ตอนที่596
ถ้าลองเป็นตัวเธอเอง เเล้วเธอต้องตกอยู่ในที่นั่งเดียวกับปาณีล่ะก็ คงไม่รอจนถึงถึงวันนี้หรอก ！
คงจะหย่ากับเขาไปเมื่อหลายร้อยปีก่อนละ ！
จันวิภายังไม่ทันพูดจบ ธามนิธิก็เหมือนจะเดาออก
เขารีบชิงอธิบายกับพี่สาวว่า ” พี่กับแม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก ผมกับปาณีจะต้องลงเอยด้วยดี ”
จันวิภาบอกเขาว่า：” ไม่ห่วงก็เเปลกแล้ว ！พวกเธอรับปากแล้วว่าจะมีหลานให้แม่อุ้ม เเล้วเมื่อไหร่ถึงมีล่ะเนี่ย ？แม่รอจนผมหงอกจะหมดหัวละนะ เมื่อวานแม่ยังพูดกับฉันอยู่เลยว่าเเม่ฝันว่าแกมีลูก ”
” …… ” ธามนิธินึกถึงปาณี เขาค่อยๆยกริมฝีปากอมยิ้มเบาๆ เเต่ก่อนหมอเคยจัดยาให้เธอเพื่อปรับสมดุลของร่างกาย เเล้วหลายๆครั้งของช่วงนี้ เขาเองก็ไม่ได้ป้องกันอะไร เเต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีวี่เเววข่าวดีให้ได้เห็น
-
บนเครื่องบิน เมื่อถึงเวลาที่ลูกเรือเสิร์ฟอาหาร ธามนิธิเงยหน้ามองดูแฟนสาวที่กำลังฉีกห่อขนมปัง ปากก็เคี้ยวขนมปังตุ้ยๆ ตาก็มองออกไปนอกหน้าต่าง
เเต่ก่อนเธอไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการกินสักเท่าไหร่ เรียกได้ว่าไม่ใช่นักกินตัวยง เเต่มาตอนนี้เหมือนเธอจะชอบกินมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เเม้เเต่อาหารบนเครื่องบินก็ทำให้เธอกินได้อย่างเอร็ดอร่อย
-
เมื่อกินของตัวเองหมด ปาณีก็เหลือบไปมองขนมปังที่ยังวางนิ่งอยู่ตรงหน้าธามนิธิ ” คุณไม่กินเหรอ ？”
ดูจากแววตาของเธอเเล้ว เห็นชัดๆเลยว่าความหมายก็คือ ถ้าคุณไม่กิน งั้นฉันจะกินละนะ
ธามนิธิส่งขนมปังให้เธอ ปาณีบอกกับเขาว่า：” ขอบคุณนะ ”
เขาลูบหัวเธอเบาๆ พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงรักใคร่เอ็นดู：” อย่ากินเยอะนะ เดี๋ยวลงเครื่องเเล้วผมพาคุณไปหาอะไรอร่อยๆกิน ”
” ไม่เป็นไรค่ะ ” ปาณีบอก ” พอถึงตอนนั้น เดี๋ยวฉันก็คงหิวพอดี ”
” …… ” ธามนิธิมองหน้าหญิงสาว เเววตาของเขาช่างดูอบอุ่นซะยิ่งกว่าสีของมวลหมู่เมฆ
ปาณีเห็นเขาจ้องเธอตาไม่กระพริบ ” คุณมองฉันทำไมคะเนี่ย ？”
” ผมกำลังคิด ” ชายหนุ่มพูดต่อไปอีก：” ถ้าต่อไปเรามีลูก เเล้วลูกเรากินเก่งเหมือนคุณขึ้นมา จะทำยังไง ？”
” ก็จะให้ทำยังไงได้ล่ะ นอกจากขยันทำมาหากินเลี้ยงดูพวกเราไง ！”
เธอพูดด้วยท่าทางเป็นจริงเป็นจัง จนทำให้ธามนิธิอดขำไม่ได้ เขาดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเธอไว้ ก่อนจะพูดไปอมยิ้มไป ” ค่ะ ภรรยาที่เคารพ ”
” …… ”
จากนั้นไม่นานนัก พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็เดินมาเก็บถาดอาหารไป จังหวะที่เธอส่งถาดอาหารให้พนักงาน ก็ได้เห็นธามนิธิที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆ
เขามักจะหลับตลอดตอนอยู่บนเครื่องบิน เเต่ปาณีกลับไม่เป็นอย่างนั้น เพราะนี่คือการขึ้นเครื่องบินครั้งเเรกของเธอ หญิงสาวออกอาการตื่นเต้นไปหมดตั้งเเต่หัวจรดเท้า ได้เเต่ชะเง้อมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน
ไวยาตย์ก็มากับพวกเขาด้วย หลังจากลงเครื่องเเล้ว ไวยาตย์เป็นคนเอากระเป๋าสัมภาระของพวกเขาไปเก็บที่โรงเเรม ส่วนปาณีกับธามนิธิออกไปกินข้าวกับเพื่อนๆของธามนิธิ
ห้องที่พวกเขาจองไว้ในร้านอาหารนั้นใหญ่มาก เพื่อนๆของธามนิธิกำลังนั่งเล่นไพ่กันอยู่บนโซฟาระหว่างรอเขากับเธอ
ในห้องนี้มีหลายคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่ เมธชนันกับนลิน มีสุวรรณ์ก็อยู่ที่นี่ ชลิตก็มาเเจมกับเขาด้วย
สมัยก่อนตอนที่ยังได้ชื่อว่าเป็นอดีตคู่หมั้นของธามนิธิอยู่นั้น นลิน มีสุวรรณ์ก็มีมนุษยสัมพันธ์อันดีกับเพื่อนๆเขาอยู่ไม่น้อย ถึงเเม้ว่าเเต่ก่อนเธอจะเคยทำเรื่องหน้าอับอาย เเต่ทุกคนก็เรียกได้ว่าเป็นคนที่สนิทสนมคุ้นเคยกันเเล้วทั้งนั้น เมื่อนลินอยากจะมาก็ไม่มีใครจะเสียมารยาทไปคัดค้านไม่ให้เธอมาได้ ก็เเค่ทุกคนไม่ได้ชอบเธอมากเหมือนเเต่ก่อนก็เท่านั้น
นลินเห็นเมธชนันยืนอยู่ริมหน้าต่าง ไม่ได้นั่งร่วมวงเล่นไพ่กับเพื่อนๆ จึงเดินเข้าไปหาเขา ” ชนัน ”
เมธชนันหันมามองเธอเเวบหนึ่ง
นลินถามเขาว่า：” ช่วงนี้งานเป็นอย่างไรบ้าง ？”
เมธชนันมองมาที่นลิน เขาไม่ได้เมินเฉยใส่เธอ เเต่กลับถามเธอด้วยความสงสัยว่า：” คุณหนูบ้านมีสุวรรณ์ ยังจำฉันได้ด้วยเหรอ ？”
นลินพูดด้วยประหลาดใจ：” ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ ？ทำไมฉันจะจำเธอไม่ได้ ”
เมธชนันพูดด้วยน้ำเสียงเชิงเหน็บแนม：” ได้ยินว่าหลังจากที่ธามนิธิหายดีเเล้ว เธอก็อยากจะกลับไปอยู่กับเขาอีกครั้งอย่างนั้นรึ ？”
ตอนที่597
เรื่องที่เกิดขึ้นที่เมืองชยุตเมื่อไม่นานมานี้ เมธชนันก็ได้ยินมาหมดเเล้ว ทำไมบ้านมีสุวรรณ์ถึงได้เกิดเรื่องใหญ่โตได้ขนาดนั้น เมธชนันก็ไม่ได้โง่ เขาเข้าใจทุกอย่างเเจ่มเเจ้ง
ครั้งก่อนที่นลินมาหาเขา ความหมายมันก็บ่งบอกชัดเจนอยู่เเล้ว
แต่สุดท้าย เมื่อธามนิธิหายดี เธอก็รีบวิ่งเเจ้นกลับไปหาเขาทันที
เขารู้ดีว่า นลินเห็นเขาเป็นเพียงตัวสำรองก็เท่านั้น พอนึกถึงเรื่องนี้เขาก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที
เห็นคุณชายแห่งบ้านวิสิทธิ์เวชเป็นเเค่ตัวสำรองอย่างนั้นเหรอ ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว
นลินหน้าเจื่อนจนยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง วินาทีถัดมาเธอก็ทำเป็นหัวเราะออกมา เสเเสร้งทำตีหน้าเศร้าบอกกับเขาว่า ：” จู่ๆฉันก็บังเอิญไปเปิดเจอรูปเก่าๆ ก็เลยนึกถึงเรื่องราวสมัยตอนที่อยู่กับธามนิธิ ตอนนี้เขาเองก็เพิ่งหย่า ฉันเลยคิดว่าฉันกับเขาจะพอมีโอกาสที่จะได้กลับมาอยู่ด้วยกันรึเปล่า ”
ดูราวกับว่าเธอจะอยากกลับไปอยู่กับธามนิธิ เเต่ก็ยังลืมความสัมพันธ์ตลอดหลายปีระหว่างพวกเขาไม่ได้
ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน เมธชนันคงจะหลงเชื่อคำโกหกหลอกลวงของเธอเป็นเเน่
เเต่ทว่าตอนนี้ ……
เมธชนันพูดพลางหัวเราะ ：” เธอแน่ใจเหรอว่านึกถึงเรื่องเก่าๆ ไม่ใช่เป็นเพราะตอนนี้เขาปกติดีขึ้นเเล้วงั้นเหรอ ？”
เรื่องที่เธอทิ้งธามนิธิในตอนนั้น ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้ดี พี่น้องผองเพื่อนก็โมโหโกรธากันสุดขีด ลับหลังต่างพากันพูดถึงเธอว่าเป็นคนเนรคุณ
เเต่เรื่องมันก็ผ่านมานานเเล้ว เเละต่างก็ล้วนเป็นผู้ชายกันทั้งนั้น วันนี้นลินยังจะหน้าด้านมา ซึ่งก็คงจะไม่มีใครกล้าไล่เธอกลับไปได้ แต่กลับกลายเป็นว่า นลินคิดว่าทุกคนยังคงสนใจในตัวเธออยู่เหมือนเดิม
ความรู้สึกผิดฉายแววอยู่ในดวงตาของนลิน ” ชนัน ในสายตาของเธอ เธอเห็นฉันเป็นอย่างนั้นเหรอ ？”
ท่าทางเสเเสร้งของเธอ ทำให้เมธชนันถึงกับกระตุกยิ้มที่มุมปาก
เมื่อมองดูเธอในตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกว่าได้มอบความรักวัยแรกรุ่นของเขาให้กับหมาตัวหนึ่งเท่านั้น เขาหลงชอบเธอมานานหลายปี
เมธชนันพูดว่า：” เธอจะเป็นคนยังไงฉันไม่รู้ เเต่ถ้าเธอคิดว่าอยากจะกลับไปอยู่กับธามนิธิเเล้วล่ะก็ บอกได้เลยว่าไม่มีทาง เพราะเขาบอกแล้วว่า วันนี้เขาจะพาแฟนมาด้วย ”
” แฟนเหรอ ？” พอได้ยินเรื่องเเฟนของธามนิธิเท่านั้นเเหละ ท่าทางของนลินก็เปลี่ยนเป็นตื่นตัวขึ้นมาทันที
ครั้งก่อนที่ธามนิธิพูดว่าเขามีเเฟน เธอก็ไม่เชื่อเขา จากนั้นก็เลยให้เณศราไปแอบสืบมา เเต่เธอก็ยังไม่ได้ถามเธอว่าผลเป็นอย่างไร
เเต่คิดไม่ถึงว่า เมธชนันก็ยังพูดแบบนี้ด้วย
ดูท่า ธามนิธิคงจะมีเเฟนแล้วจริงๆใช่มั๊ย ？
นลินถามต่อ：” เขามีแฟนตั้งเเต่เมื่อไหร่ ？ผู้หญิงที่ไหนกัน เธอเคยเห็นมาก่อนมั๊ย ？”
เมธชนันเห็นอาการลุกลี้ลุกลนของเธอ เลยรู้สึกว่ามันช่างตลกสิ้นดี ” ฉันจะไปรู้ได้ยังไง ？ฉันก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน เธออยู่เมืองชยุตแท้ๆ น่าจะรู้ดีกว่าฉันสิ ”
” …… ” ฟังจากน้ำเสียงของเมธชนัน ทำให้นลินรู้สึกว่าปฏิกิริยาของเธอเองออกจะรุนเเรงเกินไปหน่อย เพราะเธอเริ่มจะรู้สึกหงุดหงิดเเล้ว
ธามนิธิก็ไม่ค่อยจะญาติดีกับเธอเท่าไหร่ เธอจึงไม่เเน่ใจนักว่าจะสามารถกลับไปอยู่เคียงข้างเขาได้อีก ซึ่งก่อนหน้านั้น เธอก็ไม่อยากทำลายความหวังของเมธชนันให้ขาดสะบั้นเช่นเดียวกัน
นลินมองไปที่เมธชนัน ทำทีหัวเราะกลบเกลื่อน ” ฉันก็เเค่สงสัยเฉยๆ เห็นเธอกับธามนิธิสนิทสนมกันดี ฉันก็เลยคิดว่าเธอน่าจะรู้เรื่องของเขา ”
เมธชนันมองเธอด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม เเล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขากดรับสาย เป็นธามนิธิโทรเข้ามา พวกเขามาถึงเเล้ว
เมธชนันเดินเข้ามาหาเพื่อนๆ ” ธามนิธิมาเเล้ว ”
ตอนแรกที่ได้ยินว่าธามนิธิจะมา ทุกคนต่างก็คิดว่าต้องล้อเล่นเเน่ๆ เเละกลัวเขาจะเบี้ยวนัดปล่อยให้ทุกคนรอเก้อ
จนมาได้ยินที่เมธชนันบอก ทุกคนถึงเริ่มมั่นใจว่าเขาจะมาจริงๆ
พวกเขาไม่สนใจที่จะเล่นไพ่แล้ว ก่อนจะพากันลุกขึ้นยืน
ประตูห้องเปิดออก พนักงานเสิร์ฟในชุดกี่เพ้าสีแดงเดินนำมา ก่อนจะทำท่าทางเชื้อเชิญให้พวกเขาเข้ามาในห้อง จากนั้นก็ได้เห็นธามนิธิเดินตามเข้ามา พร้อมกับจูงมือสาวน้อยคนหนึ่งมาด้วย
ตอนที่598
ที่ยืนอยู่ข้างกายธามนิธิในตอนนี้ คือสาวน้อยสูง 165 เซนติเมตร ริมฝีปากแดง ฟันขาว เเต่งตัวคล้ายกับเด็กนักเรียน ดูเเล้วอายุยังน้อย มีท่าทีประหม่าเกร็งๆอยู่หน่อยๆ
สายตาของเมธชนันจดจ้องไปที่ปาณี เเววตาเธอช่างดูใสซื่อ เเวบเเรกที่ได้เห็นเธอ ความรู้สึกที่ลอยเข้ามาในหัวของเขาก็คือ ：กระต่ายน้อยที่กำลังหลงทาง
เธอดูไม่เหมือนกับนลิน ที่เมื่อได้เห็นครั้งแรกก็ให้ความรู้สึกที่เจิดจ้าเป็นประกาย มองดูเเล้วรู้สึกสบายตา ให้ความรู้สึกอิสระเสรี
พวกเขาต่างก็มองออกว่าผู้หญิงคนนี้ ไม่เหมือนกับผู้หญิงรอบๆตัวพวกเขาเลยแม้เเต่น้อย
ผู้หญิงพวกนี้ ต่างก็เปรียบเหมือนดอกไม้เเสนสวยที่ถูกเลี้ยงไว้ในเรือนกระจก
สำหรับปาณี เธอดูเเตกต่าง เเละไม่ให้ความรู้สึกเช่นนั้น
เเต่กลับสร้างความประทับใจที่ลึกซึ้งต่อผู้ที่พบเห็นมากยิ่งขึ้น
” พี่รอง ไม่เจอกันนานเลย ” ในกลุ่มเพื่อนสนิทของเขา ธามนิธิมีลำดับความอาวุโสอยู่ในอันดับสอง ดังนั้นทุกคนจึงคุ้นเคยกับการเรียกเขาว่าพี่รอง
ตั้งเเต่เขาเกิดเรื่องในตอนนั้น เเละกลับไปอยู่ที่เมืองชยุต ก็เหมือนกับว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขาเเละเพื่อนๆทางนี้ค่อยๆขาดหายไป
หลายต่อหลายครั้งที่เพื่อนๆอยากจะพากันไปเยี่ยมเขาที่เมืองชยุต เเต่ก็ต้องถูกเมธชนันคอยขวางไว้ทุกที
เพราะในตอนนั้นธามนิธิไม่ต้องการจะพบหน้าใครทั้งนั้น
พอได้มาเห็นพี่รองของพวกเขาในวันนี้ ทุกคนจึงรู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างมาก
มันทำให้พวกเขารู้สึกว่า พี่รองผู้ห้าวหาญเด็ดเดี่ยวของพวกเขา กลับมาเเล้ว ！
ธามนิธิค่อยๆเปรยยิ้มออกมา ” ไม่เจอกันนานเลยนะทุกคน ”
มีสองคนเดินเข้ามาหาเขา หนึ่งในนั้นออกแนวตุ้งติ้งเหมือนผู้หญิง ก่อนจะเข้ามาสวมกอดธามนิธิ ” พวกเราโคตรคิดถึงพี่เลย ”
เมธชนันได้เห็นฉากนี้เข้าไป ถึงกับทนไม่ไหว ” พอละพวกมึง แฟนพี่รองเค้ายืนอยู่นั่นนะเว้ย ”
พวกเขาไม่มีใครรู้จักตัวตนของปาณี ได้ยินมาเพียงเเค่ว่าธามนิธิแต่งเเล้วหย่าเเล้ว เเต่ก็ไม่มีใครเคยได้เห็นอดีตภรรยาของเขา
เมื่อได้เห็นปาณี พวกเขาก็เลยคิดว่าเธอเป็นเเฟนใหม่ของเขา หลังจากที่เขาหย่าเเล้ว
เมื่อพวกเขาได้เห็นปาณี ก็เลยแกล้งหยอกว่า ：” แปลกจริงๆเลย เเต่ก่อนพี่รองเป็นคนที่ไม่ชอบคุยกับผู้หญิง พอมีคู่หมั้นคู่หมาย ก็ไม่เห็นจะสนใจคู่หมั้นเลย คิดไม่ถึงว่าวันนี้พี่รองจะพาผู้หญิงมาด้วย ”
หลังจากธามนิธิหมั้นหมายกับนลินเเล้ว เวลาเขามาพบปะสังสรรค์กับเพื่อนๆ เขาก็ไม่เคยพานลินมาด้วยเลยสักครั้ง เเต่นลินก็พยายามหาทางเสนอหน้ามาร่วมวงด้วยทุกครั้งไป
นลินเป็นผู้หญิงประเภทกะล่อนปลิ้นปล้อน ต่อให้ธามนิธิทำเย็นชาใส่เธอ เธอก็ยังดันทุรังที่จะพาตัวเองเข้ามาสู่โลกของเขาจนได้
ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่ พวกเขาเกือบจะลืมไปแล้วว่านลิน มีสุวรรณ์ก็ยังอยู่ตรงนั้นด้วย
ตั้งเเต่ที่ปาณีปรากฏกายขึ้นที่นี่ นลิน มีสุวรรณ์ก็เหมือนสลายหายไปอย่างไร้ตัวตน
ได้ยินว่าธามนิธิจะพาแฟนมาด้วย เเต่คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นปาณี
สมัยที่เธอเป็นคู่หมั้นของเขา เขาไม่เคยคิดที่จะพาเธอมาพบเพื่อนๆเขาเลยสักครั้ง คิดไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะพายัยเด็กกะโปโลนี่มาด้วย
ไม่รู้ว่ายัยปาณีนั่นมีอะไรดีนักหนา มันมีอะไรคู่ควรกับที่เขาทำให้ขนาดนี้ ！
ปาณียืนอยู่ข้างๆธามนิธิ เมื่อได้ยินทุกคนพูดถึงตัวเอง ก็ได้เเต่ยืนส่งยิ้มอ่อนๆอย่างสุภาพเรียบร้อย
เธอเคยคิดมาตลอดว่าธามนิธิเป็นคนรักสันโดษ เก็บเนื้อเก็บตัว เเต่ที่ไหนได้ เขากลับมีเพื่อนเยอะเเยะมากมาย
มีบางคนถามขึ้นมาว่า ：” ไม่ทราบว่าพี่สะใภ้ชื่ออะไรครับ ？”
ธามนิธิหันไปส่งสายตาเชิงให้กำลังใจปาณี เธอรวบรวมความกล้าเเล้วบอกชื่อของเธอให้ทุกคนทราบ
” ทำไมชื่อฟังดูคุ้นๆหูจัง ” ทุกคนพากันพูดอย่างสงสัย
ธามนิธิไม่อธิบายต่อ เขาพูดเเค่เพียงว่า ：” ปาณีอายุยังน้อย พวกนายก็ระวังๆหน่อย ”
นี่มันปกป้องกันชัดๆ ！
ตอนที่599
ทั้งห้องนี้มีเเต่ประชาชนคนโสด พอได้ยินก็รู้สึกหมั่นไส้ไปตามๆกัน
มีบางคนถึงกับหัวเราะออกมา：” นี่ฝนต้องตกลงมาเป็นน้ำสีแดงเเน่ๆ พี่รองของเรามีหัวใจเเล้ว รู้จักปกป้องผู้หญิงซะด้วย ！”
” จริงด้วย ”
” ป่ะๆ กินข้าวๆ ” เมธชนันเข้ามาเคลียร์สถานการณ์
เขาแก่กว่าธามนิธิ 1 เดือน ดังนั้นในบรรดาพวกเขา เมธชนันจึงเป็นพี่ใหญ่สุด ทุกคนเลยเชื่อฟังเขา
เเละอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ธามนิธิเป็นคนที่ไม่ชอบทำอะไรที่มันวุ่นวาย
หลังจากที่ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะอาหาร ปาณีนั่งอยู่ข้างๆธามนิธิ กำลังฟังเมธชนันที่กำลังจะเเนะนำชื่อของเเต่ละคนให้เธอได้รู้จัก
รวมเมธชนันเเละธามนิธิเเล้ว พวกเขามีกันทั้งหมดหกคน หลังจากเมธชนันเเนะนำคนอื่นๆหมดเเล้ว ก็หันมาเเนะนำตัวเขาเอง ” ผมชื่อเมธชนัน ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เขาเคยเอ่ยถึงผมให้คุณฟังบ้างหรือเปล่า ？”
ปาณีอดไม่ได้ที่จะมองดูเขาชัดๆ เธอเคยได้ยินชื่อของเขาเมื่อนานมาเเล้ว วันนี้ได้เจอตัวเป็นๆ เลยรู้สึกว่าเขาไม่ค่อยเหมือนกับที่เธอเคยจินตนาการเอาไว้สักเท่าไหร่
เมื่อเทียบกับธามนิธิ เขาออกจะดูเป็นคนที่มีนิสัยร่าเริง เปิดเผยมากกว่าธามนิธิอยู่สักหน่อย
อย่างไรก็ตาม ดูจากบุคลิกของเขา ก็ดูเป็นคนที่ออกจะมีความเย่อหยิ่ง น่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย
ปาณีพูดว่า ：” เคยได้ยินค่ะ เเต่คราวก่อนที่คุณไปเมืองชยุต ฉันยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณสักที ”
เมธชนันพูดพลางหัวเราะ ：” ทำยังไงได้ ต้องโทษเจ้าธามนิธิ เล่นเก็บเงียบเลยอ่ะ มีเเฟนก็ไม่ยอมพามาให้เพื่อนๆได้รู้จัก ”
ถึงเเม้คนจะเยอะ เเต่บรรยากาศกลับอบอุ่นเป็นกันเอง นี่เป็นครั้งเเรกที่ปาณีได้มาเจอกับพวกเขา เเละยิ่งมาในฐานะเเฟนของธามนิธิเเล้วด้วย ทุกคนจึงกระตือรือร้น พากันต้อนรับเธอดีเป็นพิเศษ
ทั้งห้องนี้ ดูราวกับว่าจะมีเพียงนลิน มีสุวรรณ์คนเดียว ที่ดูเหมือนเป็นคนนอก ตอนที่เมธชนันกำลังเเนะนำคนอื่นๆ เขาก็มองข้ามเธอไป ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน เเละทุกคนในห้องก็ไม่มีใครสนใจเธอเลยสักคน
ต่อให้เธอสวยแล้วยังไงล่ะ ？
ผู้หญิงสวยๆ พวกเขาก็มีไม่เคยขาด
เมื่อก่อนที่พวกเขาต้องทำดีกับเธอ เคารพเธอ ก็เพราะว่าตอนนั้นเธอเป็นคู่หมั้นของธามนิธิ แต่ทว่าตอนนี้ ปาณีกลับมาสวมรอยเเทนที่ตำแหน่งเดิมของเธอไปเรียบร้อย
-
ตอนกลางคืนอากาศค่อนข้างเย็น หลังจากกินข้าวเสร็จ เพื่อนๆก็พากันทยอยกลับไปหมดเเล้ว เหลือเเค่เพียงพวกเขากับเมธชนันเท่านั้น ธามนิธิกับปาณีมาทั้งที เเน่นอนว่าคนที่รับผิดชอบคอยดูเเลพวกเขาก็คือเมธชนัน
ทั้งสามเดินออกมาจากร้านอาหาร เมธชนันบอกกับธามนิธิว่า ：” คืนนี้พวกนายก็ไปพักที่บ้านฉันนะ เตียงของโรงเเรมมันนอนไม่สบายหรอก เเล้วปาณีก็เพิ่งมาครั้งเเรก ถ้าฉันไม่ต้อนรับขับสู้อย่างสุดความสามารถเเล้วล่ะก็ เดี๋ยวเธอจะว่าได้ ว่าฉันน่ะไม่ต้อนรับเธอ ”
” ก็ได้ ” ธามนิธิหันไปมองปาณีเเวบหนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้ เขายอมรับข้อเสนอของเมธชนัน
เขากับเมธชนันสนิทกันมาก จนเหมือนพี่น้องที่คลานตามกันออกมาเลยทีเดียว พวกเขาไม่เเบ่งชนชั้นวรรณะ เเต่ก่อนทั้งคู่มักจะอยู่ด้วยกันบ่อยๆ บ้านของเมธชนัน ธามนิธิก็ไปบ่อยจนคุ้นเคยเหมือนบ้านของตัวเองไปแล้ว
ที่ประตูร้านอาหาร พนักงานบริการรับรถขับรถ Land Rover ของเขามาส่งที่ประตู
ด้วยความที่สถานะของคุณชายแห่งบ้านวิสิทธิ์เวช มันออกจะโดดเด่นสะดุดตาเกินไป ดังนั้นรถที่เขาขับจึงเป็นรถประเภทโลว์ซีรี่ย์ลงมาหน่อย
ธามนิธิเปิดประตูรถ ให้ปาณีเข้าไปนั่งด้านในก่อน เขาจึงค่อยตามเข้าไป
ขณะที่เมธชนันเพิ่งจะเข้าไปนั่งในรถ นลินก็เดินเข้ามา ” ชนัน สะดวกไปส่งฉันหน่อยมั๊ย ”
พวกคนที่เหลือ พอบอกจะไปก็ไปกันหมด ไม่มีใครสักคนยอมไปส่งเธอ
ณ เวลานี้ เธอก็เลยจำต้องบากหน้ามาหาเมธชนัน
เมธชนันหันไปมองที่เธอ และนึกสงสัยอยู่ในใจว่า ทำไมทุกเรื่องจะต้องมีผู้หญิงคนนี้ยื่นเท้าเข้ามาแทรกตลอด
เขายังได้เอ่ยปาก นลินก็ยื่นมือมาเปิดที่ประตูเตรียมจะขึ้นมาบนรถ เมธชนันเลยรีบกดล็อคประตูรถ ก่อนจะบอกกับเธอว่า：” ฉันไม่ผ่านทางนั้น ”
” …… ”
นลินยังคงยืนอยู่ด้านนอกรถ เเต่ก่อนเมธชนันไม่เคยปฏิเสธคำขอของเธอเลยสักครั้ง คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้เขาจะกล้าทำกับเธอแบบนี้
ตอนที่600
ยิ่งไปกว่านั้น เขาทำแบบนี้ต่อหน้าปาณี ยิ่งเหมือนกับว่าไม่ไว้หน้าเธอเลยแม้เเต่น้อย
นลินยืนนิ่งเป็นท่อนไม้ กัดริมฝีปากตัวเอง ท่าทางของเธอเหมือนคนจะร้องไห้ยังไงยังงั้น
แต่ก่อนเมธชนันมักจะทนไม่ได้ถ้าต้องเห็นเธอเป็นแบบนี้ เมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกแย่ เขาก็จะรีบมาโอ๋เธอทันที
แต่ ณ ตอนนี้ เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ เมธชนันกลับไม่มีท่าทีใดๆต่อเธอเลยสักนิด เเล้วเขาก็ขับรถออกไป
เดิมทีปาณีก็คิดว่าการที่นลินโผล่มาในวันนี้ เป็นเพราะเธอมีความสัมพันธ์อันดีกับทุกๆคน เเต่เมื่อได้เห็นกลับกลายเป็นว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด
ปาณีพูดออกมา ：” ทำไมคุณทำกับผู้หญิงเเบบนี้ล่ะคะ ？”
แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ใจลึกๆเธอก็อยากกดไลค์ให้กับเมธชนันอยู่เหมือนกัน
เมธชนันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง：” ผู้หญิงก็แบ่งได้หลายประเภทนะ ถ้าเป็นแบบปาณีเนี่ย เเน่นอนว่าก็ต้องปฏิบัติด้วยเป็นอย่างดีอยู่เเล้ว ”
เเต่ถ้าเป็นแบบยัยนลิน ก็ช่างมันเหอะ ！
เดี๋ยวนี้การที่เมธชนันได้เห็นนลิน ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกโมโห
เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้ชอบเขาจริงๆ เเต่ยังพยายามหลอกใช้ความรู้สึกของเขาอีกด้วย
เมธชนันไม่ได้พาพวกเขากลับไปที่บ้านวิสิทธิ์เวช เเต่พาไปที่พักของเขาเอง
วันพรุ่งนี้ถึงจะเป็นวันเกิดของจอมพลนรเทพ ธามนิธิกับปาณีก็เพิ่งจะมาถึงกันวันนี้เอง คงไม่เหมาะถ้าจะไปเยี่ยมท่านในตอนนี้
วันพรุ่งนี้ค่อยเข้าไป จะได้ดูเป็นทางการมากยิ่งขึ้น
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เมธชนันจอดรถเเล้วจึงเดินมาเปิดประตูรถให้ปาณี ” ขอบคุณค่ะ ” ปาณีพูดขอบคุณเขา
เพราะเกรงว่าจะดูแลเธอได้ไม่ดี สำหรับการมาครั้งเเรกของเธอ เมธชนันก็เลยบริการปาณีเป็นอย่างดี
ส่วนธามนิธิที่นั่งอยู่ข้างๆ อืม ไม่ต้องไปดูเเลอะไรมาก
เมธชนันเดินนำทั้งสองไปยังบ้านพักของเขา ” คิดซะว่าที่นี่เป็นบ้านของตัวเองก็เเล้ว ไม่ต้องเกรงใจนะ เเต่ก่อนธามนิธิก็มานอนที่นี่อยู่บ่อยๆ ”
ปาณีฟังเมธชนันพูดจบ ก็หันไปมองธามนิธิที่อยู่ข้างๆ แต่ก็พบว่าคุณอาไม่ได้เดินตามเมธชนันมา เเต่กลับกำลังยืนมองดูบ้านหลังนี้ เหมือนกำลังรำลึกความหลังอะไรบางอย่าง
ท่าทางของเขาดูค่อนข้างเคร่งขรึม
ปาณีแกล้งหยอกเขาโดยการคว้าไปที่ฝ่ามือของเขา
เมธชนันหันกลับไปเห็นฉากนี้พอดี ก็เลยยิ้มๆที่มุมปาก
ด้วยความที่เขารู้จักนิสัยของธามนิธิดี สาวน้อยคนนี้น่าจะเป็นผู้หญิงในแบบที่ธามนิธิชอบ
เมธชนันมองดูธามนิธิ แต่ก็ไม่ได้ขัดจังหวะเขา เขายืนรออยู่ที่ประตูครู่หนึ่ง
สักครู่ต่อมา ธามนิธิก็กุมมือปาณีพากันเดินตามเขาไป
ที่บ้านมีคุณน้าอยู่ ทันที่ที่เห็นเขาก็พูดอย่างใจว่า ：” ชนันกลับมาแล้วเหรอ ”
” ใช่ครับ ” เมธชนันพูดด้วยความตื่นเต้นเหมือนไปเจออะไรมา：” คุณน้าทายซิว่าผมพาใครกลับมาด้วย ？”
คุณน้าขยับกรอบเเว่นตา เเล้วก็ได้เห็นธามนิธิพาผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาด้วย เธอสตั๊นท์ไปสองวิ ก่อนจะเอ่ยปากออกมา ：” ธามนิธิ ？”
เธอแค่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ว่านี่คือธามนิธิตัวเป็นๆ
ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาเกิดอุบัติเหตุ ใครๆต่างก็พากันพูดว่าเขาคงไม่สามารถลุกขึ้นมาเดินได้ไปตลอดชีวิต
เธอยังคิดเลยว่า คนดีๆอย่างธามนิธิทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย คิดเเล้วก็เสียใจ
เเต่ทว่าในตอนนี้ ธามนิธิที่กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเธอ กลับดูปกติเเข็งเเรงดี
ธามนิธิได้เห็นคุณน้าเดินเข้ามาหา เขาตอบเธอไปว่า ” ผมเองครับ ”
ถึงเเม้ว่าสีหน้าเขาจะดูราบเรียบไม่แสดงอาการใดๆ ทว่าปาณีที่กำลังกุมมือเขาอยู่กลับรู้สึกว่า ใจเขากำลังเต้นเเรง
ได้มาเจอญาติสนิทมิตรสหายแบบนี้ เขาจะต้องมีความสุขเเละตื้นตันใจมากอย่างเเน่นอน
คุณน้ารีบพูดด้วยความตื่นเต้น：” นั่งก่อนๆ！นานแล้วนะที่เธอไม่มาเยี่ยมน้าเลย เมื่อไม่กี่วันก่อนน้ายังฝันเห็นเธออยู่เลย พอถามถึงเธอกับชนัน เขาก็ไม่เห็นบอกว่าเธอจะมาที่นี่ ”
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอให้ความเอ็นดูในตัวธามนิธิมากกว่าเมธชนันเสียอีก
เมื่อเทียบกันระหว่างสองคนนี้ บางทีเมธชนันก็ทำตัวไม่ได้เรื่อง เเต่ธามนิธิจะสุขุม เเละหนักเเน่นมากกว่าเขาเยอะ
