บทที่ 185 เด็กผู้หญิงคนนี้ทำอะไร
คำพูดของลี่โม่อวี่แฝงไปด้วยการเย้ยหยันฉินอีหลินก็เข้าใจ เมื่อถูกลี่อานโก๋ช่วยกลับไปได้แล้วจากนั้นก็ต้องให้ความร่วมมือกับประเทศในการทำวิจัย ชีวิตแบบนี้ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับการอยู่ที่นี่
แต่คนที่นี่ทุกคนล้วนอันตราย เธอกับลี่โม่อวี่ก็ยังดีอยู่ แต่จิ่นเซวียนล่ะ เธอไม่ต้องการและจะให้ลูกสาวของเธอได้รับอันตรายแบบไม่ได้
ลี่โม่อวี่เห็นสีหน้าของฉินอีหลินที่เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาก็พอจะเดาได้บ้าง เรื่องนี้ไม่จำเป็นให้เธอต้องไปกังวลอะไรมาก เขาสามารถดูแลความปลอดภัยของพวกเขาแม่ลูกได้
ลี่โม่อวี่กุมมือฉินอีหลินเอาไว้อย่างปลอบโยน คล้ายกับกำลังส่งผ่านกำลัง เขาเป็นผู้ชาย ไม่ยอมให้ภรรยาของตนต้องได้รับความลำบาก
รับรู้ถึงความอบอุ่นจากชายหนุ่มด้านข้าง ฉินอีหลินตอบสนองโดยการกัดริมฝีปากแน่น
แต่เมื่อเปรียบเทียบอำนาจ พ่อของเธอจะสู้อำนาจของประเทศได้ยังไง แม้จะวางศักยภาพที่แตกต่างไว้อีกฝั่ง ลี่โม่อวี่และพ่อของเธอจะมีวิธีอะไรที่ปลอดภัยเพียงพอต่อการพาพวกเราถอนตัวออกไปกันล่ะ
ฉินอีหลินอยากรู้มากจริงๆว่าทำไมลี่โม่อวี่ถึงมั่นใจขนาดนั้น และไม่สนใจความช่วยเหลือจากผู้อำนวยการลี่เลยสักนิด เธออยากจะรู้เหตุผล
แต่ท่าทางแบบนี้ แสดงว่าลี่โม่อวี่คงไม่สามารถพูดออกมาได้ง่ายๆ คิดได้ดังนั้น ฉินอีหลินก็อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ ฝีมือของลี่โม่อวี่เธอเคยเห็น เมื่อทำให้เขาโกรธ เขาก็จะทำได้ทุกอย่างไม่ว่าอะไรก็ตาม
รู้สึกถึงความผิดปกติของผู้หญิงข้างๆ มุมปากของลี่โม่อวี่ก็เกิดรอยยิ้มขึ้นมา กำลังคิดแผนร้ายอีกหรอ
ฉินอีหลินสงบเสงี่ยมอยู่ในอ้อมกอดของลี่โม่อวี่ น้ำเสียงแปลกไปจากปกติ แต่มีท่าทีอ่อนหวาน “คุณก็บอกฉัน บอกฉันหน่อย”
ลี่โม่อวี่อยากหัวเราะออกมา ผู้หญิงคนนี้แม้กระทั่งออดอ้อนก็ยังทำไม่เป็นหรอ
แต่ว่าเห็นผลได้อย่างชัดเจน ส่วนล่างของเขาร้อนระอุขึ้นมา ฉินอีหลินในอ้อมแขนทำให้เขากระสับกระส่าย ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรก็มักจะทำให้เขาประนีประนอมอยู่เสมอ
รู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลา ลี่โม่อวี่ยื่นมือไปควบคุมเธอเอาไว้ เอ่ยเตือน “ฉินอีหลิน คุณอย่าให้มันมากเกินไป ผมเป็นผู้ชายนะ”
แน่นอนว่าฉินอีหลินรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ว่าตอนนี้เขาไม่ได้สนอะไรมาก
ลี่โม่อวี่ถูกผู้หญิงตัวน้อยนี้ทำเอาโกลาหลไปหมด เขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ กำลังจะพูด ใครจะรู้ว่าหลงจิ่นเซวียนที่ถูกเมินมานานจะทนไม่ไหว เห็นผู้ใหญ่ใกล้ชิดสนิทสนมกับแบบนี้ เธอวิ่งเข้ามาหาอย่างไม่พอใจ “แม่คะ พวกคุณทำอะไรกัน จิ่นเซวียนก็อยากเล่นด้วย”
ยังไม่ทำได้พูดจบ หลงจิ่นเซวียนก็เข้ามาร่วมด้วย ขัดจังหวะแผนการของฉินอีหลิน
แม้ฉินอีหลินจะไม่พอใจอยู่บ้าง แต่ผู้ก่อเรื่องคือลูกสาวของเธอ เธอจึงไม่ถามต่อ
เมื่อหลงจิ่นเซวียนเข้าไปร่วมด้วยทำให้ฉินอีหลินและลี่โม่อวี่คลายออกจากกัน ไม่นานหลงจิ่นเซวียนก็ร่วมมือกับฉินอีหลิน จู่โจมลี่โม่อวี่
ลี่โม่อวี่ถือคติไม่รังแกผู้หญิงจึงต้องหลบหลีกตลอด แต่เขาก็ไม่ยอมให้สองแม่ลูกได้เปรียบ
ทั้งสามคนเล่นกันไม่สนใจอะไร การถามเอาคำตอบสุดท้ายกลายเป็นการเล่นสนุก Abnerที่ยืนมองสังเกตการณ์อยู่จึงขมวดคิ้วแน่น
ครอบครัวนี้คล้ายกับไม่ได้สนใจสถานการณ์ของพวกเขาเลยสักนิด หรือว่าพวกเขาวางแผนทั้งหมดไว้แล้ว
Abnerมีแววตาเยือกเย็นยากที่จะสังเกตเห็นโผล่ขึ้นมา
หลงจิ่นเซวียนและฉินอีหลินยังคงต่อสู้ไม่รู้ผล ต่อสู้อย่างมั่นใจ โดยเฉพาะหลงจิ่นเซวียน ปากเล็กน่ารัก
ปากจู๋ยู่ขึ้น
ทำไมถึงเอาชนะเขาไม่ได้ล่ะ
ลี่โม่อวี่เห็นท่าทางหมดหนทางของสองแม่ลูก อารมณ์ดีขึ้นมา
เขากำลังคิดว่าจะออมมือให้สักหน่อยดีไหม ใครจะรู้ว่า ดวงตาของหลงจิ่นเซวียนวาววับขึ้น มือเล็กแอบดึงแม่เอาไว้ ฉินอีหลินพยักหน้าให้ความร่วมมือ
เป็นที่รู้กันระหว่างสองแม่ลูก แผนการร้ายของหลงจิ่นเซวียนฉินอีหลินเพียงแค่มองตาก็รู้แจ้ง
ไม่ถึงสามวิ ดวงตาของหลงจิ่นเซวียนก็มีน้ำตาเอ่อล้น จากนั้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ หลงจิ่นเซวียนเห็นว่าถึงเวลาแล้วถึงร้องไห้โหเสียงดังออกมา
ลี่โม่อวี่ชะงัก เด็กน้อยคนนี้ทำอะไรของเขา
ฉินอีหลินอาศัยจังหวะนี้ ยื่นมืออ้อมเข้าไปที่ส่วนท้องของเขา การกระทำคล่องแคล่วว่องไว ขณะที่ลี่โม่อวี่ชะล่าใจ
เขาถูกสองแม่ลูกเอาเปรียบได้สำเร็จ
เขายิ้มเจื่อนพลางส่ายหัว ความร้ายกาจของลูกสาวเขา เขาจะว่าอะไรได้ อีกทั้งตอนนี้จิ่นเซวียนก็หยุดร้องไห้แถมยังหัวเราะร่าอีก กระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ “คุณพ่อแพ้แล้ว คุณพ่อแพ้แล้ว”
เมื่อสิ้นคำพูด ร้อยยิ้มมุมปากของลี่โม่อวี่ก็นิ่งค้าง
พ่อ……….
คำสองคำที่หลงจิ่นเซวียนพูดออกมาค่อยๆจางหายไป คล้ายกับพึ่งได้สติ คว้าแขนของหลงจิ่นเซวียนเอาไว้ “เรียกอีกหน่อยสิ เรียกอีกรอบหน่อย”
ฉินอีหลินตกใจกับการกระทำของลี่โม่อวี่ เกรงว่าลูกจะตกใจไปด้วย รีบดึงเขาไว้ “คุณทำอะไร”
ลี่โม่อวี่ได้ยินดังนั้นแม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่มุมปากขยายยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด เด็กผู้หญิงคนนี้ก็เรียกเขาว่าพ่อแล้ว
ลี่โม่อวี่กอดผู้หญิงทั้งสองเอาไว้แน่น แม้ว่าปากจะไม่พูดอะไร แต่เขาก็ยังให้คำมั่นอยู่ในใจ ต่อไปเขาจะปกป้องพวกเขาแม่ลูกอย่างดีที่สุด
ตอนนี้หลงเซี่ยวเทียนที่รอโอกาสนี้มานานเห็นว่าหุ้นของบริษัทเวชภัณฑ์ยันเหอตกลงไปห้าเปอร์เซ็นต์แล้ว หินในใจพลันหล่นลงมา
ในที่สุดก็สามารถเคลื่อนไหวได้แล้ว รู้ว่าถ้าช้าไปหนึ่งวัน ลูกของเขาก็จะมีอันตรายเพิ่มขึ้นอีก
ขณะที่กำลังคิด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“เข้ามา”
“ท่านครับ เมื่อสักครู่ประธานบริษัทเวชภัณฑ์ยันเหอโทรมาครับ”
คนที่ผลักประตูเข้ามาคือSeanผู้ช่วยของหลงเซี่ยวเทียน ท่าทางนิ่งขรึม “เขาอยากเชิญท่านเข้าร่วมประชุมบอร์ดบริหารครับ”
ฟังรายงานจากSeanแล้ว นิ้วของหลงเซี่ยวเทียนชะงักจากการเคาะโต๊ะไปชั่วครู่ ไม่ตอบอะไรอยู่ชั่วอึดใจ และSeanก็ไม่ได้เร่งรัด เขายังคงก้มหน้ารอคำตอบจากเจ้านายตัวเอง
“ตอนนี้ผมยังปรากฏตัวไม่ได้”
คนแก๊งK ล้วนรู้ถึงความสัมพันธ์ของเขากับฉินอีหลิน หากปรากฏตัวที่การประชุมบอร์ดบริหารในตอนนี้ นั่นทำให้พวกเขารู้ว่าคนที่ซื้อหุ้นเป็นเขา งั้นก็เท่ากับว่าแผนทุกอย่างที่วางมาก็คงพังไม่เป็นท่าสิ
หลงเซี่ยวเทียนนิ่งคิดอยู่นาน จากนั้นจึงออกคำสั่งกับSean “ตอนนี้ผมยังเปิดเผยตัวตนไม่ได้ การประชุมครั้งนี้คุณต้องไปแทนผม หลักแหลมหน่อย อย่าให้มีพิรุธอะไร ไม่งั้นจะลำบากเข้าจริงๆ”
Seanรับคำสั่ง พยักหน้าเงียบๆ
หลงเซี่ยวเทียนยื่นเอกสารข้อมูลของแก๊งKให้ผู้ช่วย “นี่เป็นข้อมูลของแก๊ง K ทั้งหมด รวมทั้งห้องทดลองของพวกเขา คุณกลับไปอ่านให้ละเอียดสักรอบ นอกจากนี้ คุณไปประชุมแทนผมครั้งนี้ยังต้องทำภารกิจแทนผมด้วยหนึ่งอย่าง จะต้องได้เข้าห้องปฏิบัติการทดลองโดยผ่านการประชุมคณะกรรมการนี้ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดแม้แต่น้อย”
