ตอนที่ 366
“ขอบคุณค่ะที่ยอมให้นกันต์มาเยี่ยมฉัน”
ได้เจอนภันต์ เธอรู้สึกดีใจมาก ทำให้ยิ่งรักสามนิธิมากขึ้น
ธามนิธิมองไปที่ดวงตาที่เป็นประกายของเธอ คิดว่าตัวเอง
ทำในสิ่งที่สมควรทำก็เท่านั้น ถ้าเธอมีความสุข ต่อไปเขาจะ ให้มาหาเธอเมื่อไรก็ได้นะ อคติของฝนสิริ เป็นหนามที่ทิ่มแทงใจปาณี สิ่งที่เขาทำได้
คงมีแต่ให้นภันต์ที่รู้ความอยู่บ้างมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ ในใจของปาณีเอ่อล้นไปด้วยความรู้สึกสุขใจ “ยิ้ม”
พูดจากับปาณีเสร็จแล้ว ธามนิธิก็ไปอาบน้ำ เมื่อออกมาก็ เห็นปาณีเอาโน้ตบุ๊คไว้บนเตียง กำลังพิมพ์เลขรหัส…
มาเห็นยัยเด็กบ้างานทั้งที่กำลังป่วย ทำเอาเขาทนไม่ได้
เมื่อวานเขาอ่านรายงานของธีระแล้ว ตอนแรกที่รับซื้อถั่ว เซียเหวินฮวา เพียงเพราะว่าต้องการให้ปาณีได้มีเวลาพัก หายใจ แต่ตอนนี้สื่อตัวนี้กำลังมาแรง หลังจากที่บริษัทซื้อ มาแล้ว ก็มีผลกำไรมาโดยตลอด
ข้อมูลในบัญชีของปาณี เธอเป็นคนดูแลเองโดยตลอด ถ้า เทียบกับบัญชีอื่นๆที่พวกเขารับซื้อมาอันดับของเมื่อเดือนก่อน ยังจัดอยู่ท้ายแถวอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับเพิ่มสูงขึ้นมาไม่ น้อย
ธีระบอกว่าปาเหมาะกับธุรกิจนี้มาก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ภายในหนึ่งปี รายรับของเธอจะเพิ่มสูงขึ้นอีกหลายเท่าตัว
หลังจากเขียนโครงงานเสร็จแล้ว ปาณีก็เก็บโน้ตบุ๊คเข้าที่ เห็นธามนิธิกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ “คุณอา งั้นฉัน ขอตัวนอนก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
“…” ธามนิธิมองไปที่เธอที่สุดท้ายก็ทำงานเสร็จจนได้ แล้วคิดจะไปนอนเลยงั้นหรือ?
เขาทนรอมาตั้งครึ่งค่อนวัน เพื่ออะไรล่ะ?
ปาณีเอนหัวลงบนหมอน กำลังดึงผ้าห่มคลุมตัว พลันก็ได้ ยินเสียงธามนิธิพูดขึ้นว่า “เธอลืมอะไรไปหรือเปล่า?”
“อะไรหรือคะ?” ปาณีมองไปที่เขา
“ตอนบ่าย เธอบอกว่า ให้เธอทำอะไรก็ยอมหมด” คำที่ เธอพูด เขาจําได้หมดทุกถ้อยความ
ปาณี หน้าตาบ้องแบ๊วมองไปที่เขา “หรือคะ? ไม่ใช่มั้ง! จำไม่เห็นได้เลย ฉันจะพูดแบบนั้นออกไปได้ยังไงกัน?”
ทำท่าราวกับคำพูดพวกนี้เขาแต่งขึ้นมาเองอย่างนั้นแหละ ยามนิธิเลิกคิ้วสูง ยัยตัวแสบ คิดอยากลองดีกับเขาหรือไงนะ !
ตอนนั้นเพื่อจะทำให้เขายอมลงจากเตียง เธอพูดเกลี้ย กล่อมทุกหนทาง ตอนนี้มาทําเป็นไม่รู้ไม่ชี้ซะล่ะ ?
ดีจริงๆ !
สุดที่รักของเขา ต้องได้รับบทเรียนเสียบ้าง !
เขาพลิกตัวกลับมา ทำท่าจะล้มลงทับ ปาณีเห็นเข้า ก็รีบ
กระเถิบถอยหนี
ธามนิธิคิดว่าเธอจะยอมว่าง่ายให้เขาจูบเหมือนเคย กลายเป็นว่า เธอหลบเขาซะนี่ !
เธอกล้าหลบหรือ
ทันใดเขาก็นึกได้ว่าช่วงนี้เขาใจดีกับเธอมากเกินไป เลย ทําให้เธอกล้าแข็งขันกับเขา
พอเห็นเธอแบบนี้ ธามนิธิเลยยิ่งรุกหนัก ปาณีถอยไปข้าง หลัง เขายังเดินหน้า ถอยไปจนถึงขอบเตียงแล้ว ปาณีก็ยัง ถอยต่อไปอีก……
ในหัวเธอคิดแต่จะหลบให้พ้นเงื้อมมือมาร ไม่ทันคิดว่าตัว เองถอยร่นมาอยู่ขอบเตียงแล้ว อีกนิดเดียวก็จะหล่นลงไป ดี ที่ยามนิธิตาไวมือไว ดึงเธอกลับเข้ามากอดไว้แนบอก
เขาโอบเธอไว้ น้ำเสียงมีความหยอกล้อเบาๆ “โง่หรือ เปล่า? เกือบหล่นลงไปแล้ว เธอตกลงไปไม่เป็นไรหรอก แต่ ถ้าพื้นเกิดเสียหายขึ้นมานี่แย่เลย
* ปาณีตกอยู่ในอ้อมกอดของเขา ไม่มีที่ให้หลบแล้ว ดูท่าคืนนี้คงหนีไม่พ้นแล้วล่ะ!
เฮ้อ—–
พอคิดถึงตอนนี้ เธอได้แต่ยอมรับโดยดี เอานิ้วมือวาด วงกลมบนหน้าอกเขา บ่นพึมพำเบาๆ “ที่แท้ในสายตาของ คุณ พื้นห้องยังสำคัญกว่าฉันซะอีก
ธามนิธิปล่อยให้เธอวาดหน้าอกเขาเล่น แบบนี้ยิ่งกระตุ้น อารณ์เขามากขึ้น “พื้นมันแพงนี่นา”
