บทที่ 186 กระทั่งลูกสาวยังหวง
ตอนนี้ ลี่อานโก๋ไม่รู้ความเคลื่อนไหวและแผนการต่างๆของประเทศYอะไรทั้งนั้น และตอนนี้เขาก็ได้รับคำสั่งจากเบื้องบน ขอให้เขาขยายแผนการเคลื่อนไหวเพิ่มอีก
แผนการครั้งนี้ต้องละเอียดรอบคอบ จำนวนผู้ปฏิบัติการก็ต้องจำกัดจำนวน ลี่อานโก๋ใช้ทีมหน่วยรบพิเศษในการดำเนินการล่วงหน้าในครั้งนี้ ทั้งหมดหกคน ทุกคนล้วนผ่านการฝึกฝนพิเศษ การเคลื่อนไหวคล่องแคล่วว่องไว ประสิทธิภาพในการต่อสู้น่าทึ่งไม่แพ้กัน
และตอนนี้ ลี่อานโก๋กำลังพบพวกเขาในห้องควบคุม
หลังจากได้รับคำสั่งจากลี่อานโก๋แล้ว เหล่าหน่วยรบพิเศษจึงรีบรวมตัวกันใจห้องควบคุม มีระเบียบวินัย เมื่อเห็นว่าทั้งห้ามาพร้อมกันในห้องควบคุม เขาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ นี่ถึงจะเป็นรูปแบบที่ทหารพึงมี
ทั้งห้าคนยืนเป็นแถว รอรับคำสั่งจากคนตรงหน้า
สายตาของเขากวาดผ่านทุกคน จากนั้นบอกออกมา “พวกคุณทุกคนคือคนที่ผมได้เลือกอย่างละเอียดรอบคอบเพื่อมาปฏิบัติการในภารกิจครั้งนี้ ภารกิจครั้งนี้มีความเสี่ยงค่อนข้างมาก แต่ผมหวังว่าพวกคุณจะปฏิบัติหน้าที่เพื่อประเทศให้สำเร็จลุล่วง”
ทั้งห้ายืนตรง เสียงดังพร้อมเพรียง “ครับ”
“ปัจจุบันตอนนี้แก๊ง K แก๊งอาชญากรนี้ได้คืบคลานเข้ามาหลากหลายทิศทาง ทำร้ายผู้คนไปมาก คิดอยากจะถอนรากถอนโคนพวกเขามันไม่ใช่เรื่องง่าย เพื่อรับประกันภารกิจในครั้งนี้ ผมจึงส่งหัวหน้าของพวกคุณเข้าไปเป็นสายลับในนั้นก่อนแล้ว”
ลี่อานโก๋พูดมาถึงตรงนี้จึงหยุด จากนั้นจ้องมองทั้งห้าคน และสีหน้าท่าทางของพวกเขายังคงนิ่งสงบไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
เสียงของเขาก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง “หัวหน้าของพวกคุณจะรายงานทุกอย่างที่เกี่ยวข้องจากด้านใน แต่น่าเสียดาย ตอนนี้เขาไม่สามารถติดต่อกับพวกคุณได้ เพราะสายลับที่ผมส่งไปก่อนหน้านั้นถูกแก๊ง K จับได้ทั้งยังถูกจัดการอย่างโหดร้าย เพื่อปกป้องความปลอดภัยของหัวหน้าพวกคุณ และเพื่อไม่แหวกหญ้าให้งูตื่น พวกคุณทุกคนห้ามปฏิบัติการอะไรเองโดยพลการ เข้าใจไหม”
นายทหารรับคำสั่งโดยหน้าที่ และทั้งห้าคนนี้ต่างก็เป็นทหารที่มีความสามารถของหน่วยรบของประเทศ ดังนั้นพวกเขาจึงให้ความสำคัญกับคำบัญชาจากเบื้องบนเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้ได้รับคำสั่งจากลี่อานโก๋ พวกเขาตอบรับพร้อมเพรียงกัน “ครับ”
ท่าทางของลี่อานโก๋เบาลง ยื่นมือไปแตะไหล่หนึ่งในนายทหารเบาๆ เอ่ยเสียงเบา “ลำบากพวกคุณแล้ว”
“ทั้งหมดเพื่อประเทศชาติครับ”
ใบหน้าของทั้งห้าคนไม่มีความโศกเศร้าใดๆเลยแม้แต่น้อย
ใช่ พวกเขาก็มีภรรยา มีลูกๆ แต่เมื่อพวกเขาได้เลือกเส้นทางนี้แล้ว ชีวิตของพวกเขาก็เป็นของประเทศ ผลประโยชน์ของประเทศคือเป้าหมายให้พวกเขามีชีวิตต่อไป
ลี่อานโก๋ไม่พูดอะไร ยกมือขึ้นเพื่อให้พวกเขาไปพักผ่อนก่อน
ผู้อำนวยการลี่ยืนอยู่ในห้องควบคุมคนเดียวยังไม่หนีไปไหน บรรยากาศความเงียบแผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเขา เขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าภารกิจครั้งนี้จะสำเร็จ ขณะเดียวกันเขาก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะสามารถช่วยเหลือลี่โม่อวี่และครอบครัวของเขาออกมาได้
แต่เขาต้องทำให้เต็มและทำให้ดีที่สุดกับภารกิจครั้งนี้
ทั้งสามคนที่อยู่ในห้องลับราวกับไม่ได้รับรู้ถึงคลื่นใหญ่ที่กำลังจะซัดสาดแรงเข้ามา ลี่โม่อวี่เพราะถูกหลงจิ่นเซวียนเรียกพ่อจึงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จากนั้นจึงพยายามเล่นด้วยเพื่อเอาอกเอาใจทำให้หลงจิ่นเซวียนมีความสุข
เห็นท่าทางลี่โม่อวี่ไม่ได้สนใจความรู้สึกของฉินอีหลิน เห็นลูกสาวและลี่โม่อวี่เข้ากันได้ดีมาก แล้วยังได้รับแววตายั่วยุส่งจากลี่โม่อวี่เป็นระยะๆเธอยิ่งโกรธขึ้นอีก
ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าไม่มีเธอเขาจะมีลูกสาวคนนี้ไหม และหลงจิ่นเซวียนเสียแรงที่เธอทะนุถนอมมา เล่นจนลืมแม่คนนี้ไปแล้ว
ไม่รู้ว่าเล่นไปนานแค่ไหน ในที่สุดลี่โม่อวี่ก็สำนึกได้ ลูบใบหน้าเล็กเบาๆ “ลูกที่รัก เด็กดี ไปหาแม่หน่อยเร็ว”
ใครจะคิดว่า หลงจิ่นเซวียนเกาะลี่โม่อวี่แน่นไม่ยอมปล่อย
ลี่โม่อวี่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ มองฉินอีหลิน คล้ายกำลังบอกว่าคุณดูสินี่ผมทำเต็มที่แล้วนะ
ฉินอีหลินนั่งอยู่ข้างเตียง ไม่พูดอะไร แล้วจ้องมองสองพ่อลูกอยู่แบบนั้น
แรกเริ่มลี่โม่อวี่ยังทำราวกับมองไม่เห็นได้ แต่เมื่อนานไป ดวงตาเยือกเย็นนั้นทำให้เขารู้สึกขนลุก
ในที่สุดหลงจิ่นเซวียนก็ดิ้นออกจากอ้อมแขนของพ่อ จากนั้นยิ้มตาหยีวิ่งเข้าไป คลอเคลียขาของฉินอีหลิน “แม่คะ แม่…”
ใบหน้าของฉินอีหลินดีขึ้น ยื่นมือไปอุ้มเอาลูกสาวขึ้นมา
ลี่โม่อวี่มองฉินอีหลินที่เป็นแบบนี้แล้วก็รู้สึกขำ ส่ายหน้า กระทั่งลูกสาวยังหวงหรอ
ทั้งสามคนเล่นกันอยู่บนเตียงอีกสักพัก หลงจิ่นเซวียนเริ่มเหนื่อยแล้ว นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ฉินอีหลินห่มผ้าให้เธอ จากนั้นนอนอิงหัวเข้าหากันอยู่บนเตียงกับลี่โม่อวี่
“เมื่อกี้คุณเหมือนเด็กเลย” น้ำเสียงลี่โม่อวี่เต็มไปด้วยความเอ็นดู
ฉินอีหลินหัวเราะ “หลายครั้ง จิ่นเซวียนมักจะเป็นที่พึ่งของฉัน”
ลี่โม่อวี่ได้ยินคำพูดของเธอ ถอนหายใจเบาๆ “ผมหวังจริงๆว่าเราจะมีความสุขแบบนี้ไปทุกวัน”
แต่ลี่โม่อวี่ก็เข้าใจชัดว่าภาระที่แบกไว้นั้นยิ่งหนัก ยิ่งไม่สามารถมีความสุขเหมือนครอบครัวชาวบ้านทั่วไปได้
หัวใจของฉินอีหลินก็เจ็บปวดขึ้นมาเล็กน้อย ใครไม่อยากให้เป็นแบบนั้นกัน ถ้าหากเลือกได้ ถ้าให้โอกาสเธอสักครั้ง เธออยากจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่ไม่มีฐานะไม่มีเบื้องหลังอะไร
ความสนใจถูกดึงกลับเข้าสู่ความเป็นจริง ฉินอีหลินนึกถึงหัวข้อที่ถูกขัดก่อนหน้านี้ เธอหันไปมองลี่โม่อวี่อีกครั้ง เฝ้ารอให้เขาสามารถให้คำตอบกับเธอได้
ลี่โม่อวี่เห็นสายตาของฉินอีหลิน ได้แต่ถอนหายใจอยู่ในใจ
“ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากให้ฉันเป็นห่วง แต่แผนการนี้สำคัญมากจริงๆ ฉันหวังว่าจะได้เข้าร่วมด้วย และถ้าฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับแผนการนี้เลย ถึงเวลานั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นฉันจะรับมือกับสถานการณ์ได้ยังไง ตอนนี้สถานการณ์อันตรายแบบนี้ เพิ่มมาอีกคนก็ยิ่งเพิ่มกำลังขึ้นอีก”
ฉินอีหลินพูดแล้วพูดอีก ในใจรู้ว่าลี่โม่อวี่เริ่มเอนเอียงบ้างแล้ว
ผ่านไปสักพัก ในที่สุดลี่โม่อวี่ก็ยอมพูดออกมา บอกกับฉินอีหลินถึงแผนการของเขากับหลงเซี่ยวเทียน “พ่อของคุณวางแผนจะซื้อบริษัทยาที่แก๊ง K เอาไว้บังหน้าเพื่อเข้าไปภายในของแก๊งK เก็บหลักฐานจากภายใน จากนั้นรอเวลา ก็โจมตีแก๊งนี้ซะ”
ลี่โม่อวี่นับเวลาที่เขาเข้ามา น่าจะพอประมาณแล้ว
ฉินอีหลินได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแน่น “ไม่ได้ พ่อทำแบบนี้มันอันตรายเกินไป”
“ทำลายแก๊ง K มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ถ้าจะไม่เสี่ยงเลยก็คงจะไม่สำเร็จ”
ฉินอีหลินไม่ต่อต้าน ไม่ได้พูดอะไรอีก
เหตุผลนี้เธอจะไม่ใจได้ยังไง แต่ยังไงก็เป็นครอบครัวของเธอทั้งนั้น จะไม่ให้เธอเป็นห่วงเลยได้ยังไง
ลี่โม่อวี่เห็นท่าทางของฉินอีหลินแบบนั้นเขารู้ว่าเธอกำลังสับสนอยู่ในใจ กอดหญิงสาวตรงหน้าเบาๆ บอกกับเธอ “นับเวลาที่ผมเข้ามาก็พอประมาณแล้ว ลุงหลงก็คงจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว คุณวางใจเถอะ มีผมอยู่ ผมจะไม่ให้พวกคุณเป็นอันตรายแน่”
ฉินอีหลินอิงลงที่ไหล่ของเขา พยักหน้าไม่พูดไม่จา ไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ
“วันนี้ตอนคุณออกไปตรวจได้ยินพวกเขาคุยกันถึงเรื่องพวกนี้บ้างไหม”
ลี่โม่อวี่หรี่ตา หากมีความเคลื่อนไหวอะไร คนของแก๊งKคงไม่ยอมเลิกราง่ายๆ
