Advent of the Archmage – 384: การมาถึงของคนขายเนื้อ กระหายเลือด

384: การมาถึงของคนขายเนื้อ กระหายเลือด

Chapter 384: การมาถึงของคนขายเนื้อ กระหายเลือด

“อ้ากกก!!!”

หลังจากที่ระฆังหยุดสั้น, เสียงคํารามก็สะท้อนไปทั่วหมู่บ้าน เสียงคํารามนี้เก็บความเกลียดชัง, ความปวดร้าว, และความบ้าคลั่งเอาไว้ มันทําให้คนที่ได้ยินตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

ภายในป้อมที่ใจกลางหมู่บ้านใบไม้ผลิ, ในห้องอาหาร, บัลล่านั่งอยู่กับพื้น, กอดภรรยาของเขาเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วร้องออกมาดังลั่น

“อ้ากกกกก, อ้ากกกกก!” เสียงของเขาแหบแห้ง, ดวงตาของเขาเบิกกว้างและเส้นเลือดปุด ที่หางตาของเขามีร่องรอยของน้ำตาและเลือด, ที่เปลี่ยนเป็นของเหลวสีแดงอ่อนไหลลงมาจากหน้าของเขา

ใบหน้าภรรยาของเขาเป็นสีเขียวและริมฝีปากก็เป็นสีดํา เธอไม่มีพละกําลังเหลืออยู่ในร่างแล้ว ส่วนที่อยู่ข้างบัลล่าก็คือศพเอลฟ์ ไม่สิ, ต้องบอกว่ามันคือเศษอวัยวะเอล ฟ์ที่วางเกลื่อนอยู่รอบบัลล่า เพราะไม่มีศพไหนตัวติดกันเลย

เอลฟ์ทุกคนในห้องโถงถูกฆ่าตาย ไม่มีใครมีชีวิตรอด

หลังจากกอดเธออย่างเนิ่นนาน บัลล่าก็พึมพําออกมาเบา ๆ “แอนลิสที่รัก นอนหลับที่อีกโลกนึงให้สบายนะ เจ้าจะไม่ได้อยู่คนเดียวหรอก เพราะเดียวข้าจะส่งพวกลากูตามเจ้าไป ด้วยและจะให้พวกมันคอยรับใช้เจ้ากับลูกของเรา”

เขาวางร่างกายของแอนลิสอย่างระมัดระวังแล้วลุกขึ้น จากนั้นเขาก็เดินไปที่ประตูหลักทีละก้าวๆ พอมาถึงประตู เขาก็ประกาศออกมาเสียงดัง “ทหารทุกคนจงฟังคําสั่งของข้า! ฆ่าลากูทุกตัวที่อยู่ในเมืองนี้ อย่าปล่อยให้มีชีวิตอยู่แม้แต่ตัวเดียว”

หัวหน้าของพวกการ์ดลังเล “ท่านลอร์ดครับ, แต่ว่ามัน….”

บัลล่าจ้องไปที่เขาตาเขม็ง, สายตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร “แอนสิสตายแล้ว, เจ้าจะบอกว่าข้าไม่ควรแก้แค้นรึไง? ลูกในครรภ์ของข้าถูกฆ่า ข้าต้องแก้แค้นไหม? ไอ้พวกลากูที่น่าสมเพชฆ่าเธอ พวกมันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทํา! “

หัวหน้าของพวกการ์ดตัดสินใจปิดปากเงียบ เขารู้สึกว่าถ้าเขาพูดอะไรไปมากกว่านี้เขาจะเป็นคนต่อไปที่จะต้องตาย

“รับทราบครับ, ท่านลอร์ด ฆ่าไอ้พวกลากูให้หมด!”

คําสั่งส่งไปถึงค่ายทหารทุกค่ายที่อยู่ในหมู่บ้านใบไม้ผลิอย่างรวดเร็ว ทหารในค่ายทุกแห่งต่างก็รีบวิ่งออกไปอย่างบ้าระห่ำเหมือนกับว่าตัวเองเป็นหมาป่าหรือไม่ก็เสือ พวกเขากระจายออกไปทุกทิศทุกทางและฆ่าลากูทุกตัวที่พวกเขาเห็น ซึ่งคนแคระก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

ชาวลากูส่วนใหญ่ในหมู่บ้านใบไม้ผลินั้น เป็นทาสและสวมปลอกคอทาส พวกเขาไม่มีพลังที่จะขัดขืน

ทั้งหมู่บ้านใบไม้ผลิเต็มไปด้วยเลือดในทันที

ในโรงเรียนเวทมนตร์, ลิงค์ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าในขณะที่เขายืนอยู่ตรงระเบียงเขาก็สังเกตเห็นทหารที่ฆ่าพวกเอลฟ์จํานวนมากบนท้องถนน

พวกเขาไม่ได้หยุดฆ่าแค่ทาสบนถนน แต่รีบเข้าไปในร้านค้าและที่อยู่อาศัย “ตามคําสั่งของท่านลอร์ด ไอ้พวกลากูทั้งหมดจะต้องถูกกําจัด!”

ลิงค์ดูทหารลากเอลฟ์ออกไปตามถนน พวกเขาถูกตัดศีรษะและนั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ พลเมืองบางคนพยายามที่จะหยุดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่พวกเขาก็ถูกทหารตัดหัวทิ้ง

พวากเขาไม่มีความเมตตา ไม่มีความสงสาร ไม่มีความลั เล มีเพียงเลือดที่ไหลนอง และการสังหารอย่างเลือดเย็น

ทหารพวกนี้บ้าเลือดไปแล้ว!

ลิงค์รู้สึกหัวใจเต้นแรง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขารู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแน่ เขาอาจจะปลอดภัย แต่สําหรับองค์หญิงมิลด้า และริเอลพวกเขาจะต้องถูกฆ่าตายอย่างแน่นอน

โรงเรียนเวทมนตร์อยู่ในสภาพวุ่นวาย พวกเอลฟ์ที่เป็นทาสพยายามหลบหนีทุกวิถีทางที่มีลิงค์เห็นฟูยืนเฝ้าประตูพยายามรักษาความสงบเรียบร้อย แต่ถึงกระนั้น พวก เอลฟ์ก็ไม่สนใจเลย

ในไม่ช้าทหารก็เข้ามาใกล้โรงเรียน ฟูเดินขึ้นไปหาพวกเขาและยกมือขึ้นเพื่อขัดขวาง เขาประกาศว่า “นี่เป็นทาสของนักเวทย์ร็อกแฮม พวกเจ้าไม่สามารถ-“

เห็นได้ชัดว่าทหารบ้าเลือดเหล่านี้ไม่ได้สนใจเขาเลย พวกเขายกอาวุธขึ้นและตัดหัวของเขาทิ้ง ลิงก์ถึงกับตกตะลึง

เขารู้ว่าเขาไม่สามารถลังเลได้อีกต่อไปแล้ว การเปลี่ยนแปลงในช่วงนี้ได้ทําลายแผนการของเขาที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างช้าๆในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย

เขารีบกลับไปที่ห้องพัก เขาดูหวาดกลัวเรื่องความปลอดภัยขององค์หญิงมิลด้ากับริเอล “เราอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วมิลด้าปล่อยผมของเธอมาปิดหูแล้วสวมหมวกด้วย”

มิลด้าพักอยู่ในห้องโดยไม่ได้ออกไปข้างนอก เธอคิดว่าเธอคงปลอดภัย ดังนั้นเธอจึงสวมแค่ชุดธรรมดา

การแต่งกายที่เรียบง่ายและธรรมดาดูเป็นเรื่องปกติสําหรับคนทั่วไป อย่างไรก็ตามสําหรับเธอแล้วชุดธรรมดาๆ ทําให้เธอดูสวยราวกับนางฟ้าจากดวงจันทร์ ซึ่งมันเพียงพอที่จะทําให้คนคลั่งไคล้ด้วยความปรารถนา

เธอต้องเปลี่ยนชุด!

องค์หญิงมิลด้าวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เช่นเดียวกับที่เธอถอดชุดออก ประตูหินถูกเตะออก ทหารที่สวมเสื้อผ้าเต็มไปด้วยเลือดวิ่งเข้ามา “ส่งทาสทั้งหมดของเจ้ามาซะ ไม่งั้นตาย!”

ทหารคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญและความเร็วของเขาก็สูงโดยธรรมชาติ เขาไม่มัวเสียเวลาให้คนอื่นได้ตอบโต้ในตอนที่เขาเห็นริเอลเขาก็รีบวิ่งพรวดเข้ามาในทันที

เกร๊ง, นานะสกัดเขาเอาไว้ด้วยมีดของเธอ

“อะไรกัน? เจ้ากล้าหือกับข้าหรอ? กําลังลนหาที่ตายสินะ!” ทหารคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับ 8 ดาบสั้นของเขาสั่นไหวและเปลี่ยนทิศทางไปที่คอของนานะ นานะถอยกลับ ในทันทีและลิงค์ก็เข้าไปข้างหน้าแทนเธอ

ลิงค์ถือดาบราชามังกรพิโรธเอาไว้ในมือขวาและถือคทา เพลิงพิโรธแห่งสวรรค์เอาไว้ในมือซ้าย เขาชี้คทาไปข้างหน้า แล้วร่ายเวทย์โซ่มิติ

ฟิ้ววว, โซ่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ, การเคลื่อนไหวของทหารหยุดลงในทันที ลิงก์ถือโอกาสนี้ในการโจมตี เขาฟาดไปที่คอของทหารอย่างรุนแรง

ตุบ!, ทหารโดนกระแทกที่คอ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและเขาก็ทรุดลงกับพื้น

เขาเห็นทหารอีกคนกําลังวิ่งเข้ามาในห้องลิงก์ตะโกน “รีบไปกันได้แล้ว!”

เขากลับเข้าไปในห้องและรีบไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของมิลด้า “มิลด้าเราไม่มีเวลาแล้ว พวกเราต้องออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้”

ในขณะที่เขาพูด, เขาก็ผลักประตูเข้ามา

“ว้ายย!” มิลด้าเพิ่งจะเปลี่ยนชุดไปได้ครึ่งตัว ท่อนบนของเธอยังคงเปลือยเปล่า มิลด้าร้องด้วยความตกใจแล้วหันหลังหลบ ลิงค์เห็นเรือนร่างที่ขาวราวกับหิมะพร้อมกับ ผิวที่งดงามราวกับหยก มีเนินกลมๆได้รูปอยู่ที่หน้าอกของเธอสองลูก พร้อมกับมีลูกเชอรี่สีแดงๆที่สุดเนินแต่ละลูก ลิงก์อึ้งไปชั่วขณะ

ริเอลอยู่ด้านหลังลิงค์และไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถามในทันที “มีอะไร? เกิดอะไรขึ้น? พวกมันจะบุกเข้ามาในห้องนี้ด้วยหรอ?”

ลิงก็ไม่มีเวลามาอธิบาย เขาหยิบเสื้อคลุมออกมาแล้วพาดทับหน้าอกและลําตัวที่เปลือยเปล่าของเธอ องค์หญิงมิลด้าหน้าแดงก่ำ

ทันใดนั้นเอง, ความโกรธแค้นก็ดังมาจากประตูทหารได้ ตั้งข้อสงสัย “ใคร! ใครกันที่กล้าท้าทายคําสั่งของท่านลอร์ด?!”

ฟู่ววว, ลิงค์ร่ายเวทย์ข้ามมิติโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย กลุ่มของเขาหายไป และปรากฏตัวขึ้นในถนนสายเล็ก ๆ ที่ห่างออกไปครึ่งไมล์

ทันทีที่พวกลิงค์หนี ร็อกแฮมก็ปรากฏตัวขึ้นจากศาลา เขาลอยขึ้นมาเป็นควัน “ใครสั่งให้ฆ่าทาสทั้งหมดในที่พักของข้า!”

เขาเห็นทหารคนนึ่งวิ่งเข้าไปในลานทาสหญิงและกําลังจะเริ่มเข่นฆ่า ทันใดนั้นเองเขาก็พุ่งเข้าไปด้วยความโกรธโดยไม่สนใจบาดแผลของตัวเอง พลังล่องหนปรากฏขึ้น, คว้าเสื้อของทหารคนนั้นเอาไว้จากระยะห่างออกไป 30 เมตร แล้วเหวี่ยงเขาออกไป

ตุบ! ทหารกระแทกกับกําแพงแล้วนอน

ร็อกแฮมมีสถานะเป็นคนชนชั้นสูงและเขาก็แข็งแกร่งด้วย ไม่มีใครสามารถทําร้ายเขาได้ง่ายๆ หัวหน้าทหารคนนึงวิ่งเข้ามาหาเขาแล้วอธิบาย ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ” ท่านครับ ท่านแอนสิสถูกพวกลากูวางยาพิษ ท่านลอร์ดสั่งให้ฆ่าลากูทุกตัว และพวกเราก็กําลังปฏิบัติตามคําสั่งของท่านลอร์ดอยู่ครับ”

“อะไรนะ! แอนสิสถูกฆ่างั้นหรอ? แย่จริง, นี่มันคือหายนะชัดๆ!”

ร็อกแฮมเข้าใจเรื่องราวในทันที บัลล่านั้นเสมือนกับหมาบ้า ซึ่งแอนสิสเป็นคนๆเดียวที่สามารถควบคุมเขาได้ แต่ตอนนี้แอนสิสตายไปแล้ว แถมเธอก็กําลังตั้งครรภ์อยู่ด้วย ซึ่ง นี่หมายความว่ามีสองคนถูกฆ่าตาย! ทุกคนรู้สึกได้ถึงความโกรธแค้นนี้ มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่จะทําให้บัลล่ามีปฏิกิริยาแบบนี้ได้

ในตอนนี้, บัลล่าสูญเสียความมีเหตุผลไปหมดแล้ว แม้กระทั่งร็อกแฮมเองก็ยังไม่กล้าที่จะออกไปหยุดเขา

ร็อกแฮมถอนหายใจ “เจ้าฆ่าลากูทั้งหมดที่เจอได้ แต่ว่ามีเด็กผู้หญิงผมสีดําคนนึง เธอไม่ใช่พวกลากู และเธอก็เป็นของขวัญสําหรับลอร์ดบาลผู้ยิ่งใหญ่ด้วย ไว้ชีวิตเธอเถอะ”

ร็อกแฮมกําลังประนีประนอม หัวหน้าทหารไม่กล้าถามอะไรกับเขาอีก เขาโบกมือให้ทหารที่เหลือไปข้างหน้า “ทําตามคําสั่งของท่านร็อกแฮมซะ” เขาสัง

ที่ด้านนอกเมือง

ลิงก์ องค์หญิงมิลด้า ริเอล และนานะ ปรากฏขึ้นอีกครั้งที่ถนนนอกเมือง ก่อนที่พวกเขาจะหาหนทางหนี้อีกครั้งพวกเขาก็ได้ยินเสียงม้าดังมาจากด้านหลัง ห่างออกไปไม่ไกล, กองกําลังทหารกําลังขี่ม้าจากประตูเมืองไปตามถนนใหญ่ เมื่อพิจารณาจากทิศทางของพวกเขา พวกทหารอาจจะกําลังไปโจมตีหมู่บ้านของลากู

่มีทหาร 30 นาย, ทุกคนมีเลเวลสูงกว่า 8 และคนที่อยู่ด้านหน้าซึ่งน่าจะเป็นหัวหน้านั้นมีเลเวล 10 ในตอนนี้พวกเขาได้จ้องมาที่กลุ่มของลิงค์โดยเฉพาะองค์หญิงมิลด้า

มีความแตกต่างเล็กๆระหว่างมนุษย์กับเอลฟ์ ซึ่งมันไม่ได้จํากัดอยู่แค่ใบหู แต่ยังรวมถึงรูปร่างสีผิว, และสีผมด้วย สําหรับชาวอาราคู่ความแตกต่างนี้จะชัดเจนมาก

สองวินาทีหลังจากที่เห็นพวกเขา, หัวหน้าของทหารก็ตะโกน ” หยุดนะ! ส่งทาสลากคนนั้นมาซะ”

ในตอนนี้มีแค่คนโง่เท่านั้นที่จะยอมหยุด

“คิดจะหนีอย่างงั้นหรอ?” หัวหน้าร้องตะโกน เขาดึงธนูออกมาในทันทีและยิงมาที่กลุ่มของลิงค์

หัวหน้าคนนี้เป็นนักรบเลเวล 10 แม้ว่าเขาจะยิงธนูออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจนัก แต่พลังของลูกธนูก็ยังคงมีอยู่อย่างมากมาย ลูกศรพุ่งไปข้างหน้าทิ้งแนวแสงไว้ข้างหลัง อากาศรอบๆลูกศรเป็นละลอกคลื่น อันที่จริงมีการสั่นสะเทือนของเสียงลูกธนู, คล้ายกับเสียงฟ้าร้องด้วย

มันไม่ใช่แค่เขา ทหารอีก 30 นายก็ยิงธนูออกมาปกคลุมท้องฟ้าเหมือนกับสายฝน ลูกศรนั้นรวดเร็วและเยอะมาก จากการถูกโจมตีเช่นนี้ ลิงค์ไม่กล้าทําหลายๆอย่างพร้อมกันมันอันตรายเกินไป

เขายกเลิกเวทย์ข้ามมิติในทันทีและสั่งนานะว่า “พาพวกเขาหนีไปซะ ฉันจะหยุดไอ้พวกนี้เอง!”

พอเขาพูดจบ, ลิงค์ก็ทุ่มสมาธิไปที่พลังของเขาและใช้พลังมังกร 1,000 แต้มเพื่อร่ายเวทย์บิดเบือนมิติ มิติเกิดความบิดเบี้ยวและปะทะกับห่าธนูที่พุ่งเข้ามา ท่ามกลางส นามพลังบิดเบี้ยวนี้, ลูกศรทั้งหมดได้เจอกับพลังดึงดูดอันแข็งแกร่ง หลังจากที่พ้นจากสนามพลังนี้, ลูกศรก็เปลี่ยนทิศทาง, พวกมันตกลงมารอบตัวลิงค์ , แต่ก็ไม่เคยเข้ามา ในระยะสามเมตรจากตัวเขาเลย

“หืมม! นี่เจ้ากล้าต่อต้านพวกข้างั้นรึ? ฆ่ามันทิ้งซะ!”

หัวหน้าปล่อยออร่าต่อสู้ของเขาออกมาพร้อมกับกระโดดลงมาจากหลังม้า, เขาปล่อยออร่าต่อสู้ออกมา เพิ่มขึ้นเรื่อยๆในขณะที่พุ่งผ่านอากาศ เขาก้าวกลางอากาศสามก้าว, และย่นระยะ 150 ฟุตในทันที, จากนั้นเขาก็มาปรากฏอยู่ที่ระยะ 30 ฟุตเบื้องหน้าลิงค์จากระยะนี้, เขาได้เหวี่ยงดาบลงมาด้วย

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG

มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น

“ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?”

ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์

“จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ

“ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี”

และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท