บทที่ 315 เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน
ประเทศจีน ตระกูลลี่ ลี่โม่อวี่กำลังสอนเด็กทั้งสองคนทำการบ้าน แม้ว่าตอนนี้พวกเขายังเด็ก แต่ภายใต้ระบบการศึกษาของจีนแล้วควรจะต้องเริ่มเรียนอะไรมากมายแล้ว ในช่วงวันหยุดเด็กทั้งสองคนก็มีการบ้านจำนวนไม่น้อยเลย
ตระกูลลี่ไม่คุ้นเคยกับคำว่าการไล่ตามดาราเลย เพราะในวงการบันเทิงจีนแล้ว ยังไม่เคยมีใครที่สามารถทำให้ตระกูลลี่สนใจได้
“พ่อครับ เมือนว่าผมจะเห็นแม่ในทีวี”หลงหมิงเจ๋อทำการบ้านเสร็จ กำลังเล่นกับคอมพิวเตอร์ของตัวเอง
หลังจากรู้ว่าหลงหมิงเจ๋อมีความสามารถพิเศษที่ไม่ธรรมดาด้านคอมพิวเตอร์แล้ว ลี่โม่อวี่ก็ไม่ห้ามเขาในการเล่นคอมพิวเตอร์อีกต่อไป และหลงหมิงเจ๋อก็มีระดับความรู้ที่ลึกซึ้งด้านคอมพิวเตอร์ที่สูงขึ้นเรื่อยๆ
“ลูกเห็นที่ไหน？”ลี่โม่อวี่ได้ยินเช่นนั้นจึงถาม
“พ่อ ดูสิ！”
หลงหมิงเจ๋อเปิดโพสต์ฟอรั่มหนึ่งให้ลี่โม่อวี่ดู ที่แท้ก็เป็นเว็บไซต์บันเทิงต่างประเทศ หลงหมิงเจ๋อเห็นภาพของฉินอีหลิน อ้ายหลุนและหลงหลิงที่ทั้งสามคนอยู่ด้วยกันจากตำแหน่งที่ไม่ได้เด่นชัดมาก
“อ้ายหลุน！”
หลังจากที่ลี่โม่อวี่เห็นรูปภาพ ก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที แต่สีหน้าของเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยน：“พ่อไปโทรศัพท์ก่อนนะ”
แม้ว่าอ้ายหลุนจะให้สื่อลบข่าวนั้นแล้ว แต่ในโลกของอินเตอร์เน็ตแล้วเรื่องราวของคนใหญ่คนโตถูกแพร่กระจายแล้วก็จะไม่สามารถหยุดมันได้อีก
“ตู๊ดตู๊ด……”โทรศัพท์มือถือของฉินอีหลินดังขึ้นและเมื่อเธอหยิบมันขึ้นมาก็เห็นว่าลี่โม่อวี่โทรมา
“โม่อวี่……คุณ……”ฉินอีหลินเพิ่งจะเปิดปากพูด
ลี่โม่อวี่ก็รีบพูดผ่านโทรศัพท์ว่า：“อีหลิน บอกผมมาอ้ายหลุนไปตามจีบคุณอีกแล้วใช่ไหม？”
“ห๊ะ！คุณรู้แล้ว？”
ฉินอีหลินรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะตอนที่อ้ายหลุนสั่งให้ปิดข่าวนั้น เธอเห็นอ้ายหลุนโทรออกไปและเห็นว่าไม่ได้ออกอากาศทางทีวีอีก แต่ไม่คาดคิดว่าลี่โม่อวี่ก็รู้จนได้
“ไม่ได้ ผมจะไปตระกูลหลง ผมจะไปรับคุณกลับมา”
เมื่อลี่โม่อวี่ได้ยินว่าอ้ายหลุนไปหาฉินอีหลินจริงๆก็รู้สึกหึงหวงขึ้นมาทันที เขาไม่สามารถลืมช่วงเวลาที่เด็กทั้งสองคนล้อมรอบอ้ายหลุนและเรียกว่าพ่อได้เลย
“เจ้าโง่……”
เมื่อได้ยินลี่โม่อวี่กำลังหึงจากทางโทรศัพท์ ฉินอีหลินรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“คุณหัวเราะอะไร！ผมพูดจริง ผมจะไปหาคุณที่ตระกูลหลง！”
ลี่โม่อวี่ก็สังเกตได้ว่าตัวเองลืมตัวไปหน่อย แต่เขาในตอนนี้ไม่สามารถทนได้จริงๆ ฉินอีหลินดีเกินไป และเขาเกลียดสายตาของผู้ชายคนอื่นที่คอยจับตาดูเธอ
“เอาหล่ะ เจ้าโง่ ฉันไม่ได้มีอะไรกับเขา วันนี้ก็เพราะกลัวว่าเขาตามมาถึงได้ถูกถ่ายรูปโดยนักข่าวไง”ฉินอีหลินพูดอธิบาย：“คุณไม่เชื่อฉันเหรอ？”
“ผมเชื่อคุณ แต่ผมอยากไปปกป้องคุณ”
“ฉันสัญญาว่าอีกไม่นานฉันจะกลับไป โอเคไหม？”
ลี่โม่อวี่ได้ยินเช่นนั้น รู้ว่าโอกาสที่ตัวเองจะได้ไปตระกูลหลงนั้นได้ดับลงจึงถอนหายใจ：“อีหลิน ดูแลตัวเองด้วยนะ ถ้าไม่มีความสุขก็โทรมา”
วางสายไป เขารู้ว่าตัวเองยังไม่แข็งแกร่งพอ ไม่สามารถเผชิญหน้ากับตระกูลหลงทั้งหมดได้
เมื่อได้ยินเสียงของการวางสายโทรศัพท์ ฉินอีหลินฟังออกว่าลี่โม่อวี่มีเรื่องที่กังวลใจจริงๆ ดูเหมือนว่าเธอต้องกลับไปดูโดยเร็วที่สุดแล้ว
……
วิดีโอที่อ้ายหลุนพูดต่อหน้ากล้องว่าฉินอีหลินสามพยางค์ในวันนั้น ก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็วบนอินเทอร์เน็ต แม้แต่หลงเซี่ยวเทียนที่ไม่เล่นอินเตอร์เน็ตยังรู้เรื่องนี้เลย แต่หลงเซี่ยวเทียนรู้จักตัวตนของลูกสาวตัวเองดี และเขาก็รู้ด้วยว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของอ้ายหลุนอย่างแน่นอน
หลงเซี่ยวเทียนไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องความรักของรุ่นหลังอยู่แล้ว เขาเชื่อว่าลูกสาวของตัวเองสามารถจัดการได้ดีอยู่แล้ว ขณะที่จะไปหาฉินอีหลิน เขากลับพบกับอ้ายหลุนและหลงหลิงระหว่างทาง
ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้รู้ว่านี่เป็นเรื่องล้อเล่น แต่เขาก็ต้องตักเตือนอ้ายหลุนไว้ก่อน：“ผมเห็นวิดีโอแล้ว”
อ้ายหลุนมองเห็นหลงเซี่ยวเทียนที่กำลังเดินตรงมาทางเขาจากทางไกล โดยเฉพาะหลังจากได้ยินประโยคนั้นแล้ว อ้ายหลุนจึงรีบยอมรับผิดทันที
“คุณลุงหลง เรื่องนี้ผมผิดเอง ผมได้โทรหาสื่อเพื่อให้เขาปิดกั้นข่าวนี้แล้วครับ”อ้ายหลุนพูดอย่างเป็นเด็กดี
อย่างไรก็ตามอ้ายหลุนก็มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเช่นกัน และจริงใจต่อลูกสาวของตัวเองจริงๆ หลงเซี่ยวเทียนจึงไม่พูดอะไรต่อ：“คุณสามารถเป็นเพื่อนกับอีหลินได้ อย่ามาพัวพันกับเธออีกเลย”
อ้ายหลุนพยักหน้า หลงเซี่ยวเทียนเห็นเช่นนั้นก็หยุดไป มองหลงหลิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความบ้าผู้ชายที่อยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง เขาขมวดคิ้วแน่น：“นี่มันอะไรกัน！ไม่ต้องตามเขาไปไหนแล้ว กลับบ้านไป”
เมื่อหลงหลิงได้ยินคำพูดของหลงเซี่ยวเทียน จึงรีบพยักหน้า จากนั้นก็เดินตามหลังหลงเซี่ยวเทียนอย่างน่าสงสาร และทิ้งอ้ายหลุนไว้
อ้ายหลุนไม่สามารถอยู่ที่ตระกูลหลงคนเดียวได้ จึงทำได้เพียงแค่ขับรถจากไป
“อีหลิน อยู่ไหม？นี่พ่อเอง เปิดประตู”หลงเซี่ยวเทียนเป็นห่วงฉินอีหลินในตอนนี้ จึงเคาะประตูห้องของฉินอีหลินก่อน
ถือโทรศัพท์ไว้ในมือข้างหนึ่งและเปิดประตูโดยที่อีกข้างหนึ่ง ฉินอีหลินกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ แต่ว่าคนที่โทรมาคือซือเอ๋อ：“ซือเอ๋อคุณรอสักครู่”ฉินอีหลินหันไปมองบิดาที่ดูเป็นห่วงเธอเล็กน้อยและหลงหลิงใบหน้าซึมเศร้า
“มีอะไรหรือเปล่าคะพ่อ？”
“ไม่มีอะไร ก็แค่มาดูลูกสักหน่อยหน่ะ”เห็นว่าฉินอีหลินไม่ได้เป็นอะไรมากนัก หลงเซี่ยวเทียนก็โล่งใจไป ไม่ได้เข้าไปนั่งและหันหลังเดินจากไป
“หลิงเอ๋อ รีบเข้ามา”ดึงหลงหลิงเข้ามา แล้วฉินอีหลินก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งและพูดว่า：“ซือเอ๋อ ฉันคิดกับอ้ายหลุนแค่เพื่อนที่ดีเท่านั้นครั้งนี้ฉันไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ ดังนั้นถึงได้ซ่อนตัวไว้ไง”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ซือเอ๋อกำลังนอนอยู่บนโซฟาในบ้านตระกูลซือ กระพริบตาไม่หยุด“โอ้ พระเจ้า คุณรู้ไหมว่าอ้ายหลุนเป็นซุปเปอร์สตาร์ระดับอินเตอร์เลยนะ！”
“รู้สิ แต่ฉันไม่ชอบเขาจริงๆ”เมื่อนึกถึงห้าปีในประเทศ Y ก่อนหน้านี้ ฉินอีหลินพูดอย่างหมดหนทาง
“โอเค ดูเหมือนว่าเสน่ห์ของลี่โม่อวี่นั้นมากมายจริงๆ”
ซือเอ๋อไม่รู้ควรจะพูดอะไรไปสักพัก ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นแฟนคลับของอ้ายหลุนเช่นเดียวกับหลงหลิง
“คุณอยู่ที่ตระกูลหลงเป็นอย่างไรบ้าง？จะกลับมาเมื่อไหร่？ฉันคิดถึงคุณมากเลย！ซือฉีไม่เล่นกับฉันเลย”ซือเอ๋อก็คิดถึงฉินอีหลินเช่นกัน ตั้งแต่ฉินอีหลินออกจากเมืองหลวงไป นอกจากซือเซี่ยมาอยู่เป็นเพื่อเธอแล้ว เธอก็ไม่มีเพื่อนเลย ดังนั้นวันวันหนึ่งก็น่าเบื่อเหมือนกัน
“คิดถึงฉันคุณก็มาที่ตระกูลหลงสิ ให้ซือเซี่ยส่งคุณมา”
ฉินอีหลินพูดหยอกล้อ เธอดูออกว่าซือเอ๋อก็ไม่สามารถห่างจากซือเซี่ยได้เลย
“โอเค ความจริงแล้วอยู่กับซือเซี่ยก็ยังดีกว่าอยู่ดี”ซือเอ๋อไม่โดนฉินอีหลินยุยง
“เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน！”ฉินอีหลินพูดหยอกล้อ
ทั้งสองคนไม่ได้คุยโทรศัพท์เป็นเวลานานและไม่ได้พบกันเป็นเวลานาน สายนี้จึงใช้เวลาคุยนานมาก ดูเหมือนว่าฉินอีหลินจะก้าวออกมาจากเรื่องแท้งลูกโดยสิ้นเชิงแล้ว
ตั้งแต่หลงหลิงเข้ามาก็เห็นว่าฉินอีหลินกำลังคุยโทรศัพท์ จึงไม่ได้ไปรบกวนเพียงแค่นั่งอย่างเงียบๆอยู่บนโซฟา มือทั้งสองข้างเท้าคางไว้ ตามองไปด้านหน้าไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ และยิ้มจางๆเป็นระยะๆ รอยยิ้มเหมือนอาการบ้าผู้ชาย
หลังจากคุยโทรศัพท์กับซือเอ๋อนานครึ่งชั่วโมงกว่า ฉินอีหลินวางสายลง แต่กลับเห็นหลงหลิงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเพ้อฝันไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ตรงนั้น และมุมปากของเธอก็แสดงสีหน้ามีความสุข ฉินอีหลินรู้ว่าเจ้านี่กำลังมีอาการบ้าผู้ชายอีกแล้ว
อ้ายหลุนมีเสน่ห์มากมายจริงๆ แต่เขาก็ไม่ใช่ลี่โม่อวี่อยู่ดี
