ตอนที่154
คุณธามนิธิเคยโดนคนอื่นสั่งสอนแบบนี้ที่ไหน
ล่ะ?
ไวยาตย์มองไปที่ปาณีแล้วพยายามส่งสัญญาณ ไปให้อยากเธอหุบปากสักทีเดียวทำเอาคุณธามนิธิโกรธ
พอดี
แต่ว่าปาณีกละบไม่ได้สนใจเธอด้วยซ้ำ
แล้วค่อยมองไปที่ธามนิธิปรากฏว่าโดนปาณีสั่ง สอนเสร็จธามนิธิไม่ไม่โกรธไม่พอแถมยังจับมือปาณรไว้ แล้วบอกว่า “รู้แล้วๆ กินข้าวกันเถอะ”
ฟังจากน้ำเสียงของคุณธามนิธิแล้วเหมือนชอบใจ ที่โดนสั่งสอนแบบนี้
ไวยาตย์รู้สึกหลายปีที่ผ่านมานี้ตัวเองเปล่า ประโยชน์ไปหมด!
หลังกินข้าวเสร็จ ปาณีก็ช่วยน้าลำมุงทำความ สะอาดห้องครัวแล้วค่อยกลับห้องตัวเองเปิดกระเป๋าเอา โน้ตบุ๊คออกมาทำงาน ต่อ
โน้ตบุ๊คนี้ยืมมาจากไวยาตย์ ไวยาตย์เอาโน้ตบุ๊ค เก่าให้เธอ เมื่อก่อนตอนเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ปาณีไม่มีโน้ตบุ๊คให้ใช้เลย
ช่วงนี้weiboมีคนติดตามเพิ่มขึ้นเยอะ ปาณีเลย อัพเดททุกคนวัน
และแน่นอนมีหลายคนที่มาให้เธอช่วยแชร์ โฆษณาให้เขาและคิดเงินตามจำนวนแชร์
ตอนแรกปาณีก็รู้สึกอยากทำเพราะแค่แชร์ไม่กี่อัน ก็ได้เงินเป็นร้อยๆพันๆคุ้มกว่าที่เธอออกไปทำงาน พาร์ทไทม์อีก
แต่พอปาณีกลับไปคิดแล้วก็ตัดสินใจปฏิเสธ
ตอนนี้ทุกคนให้ความสนใจกับเธอเป็นเพราะ สนใจเรื่องราวที่เธออัพเดททุกวันหากเธอเริ่มรับโฆษณา เข้ามาแล้วมีเงินก็เท่ากับว่าบัญชีนี้ได้ถูกทำลายไปแล้ว
ตอนนี้ปาณีกำลังเขียนเรื่องราวที่จะอัพเดทวันนี้ ก็ มีเสียงเคาะประตู
เธอไปเปิดประตูก็เห็นไวยาตย์เข็นธามนิธิมาที่ หน้าห้องเธอ
“คุณอา พวกคุณมาทำไมคะ?” เมื่อกี้เธอกับธา มนิธิต่างแยกกันไป
เมื่อตอนที่เธอช่วยน้าลำมุงล้างจาน ธามนิธิก็ไป คุยธุระกับไวยาตย์
ธามนิธิมองไปที่ปาณี “ทำไมกลับมาก็เอาตัวเอง ล็อกไว้ในห้องคนเดียว?”
อุตส่าห์เจอเธอทั้งที แต่เธอกลับไม่มาให้เขาเจอ หน้าบ่อยๆ เขาก็เลยมาหาเธอเองเลย
ปาณี”ฉันไม่ว่าง”
เธอหลีกทางให้เข้า “พวกคุณเข้ามาก่อนสิ!”
ไวยาตย์ไม่ได้โง่ ไม่อยากรบกวนเวลาของคน สองคน “ผมมีธุระครับ”
หาโอกาสหนีไปเลย
ปาณีปิดประตูแล้วเข็นธามนิธิเข้าไป
ธามนิธิมองที่โน้ตบุ๊คเธอแล้วถาม “กำลังทำอะไร
อยู่?”
“เขียนอะไรนิดหน่อย”
“พึ่งเปิดเทอมการบ้านก็เยอะแล้ว?” ปาณีนั่งลงที่เก้าอี้ “ไม่ใช่ มันเป็นงาน”
“งาน?” ธามนิธิถาม “งานอะไร? เธออยู่ที่ค่าย ทหารไม่ใช่หรือไง?”
ปาณีก็ไม่ได้อยากปิดบัง “ในค่ายมันน่าเบื่อ ฉัน เลยเล่นweibo..ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วการเรียนก็ไม่ได้ สำคัญขนาดนั้นแล้ว ฉันอยากทำweiboต่อไปอีก”
ตอนนี้มีสื่อที่สร้างด้วยตัวเองมากมาย หากในโลก โซเชี่ยลมีอิทธิพลมากค่าตัวก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ถึงแม้ตอนนี้มีคุณอาแล้ว ค่าเทอมก็ไม่มีปัญหา แล้ว แต่จุดประสงค์ที่ปาณีอยากหาเงินด้วยตัวเองก็ไม่ เคยเปลี่ยน
ตอนที่เธอว่าง เธอก็จะหาวิธีฝึกเล่นดูแลจากคน อื่นแล้วก็เข้าบางกลุ่มที่สามารถเรียนรู้ประสบการณ์ของ พวกเขา..
พอมีจุดมุ่งหมาย เธอก็จะพยายามทำให้สำเร็จแม้ เธอจะรู้ว่าจะเป็นvใหญ่ในweiboมันไม่ใช่เรื่องง่าย
ฉะนั้น คนก็ต้องมีความฝันของตัวเอง!
ถ้าเกิดว่ามันสำเร็จล่ะ!
ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆไม่ได้รบกวนเธอ มองไปที่ ใบหน้าของปาณีที่กำลังตั้งใจทำ
เวลาที่ปาณีทำงานก็ไม่เหมือนกับตอนเวลาปกติ เธอตั้งใจและจริงจังมาก
