Advent of the Archmage – 358: ช่วงเวลาก่อนศึกสุดท้าย ส่วนที่3

Chapter 358: ช่วงเวลาก่อนศึกสุดท้าย ส่วนที่3

ตุ้มเต็ม!

ครึ่งไมล์ออกไปนอกเมืองหลวงวิทยาศาสตร์ลาริเอล ปืนใหญ่เวทมนตร์ที่เป็นของพวกดาร์กเอลฟ์กําลังระดมยิงใส่บาเรียป้องกันเวทมนตร์ของเมืองลาริเอล

ลาริเอลนั้นไม่มีกําแพงเมือง แต่มันถูกแทนที่ด้วย บาเรียเวทมนตร์รูปแบบโดม บาเรียนี้แข็งแกร่งมากๆและมีพลังอยู่ที่จุดสูงสุดของเลเวล 9 มันใหญ่มากๆ มันหนาอย่างน้อย 30 ฟุต และมีเส้นผ่าศูนย์กลางมากกว่า2.5ไมล์

กระสุนปืนใหญ่เวทมนตร์ทุกนัดนั้นมีพลังเท่ากับจุดสูงสุดของเลเวล 6 แต่ถึงอย่างนั้น พวกดาร์กเอลฟ์ก็ยังคงระดมยิงใส่เมืองอย่างต่อเนื่องมา 3 วันแล้วและใช้กระสุนปืนใหญ่ไปมากกว่า 1,000 นัด โดยที่บาเรียเวทมนตร์บางลงไปแค่นิดเดียวเท่านั้น

ในตอนที่ไอมอนส์มาถึงที่นี่ ปืนใหญ่ก็ยังคงยิงอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?” ไอมอนส์ไปที่ค่ายผู้บัญชาการในทันทีและถามลูกศิษย์ของเขา ลอนเดล

ในการลอบโจมตีชนเผ่ายับบ้าน ไอมอนส์เป็นผู้บัญชาการภาพรวม ผู้บัญชาการพวกปีศาจก็คือเมียสเมอร์ ในขณะที่ลอนเดลเป็นรองผู้บัญชาการของไอมอนส์ และเป็นผู้ช่วยที่ดีของเขาอีกด้วย

“พลังของบาเรียได้ลดลงไปได้ 8.3% จากเมื่อ 3 วันก่อน ถ้าเป็นแบบนี้ พวกเราจะสามารถลดพลังของมันให้เหลือต่ำ กว่า 50% ได้ภายใน 20 วันครับ และในตอนนั้น ด้วยพละกําลังของปีศาจที่รวมเข้ากับดาร์กเอลฟ์ พวกเราจะสามารถบุกเข้าไปยึดเมืองลาริเอลได้สําเร็จอย่างแน่นอน” ลอนเดลรายงาน เขาทําการคาดการณ์อย่างแม่นยํา

“20วันเลยรึ? คริสตัลเวทมนตร์สามารถทนต่อการใช้งานนานขนาดนั้นได้ด้วยหรอ?”ไอมอนส์ถาม

ปืนใหญ่เวทมนตร์นั้นได้รับพลังงานจากคริสตัลเวทมนตร์ แบบพิเศษที่ได้มาจากพวกยับบ้า พวกเขาได้รับเทคโนโลยีนี้มาจากเมืองของยับบ้าที่พวกเขาเข้าไปยึด ส่วนเรื่องคริสตัลเวทมนตร์นั้น ทางเดียวที่จะได้มันมาคือจากเมืองลอยฟ้าพอลโลล เพราะว่าที่นั่นเป็นที่เดียวที่มีโรงงานผลิตคริสตัลพวกนี้ คริสตัลพวกนี้จึงมีจํากัดมากๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าจํานวนที่มีจํากัดของคริสตัล พวกเขาก็คงจะยิงมากกว่า 1,000 ลูกแล้วในช่วง 3 วันที่ผ่านมานี้ ถ้าจะให้พูดจริงๆ ตอนนี้พวกเขาอาจจะทะลวงผ่านบาเรียได้แล้วก็ได้

ลอนเดลตอบอย่างมั่นใจ “เรื่องนั้นไม่มีปัญหาครับ จริงๆ แล้วข้าได้ไปเจอพิมพ์เขียวของโรงงานคริสตัลมา และข้าก็กําลังสร้างโรงงานคริสตัลสําหรับพวกเราอยู่ มันน่าจะพร้อมทํางานภายในเวลาครึ่งเดือน และเมื่อถึงตอนนั้นอัตราการยิงของพวกเราก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล!”

ไอมอนส์ยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาชอบที่จะเห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของลูกศิษย์ จากนั้นเขาก็ถาม “ตอนนี้พวกเรามีปืนใหญ่เท่าไหร่? แล้วเรือบินหล่ะ? ข้าต้องการตัวเลขที่แน่นอน”

ลอนเดลรู้สึกได้ว่าคําถามมันแปลกๆ แต่เขาก็รายงายตัวเลขไปอยู่ดี “พวกเรามีปืนใหญ่ 500 กระบอก โดยมี 200 กระบอกที่กําลังใช้อยู่ในบรรดาอาวุธเหล่านี้ มี 50 ก ระบอกที่พวกเราเป็นคนสร้าง แต่มันก็ไม่ได้มีประสิทธิภาพซักเท่าไหร่ และพวกเรายังมีเรือบินอีก 5 ลํา ซึ่งบนเรือบินแต่ละลํานั้นมีปืนใหญ่ 50 กระบอก แม้ว่าตอนนี้พวกเรา จะสามารถควบคุมให้มันบินได้ แต่ว่ายังคงต้องใช้การฝึกอีกเล็กน้อยถึงจะสามารถใช้ในการต่อสู้ได้อย่างเชี่ยวชาญ”

“เรือบินยังใช้การไม่ได้อีกหรอ? ไม่ใช่ว่าพวกเรามีทีมนักบินของยับบ้าอยู่หรอกหรอ?”

ลอนเดลตอบ “ท่านอาจารย์ ข้ากําลังจะรายงานท่านอยู่พอดีเลย หุ่นเชิดยับบ้าที่ถูกควบคุมโดยอสรพิษทมิฬนั้นไร้ประโยชน์มาก การควบคุมเรือบินเป็นกระบวนการที่ละเอียดอ่อน จิตใจของหุ่นเชิดพวกนี้ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดและพวกมันก็ไม่สามารถควบคุมเรือได้ ความจริงก็คือ พวกมันได้ทําเรือบินพังไปแล้วลํานึงด้วยครับ”

เมื่อได้ยินรายงานนี้ ไอมอนส์ก็ยืนคิดอยู่เงียบๆ

จากนั้นไอมอนส์ก็ไปที่แนวหน้าของสนามรบ ในตอนที่เขาปรากฏตัวขึ้น มีกระสุนหลายนัดทุ่งมาทางเขาด้วยฝีมือของนักแม่นปืนยับบ้า พวกเขานั้นแม่นยําและรุนแรง และเป็นเพราะพวกเขานี่แหละที่ทําให้กองทัพแห่งความมืด ได้รับความเสียหายมากขนาดนี้

แน่นอน การโจมตีพวกนี้ไม่มีผลกับไอมอนส์ รอบตัวเขามีบาเรียปรากฏขึ้น แกร๊ง แกร๊ง แกร๊ง เมื่อปะทะเข้ากับบาเรีย กระสุนก็ร่วงลงพื้น

ไอมอนส์มองไปที่บาเรียเวทมนตร์อันหนาแน่นรอบๆลาริเอลแล้วถอนหายใจ

บาเรียเวทมนตร์ของยับบ้านั้นไม่เพียงแค่หนามากๆ แต่มันยังถูกออกแบบมาดีมากๆด้วย

มันไม่ใช่แค่บาเรียหนาๆที่จะสลายไปเมื่อพังมันได้ มันถูกสร้างขึ้นมาจากชั้นของบาเรียเล็กๆหลายๆชั้น เพราะฉะนั้น ต่อให้พวกมันบางส่วนถูกทําลายไป ชั้นอื่นก็ยังคงไม่ได้ รับผลกระทบ

สําหรับการป้องกันแบบนี้ ต่อให้ไอมอนส์ใช้อุปกรณ์ระดับพระเจ้าโจมตีเข้าไปมันก็คงจะไม่มีประโยชน์ ทั้งหมดที่เขาทําได้ก็คือเปิดรูกําแพงเป็นจุดๆเพื่อให้กองกำลังของเขาสามารถใช้เป็นทางเข้าได้ ซึ่งมันจะถูกโจมตีจากยับบ้าทุกคนที่อยู่รอบๆมัน และก็จะทําให้การโจมตีของเขาล้มเหลว

ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ชนเผ่ายับบ้าโบราณได้ถูกโจมตีอยู่หลายครั้ง ประวัติศาตร์ของพวกเขานั้นสั้นกว่า ชนเผ่ายับบ้าโบราณแค่เพียงนิดเดียวเท่านั้น

หลังจากที่ยืนสังเกตุการณ์อยู่อีก 10 วินาที ไอมอนส์ก็หันกลับมาและพูดกับลอนเดล “เตรียมตัวถอย!”

ลอนเดลตกใจ” ท่านอาจารย์ ไหงจู่ๆถึง?”

ไอมอนส์ตอบด้วยการอธิบายที่ไม่ค่อยเหมือนการอธิบายซักเท่าไหร่ ยังไงก็ตาม เขารู้ว่าลูกศิษย์ของเขาจะต้องเข้าใจ “ลิงค์เชี่ยวชาญเวทย์ระดับตํานานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น มันได้กลับไปที่ป้อมโอริด้า พร้อมกับข่าวการโจมตีของพวกเราด้วย”

ลอนเดลหยุดพูดในทันที

เขารู้ว่าการโจมตียับบ้านั้นเป็นการโจมตีแบบลับๆ นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมพวกเขาถึงทําทุกอย่างเพื่อป้องกันไม่ให้ข้อมูลรั่วไหล ถ้าเกิดว่ากองกําลังพันธมิตรได้ยินข่าวเรื่องนี้ กองทัพแห่งความมืดก็จะถูกโจมตีจากสองฝั่ง ยิ่งไปกว่านั้น ลิงค์ได้เชี่ยวชาญเวทย์ระดับตํานานโดยที่ไม่มีใครคาดคิด ซึ่งนั่นทําให้เขากลายเป็นนักเวทย์ระดับตํานาน นี่เขาเลื่อนขั้นด้วยความเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

ไอมอนส์พูดต่อ “เมียสเมอร์กับข้าได้พยายามหยุดมันแล้ว แต่ในท้ายที่สุด เมียสเมอร์ก็ถูกฆ่า และข้าก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องวาปหนีออกมา ไม่เพียงแค่มันจะเชี่ยวชาญเวทย์ระดับตํานานเท่านั้น แต่หุ่นเชิดเวทมนตร์ของมัน ยังมีพลังมากพอที่จะต้านทานอุปกรณ์ระดับพระเจ้าอีกด้วย ข้าคิดว่าลิงค์น่าจะได้รับความรู้บางอย่างมาจากการต่อสู้กับอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ของมังกร”

ลอนเดลถึงกับตะลึง แต่ว่าภายในใจของเขาก็ยังคง คิดแผนการอย่างรวดเร็ว “ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเราก็ต้องโจมตีป้อมโอริด้าก่อนที่คู่ต่อสู้จะพร้อม ไม่ว่ายังไงพวกเราก็ต้องทําลายป้อมนั้นให้ได้”

“ถูกต้อง” ไอมอนส์ดีใจกับลูกศิษย์ของเขา ไม่ว่าเขาจะมอบหมายอะไรให้ลูกศิษย์ของเขา มันก็จะสําเร็จตามความพึงพอใจของเขาได้โดยที่ไม่มีข้อบกพร่อง

“ท่านอาจารย์ การให้กองทัพของพวกเราถอยคงไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่ว่าพวกปีศาจหล่ะ?” พวกปีศาจนั้นไม่ได้ทํางานภายใต้คําสั่งของดาร์กเอลฟ์และเมื่อเมียสเมอร์ตายไป พวกเขาจึงสูญเสียสายบังคับบัญชาไป

“เรื่องนั้นข้าจัดการเอง ข้าจะไปติดต่อกับเจ้านรก โนโซ ม่า”

หลังจากที่ออกมาจากแนวหน้า ไอมอนส์ก็ไปอัญเชิญบ่อเลือดออกมาในทันที

ทางเข้าของบ่อเลือดนั้นอยู่ลึกเข้าไปในป่า รอบๆมันมีปีศาจระดับสูงมากมายคอยปกป้องมันอยู่ มันถูกป้องกันอย่างแน่นหนาถึงแม้ว่าจะบินไปก็ไม่สามารถเข้าได้ แม้กระทั่งไอมอนส์เองที่เป็นผู้อัญเชิญปีศาจออกมาก็ยังไม่สามารถเข้าออกได้ตามใจชอบ

ในตอนที่เขาเข้ามาในป่า เขาก็ถูกปีศาจแห่งความกลัวหยุดเอาไว้ “ท่านไอมอนส์ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของการอัญเชิญ ท่านมีธุระอะไรอย่างงั้นรึ?”

ไอมอนส์รู้ว่าปีศาจแห่งความกลัวไม่ใช่การ์ดคนเดียวในบริเวณนี้ รอบๆพวกเขานั้นยังมีปีศาจมิติซ่อนอยู่อีกอย่างน้อย 3 ตัว ถ้าเกิดว่าเขาทําอะไรที่น่าสงสัย เขาก็จะ ถูกปีศาจพวกนี้โจมตีในทันที เขาพยามยามรักษาท่าทางของเขาเอาไว้และพูด “ข้ามีเรื่องสําคัญบางอย่างจะปรึกษากับเจ้านายของเจ้า ได้โปรดนําทางให้ด้วย”

ปีศาจแห่งความกลัวเงียบไปพักนึง ความจริงคือเขาดูลังเล ไอมอนส์รู้ว่าพวกปีศาจนั้นใช้วิธีลับในการคุยกันระหว่างพวกปีศาจที่ปกป้องบ่อเลือดอัญเชิญอยู่ ดังนั้นเขาจึงรออย่างเงียบๆ

หลังจากผ่านไปพักนึง ปีศาจแห่งความกลัวก็ถามขึ้น “ผู้บัญชาการเมียสเมอร์อยู่ที่ไหน? ทําไมเธอถึงไม่อยู่ที่นี่?”

“นั่นคือเรื่องที่ข้าจะไปปรึกษากับนายของเจ้า เมียสเมอร์พบกับจุดจบที่ไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่”

ปีศาจแห่งความกลัวตกตะลึง “อะไรนะ! เธอตายได้ยังไงกัน? ใครเป็นคนฆ่าเธอ?”

ไอมอนส์เริ่มหมดความอดทนแล้ว “นั่นแหละคือเรื่องที่ข้าจะปรึกษากับนายของเจ้า!”

ปีศาจแห่งความกลัวดูลังเลอีกครั้ง และในที่สุดหลังจากผ่านไปพักนึง เขาก็ขยับออกด้านข้าง “เชิญเข้ามา”

ไอมอนส์เดินไปข้างหน้า และเข้าไปในหมอกหนา ในหมอกนั้นเป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยปริศนา ในตอนที่เขาเดินเข้าไปข้างใน ไอมอนส์ก็รู้สึกว่ามิติและเวลาถูกทําให้บิดเบี้ยว

เขารู้ว่านี่คือประตูวาป แม้ว่ามันจะดูสั้น แต่จริงๆแล้วมันมีความยาวมากกว่า 250 ไมล์และพาตรงเข้าไปยังหุบเขาลึกที่อยู่ภายในป่าทมิฬ

มันเป็นแบบนี้ไปประมาณ 5 นาที หลังจากนั้นเขาก็พบว่าเขามาอยู่ในทุ่งกว้าง มีควันสีแดงดําผุดขึ้นมาจากพื้นดินและทําให้อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นของซัลเฟอร์และฮีเลี่ยม ท้องฟ้านั้นเป็นสีแดงเลือด และข้างในนั้นก็เต็มไปด้วย คลื่นเป็นริ้วๆเหมือนกับว่ามันเป็นทะเลเลือดเลย

ในทุ่งนี้ มีบ่อเลือดทรงกลมที่มีความกว้างกว่า 90 ฟุตอยู่ เลือดที่อยู่ภายในนั้นมีฟองขึ้นมาปุดๆ และปล่อยแก๊สสีขาวออกมา และในตอนที่แก็สสีขาวนี้พุ่งออกมา มันก็ได้ก่อร่างขึ้นเป็นใบหน้าอันน่าสยดสยอง

มันดูน่ากลัวมากๆ

ในขณะที่รักษาความสงบของเขาเอาไว้ ไอมอนส์ก็ใช้ให้อสรพิษทมิฬแบกเขาไปข้างหน้า หลังจากเดินไปได้ 30 ฟุต เงาดําก็ปรากฏขึ้นมาข้างๆเขาโดยไม่มีเสียง

เงาดํานั้นสูง5.5ฟุต เมื่อเทียบกับขนาดปกติของปีศาจแล้วนั้น มันค่อนข้างเล็ก ร่างของมันถูกคลุมด้วยผ้าคลุมที่ใหญ่กว่าขนาดตัว มันไม่มีเสียงเลยในตอนที่มันขยับ ราวกับว่าทุกส่วนของมันคือแก๊ส

ไอมอนส์ไม่กล้าที่จะทําตัวผ่อนคลายกับคนแบบนี้ เขาสามารถรู้สึกได้ว่าพลังของเขานั้นอยู่ในระดับสูงสุดของเลเวล 9 ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็รู้ว่าคนๆนี้คือนักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดของโนโซม่า โนย่า และชื่อเล่นของเขาก็คือ “ผู้นําทางสู่ยมโลก”

อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ นักฆ่าคนนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นมาแค่ 3 ครั้งในโลกฟิรุแมน แต่ละครั้งที่เขาปรากฏตัว เขาจะก่อให้เกิดการล่มสลายของราชวงค์มากมายในทางเหนือไม่ว่าจะเป็นทางตรงหรือทางอ้อม ความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือการลอบฆ่าราชินีเอลฟ์และล่าถอยกลับมาได้โดยไร้รอยขีดข่วน

หลังจากที่โนย่าปรากฏตัวขึ้น เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเลยนอกจากเดินตามไอมอนส์ หลังจากผ่านไประยะนึง เขาก็หายไปในอากาศ เขามาและเขาก็ไป และในตอนที่เขาหายไปนั้นแม้แต่ไอมอนส์ก็ยังไม่รู้เลย

ที่ด้านหน้าของบ่อเลือดอัญเชิญ ไอมอนส์ได้หยุดนิ่งและสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นเขาก็เริ่มร่ายเวทย์สื่อสาร

ในระหว่างที่เขาร่ายเวทย์ ฟองอากาศในบ่อเลือดก็เริ่มถี่มากขึ้น และมันก็เริ่มลอยขึ้นมา หลังจากผ่านไป 1 นาที เงาคนสีแดงเลือดก็ได้ยืนอยู่ที่ใจกลางของบ่อเลือด

“เจ้าเรียกข้ามาทําไมกัน ไอมอนส์?” เสียงนี้ทําให้ไอมอนส์สะดุ้ง เสียงมันดังสนั่น นุ่มลึกและทําให้รู้สึกสบายใจเมื่อได้ฟัง

ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งแวดล้อมที่น่ากลัว และฟังแค่เสียงเพียงอย่างเดียว ไอมอนส์คงจะคิดไม่ถึงว่ามันคือเสียงของจ้าวปีศาจที่น่ากลัวที่สุดในฟิรุแมนอย่างแน่นอน

“นายท่าน เมียสเมอร์ถูกลิงค์ฆ่าไปแล้ว”

“ข้ารู้เรื่องนี้แล้ว ข้าได้เก็บวิญญาณส่วนที่เหลือของเมียสเมอร์มาแล้ว เธอเล่าทุกอย่างให้ข้าฟัง มันไม่ใช่ข่าวที่ดีเลย”

ไอมอนส์ไม่มีอะไรจะตอบ เขาเงียบไปพักนึง จากนั้นเขาก็พูดต่อ “การลอบโจมตีชนเผ่ายับบ้าของพวกเราได้ถูกค้นพบแล้ว ข้าวางแผนว่าจะรีบรวมรวบกองทัพของข้าไปโจมตีป้อมโอริด้าในทันที ข้าหวังว่ากองทัพของท่านจะสามารถช่วยเหลือพวกข้าได้”

กองเลือดจ้องมาที่ไอมอนส์และถามอย่างจริงจัง “หืมม? เจ้าไม่กลัวว่าพวกยับบ้าจะไปช่วยเหลือป้อมโอริด้างั้นเหรอ”

“พวกยับบ้านั้นกลัวกองทัพของพวกเราไปแล้ว ตราบใดที่พวกเราทิ้งปืนใหญ่เวทมนตร์ของพวกเราเอาไว้และยิงเข้าไปที่เมืองของพวกมันต่อไป พวกมันก็จะไม่มีทางรู้ว่าพวกเราถอยออกมาแล้ว อย่างน้อยก็ซักพักนึง เมื่อพวกเราไปถึงป้อมโอริด้า โดยใช้พลังของอสรพิษทมิฬ ข้าเชื่อว่าพวกเราจะสามารถเข้ายึดปราสาทได้อย่างรวดเร็ว” ไอมอนส์อธิบายแผนที่เขาได้เตรียมการมาอย่างยาวนาน

แต่เดิมแล้ว ไอมอนส์วางแผนที่จะรวบรวมกําลังพลก่อนที่จะมุ่งหน้าไปป้อมโอริด้า ถ้าได้แบบนั้น หลังจากที่พวกเขายึดป้อมโอริด้าได้ พวกเขาก็จะขยายขอบเขตการรบได้อย่างรวดเร็วและได้รับชัยชนะอย่างรวดเร็ว ยังไงก็ตาม ตอนนี้มันทําแบบนั้นไม่ได้แล้ว

โนโซม่าไม่ได้ตอบว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เขาตกอยู่ในความเงียบ

ในขณะที่มองไปที่ก้อนเลือด ไอมอนส์ไม่สามารถเดาได้ว่าจ้าวปีศาจกําลังคิดอะไรอยู่ เขาทําได้แค่รอ

หลังจากผ่านไปหลายนาที เสียงของโนโซม่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ข้าจะให้โนย่าตามเจ้าไป ส่งนักฆ่าบางคนไปกับเขาด้วย เขาจะช่วยเจ้าจัดการกับลิงค์ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ พวกมันก็จะไม่สามารถรับมือกับอสรพิษทมิฬได้แล้ว”

ไอมอนส์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ขอบคุณมากๆเลยครับ!”