Chapter
ทะเลแห่งความว่างเปล่า
เรือท่องความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหลังลิงค์เร็วกว่าเขาในตอนแรก, พวกเขาอยู่ห่างจากกันประมาณหนึ่งล้านไมล์ แต่ตอนนี้, อีกฝ่ายอยู่ห่างออกไปแค่ 25,000 ไมล์เท่านั้น
ในเมฆสาหร่ายนั้นมีทัศนวิสัยที่ไม่ดีเลยลิงค์มองกลับไปแต่ก็เห็นแค่ควันสีขาวไม่รู้จบเท่านั้น เขาไม่เห็นตำแหน่งของอีกฝ่ายเลย, แต่ทั้งสองฝ่ายกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง คลื่นพลังจึงรุนแรงมาก, และเขาก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าเรือท่องความว่างเปล่ารูปร่างแผ่นดิสก์นั้นกำลังไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ
จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้เขาต้องรีบหาที่ซ่อนตัวแล้ว!
ลิงค์มองไปข้างหน้าเขาเข้ามาข้างในเมฆสาหร่ายได้เป็นระยะทางกว่าหนึ่งล้านไมล์แล้ว ดูเหมือนว่าเมฆข้างหน้าเขาจะหนาขึ้นเรื่อยๆ และทัศนวิสัยก็ลดลง, ความเปลี่ยนแปลงในเมฆเองก็ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ มีบางจุดเบาบาง, และแทบจะเหมือนกับทางเดิน; ส่วนจุดที่เหลือนั้นมีเมฆหนาสีเขียวเข้มขวางเอาไว้อยู่ เหมือนกับหมอกที่ปกคลุมฟิรุแมน
มันอาจจะมีภพซ่อนอยู่ในเมฆหนานี้จริงๆก็ได้ใครจะรู้หล่ะ?
ลิงค์เคยอ่านบทความนึงในหนังสือแห่งการเปิดเผย
ในตอนที่ภพๆนึงถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งแรก,มันจะเป็นแค่ลูกบอลพลังงานๆทั่วๆไปในทะเลแห่งความว่างเปล่า, และมักจะเป็นวังวนพลังงาน ในตอนที่เวลาผ่านไป, วังวนพลังงานก็จะหนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง ภพจะเติบโต, พัฒนา, และในที่สุดก็แลกเปลี่ยนพลังงานและวัตถุกับทะเลแห่งความว่างเปล่าเหมือนกับสิ่งมีชีวิตประเภทนึง มันจะค่อยๆมีหมอกหนาเกิดขึ้นข้างนอกภพ และนั่นก็คือสาเหตุที่หมอกของภพฟิรุแมนเกิดขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม,เมฆหนาเบื้องหน้าเขานั้นเล็กเกินไป พวกมันมีความกว้างไม่ถึง 30,000ไมล์, ในขณะที่หมอกขาวรอบฟิรุแมนนั้นมีความกว้างกว่า 300,000 ไมล์ แม้ว่าจะมีภพซ่อนอยู่ข้างในนั้นจริงๆ, มันก็คงจะอยู่แค่ในช่วงแรกเริ่ม พวกมันเล็กเกินไป, และลิงค์ก็ไม่สามารถเข้าไปซ่อนในนั้นได้
เขายังคงบินต่อไปเรื่อยๆ
เวลาได้ผ่านพ้นไป,และลิงค์ก็บินไปได้กว่า 30,000 ไมล์แล้ว คลื่นพลังงานจากเรือท่องความว่างเปล่าข้างหลังเขาหนาแน่นขึ้น เขายังไม่เห็นอีกฝ่าย, แต่ลิงค์ก็มั่นใจว่าพวกเขาอยู่ห่างกันไม่ถึง 20,000 ไมล์ ถ้าอีกฝ่ายเร่งความเร็วขึ้นอีก, เขาก็จะถูกไล่ทันได้
ทันใดนั้นเองก็มีเมฆดำก้อนนึงปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขาหมอกที่อยู่รอบมันนั้นดูเบาบางกว่า และเพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในหมอกหนา, ลิงค์จึงเคลื่อนที่ไปหามัน, ในขณะที่เขากำลังจะเร่งความเร็วนั้นเอง, ทัศนวิสัยของเขาก็สว่างขึ้นเล็กน้อย เขาเงยหน้าขึ้นมองแล้วเห็นกลุ่มแสงขนาดยักษ์
หมอกได้บดบังทัศนวิสัยของเขา,แต่แสงนี้ก็ยังคงแรงอยู่ดี แหล่งกำเนิดแสงเองก็ใหญ่โตเหมือนกัน มันน่าจะมีความกว้างกว่า 60,000 ไมล์—ซึ่งแทบจะมีขนาดเป็นสองเท่าของเมฆฟิรุแมน!
แสงที่ว่านี้คือพลังงานที่กำลังขับเคลื่อนอยู่ถ้ามีแสงขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นในทะเลแห่งความว่างเปล่า, มันก็มีความเป็นไปได้ว่านั่นจะเป็นภพ ซึ่งแสงแบบนี้มักจะเป็นภพก้าวหน้าที่สิ่งมีชีวิตได้รับการวิวัฒนาการแล้ว โดยแสงที่ว่านั้นมาจากแก่นภพ
เรื่องบางอย่างจากบันทึกการเดินทางของพิอาสเซ่ผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์
ภพหรอ?แถมหมอกยังหนามากเลยด้วย มันน่าจะใหญ่พอให้ฉันเข้าไปซ่อนตัวได้นะ
ลิงค์หันกลับไปดูหมอกยังหนาอยู่, และเขาก็ไม่เห็นอีกฝ่ายเลย อย่างไรก็ตาม, คลื่นพลังนั้นรุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ใช่เพราะมีหมอกคอยบดบังทัศนวิสัยของพวกเขา, ลิงค์ก็น่าจะถูกไล่ทันไปตั้งนานแล้ว
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆและกระพือปีกสุดกำลัง,เพื่อพุ่งไปยังแสงสว่างนั้น
มันอยู่ห่างออกไปประมาณ150,000 ไมล์ หลังจากนั้นซักพัก, มันก็ยึดทัศน์วิสัยของเขา เขามองเห็นแค่แสงสีเขียว มันเหมือนกับไม่มีที่สิ้นสุดเลย
หมอกที่นี่หนาแน่นจนผิดปกติระยะการมองเห็นของเขาเหลือแค่ 25 ไมล์เท่านั้น ยิ่งเขาเข้าไปใกล้หมอกเท่าไหร่มันก็ยิ่งหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ, และการมองเห็นของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็วเหมือนกัน
ปรากฎการณ์นี้เหมือนกับของฟิรุแมนเลยมันอาจจะมีภพอยู่จริงๆก็ได้, ลิงค์คิด เขาหยุดกระพือปีกแล้วหุบพวกมันกลับมา จากนั้นด้วยการเอาปีกห่อตัวเอาไว้, เขาก็ใช้แรงเฉื่อยไถลไปทางภพ
ปีกมังกรนั้นแปลกมากไม่เพียงแค่พวกมันจะมีแรงผลักที่ยอดเยี่ยมในขณะที่กำลังบินอยู่ในความว่างเปล่าเท่านั้น, แต่พวกมันยังกลายเป็นเครื่องอำพรางที่ดีที่สุดในตอนที่เอามาห่อตัวด้วย พวกมันสามารถปิดบังคลื่นพลังงานของมังกรได้อย่างสมบูรณ์แบบ, ดังนั้นมังกรจึงดูเหมือนกับดาวตกทั่วๆไปในทะเลแห่งความว่างเปล่าในตอนที่ทำแบบนี้
ลิงค์ทำแบบนี้เพื่อให้อีกฝ่ายแกะรอยเขาไม่ได้และมันก็เป็นเพราะว่ารอบตัวเขาซับซ้อนมากเขาจึงต้องระวังตัวเอาไว้
พลังงานอิสระที่อยู่รอบภพนั้นจะหนาแน่นมากในบางครั้งจะมีวิญญาณหนีออกมานอกภพด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถือเป็นของอันโปรดปรานสำหรับสิ่งมีชีวิตแห่งความว่างเปล่า, ดังนั้นมันจึงมีโอกาสสูงมากที่พวกมันจะมาปรากฎตัวแถวๆนี้ด้วย และการไปทำให้สิ่งมีชีวิตแห่งความว่างเปล่าพวกนี้หันมาสนใจเรานั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
ลิงค์ลอยไปได้ซักพักนึงทันใดนั้นเอง,ก็มีเงาสีดำพุ่งออกมาจากหางตาของเขา หัวใจของเขาเต้นรัว, และเขาก็หยุดเคลื่อนไหว จากนั้นสายตาของเขาก็มองตามเงาดำนั้นไป
เขาเห็นว่าเงาดำนี้มีรูปร่างเหมือนกับกระสวยอวกาศมันมีความยาวกว่า 200 ฟุตและมีบางอย่างที่เหมือนกับครีบอยู่ตรงกลาง หางของมันเองก็ยาวมากเหมือนกัน มันดูเหมือนกับปลาที่กำลังว่ายน้ำอยู่ในทะเลเลย
มันไม่ได้สังเกตเห็นลิงค์ที่มีพลังงานอ่อนแอกว่าในตอนที่มันผ่านลิงค์ไป, มันสบัดไปฝั่งนึงอย่างรุนแรงแล้วเร่งความเร็วไปข้างหน้า, มันน่าจะมีความเร็วกว่า 5,000 ไมล์ต่อวินาทีด้วยซ้ำและมันก็หายไปจากข้างๆลิงค์ในทันที
ประมาณสิบวินาทีต่อมา,ลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงการปะทะที่ผิดปกติในระยะไม่ไกลมากจากข้างหลังเขา
ครื้นน,ครื้นนน มีสองเสียงดังขึ้นเหมือนกับหวูดเรือในทะเล เสียงของพวกมันฟังดูนุ่มลึก ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงคลื่นระเบิดพลังงาน
หัวใจของลิงค์เต้นรัวคลื่นพลังนั่นมาจากเรือท่องความว่างเปล่า มันแข็งแกร่งมาก—น่าจะมีเลเวลอย่างน้อย 15 ได้ ไอ้ ‘ปลา’ นั่นถูกเรือท่องความเปล่าโจมตีและแทบจะถูกฆ่าตายในทันที…ตอนนี้อีกฝ่ายอยู่ไม่ห่างจากฉันแล้ว, แต่ฉันไม่รู้ว่าพวกมันเห็นฉันรึเปล่า
ในตอนที่ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัว,เขาก็ตระหนักได้ว่ารอบตัวเขาสว่างขึ้น เขาเปลี่ยนความสนใจและเห็นว่ามีกำแพงแสงขนาดยักษ์ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา
แสงนี้ไม่ได้เป็นสีเขียวเข้มเหมือนก่อนหน้านี้แต่มันเป็นสีขาวเจิดจ้าแทน มันคล้ายกับของฟิรุแมน, แต่มันสว่างกว่า และในเวลาเดียวกันนั้นเอง, มันก็ดูนุ่มนวลมาก ลิงค์ไม่เห็นตำหนิของแสงนี้เลย มันดูเหมือนกับคริสตัลที่กำลังเปล่งประกลายคล้ายกับพื้นผิวของภพฟิรุแมน
มันเป็นภพจริงๆด้วยภพนี้ใหญ่มาก และแสงของมันก็เจิดจ้า มันต้องเป็นภพที่แข็งแกร่งแน่ๆเลย
ในขณะที่คิด,ลิงค์ก็ลอยไปหากำแพงของภพแล้ว เขายื่นกรงเล็บออกไปเกี่ยวกำแพงอย่างนุ่มนวล, และหยุดลงอย่างมั่นคง เขาเปรียบเสมือนกับเรือที่กำลังจอดเทียบท่า พอหยุดลงที่นี่,เขาก็หันกลับไปทางทะเลแห่งความว่างเปล่า ทั้งหมดที่เขาเห็นมีแค่หมอกสีเขียวเข้ม ระยะสายตาของเขานั้นยาวไม่ถึง 20 ไมล์
ลิงค์สัมผัสได้ว่าเรือท่องความว่างเปล่าใกล้เข้ามาแล้วมันน่าจะอยู่ห่างออกไปไม่ถึง 6,000 ไมล์ ตอนนี้เขาไม่กล้าเคลื่อนไหว ลิงค์แค่เกี่ยวอยู่กับกำแพงของภพอย่างเงียบๆเหมือนกับจิ้งจก, และเฝ้ารออย่างอดทน
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆกาลเวลาในทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นแตกต่างจากในภพ เวลาในภพมักจะมั่นคงและไม่มีความปั่นป่วนเลย อย่างไรก็ตาม, เวลาในทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นผิดเพี้ยนไปหมด เวลาจะเดินเร็วในสถานที่ที่มีพลังงานมากกว่าและเดินช้าในสถานที่ที่มีพลังงานน้อยกว่า
ถ้าลิงค์ใช้ร่างมนุษย์ที่ไม่มีการปกป้องระดับตำนานแทนที่จะใช้ร่างมังกรเป็นเรือท่องความว่างเปล่า,ครึ่งร่างของเขาอาจจะแก่ในขณะที่อีกครึ่งยังเด็กอยู่ได้ ซึ่งเขาคงจะไม่สามารถใช้ชีวิตในสภาพนั้นได้
ทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์ถ้าบุคคลที่ไม่ได้อยู่ระดับตำนานเข้ามา, วิญญาณของพวกเขาก็คงจะสลายในทันที ซึ่งนี่ไม่ใช่การกล่าวเกินจริงด้วย
ลิงค์ไม่รู้ว่าเวลาที่นี่เร็วแค่ไหน,ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว แต่หลังจากที่รออยู่เป็นเวลาพักใหญ่ๆ, เขาก็ยังสัมผัสถึงคลื่นพลังงานของเรือท่องความว่างเปล่าได้
อีกฝ่ายยังวนเวียนอยู่แถวนี้มันน่าจะรู้ตำแหน่งคร่าวๆของฉันแต่ไม่สามารถชี้จุดที่แน่ชัดได้…ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป, พวกนั้นจะหาฉันเจอในเร็วๆนี้ แล้วฉันก็จะต้องตายอย่างแน่นอน
ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์ในขณะที่เขาพยายามคิดหาวิธีหนีและไม่นานนัก, สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ภพขนาดยักษ์ด้านล่างเขา
ถ้าฉันเข้าไปในภพนี้และไปออกที่อีกฝั่งนึง,ฉันน่าจะสามารถหนีไปได้อย่างปลอดภัยนะ แต่ฉันจะเข้าไปยังไงเนี่ยสิ?
ในขณะที่กำลังเกาะกำแพงภพอยู่นี้,เขาสามารถสัมผัสถึงกฏของภพนี้ได้อย่างชัดเจน
จากความรู้สึกภายใต้กรงเล็บของเขา,กำแพงของภพนี้ค่อนข้างบาง, เหมือนกับชั้นผ้าหนังสัตว์เก่าๆ แต่ถ้าเขาใช้กำลัง, แรงต้านจากกรงเล็บของเขาจะรุนแรงขึ้น แล้วมันก็มีพลังแปลกๆที่กำลังพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่องด้วย มันกำลังจะสลัดเขาออกจากกำแพง
มันกำลังขับไล่เขา
นี่ไม่ใช่ฟิรุแมนสำหรับฟิรุแมน, ลิงค์เป็นส่วนนึงของมัน, ดังนั้นมันจึงไม่ขับไล่เขา การไปฟิรุแมนก็เหมือนกับการกลับบ้าน, ในขณะที่ภพที่อยู่ข้างใต้เขานี้เป็นบ้านของคนอื่น เขาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับมัน ความสัมพันธ์ของเขากับภพนี้ก็เหมือนโนโซม่ากับฟิรุแมน เขาเป็นผู้บุกรุก
ด้วยการสัมผัสพลังอย่างละเอียด,ลิงค์ก็พอเข้าใจความแข็งแกร่งของภพนี้อย่างคร่าวๆ
ฉันน่าจะสามารถใช้กำลังทำลายกำแพงนี้เข้าไปได้,แต่มันจะใช้พลังงานของฉันอย่างมากและนำไปสู่มาตรการป้องกันขั้นรุนแรงของภพนี้ ต่อให้ฉันเข้าไปในภพได้, พลังของฉันก็คงจะถูกจำกัดอย่างมหาศาล มันน่าจะตกไปอยู่ราวๆเลเวล 7 แล้วก็อาจจะมีการยับยั้งด้านอื่นด้วย แถมถ้าชนพื้นเมืองของภพนั้นเจอตัวฉันเข้า, พวกเขาก็คงจะพยายามฆ่าฉัน อันตรายมันไม่ได้น้อยไปกว่าเรือท่องความว่างเปล่าเลย นี่ไม่ใช่วิธีการที่ฉลาดซักเท่าไหร่…ฉันว่าฉันหารอยแยกของภพนี้น่าจะดีกว่า
พื้นผิวของภพนี้เรียบเนียน,และไม่มีรอยแยกเลย, แต่ว่าทุกสิ่งล้วนมีข้อยกเว้น ด้วยเหตุผลและปัจจัยต่างๆนาๆ, มันอาจจะทำให้เกิดรอยแยกขึ้นมาชั่วคราวก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น, บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่อยู่ข้างในภพกำลังอัญเชิญสิ่งมีชีวิตจากความเปล่า, หรือไม่ก็มีนักเวทย์กำลังศึกษากฏของภพอย่างโง่ๆและสร้างรอยแยกขึ้นมาชั่วคราว ซึ่งทั้งหมดนั้นล้วนเป็นไปได้ทั้งนั้น
ภพนั้นมีสิ่งมีชีวิตอยู่นับไม่ถ้วนมันค่อนข้างเป็นไปได้ที่จะมีคนทำเรื่องโง่ๆ ดูจากฟิรุแมนเป็นตัวอย่างยังได้เลย เพราะที่นั่นไม่เคยขาดคนโง่
แต่ก็แน่นอนว่า,ถ้าเขาหารอยแยกไม่เจอ, เขาก็คงต้องใช้กำลังเข้าไป เรือท่องความว่างเปล่าแข็งแกร่งเกินไป การเผชิญหน้ากับเลเวล 17 ในขณะที่มีเลเวล 13นั้น, ลิงค์ไม่มีความมั่นใจเลย แต่ว่าข้างในภพ, พลังของทุกคนจะถูกจำกัด ความแตกต่างระหว่างพวกเขาก็จะใกล้กันขึ้นด้วย และด้วยเหตุนั้นเองมันคงจะง่ายกว่าการหนีไปเรื่อยๆมาก
เวลาไม่ค่อยมีแล้วฉันต้องเร่งมือ
พอคิดได้แบบนี้,ลิงค์ก็สงบสติอารมณ์ของตัวเองและสัมผัสกำแพงภพอย่างละเอียด
เวลากำลังเดินอยู่,และคลื่นพลังงานของเรือท่องความว่างเปล่าก็ชัดเจนขึ้น มันกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว พวกเขาอยู่ห่างกันไม่ถึง3,000 ไมล์ อีกฝ่ายจะสามารถชี้ตำแหน่งที่แน่นอนของเขาได้ในเร็วๆนี้
ในตอนที่อีกฝ่ายเข้ามาในระยะ1,000 ไมล์, ฉันจะต้องใช้กำลังเข้าไปข้างในและค่อยคิดเรื่องอื่นในตอนที่เข้าไปในภพแล้ว!
ลิงค์เตรียมพร้อมที่จะใช้กำลังเข้าไปทุกเวลา,แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ยอมตัดใจจากการหารอยแยกภพ เพราะวิธีแบบหลังนั้นจะช่วยประหยัดพลังของเขาอย่างมาก และเขาก็จะถูกจำกัดจากภพน้อยลงด้วย
ทันใดนั้นเอง,ก็มีแสงวาบขึ้นมาที่หางตาของเขา นี่เป็นผลมาจากการที่พลังงานของภพกำลังทะลักออกมา ซึ่งมันหมายความว่ากฏตรงพื้นที่นั้นอ่อนลงด้วยพลังบางอย่าง, ทำให้พลังงานของภพไหลออกมา
พูดง่ายๆก็คือ,มันมีรอยแยก!
โชคดีชะมัด!
รอยแยกภพนั้นส่วนใหญ่มักจะคงอยู่เป็นระยะเวลาสั้นๆมันมีปัจจัยที่ซับซ้อนมากมาย—ไม่ว่าจะเป็นการบิดเบือนของมิติ, ความสามารถในการฟื้นฟูตัวเองของภพ, และอื่นๆ เขาต้องรีบแล้ว
พอสังเกตุเห็นมัน,ลิงค์ก็ใช้แขนขาทั้งหมดกับปีกของเขารีบพุ่งผ่านกำแพงในทันที ซึ่งนี่ทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก
ในทะเลแห่งความว่างเปล่า,อาจารย์แห่งความมืดไมซิน, ที่กำลังตามหาลิงค์อยู่ในเรือท่องความว่างเปล่านั้น, สังเกตเห็นความผิดปกตินี้ในทันที
ไม่กี่วินาทีต่อมา,เขาก็ชี้ไปทางกำแพงแสง “นายท่าน, ดูนั่นสิครับ! มันมีบางอย่างเกิดขึ้น!”
โนโซม่าเหลือบไปมองแล้วแสงในดวงตาของเขาก็รุนแรงขึ้นอย่างพรวดพราด แสงสีแดงเลือดที่เบ้าตาของเขานั้นเปล่งออกมายากกว่าสามฟุต สายตาของเขามองผ่านหมอกและเห็นกำแพงภพอย่างชัดเจน
มีมังกรเกล็ดสีดำเงินตัวนึงกำลังเจาะกำแพงแสงนั้นโนโซม่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในการท่องภพ เขารู้ในทันทีว่ามันคือรอยแยกภพ แล้วเขาก็รู้จักมังกรตัวนั้นด้วย
เขาหัวเราะด้วยความโกรธ“ข้ากำลังสงสัยอยู่พอดีว่าใครกันนะ ลอร์ดเฟิร์ดนี่เอง! เจ้าคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมาจากไหนกันถึงกล้าเข้ามาในความว่างเปล่าด้วยตัวคนเดียว…ฆ่ามันซะ!”
เรือท่องความว่างเปล่ากำลังพุ่งไปหาลิงค์แล้วไม่กี่วินาทีต่อมา, ไมซินก็รายงาน “นายท่านครับ, พวกเราอยู่ไกลเกินไป เขาเข้าใกล้รอยแยกแล้ว พวกเราจัดการเขาก่อนที่จะเข้าไปในภพไม่ทันครับ”
“ไม่เป็นไรต่อให้เข้าไปได้มันก็หนีข้าไม่พ้นหรอก ส่งกองเรือไปล้อมภพนั้นซะ แล้วก็, รองผู้บัญชาการของข้า, กลินเอ๋ย!”
“ครับนายท่าน!”กลินรีบก้าวออกมา
“พาคนไป100 คนและใช้กำลังเข้าไปในภพ ไล่ล่าไอ้—”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ,ไมซินก็ตะโกน “นายท่านครับ, นายท่าน! มีรอยแยกอีกจุดนึงปรากฎขึ้นในภพครับ! มีคนกำลังใช้เวทย์อัญเชิญขนาดใหญ่! ข้าได้ทำการตอบสนองกับผู้อัญเชิญแล้ว!”
“หืม?เยี่ยมเลย!” โนโซม่าชื่นชม หลังจากที่ใช้เวลาคิดไปครึ่งวินาที, เขาก็หันไปหารองผู้บัญชาการของเขา “กลิน, พาคนเข้าไปในภพ, ฆ่าผู้อัญเชิญแล้วรีบสร้างผนึกอัญเชิญขั้นสูงขึ้นมาซะ ครั้งนี้, ข้าจะไปจัดการไอ้ระยำนั่นด้วยตัวเอง!”
เขาจะไปจับตัวไอ้หมอนั่นและสอนให้เขารู้ซึ้งถึงผลที่ตามมาของการไปแย่งลูกสาวของเขาและทำลายแผนการของเขาด้วยตัวเอง
“รับทราบครับ!”
กลินกวักมือเรียกเหล่าลูกน้องที่เขาไว้ใจในทันทีมีปีศาจระดับตำนานกว่า 100 ตน พวกมันกระโดดออกจากเรือท่องความว่างเปล่าและเริ่มพุ่งไปทางรอยแยกในกำแพง
ฟึบ!กลินเข้าไปเป็นคนแรก มันเหมือนกับการดำลงไปในน้ำ ฟึบ,ฟึบ, ฟึบ ปีศาจเลเวล 13 ตามเขาไปสามตน หลังจากนั้น, ระลอกและประกายของแสงตรงรอยแยกก็เหมือนกับเทียนที่อยู่ท่ามกลางสายลม
“นายท่านครับ”ไมซินตะโกน “ปีศาจที่ผ่านรอยแยกมีเยอะเกินไป และพวกเขาก็แข็งแกร่งเกินไปด้วย รอยแยกรับไม่ไหวแล้ว, มันกำลังจะสลายไปครับ!”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ,รอยแยกก็เริ่มผสานกันและหายไปในเวลาไม่นาน
“คนที่เหลือกลับมาซะ”โนโซม่ากวักมือเรียก กลินกับปีศาจอีกสามตนเข้าไปแล้ว แค่นี้ก็น่าจะพอ ตอนนี้, เขาเหลือแค่รอให้กลินเปิดรอยแยกอีกครั้ง และเขาก็เชื่อว่ากลินจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง
ทะเลแห่งความว่างเปล่า
เรือท่องความว่างเปล่าที่อยู่ข้างหลังลิงค์เร็วกว่าเขาในตอนแรก, พวกเขาอยู่ห่างจากกันประมาณหนึ่งล้านไมล์ แต่ตอนนี้, อีกฝ่ายอยู่ห่างออกไปแค่ 25,000 ไมล์เท่านั้น
ในเมฆสาหร่ายนั้นมีทัศนวิสัยที่ไม่ดีเลยลิงค์มองกลับไปแต่ก็เห็นแค่ควันสีขาวไม่รู้จบเท่านั้น เขาไม่เห็นตำแหน่งของอีกฝ่ายเลย, แต่ทั้งสองฝ่ายกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง คลื่นพลังจึงรุนแรงมาก, และเขาก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าเรือท่องความว่างเปล่ารูปร่างแผ่นดิสก์นั้นกำลังไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ
จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้เขาต้องรีบหาที่ซ่อนตัวแล้ว!
ลิงค์มองไปข้างหน้าเขาเข้ามาข้างในเมฆสาหร่ายได้เป็นระยะทางกว่าหนึ่งล้านไมล์แล้ว ดูเหมือนว่าเมฆข้างหน้าเขาจะหนาขึ้นเรื่อยๆ และทัศนวิสัยก็ลดลง, ความเปลี่ยนแปลงในเมฆเองก็ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ มีบางจุดเบาบาง, และแทบจะเหมือนกับทางเดิน; ส่วนจุดที่เหลือนั้นมีเมฆหนาสีเขียวเข้มขวางเอาไว้อยู่ เหมือนกับหมอกที่ปกคลุมฟิรุแมน
มันอาจจะมีภพซ่อนอยู่ในเมฆหนานี้จริงๆก็ได้ใครจะรู้หล่ะ?
ลิงค์เคยอ่านบทความนึงในหนังสือแห่งการเปิดเผย
ในตอนที่ภพๆนึงถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งแรก,มันจะเป็นแค่ลูกบอลพลังงานๆทั่วๆไปในทะเลแห่งความว่างเปล่า, และมักจะเป็นวังวนพลังงาน ในตอนที่เวลาผ่านไป, วังวนพลังงานก็จะหนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง ภพจะเติบโต, พัฒนา, และในที่สุดก็แลกเปลี่ยนพลังงานและวัตถุกับทะเลแห่งความว่างเปล่าเหมือนกับสิ่งมีชีวิตประเภทนึง มันจะค่อยๆมีหมอกหนาเกิดขึ้นข้างนอกภพ และนั่นก็คือสาเหตุที่หมอกของภพฟิรุแมนเกิดขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม,เมฆหนาเบื้องหน้าเขานั้นเล็กเกินไป พวกมันมีความกว้างไม่ถึง 30,000ไมล์, ในขณะที่หมอกขาวรอบฟิรุแมนนั้นมีความกว้างกว่า 300,000 ไมล์ แม้ว่าจะมีภพซ่อนอยู่ข้างในนั้นจริงๆ, มันก็คงจะอยู่แค่ในช่วงแรกเริ่ม พวกมันเล็กเกินไป, และลิงค์ก็ไม่สามารถเข้าไปซ่อนในนั้นได้
เขายังคงบินต่อไปเรื่อยๆ
เวลาได้ผ่านพ้นไป,และลิงค์ก็บินไปได้กว่า 30,000 ไมล์แล้ว คลื่นพลังงานจากเรือท่องความว่างเปล่าข้างหลังเขาหนาแน่นขึ้น เขายังไม่เห็นอีกฝ่าย, แต่ลิงค์ก็มั่นใจว่าพวกเขาอยู่ห่างกันไม่ถึง 20,000 ไมล์ ถ้าอีกฝ่ายเร่งความเร็วขึ้นอีก, เขาก็จะถูกไล่ทันได้
ทันใดนั้นเองก็มีเมฆดำก้อนนึงปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขาหมอกที่อยู่รอบมันนั้นดูเบาบางกว่า และเพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในหมอกหนา, ลิงค์จึงเคลื่อนที่ไปหามัน, ในขณะที่เขากำลังจะเร่งความเร็วนั้นเอง, ทัศนวิสัยของเขาก็สว่างขึ้นเล็กน้อย เขาเงยหน้าขึ้นมองแล้วเห็นกลุ่มแสงขนาดยักษ์
หมอกได้บดบังทัศนวิสัยของเขา,แต่แสงนี้ก็ยังคงแรงอยู่ดี แหล่งกำเนิดแสงเองก็ใหญ่โตเหมือนกัน มันน่าจะมีความกว้างกว่า 60,000 ไมล์—ซึ่งแทบจะมีขนาดเป็นสองเท่าของเมฆฟิรุแมน!
แสงที่ว่านี้คือพลังงานที่กำลังขับเคลื่อนอยู่ถ้ามีแสงขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นในทะเลแห่งความว่างเปล่า, มันก็มีความเป็นไปได้ว่านั่นจะเป็นภพ ซึ่งแสงแบบนี้มักจะเป็นภพก้าวหน้าที่สิ่งมีชีวิตได้รับการวิวัฒนาการแล้ว โดยแสงที่ว่านั้นมาจากแก่นภพ
เรื่องบางอย่างจากบันทึกการเดินทางของพิอาสเซ่ผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์
ภพหรอ?แถมหมอกยังหนามากเลยด้วย มันน่าจะใหญ่พอให้ฉันเข้าไปซ่อนตัวได้นะ
ลิงค์หันกลับไปดูหมอกยังหนาอยู่, และเขาก็ไม่เห็นอีกฝ่ายเลย อย่างไรก็ตาม, คลื่นพลังนั้นรุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ใช่เพราะมีหมอกคอยบดบังทัศนวิสัยของพวกเขา, ลิงค์ก็น่าจะถูกไล่ทันไปตั้งนานแล้ว
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆและกระพือปีกสุดกำลัง,เพื่อพุ่งไปยังแสงสว่างนั้น
มันอยู่ห่างออกไปประมาณ150,000 ไมล์ หลังจากนั้นซักพัก, มันก็ยึดทัศน์วิสัยของเขา เขามองเห็นแค่แสงสีเขียว มันเหมือนกับไม่มีที่สิ้นสุดเลย
หมอกที่นี่หนาแน่นจนผิดปกติระยะการมองเห็นของเขาเหลือแค่ 25 ไมล์เท่านั้น ยิ่งเขาเข้าไปใกล้หมอกเท่าไหร่มันก็ยิ่งหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ, และการมองเห็นของเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็วเหมือนกัน
ปรากฎการณ์นี้เหมือนกับของฟิรุแมนเลยมันอาจจะมีภพอยู่จริงๆก็ได้, ลิงค์คิด เขาหยุดกระพือปีกแล้วหุบพวกมันกลับมา จากนั้นด้วยการเอาปีกห่อตัวเอาไว้, เขาก็ใช้แรงเฉื่อยไถลไปทางภพ
ปีกมังกรนั้นแปลกมากไม่เพียงแค่พวกมันจะมีแรงผลักที่ยอดเยี่ยมในขณะที่กำลังบินอยู่ในความว่างเปล่าเท่านั้น, แต่พวกมันยังกลายเป็นเครื่องอำพรางที่ดีที่สุดในตอนที่เอามาห่อตัวด้วย พวกมันสามารถปิดบังคลื่นพลังงานของมังกรได้อย่างสมบูรณ์แบบ, ดังนั้นมังกรจึงดูเหมือนกับดาวตกทั่วๆไปในทะเลแห่งความว่างเปล่าในตอนที่ทำแบบนี้
ลิงค์ทำแบบนี้เพื่อให้อีกฝ่ายแกะรอยเขาไม่ได้และมันก็เป็นเพราะว่ารอบตัวเขาซับซ้อนมากเขาจึงต้องระวังตัวเอาไว้
พลังงานอิสระที่อยู่รอบภพนั้นจะหนาแน่นมากในบางครั้งจะมีวิญญาณหนีออกมานอกภพด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถือเป็นของอันโปรดปรานสำหรับสิ่งมีชีวิตแห่งความว่างเปล่า, ดังนั้นมันจึงมีโอกาสสูงมากที่พวกมันจะมาปรากฎตัวแถวๆนี้ด้วย และการไปทำให้สิ่งมีชีวิตแห่งความว่างเปล่าพวกนี้หันมาสนใจเรานั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
ลิงค์ลอยไปได้ซักพักนึงทันใดนั้นเอง,ก็มีเงาสีดำพุ่งออกมาจากหางตาของเขา หัวใจของเขาเต้นรัว, และเขาก็หยุดเคลื่อนไหว จากนั้นสายตาของเขาก็มองตามเงาดำนั้นไป
เขาเห็นว่าเงาดำนี้มีรูปร่างเหมือนกับกระสวยอวกาศมันมีความยาวกว่า 200 ฟุตและมีบางอย่างที่เหมือนกับครีบอยู่ตรงกลาง หางของมันเองก็ยาวมากเหมือนกัน มันดูเหมือนกับปลาที่กำลังว่ายน้ำอยู่ในทะเลเลย
มันไม่ได้สังเกตเห็นลิงค์ที่มีพลังงานอ่อนแอกว่าในตอนที่มันผ่านลิงค์ไป, มันสบัดไปฝั่งนึงอย่างรุนแรงแล้วเร่งความเร็วไปข้างหน้า, มันน่าจะมีความเร็วกว่า 5,000 ไมล์ต่อวินาทีด้วยซ้ำและมันก็หายไปจากข้างๆลิงค์ในทันที
ประมาณสิบวินาทีต่อมา,ลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงการปะทะที่ผิดปกติในระยะไม่ไกลมากจากข้างหลังเขา
ครื้นน,ครื้นนน มีสองเสียงดังขึ้นเหมือนกับหวูดเรือในทะเล เสียงของพวกมันฟังดูนุ่มลึก ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, ลิงค์ก็รู้สึกได้ถึงคลื่นระเบิดพลังงาน
หัวใจของลิงค์เต้นรัวคลื่นพลังนั่นมาจากเรือท่องความว่างเปล่า มันแข็งแกร่งมาก—น่าจะมีเลเวลอย่างน้อย 15 ได้ ไอ้ ‘ปลา’ นั่นถูกเรือท่องความเปล่าโจมตีและแทบจะถูกฆ่าตายในทันที…ตอนนี้อีกฝ่ายอยู่ไม่ห่างจากฉันแล้ว, แต่ฉันไม่รู้ว่าพวกมันเห็นฉันรึเปล่า
ในตอนที่ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัว,เขาก็ตระหนักได้ว่ารอบตัวเขาสว่างขึ้น เขาเปลี่ยนความสนใจและเห็นว่ามีกำแพงแสงขนาดยักษ์ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา
แสงนี้ไม่ได้เป็นสีเขียวเข้มเหมือนก่อนหน้านี้แต่มันเป็นสีขาวเจิดจ้าแทน มันคล้ายกับของฟิรุแมน, แต่มันสว่างกว่า และในเวลาเดียวกันนั้นเอง, มันก็ดูนุ่มนวลมาก ลิงค์ไม่เห็นตำหนิของแสงนี้เลย มันดูเหมือนกับคริสตัลที่กำลังเปล่งประกลายคล้ายกับพื้นผิวของภพฟิรุแมน
มันเป็นภพจริงๆด้วยภพนี้ใหญ่มาก และแสงของมันก็เจิดจ้า มันต้องเป็นภพที่แข็งแกร่งแน่ๆเลย
ในขณะที่คิด,ลิงค์ก็ลอยไปหากำแพงของภพแล้ว เขายื่นกรงเล็บออกไปเกี่ยวกำแพงอย่างนุ่มนวล, และหยุดลงอย่างมั่นคง เขาเปรียบเสมือนกับเรือที่กำลังจอดเทียบท่า พอหยุดลงที่นี่,เขาก็หันกลับไปทางทะเลแห่งความว่างเปล่า ทั้งหมดที่เขาเห็นมีแค่หมอกสีเขียวเข้ม ระยะสายตาของเขานั้นยาวไม่ถึง 20 ไมล์
ลิงค์สัมผัสได้ว่าเรือท่องความว่างเปล่าใกล้เข้ามาแล้วมันน่าจะอยู่ห่างออกไปไม่ถึง 6,000 ไมล์ ตอนนี้เขาไม่กล้าเคลื่อนไหว ลิงค์แค่เกี่ยวอยู่กับกำแพงของภพอย่างเงียบๆเหมือนกับจิ้งจก, และเฝ้ารออย่างอดทน
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆกาลเวลาในทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นแตกต่างจากในภพ เวลาในภพมักจะมั่นคงและไม่มีความปั่นป่วนเลย อย่างไรก็ตาม, เวลาในทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นผิดเพี้ยนไปหมด เวลาจะเดินเร็วในสถานที่ที่มีพลังงานมากกว่าและเดินช้าในสถานที่ที่มีพลังงานน้อยกว่า
ถ้าลิงค์ใช้ร่างมนุษย์ที่ไม่มีการปกป้องระดับตำนานแทนที่จะใช้ร่างมังกรเป็นเรือท่องความว่างเปล่า,ครึ่งร่างของเขาอาจจะแก่ในขณะที่อีกครึ่งยังเด็กอยู่ได้ ซึ่งเขาคงจะไม่สามารถใช้ชีวิตในสภาพนั้นได้
ทะเลแห่งความว่างเปล่านั้นไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์ถ้าบุคคลที่ไม่ได้อยู่ระดับตำนานเข้ามา, วิญญาณของพวกเขาก็คงจะสลายในทันที ซึ่งนี่ไม่ใช่การกล่าวเกินจริงด้วย
ลิงค์ไม่รู้ว่าเวลาที่นี่เร็วแค่ไหน,ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว แต่หลังจากที่รออยู่เป็นเวลาพักใหญ่ๆ, เขาก็ยังสัมผัสถึงคลื่นพลังงานของเรือท่องความว่างเปล่าได้
อีกฝ่ายยังวนเวียนอยู่แถวนี้มันน่าจะรู้ตำแหน่งคร่าวๆของฉันแต่ไม่สามารถชี้จุดที่แน่ชัดได้…ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป, พวกนั้นจะหาฉันเจอในเร็วๆนี้ แล้วฉันก็จะต้องตายอย่างแน่นอน
ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของลิงค์ในขณะที่เขาพยายามคิดหาวิธีหนีและไม่นานนัก, สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ภพขนาดยักษ์ด้านล่างเขา
ถ้าฉันเข้าไปในภพนี้และไปออกที่อีกฝั่งนึง,ฉันน่าจะสามารถหนีไปได้อย่างปลอดภัยนะ แต่ฉันจะเข้าไปยังไงเนี่ยสิ?
ในขณะที่กำลังเกาะกำแพงภพอยู่นี้,เขาสามารถสัมผัสถึงกฏของภพนี้ได้อย่างชัดเจน
จากความรู้สึกภายใต้กรงเล็บของเขา,กำแพงของภพนี้ค่อนข้างบาง, เหมือนกับชั้นผ้าหนังสัตว์เก่าๆ แต่ถ้าเขาใช้กำลัง, แรงต้านจากกรงเล็บของเขาจะรุนแรงขึ้น แล้วมันก็มีพลังแปลกๆที่กำลังพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่องด้วย มันกำลังจะสลัดเขาออกจากกำแพง
มันกำลังขับไล่เขา
นี่ไม่ใช่ฟิรุแมนสำหรับฟิรุแมน, ลิงค์เป็นส่วนนึงของมัน, ดังนั้นมันจึงไม่ขับไล่เขา การไปฟิรุแมนก็เหมือนกับการกลับบ้าน, ในขณะที่ภพที่อยู่ข้างใต้เขานี้เป็นบ้านของคนอื่น เขาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับมัน ความสัมพันธ์ของเขากับภพนี้ก็เหมือนโนโซม่ากับฟิรุแมน เขาเป็นผู้บุกรุก
ด้วยการสัมผัสพลังอย่างละเอียด,ลิงค์ก็พอเข้าใจความแข็งแกร่งของภพนี้อย่างคร่าวๆ
ฉันน่าจะสามารถใช้กำลังทำลายกำแพงนี้เข้าไปได้,แต่มันจะใช้พลังงานของฉันอย่างมากและนำไปสู่มาตรการป้องกันขั้นรุนแรงของภพนี้ ต่อให้ฉันเข้าไปในภพได้, พลังของฉันก็คงจะถูกจำกัดอย่างมหาศาล มันน่าจะตกไปอยู่ราวๆเลเวล 7 แล้วก็อาจจะมีการยับยั้งด้านอื่นด้วย แถมถ้าชนพื้นเมืองของภพนั้นเจอตัวฉันเข้า, พวกเขาก็คงจะพยายามฆ่าฉัน อันตรายมันไม่ได้น้อยไปกว่าเรือท่องความว่างเปล่าเลย นี่ไม่ใช่วิธีการที่ฉลาดซักเท่าไหร่…ฉันว่าฉันหารอยแยกของภพนี้น่าจะดีกว่า
พื้นผิวของภพนี้เรียบเนียน,และไม่มีรอยแยกเลย, แต่ว่าทุกสิ่งล้วนมีข้อยกเว้น ด้วยเหตุผลและปัจจัยต่างๆนาๆ, มันอาจจะทำให้เกิดรอยแยกขึ้นมาชั่วคราวก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น, บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่อยู่ข้างในภพกำลังอัญเชิญสิ่งมีชีวิตจากความเปล่า, หรือไม่ก็มีนักเวทย์กำลังศึกษากฏของภพอย่างโง่ๆและสร้างรอยแยกขึ้นมาชั่วคราว ซึ่งทั้งหมดนั้นล้วนเป็นไปได้ทั้งนั้น
ภพนั้นมีสิ่งมีชีวิตอยู่นับไม่ถ้วนมันค่อนข้างเป็นไปได้ที่จะมีคนทำเรื่องโง่ๆ ดูจากฟิรุแมนเป็นตัวอย่างยังได้เลย เพราะที่นั่นไม่เคยขาดคนโง่
แต่ก็แน่นอนว่า,ถ้าเขาหารอยแยกไม่เจอ, เขาก็คงต้องใช้กำลังเข้าไป เรือท่องความว่างเปล่าแข็งแกร่งเกินไป การเผชิญหน้ากับเลเวล 17 ในขณะที่มีเลเวล 13นั้น, ลิงค์ไม่มีความมั่นใจเลย แต่ว่าข้างในภพ, พลังของทุกคนจะถูกจำกัด ความแตกต่างระหว่างพวกเขาก็จะใกล้กันขึ้นด้วย และด้วยเหตุนั้นเองมันคงจะง่ายกว่าการหนีไปเรื่อยๆมาก
เวลาไม่ค่อยมีแล้วฉันต้องเร่งมือ
พอคิดได้แบบนี้,ลิงค์ก็สงบสติอารมณ์ของตัวเองและสัมผัสกำแพงภพอย่างละเอียด
เวลากำลังเดินอยู่,และคลื่นพลังงานของเรือท่องความว่างเปล่าก็ชัดเจนขึ้น มันกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว พวกเขาอยู่ห่างกันไม่ถึง3,000 ไมล์ อีกฝ่ายจะสามารถชี้ตำแหน่งที่แน่นอนของเขาได้ในเร็วๆนี้
ในตอนที่อีกฝ่ายเข้ามาในระยะ1,000 ไมล์, ฉันจะต้องใช้กำลังเข้าไปข้างในและค่อยคิดเรื่องอื่นในตอนที่เข้าไปในภพแล้ว!
ลิงค์เตรียมพร้อมที่จะใช้กำลังเข้าไปทุกเวลา,แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ยอมตัดใจจากการหารอยแยกภพ เพราะวิธีแบบหลังนั้นจะช่วยประหยัดพลังของเขาอย่างมาก และเขาก็จะถูกจำกัดจากภพน้อยลงด้วย
ทันใดนั้นเอง,ก็มีแสงวาบขึ้นมาที่หางตาของเขา นี่เป็นผลมาจากการที่พลังงานของภพกำลังทะลักออกมา ซึ่งมันหมายความว่ากฏตรงพื้นที่นั้นอ่อนลงด้วยพลังบางอย่าง, ทำให้พลังงานของภพไหลออกมา
พูดง่ายๆก็คือ,มันมีรอยแยก!
โชคดีชะมัด!
รอยแยกภพนั้นส่วนใหญ่มักจะคงอยู่เป็นระยะเวลาสั้นๆมันมีปัจจัยที่ซับซ้อนมากมาย—ไม่ว่าจะเป็นการบิดเบือนของมิติ, ความสามารถในการฟื้นฟูตัวเองของภพ, และอื่นๆ เขาต้องรีบแล้ว
พอสังเกตุเห็นมัน,ลิงค์ก็ใช้แขนขาทั้งหมดกับปีกของเขารีบพุ่งผ่านกำแพงในทันที ซึ่งนี่ทำให้เกิดความปั่นป่วนอย่างมาก
ในทะเลแห่งความว่างเปล่า,อาจารย์แห่งความมืดไมซิน, ที่กำลังตามหาลิงค์อยู่ในเรือท่องความว่างเปล่านั้น, สังเกตเห็นความผิดปกตินี้ในทันที
ไม่กี่วินาทีต่อมา,เขาก็ชี้ไปทางกำแพงแสง “นายท่าน, ดูนั่นสิครับ! มันมีบางอย่างเกิดขึ้น!”
โนโซม่าเหลือบไปมองแล้วแสงในดวงตาของเขาก็รุนแรงขึ้นอย่างพรวดพราด แสงสีแดงเลือดที่เบ้าตาของเขานั้นเปล่งออกมายากกว่าสามฟุต สายตาของเขามองผ่านหมอกและเห็นกำแพงภพอย่างชัดเจน
มีมังกรเกล็ดสีดำเงินตัวนึงกำลังเจาะกำแพงแสงนั้นโนโซม่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในการท่องภพ เขารู้ในทันทีว่ามันคือรอยแยกภพ แล้วเขาก็รู้จักมังกรตัวนั้นด้วย
เขาหัวเราะด้วยความโกรธ“ข้ากำลังสงสัยอยู่พอดีว่าใครกันนะ ลอร์ดเฟิร์ดนี่เอง! เจ้าคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมาจากไหนกันถึงกล้าเข้ามาในความว่างเปล่าด้วยตัวคนเดียว…ฆ่ามันซะ!”
เรือท่องความว่างเปล่ากำลังพุ่งไปหาลิงค์แล้วไม่กี่วินาทีต่อมา, ไมซินก็รายงาน “นายท่านครับ, พวกเราอยู่ไกลเกินไป เขาเข้าใกล้รอยแยกแล้ว พวกเราจัดการเขาก่อนที่จะเข้าไปในภพไม่ทันครับ”
“ไม่เป็นไรต่อให้เข้าไปได้มันก็หนีข้าไม่พ้นหรอก ส่งกองเรือไปล้อมภพนั้นซะ แล้วก็, รองผู้บัญชาการของข้า, กลินเอ๋ย!”
“ครับนายท่าน!”กลินรีบก้าวออกมา
“พาคนไป100 คนและใช้กำลังเข้าไปในภพ ไล่ล่าไอ้—”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ,ไมซินก็ตะโกน “นายท่านครับ, นายท่าน! มีรอยแยกอีกจุดนึงปรากฎขึ้นในภพครับ! มีคนกำลังใช้เวทย์อัญเชิญขนาดใหญ่! ข้าได้ทำการตอบสนองกับผู้อัญเชิญแล้ว!”
“หืม?เยี่ยมเลย!” โนโซม่าชื่นชม หลังจากที่ใช้เวลาคิดไปครึ่งวินาที, เขาก็หันไปหารองผู้บัญชาการของเขา “กลิน, พาคนเข้าไปในภพ, ฆ่าผู้อัญเชิญแล้วรีบสร้างผนึกอัญเชิญขั้นสูงขึ้นมาซะ ครั้งนี้, ข้าจะไปจัดการไอ้ระยำนั่นด้วยตัวเอง!”
เขาจะไปจับตัวไอ้หมอนั่นและสอนให้เขารู้ซึ้งถึงผลที่ตามมาของการไปแย่งลูกสาวของเขาและทำลายแผนการของเขาด้วยตัวเอง
“รับทราบครับ!”
กลินกวักมือเรียกเหล่าลูกน้องที่เขาไว้ใจในทันทีมีปีศาจระดับตำนานกว่า 100 ตน พวกมันกระโดดออกจากเรือท่องความว่างเปล่าและเริ่มพุ่งไปทางรอยแยกในกำแพง
ฟึบ!กลินเข้าไปเป็นคนแรก มันเหมือนกับการดำลงไปในน้ำ ฟึบ,ฟึบ, ฟึบ ปีศาจเลเวล 13 ตามเขาไปสามตน หลังจากนั้น, ระลอกและประกายของแสงตรงรอยแยกก็เหมือนกับเทียนที่อยู่ท่ามกลางสายลม
“นายท่านครับ”ไมซินตะโกน “ปีศาจที่ผ่านรอยแยกมีเยอะเกินไป และพวกเขาก็แข็งแกร่งเกินไปด้วย รอยแยกรับไม่ไหวแล้ว, มันกำลังจะสลายไปครับ!”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ,รอยแยกก็เริ่มผสานกันและหายไปในเวลาไม่นาน
“คนที่เหลือกลับมาซะ”โนโซม่ากวักมือเรียก กลินกับปีศาจอีกสามตนเข้าไปแล้ว แค่นี้ก็น่าจะพอ ตอนนี้, เขาเหลือแค่รอให้กลินเปิดรอยแยกอีกครั้ง และเขาก็เชื่อว่ากลินจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง
