Advent of the Archmage – 602: การถือกำเนิดใหม่ของนักเวทย์แห่งความมืด

Chapter
ป่าทมิฬทอดยาวไปไกลสุดลูกหูลูกตา
มีแสงสีดำอ่อนกำลังเล็ดลอดผ่านป่าแห่งนี้มันเคลื่อนที่เร็วมากจนเหมือนกับทิ้งริ้วแสงอันชั่วร้ายเอาไว้ตามทางที่มันผ่าน
ริ้วแสงนี้เต็มไปด้วยพลังงานความมืดปริมาณมหาศาลตามเส้นทางที่มันผ่าน, ต้นไม้จะแห่งเหี่ยว, และนกกับแมลงจะร่วงลงมาตายคาที่ สิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบต่างก็วิ่งออกจากพื้นที่เพื่อพยายามหนีจากตัวตนอันน่าหวาดกลัวนี้
เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง,บอลแสงแห่งความมืดนี้ก็เดินทางตัดป่าไปได้ 500 ไมล์แล้ว มีป่าหินตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้ามันในขณะที่มันไปถึงพื้นที่ตะวันตกสุดของป่าทมิฬ และโดยไม่ลังเล, มันก็ฝังตัวเข้าไปในรอยแตกของหินก้อนหนึ่งที่อยู่ในมุมเงียบสงบ
พอเข้ามาในรอยแตกนั้นก็มีทางเดินแคบๆอยู่,ซึ่งมันกว้างไม่ถึงสิบนิ้วและสูงไม่ถึงฟุต มันเป็นโพรงรูปแบบนึงที่สัตว์ตัวเล็กๆอย่างงูหรือแมลงสามารถเข้ามาได้
โพรงนี้ลึกและคดเคี้ยวมากหลังจากที่เลี้ยวไปได้สองสามโค้ง, ในที่สุดแสงสีม่วงอ่อนก็ส่องสว่างอยู่เบื้องหน้าแสงสีดำ ในตอนที่เข้ามาดูใกล้ๆ, จะเห็นว่าจริงๆแล้วมันคือเยื่อหุ้มแสงสีม่วง
แสงสีดำเข้ามาหยุดอยู่เบื้องหน้าเยื่อหุ้มแสงนี้จากนั้นมันก็ควบแน่นตัวเองเป็นบอลแสง แล้วใบหน้าคล้ายมนุษย์ก็ค่อยๆปรากฎขึ้นบนบอลแสงจนกระทั่งมันคล้ายกับใบหน้าของนักเวทย์ยูจิน
นี่คือวิญญาณของยูจิน
เขาหนีลงใต้จากทางเหนือที่ห่างไกลมาตลอดทางวิญญาณของเขาแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ มันสามารถรักษาตัวตนเอาไว้ได้เป็นเวลานานแม้ว่าจะไม่มีร่างกายก็ตาม
เขาลอยอยู่เบื้องหน้าเยื่อหุ้มแสงเป็นเวลาไม่กี่วินาทีจากนั้นเขาก็ขยายเส้นแสงออกมาเหมือนกับหนวดแล้วสัมผัสกับรูนที่อยู่ข้างในเยื่อหุ้มแสงสองสามตัว จากนั้นแสงสีม่วงก็สว่างวาบ, แล้วเยื่อหุ้มแสงก็หายไป
มีห้องลับกว้างห้าตารางฟุตอยู่ข้างในเยื่อหุ้มแสงนี้กำแพงห้องเต็มไปด้วยรูนเวทมนตร์ พวกมันถูกสร้างขึ้นด้วยโครงสร้างเวทมนตร์ถาวร, ซึ่งทำให้มั่นใจว่าสถานที่แห่งนี้จะไม่อับชื้น
ที่กลางห้องมีตู้คริสตัลสูงเท่าตัวคนตั้งอยู่ตู้เต็มไปด้วยของเหลวสีเขียว และข้างในก็มีผู้หญิงดาร์คเอลฟ์หน้าตาทรุดโทรมกำลังลอยอยู่
ผู้หญิงดาร์คเอลฟ์คนนี้น่าจะมีอายุอย่างน้อย25 ปี, ซึ่งเป็นช่วงอายุที่พัฒนาได้ดีที่สุดในชีวิตของพวกเขา ผมของเธอเป็นสีทอง ดวงตาของเธอลืมอยู่อย่างว่างเปล่า, และเผยให้เห็นม่านตาสีดำ ใบหน้าของเธอนั้นมีสีคล้ำเหมือนกับดาร์คเอลฟ์คนอื่นๆ, แต่แขนขาของเธอนั้นประกอบขึ้นมาอย่างประณีต, ทำให้ดูเหมือนกับภาพวาดมีชีวิต　　ร่างกายของดารค์เอลฟ์หญิงคนนี้เองก็แทบจะสมบูรณ์แบบตั้งแต่หน้าอกลงมาถึงขาที่เรียวยาวเธอคงจะเป็นเพศหญิงที่สวยที่สุดในเผ่าถ้าได้สวมเสื้อผ้าที่เหมาะสม
บอลแสงแห่งความมืดลอยอยู่รอบร่างของผู้หญิงที่กำลังลอยอยู่ในตู้และในที่สุด, มันก็มาหยุดอยู่ที่รูนสีดำบนฝาของตู้คริสตัล
จากนั้นบอลแสงแห่งความมืดก็ระเบิดเป็นสะเก็ดแสง,ซึ่งค่อยๆกระจายเข้าไปในรูนและจากนั้นก็ออกไปที่อีกฝั่งนึง พอเข้ามาข้างในตู้, สะเก็ดแสงก็เริ่มผสานตัวเข้าไปในร่างของดาร์คเอลฟ์
ด้วยประกายแสงที่กำลังเข้าไปในร่างของเธอทีละจุด,ผิวหนังและดวงตาที่ว่างเปล่าของดารค์เอลฟ์ก็เริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น มันใช้เวลาสิบชั่วโมงก่อนที่ประกายแสงจะหลอมรวมเข้าไปในร่างของดาร์คเอลฟ์หญิงอย่างสมบูรณ์
หน้าอกของเธอเริ่มมีการขยับขึ้นลงเล็กน้อยตอนนี้เธอกำลังหายใจอยู่ในของเหลวสีเขียว ซึ่งนี่ใช้เวลาไปอีกหนึ่งนาที จากนั้น, แขนขาของเธอก็เริ่มขยับ แล้วในที่สุด, ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้น จากนั้นเธอก็ยื่นแขนออกมาสัมผัสกับกำแพงตู้เบาๆ
จากมือของดาร์คเอลฟ์รอยแตกก็เริ่มปรากฎขึ้นบนพื้นผิวของตู้เหมือนกับยัยแมงมุมจนกระทั่งลามไปทั่วตู้และโดยไร้ซึ่งคำเตือน, ตู้คริสตัลก็แตกเป็นชิ้นๆ, แล้วของเหลวสีเขียวก็ทะลักออกมา ซึ่งพื้นก็ได้ดูดซับของเหลวเข้าไปในทันทีโดยไม่เหลือร่องรอยเอาไว้เลยแม้แต่หยดเดียว
พอออกมาได้แล้วเธอก็ร่ายเวทย์ลอยใส่ตัวเอง,แล้วลอยเหนือเศษตู้ที่เหลืออยู่ตรงไปทางหนึ่งในกำแพงของห้องลับ
มีรูนอยู่บนกำแพงนี้เช่นกันเธอใช้มือข้างนึงสัมผัสมันแล้วส่งกระแสพลังที่แผ่วเบาเข้าไป จากนั้นกำแพงก็หายไป, เผยให้เห็นพื้นที่เก็บของที่อยู่ข้างหลัง ที่พื้นที่นี้มีคทาเวทมนตร์, เสื้อคลุมเวทมนตร์, และยาขวดเล็กๆหนึ่งขวด　　ดารค์เอลฟ์หญิงได้ใช้มือแห่งนักเวทย์,และขวดที่เก็บยาสีแดงอ่อนเอาไว้ก็ลอยเข้ามาที่มือของเธอ เธอกระเดือกมันเข้าไปรวดเดียวและรอให้ยาส่งผลอย่างอดทน จากนั้นเธอก็กางแขนทั้งสองข้างออก, เพื่อให้เสื้อคลุมเวทมนตร์เข้ามาสวมตัวเธอได้ Aileen-novel
และในที่สุด,คทาเวทมนรต์ก็ลอยมาจากพื้นที่เก็บของและเข้ามาอยู่ในมือของเธอ
ในแวบแรก,คทากับเสื้อคลุมนั้นดูไม่ได้พิเศษอะไร คงไม่มีใครหยิบมันขึ้นมาด้วยซ้ำถ้ามันถูกทิ้งเอาไว้บนถนน อย่างไรก็ตาม, ในตอนที่ดาร์คเอลฟ์สัมผัสรูนที่อยู่บนเสื้อคลุมกับคทาเบาๆ, แสงสีทองเข้มก็แผ่ออกมาจากไอเท็มทั้งสอง แล้วรูนเวทมนตร์นับไม่ถ้วนก็หมุนอยู่ในอากาศคล้ายกับดวงดาวยามค่ำคืน
“เสื้อคลุมราตรีนิรันดร์,คทาทมิฬ, โอ้เพื่อนเก่าของข้า, พวกเราได้เจอกันอีกแล้วนะ” ดาร์คเอลฟ์พูด เสียงของเธอแผ่วเบาและแหบแห้ง, แต่ลักษณะการออกเสียงก็ยังคงเหมือนกับยูจิน　　เธอคือยูจิน
ด้วยความที่เป็นนักเวทย์แห่งความมืด,ยูจินจึงมักหวาดระแวงว่าจะมีคนร่วมมือกันต่อกรเขา และด้วยเหตุนี้เอง, เขาจึงเตรียมแผนสำรองเผื่อภาวะวิกฤติของตัวเองเอาไว้สองสามแผน และหนึ่งในแผนเหล่านี้ก็รวมถึงการเก็บสะสมศพจำนวนมากที่เข้ากับวิญญาณของเขาได้
ศพที่เขากำลังใช้อยู่ในตอนนี้เคยเป็นของเจ้าหญิงจากราชวงศ์ดาร์คเอลฟ์เมื่อสองร้อยปีก่อนเธอมีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์ที่โดดเด่นและมีอนาคตที่สดใสรอเธออยู่ เธอสามารถเติบโตเป็นเสาหลักของสังคมดาร์คเอลฟ์ได้ด้วยซ้ำ
ในตอนที่ยูจินพบเธอ,เธอพึ่งจะมีอายุ 24 ปี ในตอนนั้นเธอมีเลเวล 6 แล้ว, ซึ่งถือว่าหาได้ยากมากในช่วงเวลานั้น สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของยูจินก็คือความจริงที่ว่าวิญญาณของเขามีความสอดคล้องบางอย่างกับวิญญาณของเธอ เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขาสามารถอ่านใจเธอได้ด้วยซ้ำถ้าเขาอยู่ใกล้เธอ
ยูจินเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์วิญญาณเขาตระหนักได้ในทันทีว่าเจ้าหญิงดาร์คเอลฟ์คนนี้เป็นร่างที่สมบูรณ์แบบสำหรับวิญญาณของเขา ปัญหาเดียวก็คือว่ามันเป็นร่างผู้หญิง อย่างไรก็ตาม, มันไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ เขามีแต่ต้องทำความคุ้นเคยกับชีวิตใหม่ในฐานะดาร์คเอลฟ์หญิง
ในตอนนั้น,เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานเลเวล 11 แล้ว มันไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้ร่างที่สมบูรณ์แบบระดับนั้นหลุดมือเขาไปได้ ถึงร่างนี้จะเป็นของเจ้าหญิงมันก็ไม่สำคัญ
และด้วยเหตุนั้นเอง,เจ้าหญิงดาร์คเอลฟ์มากพรสวรรค์คนนี้จึงหายตัวไปจากพื้นโลก
จนถึงทุกวันนี้พวกดาร์คเอลฟ์ก็ยังคงไม่รู้ถึงสาเหตุการหายตัวไปของเจ้าหญิง
แม้ว่าร่างนี้จะไร้ตำหนิ,แต่พลังของมันก็มีแค่เลเวล 6 ยูจินสามารถเพิ่มเลเวลให้ไปถึงได้แค่เลเวล 8 เท่านั้นต่อให้เขาดื่มยาเวทมนตร์สูตรพิเศษของตัวเองไปแล้วก็ตาม สำหรับคนที่เคยเป็นนักเวทย์ระดับตำนานเลเวล 13 มาก่อนนั้น, นี่ก็ไม่ต่างอะไรจากการกลายเป็นคนหมดสภาพ
เขาต้องขอบคุณลิงค์จริงๆที่ทำให้เขามาอยู่ในสภาพนี้
ด้วยการสูดหายใจเข้าลึกๆ,ยูจินก็พูดกับตัวเอง “ข้ายอมรับว่าเจ้าเป็นนักเวทย์ที่เก่งกว่าข้า ข้าไม่มีวันเทียบเคียงเจ้าได้, ต่อให้ข้าจะมีชีวิตยืนยาวแค่ไหนก็ตาม แต่ว่า, ศัตรูของเจ้ามีอยู่ทุกที่, และพวกเขาก็บังเอิญเป็นพันธมิตรของข้าซะด้วย ข้าอยากจะรู้จริงๆว่าเจ้าจะเอาตัวรอดจากแผนการร้ายของพวกเราได้นานแค่ไหน!”
ในตอนที่พูดจบ,เขาก็หันหลังกลับแล้วเดินไปทางรอยแตก แล้วเขาก็ชี้คทาไปที่มันแล้วเปิดใช้เวทย์แยกหิน จากนั้นหินก็เริ่มสลายทั้งสองฝั่งของรอยแตกจนมันเกิดเป็นอุโมงยาว
ยูจินเริ่มเดินไปตามอุโมงจนกระทั่งเขาไปถึงทางออกเขาหัวเราะคิกคักในตอนที่เห็นป่าทมิฬอยู่เบื้องหน้าและสัมผัสได้ถึงลมหนาวที่พัดมาจากทางเหนือ
“ดาร์คเอลฟ์เอ๋ย,เจ้าหญิงคนสำคัญกลับมาแล้ว”
เวทย์ยึดร่างของยูจินนั้นไร้ข้อบกพร่องคงไม่มีใครฉลาดพอที่จะบอกได้ว่าใครกำลังอยู่ในร่างของเจ้าหญิงดาร์คเอลฟ์ เธอกลับเข้าไปในป่าทมิฬด้วยพลังเลเวล 8 ด้วยศักยภาพในการเติบโตของเธอ, เธอจะสามารถขึ้นไปอยู่ในระดับสูงของสังคมดาร์คเอลฟ์ได้อย่างง่ายดาย, โดยเฉพาะเมื่อพิจารณาจากสภาพที่ตกต่ำของดาร์คเอลฟ์ในตอนนี้
…
ในตอนที่ยูจินออกมาจากรังของเขาด้วยร่างใหม่,และพร้อมที่จะเข้าสู่สังคมดาร์คเอลฟ์, เรือรบนกกระจากวายุเงินก็ได้มาเทียบท่าเรือธาราทมิฬทางฝั่งตะวันตกของป่าทมิฬ
มีไฮเอลฟ์แต่งตัวสง่างามพร้อมกับเคราสีขาวคนนึงกำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าเรืออย่างเงียบๆเขาคือราชาไฮเอลฟ์, มอเดอร์น่า
มีนักรบสวมชุดเกราะหนังสีแดงเข้มสองคน,หัวหน้าดาร์คเอลฟ์นักเวทย์ลอนเดล, นักบวชโมลิน่าและเทวดาตกสวรรค์ระดับตำนานที่แข็งแกร่งคนนึงออกมาจากท่าเรือเพื่อต้อนรับราชาไฮเอลฟ์
ในตอนที่นกกระจอกวายุเงินเข้ามาเทียบท่า,โมลิน่าเป็นคนแรกที่ทักทายโมเดอร์น่าในตอนที่เขาลงมาจากเรือ เธอพูดด้วยโทนเสียงต่ำ “ลอร์ดเฟิร์ดได้ชิ้นส่วนหนังสือแห่งการรังสรรค์ไปแล้ว”
โมเดอร์น่าตัวสั่นเล็กน้อยเขาทำใจรับผลลัพธ์แบบนี้เอาไว้แล้ว, แต่เขาก็ยังตัวสั่นอยู่ดีในตอนที่ได้ยินข่าวนี้กับหูของตัวเอง
ด้วยการสงบจิตใจของตัวเอง,เขาก็พูดออกมา “นั่นคือหนึ่งในเหตุผลที่ข้ามาที่นี่ในวันนี้ ข้าคิดว่ามันถึงเวลาที่จะเริ่มพูดคุยเรื่องการเป็นพันธมิตรระหว่างเราแล้ว!”