บทที่ 56 ช่วยลู่เฉินหางาน
“สามีคุณใช้เงินสิบล้านสำหรับฉันหรือไม่” หลินอี้จุน กอด ลู่เฉิน แน่นและพูดอย่างตื่นเต้น
“ หนึ่งร้อยล้านสามารถให้คุณได้” ลู่เฉินยิ้มพลางคิดว่าจะมอบทั้งหมดให้กับคุณดังนั้นฉันจึงไม่ต้องคิดที่จะเริ่มธุรกิจหรืออะไรสักอย่าง
“ ที่ไหนมีเงินหนึ่งร้อยล้านฉันหักภาษีไปมากแล้วและจะไม่ใช้มันอย่างไม่เลือกปฏิบัติการเป็นผู้ประกอบการมีความเสี่ยงหากล้มเหลวอีกสิบล้านนี้คือทุนสำหรับการเกิดใหม่ของเรา “หลินอี้จุน ส่ายหัวและความหมายก็คือไม่เพียง แต่เขาจะไม่ใช้จ่ายเงินตามอำเภอใจ แต่เขายังต้องการให้ ลู่เฉิน เริ่มต้นธุรกิจของตัวเองด้วยความมั่นใจ
ลู่เฉินยิ้มอย่างขมขื่นมันยากที่จะขี้เกียจ
ทั้งสองเข้าสู่ หยก 36 และในไม่ช้าก็พบที่นั่งที่ หยูลี่ และแฟนของเธอจองไว้
แม้ว่าแฟนหนุ่มของ หยูลี่ จะไม่หล่อมาก แต่เขาก็เป็นผู้ชายที่ฉลาด
“เสี่ยวจื่อเหิงแฟนของฉันทั้งสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยของฉัน ลู่เฉิน และ หลินอี้จุน และตอนนี้ทั้งคู่เป็นสามีภรรยากันแล้ว” เมื่อเห็น ลู่เฉิน และ หลินอี้จุนมาหยูลี่ ก็แนะนำ
“สวัสดี”เสี่ยวจื่อเหิงยื่นมือออกไปเพื่อจับมือกับ ลู่เฉิน เมื่อเห็นว่า ลู่เฉิน สวมชุดธรรมดาเขาจึงไม่ต้องการพูดต่อ
“สวัสดี” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่สนใจที่จะพูดลู่เฉินก็ยิ้มเล็กน้อยจากนั้นก็ถอนมือออก
“นั่นสินะฉันสมัครตำแหน่งรองผู้จัดการฝ่ายบุคคลของ เทคโนโลยีอี้ฉี และเสร็จสิ้นขั้นตอนการปฐมนิเทศเมื่อวานนี้เท่านั้นตอนนั้นฉันได้ยินว่า คุณหวาง และ คุณเสี่ยว พูดคุยเกี่ยวกับ บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย และฉันก็อยากถามพวกเขาบอกว่าบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย เป็น เทคโนโลยีอี้ฉี ด้วย บริษัท เบื้องหลังที่เจ้านายซื้อกิจการมาก่อนฉันจึงพูดแบบนั้น”
เสี่ยวจื่อเหิง อธิบาย
เขาบอกว่า คุณหวาง และ คุณเสี่ยว คือ วังเหว่ย และเสี่ยวซู่ถิง ลู่เฉินได้แต่งตั้งพวกเขาให้ดำรงตำแหน่งรองประธานบริหารของอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเป็นการชั่วคราวหากการดำเนินงานเป็นไปตามปกติและในช่วงแรกของโครงการเสร็จสิ้นหลังจากที่ บริษัท ย้ายเข้าสู่อุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างเป็นทางการมีสองคน ควรเลื่อนบุคคลหนึ่งคนเป็นประธานและอีกคนหนึ่งจะดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดี
ตอนนี้ เสี่ยวจื่อเหิง หมายความว่า เทคโนโลยีอี้ฉี แลบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย ต่างก็เป็นเจ้านายคนเดียวกันดังนั้นพวกเขาจึงเกือบจะเป็นเพื่อนร่วมงานกัน
เพียงแค่ว่า หยูลี่ เข้าใจความหมายของเขาผิด
“อาปรากฎว่า เทคโนโลยีอี้ฉี ยอดนิยมใน หยูโจว ทุกวันนี้คือเจ้านายของพวกเรา!” หลินอี้จุน ถึงกับผงะ
ในที่สุดเธอก็จำได้ว่าเมื่อมีการประชุมผู้บริหาร Mr. Lu ผู้ถือหุ้นใหม่ได้เน้นย้ำว่าเขาจะทำให้บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย เป็น บริษัท อิเล็กทรอนิกส์ที่มีชื่อเสียงในประเทศแม้ว่า Mr. Lu จะบอกว่ามันสมเหตุสมผลในเวลานั้น แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนที่เชื่อใน บริษัท
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าตราบใดที่สวนเทคโนโลยีของ เทคโนโลยีอี้ฉี ถูกสร้างขึ้น บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย จะพัฒนาไปด้วยกันอย่างรวดเร็ว
“อย่างไรก็ตามขึ้นอยู่กับสิ่งที่เจ้าของ เทคโนโลยีอี้ฉี กล่าวว่านี่คือการละทิ้ง บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจีย และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างอาณาจักรเทคโนโลยีแฟนตาซีที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ” หยูลี่ ตอบสนองความกระตือรือร้นของ หลินอี้จุน อย่างถูกต้อง
“ทำไมถึงดูถูกความสามารถของฉันเชื่อหรือไม่ว่าฉันจะสมัครเป็นเลขาธิการของประธานและฉันจะผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน” หยูลี่ เลิกคิ้วอย่างภาคภูมิใจ
ลู่เฉินรู้สึกตลกเล็กน้อยที่บอกว่าถ้าคุณจะสมัครเป็นเลขาของประธานฉันก็ไม่กล้ารับสมัครคุณ
เขาเอนกายบนโซฟาบนดาดฟ้าอย่างเงียบ ๆ และดื่มชาฟัง หลินอี้จุน, หยูลี่ และ เสี่ยวจื่อเหิง พูดถึงเขาและ บริษัท ของเขาความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้เกิดขึ้นในใจของเขา
เสี่ยวจื่อเหิงยิ้มและไม่ตอบบทสนทนาหยูลี่น่าเบื่อเล็กน้อยเธอต้องการให้ เสี่ยวจื่อเหิง จีบเธอต่อหน้า ลู่เฉิน ให้มากขึ้น แต่เสี่ยวจื่อเหิงไม่เข้าใจขนบธรรมเนียมเลย
“ลู่เฉินตอนนี้คุณทำงานที่ไหน” หยูลี่ที่ค่อนข้างน่าเบื่อมองไปที่ลู่เฉินที่ค่อนข้างน่าเบื่อและถาม
“ ไม่มีงาน” ลู่เฉินยักไหล่
“โอ้ดูเหมือนว่าความล้มเหลวของผู้ประกอบการครั้งล่าสุดจะส่งผลกระทบต่อคุณเป็นอย่างมากคุณก็ยังไม่สบายตัว” หยูลี่ ยิ้มอย่างสนุกสนาน
ในตอนแรกเธอแสดงความนับถือตนเองของเด็กผู้หญิงและสารภาพกับ ลู่เฉิน ในที่สาธารณะ แต่ ลู่เฉิน ปฏิเสธโดยตรงโดยลู่เฉิน ทำให้ความรักแฟนตาซีของเธอกลายเป็นเรื่องตลกในโรงเรียน
เรื่องนี้ผ่านมาสี่ห้าปีแล้วและเธอยังคงจำมันไว้ในใจ
“ไม่เป็นไรฉันล้มเหลวสักสองสามครั้งบางทีฉันอาจจะทำสำเร็จในครั้งต่อไป” ลู่เฉินพูดอย่างเมินเฉย
“คุณคิดว่าการเป็นผู้ประกอบการคือการทดลองที่สามารถทำให้คุณล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าได้หรือไม่แล้วทำไมคุณถึงยังไม่ทำอีกล่ะ?” หยูลี่กล่าวอย่างดูถูก
“ใช่ฉันกำลังเริ่มธุรกิจตอนนี้” ลู่เฉินผายมือและพูด
“ตัด” หยูลี่ ยิ้มเยาะไม่เชื่อเลย
ลู่เฉินยักไหล่ขี้เกียจอธิบาย
“จากมุมมองของเพื่อนร่วมชั้นให้ เสี่ยวจื่อเหิง ช่วยคุณหาตำแหน่งใน เทคโนโลยีอี้ฉี ” หยูลี่ พูดด้วยท่าทางดูหมิ่น ลู่เฉิน
“… ” ลู่เฉินยิ้มในใจเขารู้ดีว่าการจัดเตรียมของหยูลี่ในวันนี้เป็นไปโดยเจตนา
หลินอี้จุน ยังลังเลเมื่อเธอได้ยินคำพูดของ หยูลี่
แม้ว่าเธออยากจะให้ ลู่เฉิน เริ่มต้นธุรกิจอีกครั้ง แต่ ลู่เฉิน ก็ล้มเหลวครั้งสุดท้ายครั้งนี้เธอไม่รู้ว่าจะทำสำเร็จได้อีกหรือไม่ถ้าเธอล้มเหลวพวกเขาจะมีเงินเพียงสิบล้าน
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าถ้า ลู่เฉิน สามารถทำงานใน เทคโนโลยีอี้ฉี ได้จริงๆถ้าเขาสามารถผสมผสานในการบริหารงานได้เงินเดือนต่อปีอย่างน้อยหนึ่งปีจะเป็นล้านดอลลาร์มั่นคงกว่าการเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองมาก
“หยูลี่ คุณสามารถช่วย ลู่เฉิน หางานที่ เทคโนโลยีอี้ฉี ได้หรือไม่?” หลินอี้จุน มองไปที่ หยูลี่ ด้วยความคาดหวังบางอย่างในดวงตาของเธอ
“ อี้จุนคุณไม่อยากให้ลู่เฉินไปทำงานที่เทคโนโลยีอี้ฉีใช่ไหมเขาไม่มีทักษะและมีเพียงประกาศนียบัตรจากมหาวิทยาลัยธรรมดาเท่านั้นฉันกลัวว่าเขาจะเริ่มจากงานชั่วคราวในฐานะคนงานทั่วไป” หยูลี่ยิ้ม
“ ตามสภาพร่างกายของลู่เฉินแม้ว่าลู่เฉินจะไม่มีใบรับรองการปลดประจำการทหารก็ตามเมื่อฉันไปทำงานอย่างเป็นทางการฉันสามารถจัดให้คุณเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้”
เสี่ยวจื่อเหิง เห็นว่า หยูลี่ ดูเหมือนจะไม่เป็นมิตรกับ ลู่เฉิน ดังนั้นเขาจึงต้องการล้อเลียน ลู่เฉิน
