บทที่ 393 ทำลายหัวใจของสาวๆไปไม่รู้กี่คน
แม้ว่าชายชราจะอายุมากกว่าครึ่งของร้อยปีแล้ว แต่เขาก็ยังดูมีกำลังวังชาดี ด้านหลังคฤหาสน์ตระกูลซือเป็นสระน้ำที่ล้อมรอบด้วยต้นไผ่สีเขียวซึ่งดูเหมือนท่วงทำนองในบทประพันธ์ที่ไม่เหมือนใคร
“คุณปู่ครับ โม่อวี่มาแล้วครับ” ซือเซี่ยโค้งคำนับให้ด้านหลังชายชราเล็กน้อย ชายชรากำลังตกปลา ท่าทางจริงจังนั้นทำให้ซือเซี่ยไม่กล้าส่งเสียงดังรบกวน
ชายชราไม่พูดอะไร เขายังคงมองไปที่เบ็ดอย่างตั้งใจ ลี่โม่อวี่ก้าวไปข้างหน้าโค้งคำนับแล้วกล่าวว่า “สวัสดีครับคุณปู่ ผมลี่โม่อวี่”
ชายชราไม่ได้หันมามอง เขาเพียงแค่ยื่นมืออีกข้างมาโบกทางพวกเขา จากนั้นก็ถอนหายใจ วางเบ็ดตกปลาในมือลง หมุนตัวกลับมามองลี่โม่อวี่แล้วพูดว่า “คนหนุ่มสาวต้องเรียนรู้ที่จะอดทนรอ”
เขาลุกขึ้นแล้วให้พ่อบ้านที่อยู่ข้างๆเอาคันเบ็ดและข้องใส่ปลาไปเก็บ ลี่โม่อวี่ถึงรู้ว่าในข้องนั้นว่างเปล่า
“ตามฉันมา” ชายชราเดินนำออกจากสระน้ำไปที่กระท่อมมุงจาก
ลี่โม่อวี่กับซือเซี่ยมองหน้ากัน เมื่อเห็นอีกฝ่ายพยักหน้าถึงจะเดินตามไปอย่างสบายใจ ซือเซี่ยก็จูงมือซือเอ๋อตามไปด้วย
ต้องบอกเลยว่ากระท่อมมุงจากหลังนี้เข้ากับป่าไผ่และสระน้ำได้ดีซึ่งมีความโบราณ ดังนั้นที่บอกว่าวงศ์ตระกูลที่เก่าแก่และลึกลับนั้นเสพสุขได้ดีจริงๆ
ชายชราหยิบเก้าอี้ไม้ไผ่สี่ตัวออกมาจากกระท่อมมุงจาก แล้วให้พ่อบ้านเอาไปวางไว้ที่โต๊ะหินด้านนอก จากนั้นก็สั่งให้พ่อบ้านหยิบชุดน้ำชาของตนออกมาถึงจะนั่งลงแล้วส่งสัญญาณให้ลี่โม่อวี่นั่งด้วย
ลี่โม่อวี่และเพื่อนทั้งสามนั่งลงรอบๆโต๊ะหิน พวกเขาไม่รู้ว่าชายชราเรียกพวกเขามาด้วยเรื่องอะไร แต่ด้วยความเคารพที่มีต่อผู้อาวุโสพวกเขานั่งลงอย่างให้ความร่วมมือ
ชายชรายังไม่เปิดปากพูด เขาหยิบกาน้ำชาออกมาและเริ่มชงชาให้ทุกคน เมื่อเห็นท่วงท่าที่ชำนาญของเขาก็รู้ได้เลยว่าเขาเชี่ยวชาญในศิลปะการชงชา
ในขณะที่ชงชา ซือเซี่ยบอกกับลี่โม่อวี่เบาๆว่าชายชราไม่ค่อยได้ออกงานสังคม แถมยังไม่เคยชงชาให้คนนอก
“พ่อหนุ่มรู้ไหมว่าฉันเรียกมาด้วยเรื่องใด?”
เพราะชายชราสวมชุดโบราณบวกกับสภาพแวดล้อมโดยรอบและคำพูดของชายชรา ลี่โม่อวี่จึงรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในยุคโบราณ
“ผมไม่ทราบครับ” ลี่โม่อวี่กล่าวด้วยความเคารพ
ชายชรารินชาที่ต้มเสร็จให้พวกเขาทั้งสามทีละคน จากนั้นก็พูดอย่างมีเลศนัยว่า “ได้ฟังเรื่องเธอจากซือเซี่ย ฉันรู้สึกว่าคนหนุ่มสาวนั้นไม่ง่ายเลยจึงอยากจะให้คำแนะนำจากใจ จะกระทำการใดต้องตั้งใจและอดทน”
ชายชราดูไม่เหมือนใคร คำที่พูดนั้นน่าทึ่งมาก
ลี่โม่อวี่อยากจะเอ่ยปากถามอะไร แต่ชายชราใช้สายตาหยุดเขาเอาไว้แล้วชี้ถ้วยชาตรงหน้าและพูดว่า “ดื่มชา”
ลี่โม่อวี่หยิบถ้วยชาขึ้นจิบช้าๆ ทำความเข้าใจกับสิ่งที่ชายชราพูด เขารู้ว่าชายชราไม่ได้พูดจาเรื่อยเปื่อยไม่มีเหตุผล เขาต้องมีเจตนา
ชายชราไม่ได้พูดอะไรเพิ่มสักคำ ลี่โม่อวี่ก็ไม่ได้ถามอะไรอีก ซือเซี่ยและซือเอ๋อเงียบกริบราวกับชินกับท่าทีแบบนี้ของคุณปู่แล้ว
“เริ่มเย็นแล้ว คนหนุ่มสาวก็ไปทำเรื่องควรทำเถอะ ฉันจะตกปลาต่อไปแล้ว”
หลังจากดื่มชาไปหนึ่งกา ชายชราก็ออกปากไล่แล้วให้พ่อบ้านนำเบ็ดกับข้องปลาออกมา จากนั้นก็เดินไปที่บ่อน้ำซึ่งอยู่ไม่ไกลโดยไม่สนใจทั้งสามคนอีก
พอชายชราเดินจากไป ลี่โม่อวี่ก็หันมาเหมือนต้องการจะถามซือเซี่ย แต่ซือเซี่ยส่ายหัวให้เขาบอกว่าเขาก็ไม่เข้าใจ
ลี่โม่อวี่เห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าเขาต้องเข้าใจมันอย่างละเอียดด้วยตัวเองแล้วล่ะ
อีกด้านหนึ่งของคฤหาสน์งานเลี้ยงจัดได้พอสมควรแล้วเพราะเป็นเพียงงานประกาศข่าว ตระกูลซือจึงจัดงานนี้เป็นสัญลักษณ์ แต่ก็ไม่ได้จัดอย่างยิ่งใหญ่เป็นพิเศษ
พอออกมาจากคฤหาสน์ก็พบกับสายตาของทุกคนในงาน สาวๆที่ไล่จีบลี่โม่อวี่ก่อนหน้านี้ยังไม่กลับไป เมื่อเห็นลี่โม่อวี่ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง สาวๆเหล่านี้ก็ล้อมเข้ามาอย่างไม่พอใจ
“ลี่โม่อวี่ เอาเบอร์มาให้ฉัน”
“สุดหล่อบอกที่อยู่บ้านให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?”
“คืนนี้คุณว่างไหมคะ?”
สาวๆเหล่านี้ตามลี่โม่อวี่อย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนหน้านี้พวกเธอหวั่นไหวเพราะลี่โม่อวี่พูดถึงฉินอีหลิน แต่เมื่อกี้พวกเธอสืบพบว่าฉินอีหลินอยู่ในอาการโคม่านอนไม่ได้สติ เธอแทบจะไม่มีโอกาสฟื้นขึ้นมาเลย ดังนั้นพวกเธอที่กำลังรู้สึกเศร้าก็เริ่มมีความหวังขึ้นมาใหม่
เมื่อต้องเผชิญกับการตามตื๊อของสาวๆเหล่านี้อีกครั้ง ลี่โม่อวี่ดูไม่มีความสุขมากกว่าก่อนหน้านี้ แต่สีหน้าเขาดูเย็นชา
ซือเซี่ยเห็นท่าทางของลี่โม่อวี่เปลี่ยนไป ขณะที่กำลังจะไกล่เกลี่ย ลี่โม่อวี่ก็ผลักสาวๆเหล่านี้ออกไปแล้วเดินไปที่เวที
เขาถือไมโครโฟนแล้วเผชิญหน้ากับสายตาของทุกคนแล้วพูดช้าๆว่า “ผมขอประกาศตรงนี้ว่า ในชีวิตนี้ผมลี่โม่อวี่จะไม่แต่งงานกับใครนอกจากฉินอีหลิน!”
สายตาที่แน่วแน่ของลี่โม่อวี่รวมทั้งนิสัยเฉพาะของเขาทำให้สาวๆตกหลุมรักอีกครั้งชั่วพริบตา มีชายหนุ่มที่อยู่ข้างสาวๆเดินเข้ามาแล้วพูดขึ้นว่า
“ผู้ชายแบบนี้ผมขอแนะนำให้พวกคุณยอมแพ้เสียเถอะ” ชายหนุ่มเหลือบมองหญิงสาวข้างๆอย่างมีชัย
แต่ทว่าหญิงสาวไม่สนใจเขา สายตาเธอยังคงจ้องมองไปร่างบนเวที แม้ว่าอีกฝ่ายจะพูดออกมาแบบนั้น แต่ในใจพวกเธอก็ยังมีความหวังอยู่เล็กๆในใจ
บางคนที่มือไวก็ถ่ายคำพูดของลี่โม่อวี่บนเวทีไว้แล้วโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต
เพราะตัวตนของเขาเป็นที่สะดุดตามาก พอคลิปของเขาเผยแพร่ออกก็ได้รับความนิยมอย่างมากบนอินเทอร์เน็ต
เกือบทั้งเมืองตี้ตูให้ความสนใจกับชายหนุ่มคนนี้ที่ชื่อว่าลี่โม่อวี่ เมื่อทุกคนรู้ว่าเขาเป็นคนที่กำจัดองค์กรวิจัยทางชีววิทยาระหว่างประเทศ ลี่โม่อวี่ก็มีชื่อเสียงไปทั่วเมืองตี้ตู แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในภายหลัง
ลี่โม่อวี่เดินลงจากเวทีลงมาแล้วกล่าวลาซือเซี่ย จากนั้นก็ออกจากงานเลี้ยงอย่างสง่างามภายใต้สายตาของแขกทุกคน
พ่อบ้านตระกูลซือขับรถของเขาออกจากที่จอดรถ ลี่โม่อวี่รับกุญแจแล้วขับรถพอร์เชอสีดำออกจากคฤหาสน์ตระกูลซือไป
หลังจากที่เขาจากไปคุณปู่ของซือเซี่ยก็ค่อยๆปรากฏขึ้นจากประตูให้ พ่อบ้านกยืนอยู่ข้างเขาอย่างเคารพ
“ท่านครับ ชายหนุ่มคนนี้นิสัยไม่เลวเลย คุณชายก็สนิทกับเขา” พ่อบ้านพูดพลางโค้งคำนับ
“เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา การที่เสี่ยวเซี่ยความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาเป็นเรื่องดี ยังไงซะหลังจากที่พ่อของซือเซี่ยสละตำแหน่ง ตระกูลซือก็จะตกอยู่ในมือของเสี่ยวเซี่ยไม่ช้าก็เร็ว มีเพื่อนแบบนี้ก็ไม่เลวเลย”
ชายชราคิดไปไกล แม้ว่าปกติเขาจะพิจารณาตระกูลซือ แต่วันนี้คำที่เขาพูดกับลี่โม่อวี่ไปก็ไม่เสียเปล่า
เมื่อเห็นพอร์เชอขับออกไป แววตาของชายชราก็ฉายแววขี้เล่น
“วันนี้เขาทำลายหัวใจของสาวๆไปไม่รู้กี่คนสินะ”
