ตอนที่9 เจ้าหญิง ความรู้สึกเช่นนี้ราวกับนางได้มายังโลกที่ไม่คุ้นเคยอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าในกรณีใดความตื่นตัวและทักษะการประเมินที่แม่นย่าของสายสับกําลังบอกนาง เมื่อความแข็งแกร่งฟื้นฟูขึ้นมา ทักษะในการรับมือและหสิบ หนีพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับอันตราย เพียงแต่เรื่องราวยังไม่กระจ่างจึงไม่เหมาะที่จะลงมือผลีผลาม ดังนั้นนางจึงแสร้งทําเป็นหมดสติ เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อเนื่องหลายวันมานี้ ทําให้นางตื่นตระหนกรุนแรง! ทุกวันจะมีแพทย์เฉพาะทางมาช่วยวินิจฉัยอาการป่วยของนาง อีกทั้งยังป้อนน้ําแกงโอสถแสนขมให้กับนางอีกด้วย.. และในทุกวันจะมีคนรับใช้มาปรนนิบัติป้อนข้าวป้อนน้ํา ผลัดเปลี่ยนเสื้อชําระร่างกายนาง
ไม่มีศัตรู
ไร้การข่มขู่ต้อนให้จนมุม! ยิ่งปราศจากการทรมานที่เขย่าขวัญผู้คน
นางเพลิดเพลินกับการต้อนรับที่ประหนึ่งกับเจ้าหญิง ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินกว่าขอบเขตการจินตนาการของซินเหยา นางสับสนโดยสมบูรณ์ “ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?” ง นางตระหนักว่าหากต้องการจะเข้าใจสภาพแวดล้อมของตน หนทางเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือการเรียนรู้ภาษาของคนแปลกหน้าเหล่านั้น! นางเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถทางภาษา ยามที่แสร้งหลับก็พยายามลอกเลียนอย่างตั้งใจ ศึกษา เรียนรู้คําพูดของทุกคน ครึ่งเดือนให้หลัง นางก็เชี่ยวชาญพื้นฐานทักษะทางภาษาของโลก นางยังทราบถึงข้อเท็จจริงอย่างข้าๆ ตื่นตระหนกไร้ที่เปรียบ กับความจริงอันน่าเหลือเชื่อ นางข้ามโลกมา!
คาดไม่ถึงว่านางได้กลายเป็นผู้เดินทางข้ามโลกที่นิยมกันมากที่สุดในยุคปัจจุบัน นี่ใช่โลกเดิมของนางหรือไม่นางไม่แน่ใจ หนึ่งเดียวที่นางพอจะมั่นใจก็คือ นางอาศัยอยู่ในช่วงยุคสมัยที่ไม่ปรกติไม่ใช่ยุคคริสตศักราชแต่เป็นยุค สมัยราชวงศ์เทียนสิ่ง อํานาจทางการเมืองของประเทศที่ขับเคลื่อนตัวยราชวงศ์เทียนสัง เป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์อย่างมากมายอาณาเขตกว้างใหญ่ กองทัพเต็ม ประสิทธิภาพกว่าหนึ่งร้อยปีที่แล้ว จักรพรรดิหลายพระองค์แห่งราชวงศ์เทียนสังริเริ่มศึกสงครามต้าซึ่งตระเตรียมไพร่พลทหารม้า เข้าที่ยึดผืน แผ่นดินใหญ่ร้อยกว่าปีที่ผ่านมานี้ประเทศล้วนไร้การศึกสงคราม เศรษฐกิจและวัฒนธรรมภายในประเทศได้รับความก้าวหน้ามหาศาสการ พัฒนาการยิ่งยวต ในโลกนี้การให้ความสําคัญด้านการทหารเปรียบเป็นกระแสลมขับเคลื่อนกําลังการทหารอันเกรียงไกรคือรากฐานการปกป้องประเทศอันมี ประสิทธิภาพ ไม่ว่าบุรุษหรือสตรี ทุกคนล้วนต้องร่ําเรียนวิชายุทธ์ แม้กระทั่งเด็กเล็กปฐมวัยสามขวบล้วนต้องฝึกฝน ที่ประเทศเช่นนี้จึงปรากฏผู้เชี่ยวชาญด้าน วิชาการต่อสู้นับไม่ถ้วน ที่ได้รับการขนานนามมีชื่อเสียงมากที่สุดคือสามตระกูลแห่งวิชาการต่อการต่อสู้ จวนจื่อจินโจว่ออง ตระกูสเบียวมีป้ายโหว จวนเฉิงเซี่ยงถางเป็น” (โหว” บรรดาศักดิ์ขุนนางจีนใราชสํานัก / เฉิงเซี่ยง” เสนาบดี)
จวนจื่อจินโจว่ฮ่องควบคุมกองกําลังทหารเสือชั้นหัวกระทิหนึ่งแสนนาย เป็นฮ่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งทิศเหนือ ตระกูลเปียวฉีป่ายโหวครอบครองกําลังทหารสามแสนนาย คุ้มครองจักรวรรดิ์ฝั่งทิศใต้ ชื่อเสียงน่าเกรงขามทั่วดินแล่นเขย่าขวัญใต้หล้า จวนเสนาบดีถางเป็นควบคุมอํานาจทรารและทหารองครักษ์ที่คุ้มครองเมืองชั้นในหนึ่งหมื่นนาย รับผิดของพิทักษ์ความปลอดภัยเมืองหลวงแห่ง จักรวรรดิ และในฐานะเสนาบดีที่สืบทอดสกสถางเป็น จึงได้ควบคุมเส้นเลือดสําคัญทางการค้าและภาษีของพระราชสํานักทั้งหมด รวยอิทธิพล
เรืองอํานาจ
สาเหตุที่สามตระกูลใหญ่มีอํานาจเกรงขามสะเทือนใต้หล้าต่อเนื่องมาหลายศตวรรษ บอกเหนือจากทรัพย์สินยศถาบรรดาศักดิ์ที่เหนือ ที่สําคัญยิ่ง กว่านั้นก็คือทักษะยุทธ์อันเหนือชั้น ทรัพย์สมบัติสามารถหดหาย อํานาจสามารถถตถอย ทว่าวรยุทธ์ขึ้นยอดนั้นกลับมากพอที่ทําให้สามตระกูลใหญ่ยืนหยัดชั่วนิรันดร์ ห้อมล้อมอยู่ภาย ใต้ราชวงศ์มหรุงปกครองใต้หล้า ที่แท้จวนองโจวเฉกเช่นฮานาจฝ่ามือปิตผืนฟ้า ซินเหยาตกตะลึงอยู่เงียบๆ แล้วที่น่าตกตะลึงยิ่งไปกว่านั้นก็คือเห็นได้ชัดว่าคนของจวนอ๋องโจวได้ปฏิบัติว่านางเป็นคุณหนูเก้าที่สาบสูญไปจากจวนฮ่องเมื่อยี่สิบปีก่อน….หรง ซินเหยาแสร้งหมดสติเพื่อลอบฟังข่าวสาร ปะติดปะต่อทีละชิ้นทีละส่วนก็พอเข้าใจได้คร่าวๆ ที่แท้คุณชายสี่แห่งจานอ๋องโจวโจวหยุนถึงบังเอิญพบซินเหยาที่ถนน.nannnnn
