ตอนที่731
จันวิภายิ้ม “ว่างก็มาออกกำลังบ้างก็ดี”
ปาณีไม่อยากมาเลยต่างหาก!
เล่นเกมส์ไม่สนุกหรือไง?
ดูซีรี่ย์ไม่นุกหรือไง?
เรียนทำงานทุกวันก็พอเหนื่อยแล้วแถมยังต้องมาออกกำลังกายอีกเธอไม่เอาดีกว่า
แต่ธามนิธิก็ยังจะบังคับให้เธอมา
โดนเฉพาะเรื่องของเวทัสปาณีก็เอาเปรียบมากเลยต้องตอบตกลง
ก็เลยตอนนี้เธอถือว่ามารับบทลงโทษ
วิ่งเสร็จเธอก็ไปอาบน้ำกับจันวิภาแล้วค่อยเปลี่ยนเสื้อออกมาจากฟิตเนส
จันวิภาขับรถมาเลยพาปาณีไปกินข้าวด้วย
จันวิภามองปาณี “เธอจะลองไปสอบใบขับขี่ดูไหมแบบนี้คราวหลังเธอออกบ้านจะได้สะดวกหน่อยไงฉันได้ข้าวว่าตอนนี้เธอนั่งรถไฟฟ้าไปโรงเรียน?”
ปาณีบอก “ใช่”
สอบใบขับขี่สำหรับเธอมันยากเกินไปเธอไม่เคยขับรถมาก่อนเลยไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้
จันวิภายิ้ม “เวลาว่างๆก็ฝึกบ้างถึงแม้วันหน้าอาจจะไม่มีโอกาสขับแต่ก็ถือว่าเพิ่มสกิลให้ตัวเอง”
“ฉันลองไปคิดดู”
พวกเธอไปหาร้านปิ้งย่างในเขตเหนือตอนนี้ถ้าปาณีกินข้าวที่บ้านก็จะโดนธามนิธิคุมตลอด
นึกถึงสามารถมาแอบกินข้างนอกแบบนี้ในใจก็ตื่นเต้นมาก
พึ่งสั่งอาหารไปไม่นานจันวิภาไปเข้าห้องน้ำปาณีนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่จากนั้นก็เห็นธามนิธิเดินเข้ามาจากหน้าร้าน
“……”
ธามนิธินั่งลงที่เขาเธอท่าทีที่เธอเบิกตากว้างก็ดึงดูดความสนใจจากเขา “แล้วนี่เป็นอะไร? ไม่อยากเห็นฉัน?”
ก่อนหน้านี้หนึ่งวิปาณียังฝันว่าคืนนี้ได้กินของอร่อยสักทีแถมเมื่อกี้ยังไปอวดเด็กสมาร์ทในqqไม่คิดว่าฝันหวานแบบนี้มันแตกสลายไปหมด
เธอตอบอย่างอึดอัด “ไม่ใช่ๆ”
แป๊บเดียวจันวิภาก็กลับมาและนั่งคุยกับธามนิธิ
ปาณีนั่งอยู่ข้างธามนิธิแล้วส่งข้อความให้เด็กสมาร์ท “เมื่อกี้ฉันพึ่งบอกว่าคืนนี้ฉันได้กินดีๆสักมื้อสามีฉันก็มาเลย”
เด็กสมาร์ทได้ยินแบบนั้นก็ส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะในqqมาให้เธอทำเอาปาณีอยากตีเขาตาย
ระหว่างที่ธามนิธิคุยกับจันวิภาก็หันมามองปาณีที่ทำหน้าเศร้า “ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”
ตอนนี้อากาศไม่ได้เย็นมือเธอถือว่าอุ่นอยู่มือใหญ่ของเขามาจับกุมมือเธอไว้
ปาณีนั่งตัวตรงใครจะไปกล้าพูดความจริงกับเขาล่ะเลยคอบแค่ว่า “วันนี้วิ่งเหนื่อยไปหน่อยเลยหิว”
ความหมายนัยคือ : เดียวฉันอยากกินเยอะหน่อยคุณอาไม่ต้องมาห้ามและไม่รู้ว่าธามนิธิเข้าใจหรือเปล่า
พอหลังจากที่กลับบ้านท้องของปาณีอิ่มแค่เจ็ดส่วน
ธามนิธิกำลังขับรถปาณีนั่งอยู่ข้างปาณีแล้วพูดกับเขา “พี่สาวให้ฉันไปสอบใบขับขี่”
“ได้สิ” ธามนิธิบอก “ใกล้จะปิดเทอมแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอก็ไปสอบสิ”
ปาณีมองเขา “แต่ฉันกลัวไม่กล้าขับรถทำนังไงดี?”
ธามนิธิยกยิ้ม “งั้นก็ไม่ต้องสอบในบ้านก็มีคนขับรถตลอดเธอกลัวอะไร?”
คนขับรถตลอดก็หมายถึงเขาไง
เขายอมเป็นคนขับรถให้เธอพาเธอไปทุกที่
ใบหน้าของปาณีก็ยิ้มแย้มขึ้นราวกับดอกไม้เธอมองเขาก็รู้สึกอุ่นใจ
ตอนที่พวกเธอกลับถึงบ้านไวยาตย์ก็รอธามนิธิอยู่
ช่วงนี้บริษัทของบ้านวิสิทธิ์เวชกำลังจะจัดกิจกรรมใหญ่และไวยาตย์ก็มาคุยเรื่องนี้กับธามนิธิ
ตอนที่732
ปาณีนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างๆฟังพวกเขาพูด
อยู่ๆธามนิธิก็ยกหัวขึ้นมามองปาณี “ปาณีเธอจะไปไหม?”
ปาณีชะงักไปสักแป๊บแล้วมองธามนิธิ “ห้ะไปไหน?”
“ก็มีกิจกรรมในบริษัทพวกเราไงพอๆกับงานปีใหม่จัดงานใหญ่อยู่เหมือนกัน” ไวยาตย์อธิบายให้ปาณี
ปาณีลังเล “ไม่ไปแล้วดีกว่า”
ธามนิธิแล้วเอาลิสท์รายชื่อให้เธอ “นี่เป็นชื่อของแขกที่จะเชิญเธอแน่ใจหรือว่าไม่ไป?”
ปาณีเอารายชื่อมาดูแล้วเบิกตากว้าง “คุณอาแน่ใจหรอคะ?”
ในนั้นมีแต่ดาราชายดังๆประเด็นคือสามีเธอก็อยู่ในนั่นหลายคน
ธามนิธิยกคิ้ว
ไวยาตย์ “ใช่ครับ”
“ฉันไปฉันจะไป!” แค่ได้เห็นสามีปาณีก็ไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว
ไวยาตย์มองท่าทีที่ราวกับเด็กของปาณีก็มองธามนิธิอย่างยอม
นี่เขารู้จักนิสัยของปาณีได้ดีมากจริงๆ
งานนั้นจัดในคืนวันเสาร์ปาณีมาตามธามนิธิงานครั้งนี้มีคนมาเยอะมากและมีบริษัทที่มาจากเมืองนอกไม่น้อย
ธามนิธิไปทักทายพวกเขา
ปาณีตามธามนิธิไปแล้วแอบมองเจ้าชายของเธอจากที่ไกลๆ
ตัวจริงหล่อกว่าในทีวีอีก
เธออยากไปถ่ายรูปด้วยแต่ก็กลัวไม่มีมารยาทเลยเอาโทรศัพท์ขึ้นคุยกับส้มโอ “ฉันเห็นสามีเธอแล้วหล่อมาก”
“ฉันอยากเห็น”
ตอนนี้ส้มโออิจฉาเธอมากปาณีเลยแอบถ่ายรูปส่งมาให้เธอ
“คนนี้คือ……” กำลังคุยกับธามนิธิสายตาก็มองมาที่ปาณี
ปาณำม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าวันนี้ที่เธออยู่กับธามนิธิแบบนี้มันดึงดูดความสนใจขนาดไหน
ธามนิธิมองภรรยาตัวเอง “ภรรยาฉันเอง”
ปาณีได้ยินที่เขาแนะนำเธอก็ยิ้มกลับตามมารยาท
อีกฝ่ายชม “เป็นพรหมลิขิตกับคุณธามนิธิจริงๆนะครับ”
ธามนิธิยิ้มแล้วมองปาณี
ทักทายเสร็จปาณีก็ไปที่พักผ่อนกับธามนิธิแล้วพูดกับเขา “ฉันได้เห็นคนเยอะมากคุณอาคะคราวหลังถ้ามีงานแบบนี้ก็เรียกฉันมาด้วยนะ!”
“……” ธามนิธิมองปาณี “ต้องโดนจัดการหน่อยแล้วมั้ง”
ตั้งแต่ต้นจนจบแอบมองผู้ชายต่อหน้าเขา
“คุณธามนิธิครับ” ปาณีและธามนิธิพึ่ฃเดินไปที่จุดพักก็มีคนเดินมาทักทายธามนิธิ
ปาณียกหัวขึ้นมองเห็นปิยพนธ์จับมือนลิน มีสุวรรณ์เดินเข้ามา
นลิน มีสุวรรณ์เดินตามปิยพนธ์มาเห็นข้างธามนิธิมีปาณีอยู่ด้วยก็ขมวดคิ้ว
ปาณีอทจจะไม่รู้ว่าทำไมธามนิธิต้องพาเธอมางานนี้แต่นลิน มีสุวรรณ์รู้
ธามนิธิพาเธอเดินรอบไปทั่วตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้วว่าวันนี้ธามนิธิพาแฟนมาร่วมงานด้วย
เขาทำเพื่อที่จะแนะนำให้ทุกคนรู้ว่าปาณีเป็นคนของเขา
ธามนิธิเห็นปิยพนธ์ก็พยักหน้า “สวัสดีครับคุณปิยพนธ์”
“คุณธามนิธิอย่าเกรงใจเลยครับ” ปิยพนธ์จับมือกับปาณีตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ธามนิธิช่วยปินพนธ์ ตอนนี้ปิยพนธ์ก็ทำดีกับธามนิธิมาก “ครั้งที่แล้วขอบคุณคุณธามนิธอนะครับไว้มีโอกาสจะเลี้ยงข้าวสักมื้อ”
ตอนที่733
เขารู้สึกตัวเองต้องตอบแทนธามนิธิ
ธามนิธิพยักหน้าอย่างมีมารยาทแล้วมองนลิน มีสุวรรณ์จากนั้นถามปิยพนธ์ “ช่วงนี้คุณปิยพนธ์กับภรรยาคุณเป็ยยังไงบ้างครับ?”
คำพูดของเขาทำเอาหน้านลิน มีสุวรรณ์ตระหนัก
นลิน มีสุวรรณ์กัดปากแล้วนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนี้
กลับมาถึงเมืองชนุตคืนแรกเธอก็ไปพูดกับพ่อเธอเรื่อฃที่อยากหย่าและแน่นอนคุณชลธีปฏิเสธ
เหตุผลที่คุณชลธีไม่ให้หย่าเพราะธามนิธิและขอให้เธออยู่กับปิยพนธ์ดีๆ
มันเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าชีวิตเธอแย่มาก
คนในบ้านอยากให้เธออยู่กับปิยพนธ์แม้แต่แม่บุญธรรมที่รักเธอก็เช่นกัน
เอาเข้าจริงๆฐานะตระกูลนาทันเลิศก็ดีก็แค่ปิยพนธ์ไม่ค่อยหล่อเทียบกับธามนิธิและเมธชนันก็ห่างกันเกินแต่ถ้าคนทั่วไปได้แต่งเข้าตระกูลนาทันเลิสก็ถือว่าหัวเราะจนตายได้
แต่ว่านลิน มีสุวรรณ์เป็นคนที่ศักดิ์ศรีสูงการที่แต่งงานกับปิยพนธ์ถือว่าเป็นการทรมานเธอ
ตืนนั้นที่เธอทะเลาะกับคุณชลธีและหนัออกจากบ้านสุดท้ายก็โดนหยุดใช้งานบัตรเครดิต
ทางโรงเรียนก็มีข่าวด้านลบของเธอเยอะเธอก็เลยไม่ได้ไปทำงานในโรงเรียนและลางานตลอดและแน่นอนว่าไม่มีเงินเดือน
ก็เลยวันนี้ไม่มีที่ไปแบบนั้นสุดท้ายก็เป็นปิยพนธ์มารับเธอกลับบ้าน
นึกถึงที่ธามนิธิพาปิยพนธ์มาหาที่เธอแม่บุญธรรมขนาดที่พึ่งสุดท้ายเธอยังไม่มีแล้วตอนนี้นลิน มีสุวรรณ์โมโหมาก
ปิยพนธ์พูดกับธามนิธิอย่างเกรงใจ “ก็ดีนะครับ”
เขาพูดจบก็มาโอบนลิน มีสุวรรณ์
นลิน มีสุวรรณ์ไม่ยินยอมเลยจะเอาตัวเองแต่ว่ามือเขารัดแน่นมากทำให้เธอตีตังออกมาไม่ได้
ปิยพนธ์ก็เป็นคนมีนิสัยหลังจากที่กลับมาปักกิ่งนลิน มีสุวรรณ์ก็ไปบอกคุณชลธีว่าอยากหย่ากับเขา
เพื่อที่จะหนีจากเขาได้ยังหนีออกจากบ้านอีก
เขาโมโหตั้งนานแล้ว
ในสายตาเธอเขาแย่ขนาดนั้นเลย?
ถ้าไม่ใช่เพราะต้องรักษาหน้าไว้เขาอยากสั่งสอนเธอนานแล้ว
ทักทายกับธามนิธิเสร็จปิยพนธ์ก็พานลิน มีสุวรรณ์ไปแล้ว
ปาณีมองแผ่นหลังของสองคนนั้นก็มองธามนิธิ “คุณอาสนิทกับสามีเขาขนาดนั้นเลย”
ธามนิธิพูดอย่างนิ่งเฉย “ครั้งที่แล้วที่ไปรับเธอเขาไปพร้อมฉันแต่เขาหานลิน มีสุวรรณ์ไม่เจอฉันเลยช่วยเขาสักหน่อย”
ตอนที่เขาพูดคำนี้ทำหน้าตาใสซื่อราวกับเขาไม่ได้ทำเรื่องชั่วอะไรเลย
“ถึงแม้เขาบอกว่าช่วยแต่ทำไมรู้สึกว่าเธอไม่ค่อยปกตินะ!”
“ทำไมฉันรู้สึกเหมือนคุณอาตั้งใจทำชั่ว”
นลิน มีสุวรรณ์คิดอย่างใสซื่อว่าถ้าแต่งงานกัลปิยพนธ์ก็จะตีตัวออกห่างหน่อยแต่ธามนิธิกับช่วยปิยพนธ์ไปปรากฏตัวที่หน้าเธอบ่อยๆ
นี่คุณอานี่แอบซ่อนเร้นชัดๆ!
ธามนิธิมองปาณี “พวกเราไปกันเถอะ”
กลางคืนสิบโมงกว่าในโรงแรมปิยพนธ์ลงมาจากตัวของนลิน มีสุวรรณ์เธอก็ร้องไห้ตลอด
เขายืนอยู่อีกข้างใส่เสื้อผ้ามองเธอที่โดนเขาทำจนตัวช้ำไปหมด “เกลียดฉันมากใช่ไหม? ถึงจะเกลียดขนาดไหนฉันก็เป็นสามีของเธอฉันรู้ว่าเธอเคยเป็นคู่หมั้นของธามนิธิมาก่อนแต่ตอนนี้เขาไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำเธอคิดว่าตัวเองเป็นคนมีค่าขนาดนั้นเลยหรือไง?”
ตอนที่ปิยพรธ์พูดคำนี้ในใจก็คือโมโหมาก
ทีแรกเขาก็ชอบนลิน มีสุวรรณ์อยู่อย่างน้อยตอนเขาแต่งงานกับเธอก็ให้เกียรติเธอพอ
ตอนที่734
แต่เธอล่ะ?
หลังจากที่แต่งงานก็ไปหาเมธชนันที่ปักกิ่งไม่เอาสามีอย่างเขาไว้ในสายตา
แค่นี้ก็พอแต่เธอกลับอยากหย่ากับเขาอีก!
เขาเอาเธอเป็นคนสำคัญแต่เธอกลับเห็นเขาเป็นขี้หมา
วันนี้เธอหนีออกจากบ้านไม่มีที่ไปโดนเขารับกลับไปวันนั้นเขาก็ไม่สนใจความคัดค้านของเธอก็เอาเธอเลย
แล้วทำไมเขาถึงนอนภรรยาตอนเองไม่ได้?
เขาก็แต่งกับเธอแล้วก็ต้องเอาเธอสิ!
ประเด็นคือหลังจากที่นอนแล้วเขาพบเธอนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเธอ!
พอนึกถึงที่เมื่อก่อนเธอเคยโดนคนอื่นเอาในใจเขาก็รู้สึกกระโวยกระวายท่าทีที่มีต่อนลิน มีสุวรรณ์ก็ไม่ดีเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
เป็นแค่รองเท้าคู่เก่าที่โดนคนอื่นทิ้งมีสิทธิ์อะไรมาทำหยิ่งต่อหน้าเขา?
โดนเฉพาะวันนี้หลังจากที่เจอธามนิธิสายตาของเธอก็ทำเอาอารมณ์เขาขึ้นอีก
ก็เลยไม่สนเรื่องกลับบ้านพาเธอมาที่โรงแรมทีเดียวเลย
นลิน มีสุวรรณ์นอนอยู่บนเตียงได้ยินที่ปิยพนธ์เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วออกไป
ไม่มีเสียงด่าของเขาในห้องก็เงียบไปหมดแต่ตัวของเธอในไม่กี่วันมานี้ก็ถูกเขาทำทรมานเธอสกปรกแล้วเธอสกปรกหมดแล้ว!
ขนาดเรื่องที่เธออยากกลับไปหาเมธชนันก็กลายเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แล้ว
พอนึกถึงแบบนี้น้ำตาก็จะไหลลงมาทุกครั้ง
นลิน มีสุวรรณ์ลุกขึ้นแล้วเข้าไปทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำมองรอยช้ำร่างกายของตัวเองในกระจกเธอก็กอดเข่าร้องไห้อย่างหมดหวัง
ใกล้จะปิดเทอมอากาศก็เริ่มร้อนตอนที่ปาณีและธามนิธิกลับถึงบ้านพอดีกับที่ข้างนอกมีฝนตกลงมาเลยทำให้อากาศเย็นขึ้น
ธามนิธินั่งอยู่บนโซฟานั่งตรวจดูรูปที่พวกเขาส่งมาไอแพด
ปาณีนอนอยู่ข้างหน้าต่างมองฝนที่ตกลงมาแล้วอยู่เงียบๆอย่างสบาย
“คุณอาคะ” ธามนิธิพึ่งเช็ครูปเสร็จก็ได้ยินปาณีเรียกเขา
เขาตอบ “มีอะไร?”
ผ่านมานานขนาดนี้แล้วเธอยังเรียกเขาคุณอาสำหรับเรื่องนี้ธามนิธิก็ไม่รู้จะว่ายังไงดีแล้ว
ปาณีบอก “ฝนตกแล้ว”
“ฉันได้ยินแล้ว” เสียงน้ำฝนตกลงมากระทบบนใบไม้ธามนิธิได้ยินตลอด
ปาณีหันมามองเขา “คุณอาจำได้ไหมวันที่พวกเราเซ็นสัญญาเรื่องแต่งานที่เมืองชลธีวันนั้นก็ฝนตกแบบนี้?”
นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอและเขาเจอกันเลยทำให้ปาณีจำเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้ดี
ธามนิธิยกยิ้ม “อือ”
ปาณีถอดหายใจ “เวลาผ่านเร็วมากเลย”
แค่แวบเดียวเธอกับธามนิธิรู้จักกันก็ใกล้จะหนึ่งปีแล้ว
เพราะว่ามีเขาเลยทำให้หนึ่งปีนี้ของเธอเปลี่ยนไปหมด
ธามนิธิยกยิ้ม “ไปอาบน้ำได้แล้วดึกป่านนี้ยังไม่ง่วงหรือไง?”
ปาณีได้ยินก็ลุกขึ้นอย่างเชื่อฟังแล้วไปอาบน้ำในห้องน้ำ
ตอนเช้าวันที่สองปาณีกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนตียงก็เห็นข่าวของเธอและธามนิธิ
รูปถ่ายจากทางไกลเห็นหน้าไม่ชัดแต่คนก็รู้ไปทั่วแล้วว่าธามนิธิมีภรรยาแถมยังพาผู้หญิงคนนนี้ไปออกงานอย่างไม่ปิดบัง
ข้างล่างก็มีคอมเมนท์ไม่น้อย :
โห่ผู้หญิงคนนั้นคงมีความสุข! ทำไมไม่ใช่ฉัน?
ช่างเถอะ! คนที่เขาแต่งด้วยก็คงเป็นคุณหนูคุณนายจะมามีสิทธิ์เป็นซินเดอเรลล่าอย่างพวกเราได้ไง?
……
ปาณีมองธามนิธิที่ใส่เสื้อยืดสีขาวนอนก็เรียกเขา “สามี”
ธามนิธิเปิดตาขึ้นแล้วมองปาณีที่อยู่ในอ้อมกอดเสียงแหบ “เป็นอะไร?”
ตอนที่735
ปาณีพูดอย่างกังวล “เมื่อคืนพวกเราโดนแอบถ่ายมีนคงไม่มีปัญหาใช่ไหม?”
ธามนิธิเอาโทรศัพท์เธอมาดูแล้วมองข่าวแต่ก็ทำหน้านิ่ง “น่าจะไม่มีปัญหาอะไร?”
“ต้องจัดการหน่อยไหม?”
ขึ้นหัวข่าวแบบนี้มันก็ไม่ค่อยดี
ธามนิธิบอก “จัดการอะไร?”
“…..” เขาเหมือนไม่ได้รีบร้อนอะไร
ธามนิธิก็ต้องไม่รีบร้อนอยู่แล้วแหละเพราะเขาเป็นคนตั้งใจให้เขียนข่าวเองแต่ตั้งใจเลือกรูปที่เห็นหน้าไม่ชัดถือว่าเป็นการปกป้องปาณี
เขาไม่อยากให้เธอออกไปแล้วมีบอดี้การ์ดตามตลอดแต่ก็อยากพาเธอออกไปหึคนอื่นเขารู้ว่าเธอเป็นภรรยาของเขา
ปาณีกินข่าวเช้าเสร็จก็ไปโรงเรียน
ยังไม่ทันเข้าไปในประตูก็ได้ยินนักเรียนกำลังพูดคุยข่าวเรื่องนั้นกัน “ได้ข่าวว่าคนนั้นเป็นสามีเก่าของปาณีหล่อมากเลย!”
ธามนิธิไม่ค่อยออกสื่อเท่าไหร่เมื่อก่อนขนาดเงายังไม่เห็นและนี่เป็นครั้งแรก
ถึงแม้อาจจะเห็นแค่แผ่นหลังไกลๆแต่ก็ดูออกว่าหล่อมากๆ
“โห่! ก็ว่าทำไมถึงทิ้งปาณี”
“ใช่สิ! แฟนเขาคนนี้สวยมากเลยปาณีจะไปเทียบติดได้ไง?”
อาจจะเป็นเพราะปาณีอยู่กับเขาใกล้เกินไปและได้เจอหน้าทุกวันเลยทำให้ในสายตาพวกเขาปาณีดูยังไงก็หน้าตาธรรมดา
แต่ว่าพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าคนนั้นคือปาณี
ปาณีฟังที่คนพวกนี้พูดก็อดหัวเราะไม่ได้
เธอเดินเข้าประตูแล้วไปยืนข้างหลังของสองคนนั้นที่กำลังพูดกันอยู่ “ที่จริงคนในข่าวคนนั้นเป็นฉันเอง”
วันนี้เธออารมณ์ดีเลยไม่อยากหลอกเขา
ปาณีพูดคำนี้จบก็โดนพวกเขามองบนใส่ “ฝันอยู่หรือไง! จะเป็นเธอได้ยังไงกัน! เธอหย่ากันแล้วไม่ใช่หรือไง”
“พวกเราคืนดีกันแล้ว” ปาณีบอก
เธอรู้ว่ามีคนมากมายที่ดูถูกเธอเพราะเธอหย่าและแอบว่านินทาเธอลับหลังเยอะ
นักเรียนสองคนนั้นก็มองบนใส่เธออีก “เธอคงตื่นไม่เต็มที่สินะรีบไปล้างหน้าไป”
“……”
ทำไมเธอพูดความจริงแล้วไม่มีคนเชื่อ!
คนในข่าวเป็นเธอจริงๆนะ!
ปาณียอมแพ้แล้วนั่งลงกับที่
โมรีเอาหนังสือที่ยืมสองวันก่อนเอามาคืนให้ปาณี “คนในข่าวเป็นเธอ?”
ปาณีไม่คิดว่าโมรีก็จะถามแบบนี้ “ไม่เหมือนหรอ?”
เรื่องที่เธออยู่กับธามนิธิ โมรีก็ไม่ใช่พึ่งรู้วันนี้นะ
โมรียิ้ม “นี่คุณธามนิธิอยากประกาศตัวเธอจริงจังหรือไง?”
ก่อนหน้านี้ยังรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนปาณีแต่ดูจากตอนนี้ธามนิธิก็ดีกับเธออยู่
ปาณีบอก “ไม่ใช่ก็แค่ไปร่วมงานด้วยกันไม่รู้ว่าใครเป็นคนถ่ายเหมือนกันสงสัยมันเบื่อ”
ปาณีไม่เคยคิดเลยว่าธามนิธิเป็นคนตั้งใจปล่อยข่าวนี้ออกมาเพราะเธอคิดว่าคนอย่างธามนิธิไม่ใช่คนน่าเบื่อขนาดนี้
โมรีมองปาณี “เรื่องของเธอและเวทัสเขาไม่รู้?”
ไม่รู้ก็แปลกสิ!
ปาณีบอก “เขารู้”
“ไม่โกรธเธอ?” โมรีสงสัย
เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นธามนิธิไม่โกรธปาณีไม่พอแถมยังพาไปออกงานแบบนั้นก็ถือว่าเป็นรักแท้แล้วแหละ
ปาณีบอก “โกรธสิ”
ถึงแม้ธามนิธิไม่ได้ทะเลาะกับเธอแต่ปาณีรู้ว่าคุณอาถือสาเรื่องนี้
