Advent of the Archmage – 491: เศษเสี้ยวของเวลา

Chapter
เหรียญที่อยู่บนโต๊ะนั้นน่าจะทำมาจากเงินที่ด้านนึงของเหรียญมีรูปเงาดำอยู่ในขณะที่อีกด้านนึงเป็นรูปดอกกุหลาบ ส่วนขอบนั้นทำออกมาได้ดีมาก เห็นได้ชัดเลยว่าสคินอร์สทำความสะอาดมันเป็นพิเศษ มันดูดีเหมือนกับของใหม่เลย
ลิงค์ศึกษามันเขายังรู้สึกว่ามันเป็นแค่เหรียญธรรมดาอยู่ แต่เขาก็สัมผัสออร่าแปลกๆได้เล็กน้อย มันดูคุ้นเคยมาก แต่ว่าเขาก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอมันที่ไหน
และเขาเองก็ขี้เกียจเกินกว่าจะมานั่งคิด“เอาเหรียญออกมาทำไม?” เขาถามตรงๆ
“ฮี่ฮี่”สคินอร์สรู้สึกภูมิใจที่ทำให้ลิงค์สับสนได้ เขาหยิบเหรียญกลับมาแล้วถาม “ท่านคิดว่ามันจะออกหัวหรือออกก้อยถ้าข้าโยนมัน?”
ใครจะไปเดาสิ่งที่มีพื้นฐานมาจากความน่าจะเป็นได้หล่ะ?
ลิงค์เดามั่วๆ“หัว”
“555ผิดครับ” สคินอร์สโยนเหรียญ เขาไม่ได้ใช้ทริคอะไรเลย ภายใต้การตรวจสอบของลิงค์ เขาไม่สามารถใช้ทริคอะไรได้ต่อให้เขาอยากทำก็ตาม
กริ๊งเหรียญร่วงลงมาที่โต๊ะ มันหมุนอยู่พักนึงจากนั้นก็ออกก้อย
“มันก็แค่ดวงไม่ใช่รึไง?”ลิงค์หัวเราะ
สคินอร์สยิ้มกว้าง“ฮี่ฮี่ เดี๋ยวท่านก็รู้เองว่ามันใช่ดวงรึเปล่าหลังจากที่ลองอีกหลายๆครั้ง เดาอีกทีสิครับ”
“หัว”
สคินอร์สโยนเหรียญอีกครั้งและผลก็ยังคงออกมาเป็นก้อยเหมือนเดิม ลิงค์ไม่ยอมปักใจเชื่อ เขาเดาอีกครั้งแต่เขาก็ยังทายผิดอยู่ดี
“ฉันขอโยนเอง”เขาสงสัยว่าวิธีโยนของสคินอร์สเป็นการโกง นักฆ่ากับโจรนั้นมือไว เขาจะต้องไปฝึกวิธีการโกงและเอามาอวดเขาแน่ๆ
สคินอร์สยื่นเหรียญให้พร้อมรอยยิ้ม“ลองโยนดูเลยครับ แต่ว่าท่านต้องทายก่อนและต้องพูดมันออกมาดังๆด้วยนะ”
ลิงค์พยักหน้า“ครั้งนี้ ฉันขอทายก้อย”
ลิงค์โยนเหรียญแบบธรรมดาๆโดยไม่ได้ใช้วิธีการโกงอะไรเลย
กริ๊งเหรียญตกลงมา และมันก็ออกหัว
ลิงค์ตกตะลึงมันค่อนข้างแปลก เขาลองอีกหลายครั้งแต่เขาก็ทายผิดทุกครั้ง
“น่าสนใจใช่มั้ยครับ?ข้าเจอมันโดยบังเอิญ ในโรงเตี๊ยม ข้าใช้มันเอาชนะและชิงทุกอย่างมาจากพวกขี้เมา 555” รอยยิ้มของสคินอร์สนั้นดูชั่วร้ายมาก
ลิงค์เริ่มคิดเขาตั้งข้อกำหนดมากมายและเริ่มการทดลอง เขาโยนมันมากกว่า 100 ครั้ง และเขาก็พบว่าเขาจะทายผิดอย่างแน่นอนถ้าเกิดว่าเขาไม่พยายามจะโกง
แต่ถ้าเกิดว่าเขาใช้มือแห่งนักเวทย์ขัดมันกลางอากาศโดยที่ไม่ได้พยายามควบคุมมัน เหรียญก็จะไร้ประสิทธิภาพ และความแม่นยำของลิงค์ก็จะกลับมาที่ 50%
“น่าสนใจน่าสนใจจริงๆ” มันทำให้ความสงสัยของลิงค์พุ่งถึงขีดสุด “ตอนนี้ฉันขอเหรียญนี่แล้วกัน” เขาพูด “นายต้องการอะไรหล่ะ?”
“ได้เลยครับ”สคินอร์สดูประสบความสำเร็จ เขาพูดพลางหัวเราะ “ข้าอยากได้แหวน แหวนสวยๆที่ผู้หญิงคนไหนเห็นก็จะรู้สึกหลงรักอย่างแน่นอน อีกอย่างนึงเวทย์ที่อยู่ในแหวนต้องไม่ใช่เวทย์ห่วยๆด้วยนะครับ มันจะดีมากเลยถ้าได้เวทย์ระดับตำนานเลเวล 10 เป็นอย่างน้อย”
ลิงค์ไม่ได้ออกความเห็นเขาจ้องเขม็งจนสคินอร์สรู้สึกอึดอัดก่อนที่จะพูดออกมา “นายจะโลภเกินไปแล้วนะ”
“งั้นไม่ต้องเป็นระดับตำนานก็ได้ครับขอแค่เลเวล 9 ก็พอ” สคิอนร์สพูดเสียงอ่อย
ลิงค์กลั้นใจไม่ไหวแล้วปล่อยเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น“นายเล็งผู้หญิงคนไหนเอาไว้อยู่หล่ะ? ลองบอกชื่อมาซิ แล้วฉันจะเติมเต็มความต้องการของนายให้”
สคินอร์สเกาหัวเขารู้สึกเขินเล็กน้อย “โถ่ ท่านทำให้ข้ากลัวนะ ข้ายอมบอกความจริงให้ท่านฟังก็ได้ นักบวชสาวคนที่ข้าเคยเล่าให้ท่านฟังนั่นแหละ ท่านก็รู้นิ ว่าข้าชอบเธอ”
“โอเคเข้าใจแล้ว อาทิตย์หน้ากลับมาหาฉันอีกทีก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะทำไว้ให้”
”ขอบคุณครับ”
สคินอร์สเดินออกไปด้วยความพึงพอใจลิงค์เริ่มทำการศึกษาเหรียญ มันแปลกจริงๆ เขาลองพลิกดูรอบๆแต่เขาก็ไม่พบอะไรเลย หลังจากนั้นซักพัก เขาก็เปิดใช้งานสนามพลังฮิกซ์
เงินที่อยู่บนพื้นผิวของเหรียญเริ่มไหลเหมือนกับน้ำจนในที่สุด มันก็ละลายเหมือนกับขี้ผึ้ง และในมือของลิงค์
ก็เหลืออยู่แค่ชิ้นส่วนขนาดเท่าเม็ดแตงโม
สีของมันแปลกมากมันเป็นสีดำสนิทแต่ว่าไม่ใช่สีดำธรรมดา มันเป็นสีดำที่ดูดเอาแสงทั้งหมดเข้าไป ลิงค์วางมันใกล้ๆกับหมึกที่อยู่บนโต๊ะ เพื่อเปรียบเทียบกันดู ซึ่งน้ำหมึกนั้นดูจางกว่า.Aileen-novel.
ลิงค์ตรวจดูบนโต๊ะของเขาไม่มีอะไรในห้องที่เข้มไปกว่าชิ้นส่วนเล็กๆนี้แล้ว ไม่แม้แต่ช่องมืดๆที่มุมกำแพง
จากนั้นเขาก็ใช้เวทย์แสงเล็กๆส่องเข้าไปที่ด้านข้างของชิ้นส่วนภายใต้แสงสีขาว-เงิน ชิ้นส่วนนั้นยังคงมีสีดำสนิทเหมือนเดิม มันไม่ได้สว่างขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว มันดูดเอาแสงที่ส่องเข้าไปด้วยซ้ำ
แปลกจริงๆ
ในทางเทคนิคแล้วถ้าเกิดว่ามันดำขนาดนี้และดูดแสงเข้าไปมาก พื้นผิวของมันจะต้องร้อน แต่ในตอนที่ลิงค์แตะมัน เขากลับรู้สึกร้อนแค่ระดับอุณหภูมิห้อง
เขาลองใช้เวทย์ดัดแปลงดูแต่มันก็ไม่ได้ผล สนามพลังฮิกซ์ไม่สามารถหาอะไรที่เป็นของแข็งได้เลย
ฉันน่าจะเคยสัมผัสความรู้สึกแบบนี้มาก่อนนะขอคิดแป้บ ลิงค์ขมวดคิ้วและคิดอยู่พักนึง ทันใดนั้นเอง เขาก็นึกออก เขารู้แล้วว่าทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นขนาดนี้
เขาหยิบโจกุออกมาวัตถุทั้งสองชิ้นนี้ให้ความรู้สึกเหมือนกันเลย
โจกุนั้นเป็นสีขาวและเรียบเนียนเหมือนกับหมากโกะ;ลิงค์ไม่เคยตรวจสอบมันเป็นพิเศษ ยังไงก็ตาม ในตอนที่เขาวางมันข้างๆกับเศษสีดำ หินสีขาวนั้นก็เริ่มเปล่งแสงออกมา
แสงสว่างของมันแปลกมากมันเหมือนกับวัตถุลวงตาที่สร้างขึ้นโดยลูกบอลแสงสีขาว จากนั้นมันก็กลายเป็นโบสีขาว มันไม่มีออร่ามานาเลยแม้แต่นิดเดียว; มันเป็นแค่วัตถุธรรมดา โบสีขาวนี้ลอยไปหาชิ้นส่วนสีดำและค่อยๆหายไปทีละนิด
ประมาณ3 นาทีต่อมา โจกุก็หายไปทั้งอย่างนั้น ชิ้นส่วนสีดำดูใหญ่ขึ้นเล็กน้อย ตอนแรกมันมีความยาวประมาณแปดมิลลิเมตร แต่ตอนนี้มันยาวประมาณ 8.5 มิลลิเมตร
ลิงค์ลองสัมผัสดูเพื่อตรวจสอบอุณหภูมิแต่ว่ามันก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม
ของสองสิ่งนี้แปลกเกินไปแล้ว
เขาคิดมากขึ้นไปอีกและลิงค์ก็มีอีกความคิดนึงผุดขึ้นมา เขาผูกชิ้นส่วนสีดำเข้ากับเหรียญเงิน และเขาก็เริ่มโยนมันอีกครั้ง
ลิงค์ยังคงทายผิดทุกครั้งแต่ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการจะทดสอบ เขาต้องการจะทดสอบความสามารถในการต่อต้านความผันผวนของวัตถุชิ้นนี้
หลังจากที่โยนมันขึ้นไปลิงค์ก็ใช้มือแห่งนักเวทย์รบกวนการตกของมัน เขายังคงทายผิดอยู่ เขาลองต่อไป และค่อยๆลดความแข็งแกร่งของมือแห่งนักเวทย์ลง
ในการทดสอบครั้งที่300 ความหนาแน่นของมือแห่งนักเวทย์ก็มาถึงขีดจำกัด ชิ้นส่วนสีดำนั้นสามารถทนต่อความปั่นป่วนได้ การทายอีกสิบครั้งของลิงค์นั้นผิดหมดเลย
นี่ก็หมายความว่าชิ้นส่วนสีดำนี้สามารถทนต่ออิทธิพลจากภายนอกได้มันแค่อ่อนแอเกินไปหน่อยก็เลยทนได้ไม่มากนัก ถ้าเกิดว่าฉันให้มันดูดโจกุเข้าไปอีก มันจะแข็งแกร่งขึ้นรึเปล่านะ?
เขาเริ่มการทดลองโดยไม่ลังเล
หลังจากใส่โจกุเข้าไปเพิ่มลิงค์ก็เริ่มการทดลองอีกครั้ง แล้วการทดลองในอีก 50 ครั้งต่อมาก็ทำให้เขายืนยันข้อสันนิษฐานของเขาได้ ชิ้นส่วนสีดำนี้จะแข็งแกร่งขึ้นและทนต่ออิทธิพลภายนอกมากขึ้นในทุกๆครั้งที่เพิ่มโจกุเข้าไป
ลิงค์รู้สึกพึงพอใจถ้าเกิดว่าเศษนี้แข็งแกร่งพอ มันก็จะสามารถต้านทานทุกอย่างได้ รวมทั้งการรบกวนระดับตำนานด้วย… การแปรสภาพมันเป็นไปไม่ได้จริงๆใช่ไหม? แล้วมันเป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน?
ลิงค์มั่นใจว่าชิ้นส่วนเล็กๆนี้เป็นผลผลิตจากกฎกาลเวลายังไงก็ตาม เขาไม่เข้าใจมันเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะว่ามันแข็งแกร่งมาก และก็เป็นเหตุผลที่ลิงค์ให้ความสนใจกับมันอย่างมากด้วย
ไอเซนิสรวบรวมโจกุอยู่ตอนแรกฉันก็คิดว่ามันเป็นแค่หินธรรมดา ฉันคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะมีพลังพิเศษแบบนี้อยู่ หอกแห่งชัยชนะของเทพแห่งการทำลาย, เวทย์ที่ช่วยให้นากานักบวชหนีไปได้, เวทย์ทำนายของเอลิน, การทำนายระยะสั้นของเซลีน ทั้งหมดนี้จะต่างเกี่ยวข้องกับพลังกาลเวลาแน่ๆ
ลิงค์ตระหนักได้แล้วว่าพลังแห่งกาลเวลานั้นไม่ธรรมดามันไม่ได้หายาก เขายุ่งเกี่ยวกับมันมาโดยตลอด เขาเพียงแค่ไม่เคยให้ความสนใจกับมันและไม่เคยพยายามจะศึกษามันเท่านั้น
ตอนนี้พอพลังของลิงค์เพิ่มขึ้น การที่เขาไม่เข้าใจกฎกาลเวลานั้นจะทำให้เขาเสียเปรียบ เขารู้สึกว่าเขาต้องเรียนมันเดี๋ยวนี้เลย
เขามีของให้ทดลองและหนังสือเวทมนตร์อยู่สื่อการเรียนรู้ของเขาค่อนข้างสมบูรณ์พร้อม
ก่อนอื่นลิงค์ต้องสร้างแหวนให้สคินอร์สก่อน ด้วยเลเวลของเขาในตอนนี้ การสร้างแหวนนั้นเป็นแค่งานง่ายๆ 3ชั่วโมงต่อมา แหวนระดับตำนานอันสวยงามก็เสร็จสิ้น
จากนั้นเขาก็เปิดหนังสืออ่านอีกครั้งเขาศึกษาอยู่เป็นเวลาพักใหญ่ๆ แต่ว่ามันก็จบลงด้วยความรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง เขาอยากจะเอาหัวของตัวเองไปกระแทกกับกำแพงเลยด้วยซ้ำ!
สิ่งนี้มันยากเกินไป
หลังจากผ่านไปครึ่งวันเขาอ่านไปได้แค่ครึ่งหน้าเพียงเท่านั้น หนังสือทั้งเล่มนี้มี 200 หน้า เขาคงต้องใช้งานสมองของเขาหนักมาก
เห้อนี่มันงานยากจริงๆ ฉันไม่สามารถรีบทำความเข้าใจมันได้ ฉันเร่งตัวเองไม่ได้เลย ฉันว่าฉันคงต้องคิดเหมือนตอนทำวิทยานิพนธ์มิติ ทำไปอย่างช้าๆและมั่นคง
หลังจากนั้นลิงค์ก็เริ่มทำการต่อสู้กับหนังสือในตอนที่เขาไม่เข้าใจมันจริงๆ เขาก็จะเปลี่ยนความคิดของเขาและไปทำอย่างอื่น อย่างเช่นการเขียนหนังสือเสริมพลัง ฝึกวิชาดาบหรือช่วยเหลือเซลีน
ครึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วและในที่สุดลิงค์ก็เข้าใจไปได้หนึ่งหน้าครึ่ง หนังสือเล่มนี้ยากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ เพียงแค่มองไปที่หนังสือ เขาก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาแล้ว
ในที่สุดงานฉลองการเลื่อนยศของคาร์โนสก็มาถึง และลิงค์ก็มีเหตุผลมากพอที่จะหยุดพัก เขารู้สึกว่าถ้าเขายังฝืนต่อไป เขาอาจจะอยากเผาหนังสือขึ้นมาก็ได้