บทที่ 315 ตระกูลลึกลับต่างมาที่เมืองยวี่โจว
“คุณท่านครับ พิสูจน์ได้แล้วครับ คุณชายถูกฆ่าโดยลู่เฉินจริงๆครับ”
หลังจากจั่วชิงเฉิงไปที่เมียนมาร์แล้วก็หายตัวไป ตระกูลจั่วดำเนินการสอบสวนอย่างเร่งด่วน วันนี้กว่าจะได้ข้อมูลมา พ่อบ้านเลยโทรไปรายงานกับจั่วเจียเหลียงในเวลาแรก
“ไอ้เหี้ยนี่กล้าทำได้ยังไง!”มือของจั่วเจียเหลียงกำไว้อย่างแน่น ในสายตาเต็มไปด้วยฆาตกรรม
“คุณท่านครับ ไอ้ลู่เฉินยังได้ฆ่ามังกรดำซึ่งเป็นขุนพลกองทัพของเมืองโกก้างแห่งประเทศเมียนมาร์ และได้ควบคุมกองทัพมังกรดำแทน เมื่อวานยังได้ปราบปรามกองทัพที่ใหญ่กว่านี้อีก ได้ข่าวว่าตอนนี้ในมือของเขามีทหารอยู่หกพันราย เขาได้กลายเป็นขุนพลของกองทัพอย่างแท้จริงแล้วครับ”พ่อบ้านพูดขึ้นมาต่อ
“อะไรนะ?”จั่วเจียเหลียงลุกขึ้นมาทันที ตกใจยิ่งกว่าเมื่อกี้ที่ได้ยินลูกชายของเขาถูกลู่เฉินฆ่าอีก
ตกลงลู่เฉินเป็นคนอะไร?ทำไมถึงมีความสามารถที่น่ากลัวขนาดนี้?
กองทัพมังกรดำมีทหารอยู่ตั้งสองพันกว่าคนนะ เขาจะสามารถควบคุมทหารเยอะขนาดนั้นได้ยังไงล่ะ?
“คุณท่านครับ พวกเขายังตรวจพบว่าก่อนหน้านี้ฝ่ายทหารได้แอบส่งอาวุธชุดหนึ่งไปที่โกก้าง และเนื่องจากไม่ได้ประกาศออก ดังนั้นคนในเมียนมาร์ยังไม่มีคนทราบเรื่องนี้ พวกเราเดาว่าน่าจะมีคนใหญ่คนโตที่เมืองหลวงสนับสนุนลู่เฉิน ดังนั้นเขาถึงสามารถเติบโตในโกก้างได้อย่างรวดเร็ว”พ่อบ้านพูดต่อ
สีหน้าของจั่วเจียเหลียงเปลี่ยนแปลงอีกที คาดไม่ถึงว่าข้างหลังของลู่เฉินยังมีคนใหญ่คนโตที่เมืองหลวงสนับสนุนอยู่
แล้วจะให้เขาแก้แค้นให้ลูกชายได้ยังไง?
สายตาของจั่วเจียเหลียงปรากฏความไม่ยอมขึ้นมา จู่ๆเขาก็พบว่าเมื่อเวลาที่ตัวเองเผชิญกับลู่เฉิน มีความหวาดกลัวบางอย่างซ่อนอยู่
“คุณท่านครับ ถ้ามองจากเช่นนี้แล้ว ความสามารถของลู่เฉินแข็งแกร่งกว่าที่เราคิด ถ้าใช้พลังของเราฝ่ายเดียว คงไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้หรอกครับ”พ่อบ้านพูด
จั่วเจียเหลียงถอนหายใจออกมาอย่างไม่มีแรง และพูดว่า”เรื่องพวกนี้อย่าเพิ่งพูดออกไป ทิ้งไว้เท่านี้ก่อน รอให้มีโอกาสที่เหมาะสม ค่อยแก้แค้นให้ชิงเฉิง”
อย่าไปพูดถึงวันตอนนี้ลู่เฉินเป็นคนที่มหาอำนาจ แม้ว่าลู่เฉินไม่ได้ควบคุมกองทหารในเมียนมาร์ ตระกูลจั่วของพวกเขาก็ยังมีจุดอ่อนอยู่ในมือของลู่เฉิน เขาเลยไม่กล้าต่อต้านกับลู่เฉินในตอนนี้
ส่วนเรื่องที่จะแก้แค้นให้ลูกชายนั้น สายตาของจั่วเจียเหลียง ปรากฏความไร้น้ำใจออกมา
ต้องโทษเขาเองที่โชคร้าย ไปยั่วยุลู่เฉินทำไมล่ะ
พ่อบ้านพยักหน้า เมื่อรู้ข่าวที่ลู่เฉินอยู่ในเมียนมาร์แล้ว เขาก็รู้ว่าตระกูลจั่วยากที่จะแก้แค้นนี้ได้ ถ้าพลาดไปเล็กน้อยทั้งตระกูลอาจต้องซวยไปด้วย
ในขณะที่ในใจของจั่วเจียเหลียงได้เลิกหาทางแก้แค้นกับลู่เฉิน จู่ๆก็มีเสียงการต่อสู้ส่งมาจากนอกวิลล่า
“เกิดอะไรขึ้น?”จั่วเจียเหลียง ถามด้วยเสียงต่ำ
พ่อบ้านก็มึนงงเช่นกัน จึงต้องออกมาดู
พอดีในเวลานี้ มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งวิ่งเข้ามา และพูดอย่างเร่งร้อน”คุณท่านครับ ตายแล้วครับ มีคนบุกเข้าบ้านครับ พวกเราห้ามไม่อยู่”
“อะไรนะ?ไม่มีกฏมีระเบียบขนาดนี้เชียว บุกเข้าวิลล่าส่วนบุคคล ยังหยิ่งชนาดนี้อีก”จั่วเจียเหลียงโมโหมาก และรีบวิ่งออกมาอย่างเร็ว
เห็นแต่ชายหนุ่มคนหนึ่งพาบอดี้การ์ดหลายคนเดินมาทางเขา ส่วนบอดี้การ์ดสิบกว่าคนของตระกูลเขากลับนอนกรีดร้องอยู่บนพื้นอย่างน่าสงสาร
จั่วเจียเหลียงใจสั่นขึ้นมา ชายหนุ่มคนนั้นเป็นใครเขาไม่รู้ แต่เขาได้รับรู้ถึงแรงกดดันที่รุนแรงอย่างหนึ่งจากร่างกายของเขา
นั่นเป็นแรงกดดันแบบหนึ่งที่เกิดจากออร่าของผู้มีอำนาจเหนือกว่า
“คุณเป็นใคร ทำไมถึงบุกเข้ามาในวิลล่าของเรา”จั่วเจียเหลียงขมวดคิ้ว และถามชายหนุ่มที่เดินมา
ชายหนุ่มหลายคนเดินมาถึงบริเวณที่ห่างจากจั่วเจียเหลียงสองเมตรและหยุดลง เขาสังเกตจั่วเจียเหลียงอย่างละเอียด ส่วนบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังของเขาได้ตะโกนใส่จั่วเจียเหลียง”จั่วเจียเหลียง ยังไม่ทำความเคารพคุณชายหรือ?”
“คุณชาย?”จั่วเจียเหลียงรู้สึกมึนงงเล็กน้อย มองสังเกตชายหนุ่ม ในใจเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีขึ้นมา
“ใช่ ฉันชื่อZuo Zhian เป็นคุณชายสามของตระกูลจั่วที่ลึกลับ ตระกูลจั่วในเมืองยวี่โจวเป็นเครือญาติของตระกูลจั่วคนหนึ่งมาสร้างขึ้นมาเมื่อร้อยปีก่อน ฉันนี่แหละ เป็นเจ้านายของคุณ”ชายหนุ่มพูดอย่างภาคภูมิใจ
จั่วเจียเหลียงใจสั่นอย่างแรฃ เขาเคยได้ยินเรื่องของตระกูลลึกลับมาก่อน คุณปู่เคยสั่งสอนและเขียนเป็นกฏสืบทอดลงมา ถ้าทีหลังได้พบคนในตระกูลหลัก ล้วนยกเป็นเจ้านาย
หลายปีมาแล้วไม่เคยได้เห็นคนในตระกูลหลัก พวกเขาล้วนละทิ้งเรื่องนี้ไป คาดไม่ถึงว่าวันนี้คนของตระกูลหลักได้มาแล้วด้วย
“เป็นคุณชาย an นี่เอง คุณชาย an เชิญเข้าบ้านเลยครับ”จั่วเจียเหลียง ฟื้นสติกลับมาได้ จึงรีบทักทายอย่างเคารพ
Zuo Zhianพยักหน้า จากนั้นเดินเข้าไปในวิลล่าอย่างหยิ่ง
หลังจากเข้าไปในห้อง ZuoZhianนั่งลงไปในที่นั่งสำหรับเจ้าของบ้านอย่างหยิ่งผยอง ส่วนบอดี้การ์ดหลายคนนั้นยืนอยู่ข้างหลังของเขาจั่วเจียเหลียง และพ่อบ้านไม่กล้านั่งลงด้วยซ้ำ
หลังจากพ่อบ้านนำชาขึ้นมาเสิร์ฟแล้วจั่วเจียเหลียง จึงถามอย่างระมัดระวัง”ไม่ทราบว่าคุณชาย an มาในเวลานี้ คือมีเรื่องอะไรหรอครับ?”
Zuo Zhianพยักหน้า ถามว่า”เรื่องที่วิลล่าของหลานอันถูกละเบิดในไม่กี่วันที่ผ่านมานั้นคุณรู้หรือเปล่า?”
จั่วเจียเหลียงพยักหน้า พูดว่า”ทางตำรวจได้ตัดสินว่าเรื่องนี้ถูกทำโดยศัตรู จากนั้นก็ไม่มีการเคลือบหน้าใดๆ”
“ที่จริงเป็นใช่นี้หรือ?”Zuo Zhianหัวเราะเยาะออกมา
“นี่เป็นคำพูดของทางตำรวจ พวกเราไม่ค่อยคุ้นเคยกับตระกูลหลาน ดังนั้นเลยไม่ทราบว่าสาเหตุที่แท้จริงคืออะไรครับ”จั่วเจียเหลียงพูดอย่างระมัดระวัง
“เออ คุณใช้อำนาจทุกส่วน ต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้ได้ภายในไม่กี่วันนี้ เอ๊ะ ทางที่ดีสุดคือคุณไปตรวจดูคนที่ชื่อว่าหลานหลินให้ละเอียด ว่าเธอมีความแค้นกับใครบ้างในเมืองยวี่โจว”Zuo Zhianพูด
“โอเค ผมจะสั่งคนไปตรวจเดี๋ยวนี้เลยครับ”จั่วเจียเหลียงพยักหน้า แต่ยังคงสงสัยอยู่ในใจ
เวลาที่เขาให้พ่อบ้านสั่งคนไปตรวจสอบเรื่องนี้ ก็ถามอย่างแปลกใจอีกที”คุณชาย an หลานหลินมีอะไรผิดปกติเหรอ?”
“เธอก็เป็นคนรับใช้ให้กับตระกูลหลาน ได้ข่าวว่าหลานจั่วตายในเมืองยวี่โจว และลูกปัดวิเศษที่อยู่บนร่างกายของเขาก็หายไปด้วย ถ้าพวกเขาเดาไม่ผิดนะ ลูกปัดวิเศษลูกนั้นต้องอยู่ในมือของคนที่ไปฆ่าและวางละเบิดใส่วิลล่าของตระกูลหลานแน่นอน”Zuo Zhianไม่กลัวว่าจั่วเจียเหลียงจะเปิดเผยออกไป พูดความลับนี้ให้เขาฟังโดยตรง
ตามจริงแล้ว ลูกปัดวิเศษที่อยู่ในตระกูลหลานมันก็ไม่ใช่ความลับแล้ว ตระกูลลึกลับหลานตระกูลล้วนรู้แล้ว
แต่พวกเขาล้วนไม่ทราบว่าลูกปัดวิเศษลูกนั้นอาจมีโอกาสเป็นเทคโนโลยีอนาคต พวกเขาล้วนนึกว่าน่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้โบราณหรืออาวุธวิเศษ
ดังนั้นจนถึงเวลานี้ นอกจากตระกูลหลานแล้ว ยังไม่มีใครรู้ว่าลูกปัดลูกนั้นอยู่ในมือของลู่เฉิน
“ลูกปัดวิเศษ?”จั่วเจียเหลียง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ลูกปัดอะไรที่สามารถทำให้ตระกูลลึกลับยังสนใจมันด้วยล่ะ?
“ใช่ แต่ตกลงภายในลูกปัดวิเศษอันนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ยังไม่มีใครรู้ พวกเราสงสัยว่าการที่หลานจั่วมาที่หนูโจว ก็เพื่อที่จะหาแนวทางถอดรหัสของลูกปัด
ตอนนี้ไม่เพียงแต่ตระกูลจั่วเรา ยังมีตระกูลเฉิน จาง และหลิวล้วนมาที่เมืองยวี่โจว จุดประสงค์ของพวกเขาก็คือจะได้ลูกปัดลูกนั้น พวกเราต้องหาลูกปัดลูกนั้นให้เจอ และแย่งมาก่อนพวกเขา”Zuo Zhianพูด
จั่วเจียเหลียงพยีกหน้า แต่กลับคิดแผนหนึ่งขึ้นมาในใจได้
“คุณชายครับ ผมสงสัยว่าลูกปัดลูกนั้นอยู่มือของลู่เฉิน”
ในสายตาของจั่วเจียเหลียงปรากฏฆาตกรรมออกมา เขาไม่รู้ว่าลูกปัดลูกนั้นอยู่ในมือของลู่เฉิน เขาแค่คิดจะใส่ร้ายลู่เฉืน จากนั้นให้Zuo Zhianไปปราบปรามลู่เฉิน
เพราะเขารู้ความแข็งแกร่งของตระกูลลึกลับ เขามั่นใจว่าลู่เฉินไม่สามารถเอาชนะZuo Zhianได้อยู่แล้ว
