครึ่งตัวคนที่อยู่ใต้สะพาน
“รีบเข้าไปกันเถอะ”
โจว๋หยุนถิงลังเลสักพัก ก็โน้มตัวเข้าไป
ซินเหยารับเข้าปากทางมืดๆ
ด้านในมีอะไรกำลังรอพวกเขาอยู่นะ?
โจว๋หยุนถิงไม่กล้าคิด
ซินเหยาขี้เกียจจะคิด…
ยังไงเสีย พอเข้าไปด้านในเดี่ยวก็รู้ว่าต้องเผชิญกับอะไร
ซินเหยาพึ่งจะเดิน….
หงจู๋ก็เหินกลับมาที่เวที ในมือยกกล่องเซิ้นที่มีหน้าตาเหมือนกล่องสายลับเข้ามา…..
เหล็กผสมทองที่ดำเย็นเฉียบ กระจายกลิ่นอายความแข็งแกร่งคงทนผสมความเย็นยะเยือกจากทองพิเศษ….
มุมกล่องสี่เหลี่ยมทุกมุมชัดเจน….
ดูเหมือนกล่องที่ทำมาจากทองพิเศษ…..
กล่องสายลับกล่องที่สอง?
ถ้าซินเหยามาเห็นเหตุการณ์นี้…..
ไม่รู้ว่านางจะคิดอย่างไร
หลี่เหลียนคางตกใจหันไปมองฮ่องเต้อำมหิตที่ตกใจไม่แพ้กัน
“ฝ่าบาท ฝ่าบาท! นั่นมันกล่องเซิ้นที่อยู่ในวังมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“กล่องเซิ้นอยู่ในวัง นี่เป็นกล่องเซิ้นที่สอง”
ดวงตาดำของฮ่องเต้อำมหิตจับจ้องกล่องสายลับพิเศษบนมือหงจู๋
หลี่เหลียนคงพูด “ฝ่าบาท! หรือว่าโลกนี้มีกล่องเซิ้นสองกล่องพ่ะย่ะค่ะ หรือว่านี่จะเป็นลาง กล่องเซิ้นมีความหมายถึงความสงบสุขของประชาชน และเทพเจ้า
