Advent of the Archmage – 393: รางวัลคืออุปกรณ์อันน่าประหลาด

393: รางวัลคืออุปกรณ์อันน่าประหลาด

Advent of the Archmage Chapter 393: รางวัลคืออุปกรณ์อันน่าประหลาด

ชิ้ง พรึบ!

ที่ทางเข้าถ้ำด้านนอกเมืองลาริเอล ลิงค์ลองแกว่งดาบราชามังกพิโรธดู หลังจากซ้อมฟันอยู่หลายรอบ เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

“ดูเหมือนว่าพละกําลังของฉันจะฟื้นฟูกลับมาเกือบหมดแล้วนะ ถึงแม้ว่าฉันจะใช้เวทมนตร์ไม่ได้และไม่มีเทคนิคการต่อสู้ แต่ฉันก็สามารถใช้ทักษะดาบขั้นพื้นฐานได้อย่างเต็มที่”

ที่น่าแปลกคือ ลิงค์กับริเอลนั้นไม่ได้ถูกกฏของฟิรุแมนปฏิเสธ หลังจากที่กลับมา พลังของพวกเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งหมายความว่าลิงค์ยังคงอยู่ที่จุดสูงสุดของเลเวล 10 และริเอลก็อยู่ในระดับที่ต่ำกว่า แต่พวกเขาทั้งคู่ก็ยังคงเป็นนักรบระดับตํานาน

ริเอลรู้แผนการของลิงค์เรียบร้อยแล้ว แต่ว่าเขายังต้องการเวลาฟื้นฟูอีกหลายวัน เขาไม่สามารถให้ความช่วยเหลือได้ ยังไงก็ตาม ทั้งยับบ้าและคนแคระต่างก็เป็นผู้อยู่อาศัยในเทือกเขาเฮงดวน เขานั้นคุ้นเคยกับชนเผ่ายับบ้ามากกว่าลิงค์

ในตอนนี้ เขายืนอยู่ที่ด้านนอกถ้ำ มองไปที่บาเรียเวทมนตร์อันแข็งแกร่งของเมืองลาริเอล เขาอธิบายกับลิงค์ “บาเรียของยับบ้าไม่ได้ทําได้แค่ป้องกันเท่านั้น แต่พวกมันยังมีพลังโจมตีที่แข็งแกร่งอยู่ด้วย ลองดูบอลเพลิงที่ลอยไปที่บาเรียดีๆสิ”

ลิงค์เขม่นตาดูและเข้าใจในทันที เขาพบว่าในตอนที่ลูกปืนใหญ่ที่อยู่นอกเมืองกําลังยิงไปที่บาเรียเวทมนตร์ แสงสีม่วงจะปรากฏขึ้น พวกมันเลี้ยวอย่างรวดเร็วเหมือนกับ สายฟ้า พวกมันโผล่พรวดออกมาปะทะกับบอลเพลิงในทันทีและหายไป ทําให้บอลเพลิงพวกนี้ระเบิดก่อนที่จะมาถึงบาเรีย

ประโยชน์ของมันนั้นเห็นได้ชัดมาก การทําให้บอลเพลิงระเบิดก่อนจะช่วยลดความเสียหายกับบาเรียได้สูงมาก

“เจ้าเห็นแล้วใช่มั้ย?” ริเอลถาม “สายฟ้าสีม่วงนั่นทั้งเล็กและสามารถพุ่งออกไปได้ไกลแค่ประมาณ 150 ฟุต แต่ว่ามันทรงพลังอย่างมาก พวกมันมีเลเวล 9 พวกมัน ถูกควบคุมโดยแกนกลางอัจฉริยะและจะโจมตีใส่ทุกสิ่งที่พยายามเข้าใกล้บาเรียจนกว่ามันจะสลายหายไป ดังนั้นถ้าเจ้าจะเข้าไปส่งข่าว เจ้าจะต้องทําให้ยับบ้ารู้ถึงจุดประสงค์ของเจ้าก่อน ถ้าเกิดว่าเจ้าเดินลุ่มๆเข้าไปที่บาเรีย มันจะอันตรายมากเลยแหล่ะ!”

“โอเคเข้าใจแล้ว” ลิงค์ขมวดคิ้ว

ถ้าเป็นเช่นนี้ ลิงค์ก็ไม่สามารถเข้าไปโดยที่ไม่เตรียมตัวให้ดีก่อนได้ แม้ว่าเขาจะมีเลเวล 10 แต่ถ้าเกิดว่าเขาโดนกลุ่มสายฟ้าสีม่วงนั้นโจมตีใส่ เขาก็จะต้องโดนย่างสดอย่างแน่นอน

ถ้าลิงค์สามารถใช้เวทมนตร์ได้ การส่งสัญญาณก็คงจะเป็นเรื่องง่ายๆ เขาสามารถวาร์ปเข้าไปในเมืองลาริเอลได้ด้วยซ้ำ แต่ว่าตอนนี้เขาถูกออร่าแห่งความว่างเปล่ารบกวนอยู่ และเขาไม่สามารถกําจัดมันออกได้ เขาต้องคิดหาวิธีอื่น

ลิงค์ยืนอยู่ด้านนอกถ้ําและสังเกตุดูสภาพภูมิศาสตร์

เมืองลาริเอลไม่มีกําแพงเมือง และมันก็มีขนาดที่ค่อนข้างใหญ่ มันแผ่ขยายไปทั่วทั้งหุบเขา มันมีแม้กระทั่งบ้านของยับบ้าที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากถ้ำที่ลิงค์อยู่ในตอนนี้

ถึงแม้ว่าบาเรียนี้จะแข็งแกร่ง แต่จริงๆแล้วมันก็แค่ปกคลุมส่วนใจกลางของลาริเอล

บ้านของชาวยับบ้านั้นส่วนใหญ่สร้างขึ้นมาจากไม้ และบางส่วนก็สร้างมาจากหิน แต่ว่าก็เป็นแค่บางส่วนเท่านั้น บ้านไม้พวกนี้ส่วนใหญ่กระจายอยู่ห่างๆกัน แต่ละหลังถูกสร้างขึ้นมาอย่างดีพร้อมกับมีสวนและสนามหญ้าของตัวเอง บางหลังกําลังมีไฟไหม้อยู่และปล่อยควันสีดําออกมา และบางหลังก็ถูกพวกปีศาจยึด

ปีศาจมากมายบินอยู่บนฟ้า มีปีศาจปีกโหยหวนอยู่แค่ 30 ตัวเท่านั้น แต่ว่าที่นั่นมีปีศาจเลเวล 5 หรือ 6 อยู่อีกกว่า 1,000 ตัว พวกมันปิดทางเข้าทุกทางที่ไปยังลาริเอล พวกปีศาจที่บินอยู่มีสายตาที่ดีมาก โดยเฉพาะพวกเลเวลสูง พวกมันมีสายตาดีเทียบเท่ากับมังกร ภายใต้การตรวจตราของปีศาจมากมายขนาดนี้และการที่ใช้เวทย์ล่องหนไม่ได้นั้น มันทําให้ลิงค์เข้าถึงบาเรียได้ยากมาก

“ฉันจะทํายังไงดีนะ?” ลิงค์ตบหน้าผากของตัวเอง

“ลองใช้ระเบิดดูดีไหม?” ริเอลแนะนํา “ข้ามีระเบิด สําหรับระเบิดภูเขาอยู่จํานวนนึง มันไม่ได้รุนแรงมาก แต่ว่าเสียงของมันดังใช้ได้เลยหล่ะ มันน่าจะดังพอที่จะดึงดูดความ สนใจได้ เจ้าคิดว่ายังไงหล่ะ?”

ริเอลหยิบระเบิดเหล็กขนาดเท่ากําปั้นออกมา พวกมันดูเหมือนกับระเบิดของโลก แต่ว่าพวกมันเป็นระเบิดเวทมนตร์ พวกมันถูกสลักด้วยรูนมากมาย ลิงค์สามารถสัมผัสได้ถึงธาตุไฟที่ถูกผนึกอยู่ในนั้น

ลิงค์หยิบมาลูกนึงและตรวจดู มันถูกสร้างขึ้นมาอย่างประณีตและมีหน้าปัดที่มีสัญลักษณ์อยู่บนพื้นผิวของมัน มันคืออุปกรณ์ระเบิดแบบจับเวลา

“เยี่ยมไปเลย!” ลิงค์ดีใจมากๆ เขาคิดอะไรบางอย่างขึ้น มาได้และถามขึ้นมา “เสียงสามารถทะลุผ่านบาเรียได้ไหม?”

ถ้าเกิดว่ามันทําได้ เขาก็อาจจะไม่ต้องไปเสี่ยงกับพวกปีศาจ เขาเพียงแค่จุดระเบิดอยู่ที่ด้านนอกและใช้ความถี่ของเสียงในการส่งข้อความไป ด้วยความรู้ของชาวยับบ้า พวกเขาน่าจะสามารถเข้าใจข้อความได้

แต่ที่คาดไม่ถึงก็คือ ริเอลส่ายหัวของเขา “ไม่ได้หรอก บาเรียนี้สามารถป้องกันพลังงานได้แทบทุกชนิด แม้แต่แสงก็ยังผ่านเข้าไปไม่ได้ง่ายๆเลย เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงเสียงหรอก ดูที่บาเรียสิ ของที่อยู่ข้างในนั้นดูไม่ค่อยชัดใช่มั้ย? แต่ข้างในนั้นมันไม่ชัดยิ่งกว่านี้อีกนะ มันทึบแสงมากๆ”

“นี่มันไร้เหตุผลชะมัด แบบนี้มันจะทําให้สังเกตุสถานการณ์ภายนอกยากไม่ใช่รึไง? แล้วถ้าเกิดว่าข้างในมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นหล่ะ?” ลิงค์ตกตะลึง

ริเอลโบกมือของเขาอย่างรวดเร็ว “ไม่หรอก มันมีเหตุผลมากเลยหล่ะ ทั้งหมดนี้มาจากประสบการณ์อันมีค่า อย่างเช่นกําแพงคลื่นเสียงนี่ ด้วยความที่พวกยับบ้านั้นเรียนรู้จากความผิดพลาด เจ้าก็รู้ว่าเมื่อ1,300 ปีก่อน พวกเขาอ่อนแอมาก พวกเขาเคยปะทะกับพวกดาร์กเอลฟ์ ในการต่อสู้ครั้งนึง พวกดาร์กเอลฟ์ได้ใช้สายฟ้าคํารามเลเวล 8 เสียงดังสนั่นของมันได้ทะลุผ่านบาเรียและฆ่าประชาชนไปมากกว่า 60% จากการสั่นสะเทือนเพียงครั้งเดียว…มันน่าหวาดกลัวมากเลยหล่ะ”

โอเค แผนการดีๆของลิงค์พังทลายลงเพราะประสบการณ์ของพวกยับบ้า

ริเอลชี้ไปที่ประภาคารแสง “ประภาคารพวกนั้นมีไว้เพื่อสอดส่องสถานการณ์ภายนอก พวกยับบ้าได้ทิ้งบางอย่างเอาไว้ข้างนอกดูรูปปั้นที่อยู่นอกเมืองพวกนั้นสิ”

ลิงค์มองไปที่รูปปั้นที่มีอยู่หลายขนาด พวกมันมีอยู่มากมายภายในเมือง แต่ว่าพวกมันทั้งหมดแล้ว “มันไม่ได้เป็น แค่ของตกแต่งหรอ?”

ริเอลพยักหน้า “ใช่ แต่มันก็เป็นตัวตรวจจับเวทมนตร์ด้วย พวกยับบ้าสามารถสอดส่องข้างนอกบาเรียได้ผ่านพวกมัน แต่ว่านะ ดูเหมือนว่าพวกปีศาจเองก็รู้ความลับนี้ เหมือนกัน ดังนั้นรูปปั้นทั้งหมดก็เลยถูกทําลายทิ้ง ข้าคิดว่าพวกยับบ้าที่อยู่ข้างในน่าจะแทบไม่รู้สถานการณ์ภายนอกเลยและทําได้แค่คาดเดาคร่าวๆเท่านั้น”

“ในหมู่พวกเขาต้องมีสายลับอยู่แน่ๆ” ลิงค์พูด

“มันต้องมีแน่ๆ มีไม่กี่คนหรอกที่รู้ความลับนี้ คนแคระและยับบ้านั้นสนิทกัน ข้าเป็นพี่น้องกับราชาของพวกเขา ดังนั้นข้าเลยรู้มานิดหน่อย” ริเอลถอนหายใจ

ลิงค์คิดว่าจะปล่อยเรื่องนี้ไปก่อนสําหรับตอนนี้ เขาจะต้องเข้าไปที่บาเรียให้ได้ก่อน “นายมีระเบิดอยู่กี่ลูก?” ลิงค์ถาม “ฉันขอทั้งหมดเลย”

ระเบิดมีทั้งหมด 15 ลูก มันยังไม่มากพอ ริเอลดึงมือของเขากลับไป “ข้าไม่มีแล้ว ข้าเอามาแค่เพราะนึกสนุกเท่านั้นเอง ”

“โอเค” ลิงค์ตบหน้าผากของตัวเอง “งั้นฉันไปแล้วนะ ซ่อนตัวแล้วระวังให้ดีหล่ะ”

“ไม่มีปัญหา ในนี้เป็นถ้ำ และข้าก็ฟื้นพลังขึ้นมาหน่อยนึง แล้วข้ายังสามารถฆ่าปีศาจได้ระดับนึงอยู่”

ลิงค์พยักหน้า เขาเดินไปที่ทางออกถ้ําและตรวจดูทิศทาง เขาหยิบระเบิดออกมา เขาปรับเวลาและโยนมันไปทางซ้าย ตอนนี้พลังของเขามีค่อนข้างมากเกินไป ระเบิดเล็กๆพวกนี้มีขนาดไม่ถึง 2 ปอนด์ และด้วยการโยนนั้น มันก็ลอยไปไกล กว่า 2,000 ฟุต และในตอนที่มันกําลังจะถึงพื้น มันก็ระเบิดพอดี

ระเบิดนั้นมีเลเวลแค่ 5 แต่อย่างที่ริเอลพูดเอาไว้ มันเสียงดังมากๆ

ลิงค์เห็นเปลวเพลิงสีขาวน้ําเงินที่มีขนาดใหญ่กว่าระเบิดเพลิงเลเวล 4 ถึง 3 เท่า เกิดระเบิดขึ้นในอากาศ และรอบๆมันยังมีคลื่นสีขาวที่มองเห็นได้ชัดอีกด้วย

3 วินาทีต่อมา คลื่นกระแทกก็มาถึงถ้ำที่ลิงค์อยู่ ตุ้ม ตุ้ม! เสียงระเบิดดังสนั้นเหมือนกับภูเขาถล่มใส่ทะเล ตัวถ้ำเองก็เริ่มร้าวและมีก้อนหินตกลงมามากมาย

พวกปีศาจที่บินอยู่บนฟ้าสัมผัสถึงความวุ่นวายได้ในทันที

ตอนนี้แหละได้เวลาแล้ว ลิงค์พุ่งออกมาจากถ้ำ โดยใช้พวกใบไม้พรางตัวไว้ เขาวิ่งไปได้ไกลกว่า 500 ฟุตภายใน เวลา 3 วินาที เขากระโดดเข้าไปในกระท่อมที่เขาเล็งเอาไว้

เขาควบคุมความเร็วของเขาเอาไว้ด้วย ถ้าเกิดว่าเป็นพื้นที่ราบและเขาวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด เขาจะสามารถวิ่งไปได้ไกลถึง 650 ฟุตใน 1 วินาที ซึ่งมันคือพลังมหาศาลที่เขาได้มาหลังจากที่เข้าสู่ระดับตํานาน เขาอาจจะไม่เร็วเท่านานะ แต่ว่าสําหรับสิ่งมีชีวิตแล้ว มันก็น่าสะพรึงกลัวมาก

หลังจากที่กระโดดเข้ามาในหน้าต่าง ก็มีเงาโผล่ขึ้นมา ข้างๆลิงค์มันคือปีศาจระดับต่ำ มีเลเวลประมาณ 4 มันน่าจะเข้ามาพักผ่อนอยู่ข้างในนี้ ในตอนที่เห็นลิงค์เข้ามามันน่า จะสัมผัสได้ว่าลิงค์เป็นอันตรายและพยายามที่จะหนี

มันกําลังจะไปถึงประตูแล้ว ลิงค์ก้มตัวลงแล้วพุ่งไปพร้อมกับดาบของเขา ฉัวะ ปีศาจถูกผ่าครึ่ง

ห้องเงียบลง

พวกยับบ้านั้นตัวเตี้ย ดังนั้นบ้านของพวกเขาจึงเตี้ยเช่นกัน ยังไงก็ตาม มันก็ยังคงสูงกว่า 7 ฟุต ตราบใดที่ลิงค์ไม่ได้ขยับตัวมาก หัวของเขาก็จะไม่กระแทก

มีศพอยู่ที่พื้น 3 ศพ-ตัวใหญ่ 2 และตัวเล็ก 1 มันน่า จะเป็นครอบครัวชาวยับบ้า ร่างกายของคนที่เป็นพ่อนั้นถูกปีศาจกิน มันเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ

ในตอนที่เห็นมัน ลิงค์ก็ถอนหายใจ เขาเดินไปที่หน้าต่าง อีกด้านนึงและมองออกไป

ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากบาเรีย 6,500 ฟุต ไม่เพียงแค่เขาต้องเข้าใกล้มันเท่านั้น แต่เขายังต้องทําให้พวกยับบ้าที่อยู่ข้างในนั้นรู้ด้วยว่าเขามาถึงแล้ว ไม่อย่างนั้น มันก็เหมือนกับเข้าไปตาย

ลิงค์ไม่ได้ไปอย่างเร่งรีบ เขามองไปที่บาเรียในขณะที่คิด ฉันไม่สามารถส่งสัญญาณด้วยระเบิดได้, แสงเองก็ใช้การไม่ได้ แถมฉันยังใช้เวทมนตร์ไม่ได้เหมือนกัน ถ้าอย่างงี้ฉันจะส่งสัญญาณให้พวกยับบ้ายังไงดีหล่ะเนี่ย?

หลังจากผ่านไปพักใหญ่ๆ ลิงค์ก็ยังคงคิดไม่ออก

จะทํายังไงดีนะ? จะทํายังไงดีนะ?

ในระหว่างที่คิด ลิงค์ก็มองลงไปเห็นศพยับบ้าที่อยู่บนพื้นและปิ้งไอเดียขึ้นมา

ถ้าเกิดว่ามีศพอยู่ นั่นก็หมายความว่าจะต้องมียับบ้าอยู่ที่ด้านนอกลาริเอลแน่ๆ ด้วยบ้านที่มีมากมายขนาดนี้ มันเป็นไปได้อยู่นะที่จะมีผู้รอดชีวิต ถ้าเกิดว่าฉันหายับบ้า ที่รอดชีวิตได้ เขาก็น่าจะสามารถหาทางเข้าเมืองที่ปลอดภัยให้กับฉันได้นะ

ด้วยความคิดนั้น ข้อความก็ปรากฏขึ้นมาบนทัศนวิสัยของลิงค์

ภารกิจ: ผู้เหลือรอด

เนื้อหาภารกิจ: ตามหายับบ้าที่เหลือรอดอยู่ใน ซากปรักหักพังด้านนอกเมืองลาริเอล

รางวัลภารกิจ: ผ้าคลุมนักฆ่า(อีพิค)

ระบบเกมเริ่มให้รางวัลเป็นอุปกรณ์แล้ว แต่มันเป็นผ้าคลุมนักฆ่าเนี่ยนะ? มันดูขัดแย้งยังไงไม่รู้แฮะ

ช่างมันเถอะ ตอนนี้ต้องรับภารกิจก่อนแล้วค่อยมากังวลที่หลัง!

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG

มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น

“ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?”

ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์

“จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ

“ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี”

และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท