บทที่ 298 ทำให้ลูกต้องมาตกระกำลำบากจนได้
ณ บริเวณหน้าห้องผู้ป่วยระดับสูง ในโรงพยาบาลส่วนตัวของตระกูลหลง คนชั้นสูงของเชื้อสายหลักแห่งตระกูลหลงแทบทั้งหมดกำลังยืนรออยู่ข้างหน้าด้วยความกระวนกระวายใจ
หลงเซี่ยวเทียนและหลงเสี่ยวเซินสีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด พวกเขาต่างรู้ดีว่านี่เป็นการแก้แค้นของพวกเชื้อสายรอง แต่แค่คิดไม่ถึงว่าจะมาลงมือกับฉินอีหลินจริงๆ
ชายทั้งสองที่กำลังรู้สึกผิดอยู่นั้น ขณะเดียวกันก็เกิดความรู้สึกโกรธเกลียดพวกเชื้อสายรองอย่างสุดขีดขึ้นมาเช่นกัน พวกเขาถือว่าสิ่งที่กระทำต่อฉินอีหลินในครั้งนี้ก็เท่ากับกระทำต่อพวกเขาเช่นกัน
หลงเสี้ยวตี้ยังไม่มา เพราะว่าหลงเสี่ยวเซินสั่งให้เขาคอยเฝ้ามองสถานการณ์ของพวกเชื้อสายรองเอาไว้ ช่วงหลายวันนี้เขามีหน้าที่ในการสอดส่องความเคลื่อนไหวของพวกเชื้อสายรองมาตลอด แต่ก็ไม่เห็นถึงความเคลื่อนไหวของหลงเจ๋อ เขาก็รู้มาเหมือนกันว่าฉินอีหลินกำลังหมดสติอยู่ที่โรงพยาบาล แต่เขาก็ไม่สามารถออกไปหาได้ เขาทำได้แค่เก็บความรู้สึกผิดต่อฉินอีหลินไว้ในใจ แล้วจับตาดูการเคลื่อนไหวของพวกเชื้อสายรองอย่างระมัดระวังมากขึ้น
ส่วนหลงหลิงก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่ เธอคิดว่าเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉินอีหลินต้องเป็นแบบนี้ เธอคิดว่าถ้าตนเองไม่พาฉินอีหลินออกไปก็คงจะไม่เกิดเรื่อง เธอโทษตัวเองไม่หยุดหย่อนโดยที่ไม่ได้รู้ความจริงเลย ภรรยาของหลงเสี้ยวตี้ก็ปลอบหลงหลิงอยู่ตลอดเวลา
ห้องผู้ป่วยถูกเปิดออก คุณหมอสองสามคนเข็นฉินอีหลินที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงออกมา พวกของหลงเซี่ยวเทียนก็เข้าไปหาทันทีด้วยความรีบร้อน
“หมอ เป็นยังไงบ้าง ลูกสาวของผม เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”หลงเซี่ยวเทียนถามขึ้นด้วยความกระวนกระวายใจ
“ไม่เป็นอะไร ระบบร่างกายของคุณหนูหลงค่อนข้างพิเศษ ถ้าเกิดเป็นคนทั่วไปล่ะก็คงจะทนไม่ไหวกันแล้วล่ะ แต่คุณหนูหลงไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไร สามารถย้ายไปอยู่ห้องผู้ป่วยปกติได้แล้วล่ะครับ”คุณหมอผู้รักษาหลักพูดขึ้น
“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วๆ”พวกของหลงเซี่ยวเทียนและหลงเสี่ยวเซินในที่สุดก็ถอนหายใจยาวๆได้สักที หลงเซี่ยวเทียนเดินเข้าไป มองไปยังใบหน้าซีดขาวของฉินอีหลิน ก่อนจะพูดขึ้น“อีหลิน ทำให้ลูกต้องมาตกระกำลำบากจนได้”
ฉินอีหลินร่างกายไร้ซึ่งเรี่ยวแรง แม้แต่แรงที่จะพูดยังไม่มี เธอได้แต่มองมาที่หลงเซี่ยวเทียนพร้อมกับส่ายหัว ฉินอีหลินเหนื่อยมากจริงๆ คุณหมอบอกกับเธอว่า กระเพราะสองในสามของเธอถูกเผาจนได้รับความเสียหาย ดีที่ระบบร่างกายของเธอพิเศษเลยไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่มากเท่าไร ไม่อย่างนั้น ผลลัพธ์ที่ออกมาคงจะไม่อยากคิด
ฉินอีหลินถูกเข็นไปอยู่ในห้องผู้ป่วยที่ดูหรูหรามากห้องหนึ่ง หลงเสี่ยวเซิน หลงเซี่ยวเทียนแล้วก็หลงหลิงยืนอยู่ข้างหน้าเตียงของฉินอีหลินด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ฉินอีหลินพอเห็นสีหน้าที่โทษตัวองของพวกเขา ก็อยากจะพูดอะไร แต่กลับไม่มีแรงเปิดปากพูดออกมา ตอนนี้ท้องของเธอก็ยังคงปวดอยู่ แค่ออกแรงนิดเดียวก็เจ็บแล้ว
พอเห็นลูกสาวเหมือนอยากที่จะพูดอะไรแต่พูดไม่ได้ หลงเซี่ยวเทียนก็รีบพูดขึ้นทันที“อีหลิน ไม่ต้องฝืนตัวเอง ขยับปากไม่ได้ก็รอให้ดีขึ้นก่อนแล้วค่อยพูดก็ได้ ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวจะส่งผลกระทบต่อแผลได้นะ”
ฉินอีหลินกระพริบตาบ่งบอกว่าเธอเข้าใจแล้ว
หลงเสี่ยวเซินและหลงเซี่ยวเทียนกำลังเลเกี่ยวกับเรื่องงานแถลงการณ์ หลังจากที่ฉินอีหลินหลับไปแล้ว ก็แอบออกจากห้องไป
“หลิงเอ๋อ เธอกับอาสะใภ้สองเข้าไปเฝ้าข้างในดีกว่า เดี๋ยวฉันจะให้คนออกมาเฝ้าข้างนอกเอง ครั้งนี้จะต้องดูแลปกป้องอีหลินให้ดี”
หลงเสี่ยวเซินพูดกับพวกเขาด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม
หลงหลิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แล้วหันกลับเข้าไปนั่งลงข้างฉินอีหลินที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงต่อ หลงหลิงที่ร้องจนขอบตาแดงและใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
ถึงแม้จะรู้แล้วว่าเรื่องในครั้งนี้เกิดจากอาหารที่กินเข้าไป สาเหตุไม่ใช่เพราะว่าเธอพาฉินอีหลินออกไป แต่เธอก็ยังโทษตัวเอง ถ้าไม่ให้อีหลินกินอาหาร ก็คงจะไม่เกิดเรื่องขึ้น
หลงเสี่ยวเซินและหลงเซี่ยวเทียนนั่งอยู่ในห้องหนังสือ“พี่ใหญ่ ครั้งนี้จะต้องเป็นฝีมือของพวกเชื้อสายรองแน่นอน ผมรู้สึกว่าหลงเจี้ยนเป็นคนส่งคนมาลงมือแน่นอน”หลงเซี่ยวเทียนพูดขึ้นด้วยความโกรธ
“น้องสาม ทำไมฉันจะมองไม่ออก พวกเขาทำอะไรนายไม่ได้ ก็ไปลงกับอีหลิน นี่มันเป็นเรื่องที่พวกเราคิดไม่ถึงเลยจริงๆ” หลงเสี่ยวเซินก็รู้สึกโกรธไม่น้อยเช่นกัน น้ำเสียงเคียดแค้นรุนแรง
“ครั้งนี้พวกมันคิดที่จะไม่ให้พี่จัดพิธีการรับตำแหน่งผู้นำตระกูลได้ตามทันเวลา เพื่อที่พวกมันก็จะได้ดำเนินการตามแผนได้ทัน”
หลงเซี่ยวเทียนกลั้นความโกรธเอาไว้ แล้วพูดขึ้นอย่างวิเคราะห์
หลงเสี่ยวเซินได้ฟังแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่เคาะๆนิ้วลงที่โต๊ะ
หลงเซี่ยวเทียนหรี่สองตาลงเล็กน้อย“ไอ้พวกเชื้อสายรอง คนพวกนี้เจ้าแผนการจริงๆ！พวกมันไม่ควรจะมาทำอันตรายกับฉินอีหลินเลยจริงๆ ผมจะทำให้พวกมันชดใช้สิ่งที่พวกมันก่อขึ้นทั้งหมดนี้”น้ำเสียงของหลงเซี่ยวเทียนแฝงไปด้วยพลังที่ไม่อาจฉุดรั้งได้ ดูแล้วเขารู้สึกโกรธมากจริงๆ เล่นมาสะกิดต่อมโมโหของเขาขนาดนี้ คงจะอยู่กันดีๆไม่ได้แล้ว！
ในห้องพักผู้ป่วย หลงหลิงจ้องมองฉินอีหลินตาไม่กระพริบ ฉินอีหลินที่กำลังนอนหลับสนิทดูสวยมากจริงๆ ใบหน้าที่ขาวซีดของเธอบ่งบอกว่าก่อนหน้านี้เธอเจ็บปวดทรมานมากขนาดไหน
ฉินอีหลินพลิกตัวมา แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น“หลิงเอ๋อ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? แล้วคนอื่นล่ะ?”หลังจากที่ฉินอีหลินหลับไปตื่นหนึ่งแล้วก็เริ่มรู้สึกมีแรงขึ้นมาเล็กน้อย เธอเปิดปากพูดขึ้น
“อา！คุณตื่นแล้ว เดี๋ยวฉันบอกกับพวกของอาสามแป๊บนะ！” หลงหลิงเช็ดน้ำตาบนใบหน้า แล้วรีบหยิบมือถือขึ้นโทรไปหาหลงเซี่ยวเทียน
หลังจากรับโทรศัพท์เสร็จแล้ว หลงเซี่ยวเทียนก็รีบมาที่ห้องพักผู้ป่วยทันที หลงเสี่ยวเซินกับหลงเสี้ยวตี้ก็ตามมาด้วย
“อีหลิน ลูกตื่นแล้ว รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้วยัง?”หลงเซี่ยวเทียนพอเข้ามาก็ถามอาการของฉินอีหลินทันที ไม่บอกก็รู้ว่ามีความเป็นห่วงเป็นใยมากขนาดไหน
“พ่อ คุณลุงใหญ่ คุณลุงสอง มากันหมดเลย หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ”สีหน้าที่เริ่มดูดีขึ้นของฉินอีหลินก็เอ่อล้นไปด้วยความสุขที่ไม่ได้เห็นง่ายๆ เห็นเหล่าบรรดาผู้อาวุโสมีความเป็นห่วงตัวเองขนาดนี้มันรู้สึกดีมากจริงๆ
ฉินอีหลินอยากที่จะลุกขึ้นมานั่ง แต่ทำอย่างไรได้ในเมื่อไม่มีเรี่ยวแรง หลงหลิงเห็นแบบนั้นก็เอาหมอนนุ่มๆไปหนุนหลังของเธอไว้ จากนั้นก็ค่อยๆช่วยพยุงเธอขึ้นมา
“อีหลิน……”มองดูลูกสาวของตัวเอง หลงเซี่ยวเทียนอยากที่จะพูดอะไรแต่ก็พูดไม่ออก ได้แต่มองเธอด้วยความเป็นห่วง
“หนูเข้าใจ ว่าเรื่องพิธีรับตำแหน่งจะล่าช้าไม่ได้”ฉินอีหลินยิ้มเล็กน้อย บ่งบอกว่าไม่เป็นอะไร ฉินอีหลินรับรู้ถึงความรู้สึกผิดในใจของหลงเซี่ยวเทียน เป็นลูกสาวก็ต้องเข้าใจพ่อของตัวเองสิ
“พวกมันไม่รู้เรื่องของระบบสภาพร่างกายของหนู คงคิดว่าหนูกำลังนอนหมดสติอยู่แน่นอน ดังนั้นพ่อไม่ต้องเลื่อนพิธีรับตำแหน่งเพราะหนูนะคะ ยิ่งล่าช้าเรื่องมันก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเปล่าๆ”
หลังจากที่ฉินอีหลินตื่นมาแล้ว ก็เข้าใจแผนการของพวกเชื้อสายรองดี พวกมันอยากที่ลงมือกับตนเองเพื่อที่จะข่มขู่หลงเซี่ยวเทียน แต่ฉินอีหลินที่ไม่ได้เป็นแบบเมื่อก่อนแล้ว เธออยากให้พวกมันรู้ว่าถึงจะมาทำร้ายตนเองแต่ก็ไม่มีทางส่งผลกระทบไปถึงหลงเซี่ยวเทียนได้แน่นอน
หลงเสี่ยวเซินเห็นฉินอีหลินเข้าใจหัวอกคนขนาดนี้ ก็ตบเบาๆที่ไหล่ของหลงเซี่ยวเทียน พร้อมกับพูดขึ้นอย่างปลื้มปริ่มใจ“น้องสามนายมีลูกสาวที่ดีมากจริงๆ！”
“นายวางใจได้ ช่วงหลายวันนี้ฉันจะส่งลูกน้องฝีมือดีของฉันมาคอยรับผิดชอบดูแลความปลอดภัยของฉินอีหลินเอง ไม่มีทางเปิดโอกาสให้พวกมันได้ลงมือแน่นอน”
พอได้ยินหลงเสี่ยวเซินพูดรับประกันขนาดนี้ หลงเซี่ยวเทียนก็ตัดสินใจแน่วแน่ เขามองลูกสาวที่เข้าใจหัวอกของเขา หลงเซี่ยวเทียนยิ้มอย่างปลื้มปริ่มหัวใจ
หลงเจี้ยน ฉันหลงเซี่ยวเทียนคนนี้ จะต้องได้ขึ้นไปนั่งบนตำแหน่งผู้นำตระกูลให้ได้แน่นอน เพื่อฉินอีหลิน เพื่อสุขภาพของพี่ใหญ่ แล้วก็สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่แกทำไว้กับฉันก่อนหน้านี้ ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่นอนหลงเจี้ยน แกคอยดูเถอะ
ส่วนในตอนนี้หลงเจี้ยนที่ได้รับแค่ข้อมูลจากหลงเจ๋อ เขายังคิดว่าฉินอีหลินจะหมดสติไปอีกนาน คิดว่าแผนการของตัวเองสำเร็จแล้ว
