Chapter
กลินหันกลับไปและเห็นโนโซม่ากำลังมองเขาจากบัลลังก์โครงกระดูกสีดำที่สองฝั่งของบัลลังก์มีปีศาจยืนอยู่ประมาณ 10 ตน ปีศาจพวกนี้คือลูกน้องที่โนโซม่าเชื่อใจมากที่สุด และบางตนก็เป็นภัยคุกคามต่อตำแหน่งมือขวาของกลินด้วย
กลุ่มปีศาจยิ้มให้เขาอย่างน่าสะอิดสะเอียน
ตอนนี้หัวใจของกลินกำลังเต้นแรงเขาย่อตัวลงคุกเข่าลง แล้วพูดอย่างไม่มีพิธีรีตรอง “นายท่าน ได้โปรดเถอะ, ก่อนที่จะลงโทษข้า, ขอข้าอธิบายก่อนว่าข้าได้เจออะไรในภพนั้นบ้าง”
“ว่ามา”โนโซม่าพูดพร้อมพยักหน้า ยังไงซะเขาก็เป็นคนที่มีเหตุผลอยู่แล้ว และกลินเองก็เป็นหนึ่งในลูกน้องที่มีความสามารถมากที่สุดของเขา
กลินถอนหายใจด้วยความโล่งใจจากนั้นเขาก็เริ่มเล่าย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่เขากับลูกน้องทั้งสองถูกนักเวทย์ทรอยม์อัญเชิญไปที่ภพของพวกเขา การปรากฏตัวของผู้พิทักษ์ และตามมาด้วยการปรากฏตัวของลิงค์ในร่างมังกรดำ และท้ายที่สุดก็คือเรื่องที่มังกรดำทำให้กองทัพของทรอยม์ยอมแพ้อย่างง่ายดาย เขาไม่ละทิ้งรายละเอียดใดๆเลยแถมยังบอกระดับพลังของทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในระหว่างการต่อสู้กับมังกรดำด้วย
ในตอนที่เขาพูดจบโนโซม่าก็ขมวดคิ้ว “เจ้าบอกว่ามันแค่ยืนเฉยๆ โดยไม่สนใจเวทย์เลเวล 10 ที่ตรงมาหาเลยงั้นรึ เจ้ามั่นใจนะว่ามันไม่ได้ร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองเอาไว้ล่วงหน้า?”
“ไม่แน่นอนครับตอนนั้นข้าคอยสังเกตมันอย่างใกล้ชิด ข้าสัมผัสออร่าเวทมนตร์จากมันไม่ได้เลย ข้ามั่นใจในสิ่งที่ข้าเห็น เวทย์ไหลผ่านตัวมันไปเหมือนกับเม็ดฝน”
กลินเป็นนักเวทย์เลเวล15 แม้ว่าในตอนนั้นพลังของเขาจะถูกลดลงไปมาก แต่ทักษะการสังเกตของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบไปด้วย เขาไม่ได้กุเรื่องที่เขาเห็นมากับตาตัวเองอย่างแน่นอน
ดูท่าจะไม่ค่อยดีแล้วความจริงที่ว่าเวทย์เลเวล 10 ไร้ผลกับลิงค์นั้นเป็นการบ่งบอกว่าเขาแข็งแกร่งกว่าที่คนอื่นคาดการณ์เอาไว้มาก แม้กระทั่งโนโซม่าก็ยังทำแบบนั้นไม่ได้เลย
จากคำบอกเล่าของกลินโนโซม่าคาดการณ์ว่าพลังของเขาจะถูกลดลงอย่างน้อยเหลือเลเวล 10 ถ้าเกิดว่าเขาเข้าไปในภพโดยไม่มีผู้อัญเชิญมาช่วยแบ่งเบาภาระการปฏิเสธจากภพ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็คงตายจากการโจมตีเลเวล 10 อยู่ดี โนโซม่าเคาะนิ้วด้วยมือข้างนึงแล้วใช้มืออีกข้างวางเท้าคาง ปีศาจตนอื่นๆต่างก็กลั้นหายใจ กลัวว่าการหายใจของพวกเขาจะไปรบกวนเจ้านายเข้า กลินยังคงคุกเข่าอยู่กับพื้น ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกังวลต่อบทลงโทษที่โนโซม่าเตรียมไว้ให้เขา เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว10 นาทีต่อมา โนโซม่าก็พูดออกมาอีกครั้ง “ลอร์ดเฟิร์ดไม่เคยทำให้ข้าหยุดแปลกใจได้เลย ข้าคิดว่ามันน่าจะยังมีไพ่ตายซ่อนเอาไว้อีกถ้าเกิดว่ามันคิดว่ามันสามารถเดินทางในทะเลแห่งความว่างเปล่าด้วยตัวคนเดียวได้ และตอนนี้มันก็กบดานอยู่ที่ภพนั่นด้วย จากที่รู้จักมันมา มันอาจจะอาศัยอยู่ที่นั่นเป็น 100 ปีเลยด้วยซ้ำถ้าจำเป็นต้องทำจริงๆ การต่อสู้กับมันอาจจะไม่ใช่ตัวเลือกที่ฉลาดซักเท่าไหร่ และด้วยเหตุนี้เอง พวกเราอาจจะต้องกลับไปทำตามเป้าหมายเดิมของพวกเรา นั่นก็คือการตามหาผนึกแห่งแสง!”
“ครับนายท่าน” ปีศาจทุกตนที่อยู่รอบเขาพยักหน้า
จากนั้นโนโซม่าก็มองมาที่กลินอีกครั้ง“ส่วนเจ้า กลิน เจ้าเป็นข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ต่อข้ามาก บางทีอาจจะมากกว่าไอ้พวกบ้าจอมทรยศอย่างกอลล์และกันย่าถึง 10 เท่า แถมเจ้ายังฉลาดกว่าเจ้าพวกนั้นด้วย เจ้าได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นคนที่มีคุณค่า ลุกขึ้นมาเถอะ การที่ภารกิจไม่สำเร็จนั้นไม่ใช่ความผิดของเจ้า”
กลินดีใจมาก“ขอบคุณมากครับนายท่าน! ขอบคุณมากจริงๆ!”
ในอดีตโนโซม่ามักจะทำการลงโทษอย่างโหดร้ายกับคนที่ทำให้เขาผิดหวัง นี่เป็นครั้งแรกที่เขายกโทษให้กับคนที่ทำให้เขาผิดหวัง ดูเหมือนว่ากลินจะเลือกตัวเลือกได้ถูกต้อง
จากนั้นโนโซม่าก็มองออกไปยังช่องกระจกที่อยู่ด้านข้างเรือท่องความว่างเปล่ามีภพอีกมากมายที่ส่องแสงอยู่ด้านนอกของเรือ เขาแสยะยิ้ม “มีโลกอีกมากมายที่รอให้ข้าปกครองอยู่ ข้ามาแล้วที่รัก”
เรือท่องความว่างเปล่าส่งเสียงออกมาเบาๆและมันก็มุ่งหน้าไปยังภพใหม่
จากนั้นบางอย่างก็เกิดขึ้น
อาจารย์แห่งความมืดไมซินตะโกน“นายท่านครับ มีบางอย่างรั้งเรือท่องความว่างเปล่าเอาไว้! พวกเราขยับไม่ได้เลยครับ!”
“อะไร?เจ้าว่ายังไงนะ?” โนโซม่าตกตะลึง อะไรกันที่ทำให้เรือท่องความว่างเปล่าไร้พลังได้ มันถูกสร้างขึ้นมาให้มีขนาดใหญ่ แม้แต่เขาเองก็ยังไม่มีพลังที่สามารถหยุดเรือขนาดใหญ่แบบนี้ได้เลย ใครกันที่แข็งแกร่งมากพอที่จะทำให้เรือท่องความว่างเปล่าทั้งลำหยุดลงได้นะ?
เขาออกคำสั่งในทันที“เปิดใช้เพลิงนรกทมิฬ พวกเราจะเผาพวกมันให้เกรียมไปเลย…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบเสียงอันนุ่มนวลก็ดังก้องในเรือ “โนโซม่า นี่คือวิธีการที่เจ้าปฏิบัติกับเพื่อนอย่างงั้นรึ?”
ในตอนที่โนโซม่ากำลังสับสนว่าอีกฝ่ายเป็นใครอยู่พักใหญ่ๆภาพสีแดงเข้มก็กระพริบขึ้นมาในห้องเครื่อง ในตอนแรกภาพนั้นไม่ชัดเจน และมันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเป็นรูปร่างของอกาธา นากา นากาตัวนี้ค่อนข้างเหมือนกับนากานักบวชโมลิน่า ตัวของเธอเต็มไปด้วยออร่าแห่งการทำลาย โดยตัวเธอนั้นมีบรรยากาศอันเข้มงวดไม่เหมือนกับที่โมลิน่ามี
หลังจากมองเธอโนโซม่าก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เขายืนขึ้น และก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะโค้งคำนับนากาคนนั้นอย่างสง่างาม “ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอท่านที่นี่”
นากาคนนี้ก็คือเทพแห่งการทำลายเธอปรากฏตัวต่อหน้าโนโซม่าด้วยร่างจริงของเธอ แค่ออร่าของเธอเพียงเล็กน้อยก็มากพอที่จะทำให้ปีศาจทุกตัวบนเรือหมดสติได้แล้ว แม้กระทั่งโนโซม่าเอง พอมาตกอยู่ภายใต้แรงกดดันของเธอก็สามารถถูกทำให้แหลกสลายได้ตลอดเวลา
มนุษย์ที่พบกับตำนานนั้นก็เหมือนกับมดที่ถูกช้างเหยียบในทะเลแห่งความว่างเปล่า ตอนนี้โนโซม่ารู้สึกตัวกระจ้อยราวกับมดในตอนที่เขาเจอกับมาสเตอร์ระดับเทพอย่างเทพแห่งการทำลาย
“ข้าเองก็ไม่คิดว่าจะมาเจอเจ้าลอยเคว้งอยู่ตรงนี้เหมือนกัน”นากาพูดพลางหัวเราะ หลังจากนั้นเธอก็หันไปมองภพที่อยู่นอกช่องกระจกเรือ “ข้าเดาว่ามันคงอยู่ที่ไหนซักแห่งในนั้นสินะ?”
“ชะ ใช่ครับมันอยู่ที่นั่นแหล่ะ”
โนโซม่าแทบไม่ต้องคิดเลยว่าเธอหมายถึงใคร
นากายิ้มอย่างเย็นชา“ภพนี้ดูแข็งแกร่งมาก แต่ว่า มันยังใหม่อยู่ และกฎต่างๆของภพก็ยังไม่สมบูรณ์ แถมเท่าที่ข้ารู้มาภพนี้ยังไม่ได้อยู่ภายใต้การปกป้องของเทพองค์ไหนเลยด้วย ข้าจะเปิดประตูมิติให้เจ้า ทั้งหมดที่เจ้าต้องทำก็แค่เข้าไปพาตัวมันออกมา”
โนโซม่าตกใจกับข้อเสนอของเธอ“มันน่าจะยังมีการปฏิเสธจากภพอยู่ไม่ใช่หรอครับ?”
“มีสิแต่ว่าข้าจะรับการปฏิเสธส่วนใหญ่ให้เจ้าเอง ผลก็คือเจ้าจะมีพลังเลเวล 14 ในภพนั้น แล้วอย่าบอกข้าหล่ะว่าเจ้าไม่สามารถทำภารกิจง่ายๆแบบนี้ได้?” ถ้านากามาหาเขาเร็วกว่านี้ด้วยข้อเสนอนี้โนโซม่าก็คงไม่ลังเลในการที่จะลากตัวลอร์ดเฟิร์ดออกมาจากภพที่เขาซ่อนอยู่ ยังไงก็ตาม หลังจากที่ได้ฟังข้อมูลของกลิน เขาก็ยังไม่มั่นใจว่าเขาจะรับมือกับลิงค์ได้แม้ว่าจะมีเลเวล 14 ก็ตาม โดยเฉพาะในตอนที่เขาไม่รู้ว่าลิงค์แข็งแกร่งขนาดไหน
เทพแห่งการทำลายมองเขาอย่างเย็นชา“ความขี้ขลาดนั้นเป็นคุณสมบัติที่ไม่เหมาะสมกับคนที่มีปีศาจระดับตำนาน 3,000 ตนเป็นลูกน้องของตัวเองเลยนะ โนโซม่า”
ปีศาจที่อยู่ในเรือมองดูเจ้านายของเขาหลังจากที่ได้ยินสิ่งนี้และรอฟังคำตอบของเขา
บ้าจริง!โนโซม่ากัดฟัน เขาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถขัดความต้องการของมาสเตอร์ระดับเทพได้ และเขาก็พยักหน้าออกมาในที่สุด “แน่นอนว่าไม่มีปัญหาครับ ข้าแค่กำลังคิดว่าจะทรมานลอร์ดเฟิร์ดยังไงดีในตอนที่ข้าจับเขาได้” “ไม่”เทพแห่งการทำลายล้างเดินมาทางบัลลังก์ของโนโซม่า และนั่งลง จากนั้นเธอก็มองลงมาที่จ้าวแห่งความมืดแล้วพูด “หน้าที่ของเจ้าคือการ จับลอร์ดเฟิร์ดมาเป็นๆ ส่วนเรื่องจะจัดการยังไงกับมันนั้นมันขึ้นอยู่กับข้า ไม่ใช่เจ้า”
กลินหันกลับไปและเห็นโนโซม่ากำลังมองเขาจากบัลลังก์โครงกระดูกสีดำที่สองฝั่งของบัลลังก์มีปีศาจยืนอยู่ประมาณ 10 ตน ปีศาจพวกนี้คือลูกน้องที่โนโซม่าเชื่อใจมากที่สุด และบางตนก็เป็นภัยคุกคามต่อตำแหน่งมือขวาของกลินด้วย
กลุ่มปีศาจยิ้มให้เขาอย่างน่าสะอิดสะเอียน
ตอนนี้หัวใจของกลินกำลังเต้นแรงเขาย่อตัวลงคุกเข่าลง แล้วพูดอย่างไม่มีพิธีรีตรอง “นายท่าน ได้โปรดเถอะ, ก่อนที่จะลงโทษข้า, ขอข้าอธิบายก่อนว่าข้าได้เจออะไรในภพนั้นบ้าง”
“ว่ามา”โนโซม่าพูดพร้อมพยักหน้า ยังไงซะเขาก็เป็นคนที่มีเหตุผลอยู่แล้ว และกลินเองก็เป็นหนึ่งในลูกน้องที่มีความสามารถมากที่สุดของเขา
กลินถอนหายใจด้วยความโล่งใจจากนั้นเขาก็เริ่มเล่าย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่เขากับลูกน้องทั้งสองถูกนักเวทย์ทรอยม์อัญเชิญไปที่ภพของพวกเขา การปรากฏตัวของผู้พิทักษ์ และตามมาด้วยการปรากฏตัวของลิงค์ในร่างมังกรดำ และท้ายที่สุดก็คือเรื่องที่มังกรดำทำให้กองทัพของทรอยม์ยอมแพ้อย่างง่ายดาย เขาไม่ละทิ้งรายละเอียดใดๆเลยแถมยังบอกระดับพลังของทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในระหว่างการต่อสู้กับมังกรดำด้วย
ในตอนที่เขาพูดจบโนโซม่าก็ขมวดคิ้ว “เจ้าบอกว่ามันแค่ยืนเฉยๆ โดยไม่สนใจเวทย์เลเวล 10 ที่ตรงมาหาเลยงั้นรึ เจ้ามั่นใจนะว่ามันไม่ได้ร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองเอาไว้ล่วงหน้า?”
“ไม่แน่นอนครับตอนนั้นข้าคอยสังเกตมันอย่างใกล้ชิด ข้าสัมผัสออร่าเวทมนตร์จากมันไม่ได้เลย ข้ามั่นใจในสิ่งที่ข้าเห็น เวทย์ไหลผ่านตัวมันไปเหมือนกับเม็ดฝน”
กลินเป็นนักเวทย์เลเวล15 แม้ว่าในตอนนั้นพลังของเขาจะถูกลดลงไปมาก แต่ทักษะการสังเกตของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบไปด้วย เขาไม่ได้กุเรื่องที่เขาเห็นมากับตาตัวเองอย่างแน่นอน
ดูท่าจะไม่ค่อยดีแล้วความจริงที่ว่าเวทย์เลเวล 10 ไร้ผลกับลิงค์นั้นเป็นการบ่งบอกว่าเขาแข็งแกร่งกว่าที่คนอื่นคาดการณ์เอาไว้มาก แม้กระทั่งโนโซม่าก็ยังทำแบบนั้นไม่ได้เลย
จากคำบอกเล่าของกลินโนโซม่าคาดการณ์ว่าพลังของเขาจะถูกลดลงอย่างน้อยเหลือเลเวล 10 ถ้าเกิดว่าเขาเข้าไปในภพโดยไม่มีผู้อัญเชิญมาช่วยแบ่งเบาภาระการปฏิเสธจากภพ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็คงตายจากการโจมตีเลเวล 10 อยู่ดี โนโซม่าเคาะนิ้วด้วยมือข้างนึงแล้วใช้มืออีกข้างวางเท้าคาง ปีศาจตนอื่นๆต่างก็กลั้นหายใจ กลัวว่าการหายใจของพวกเขาจะไปรบกวนเจ้านายเข้า กลินยังคงคุกเข่าอยู่กับพื้น ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกังวลต่อบทลงโทษที่โนโซม่าเตรียมไว้ให้เขา เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว10 นาทีต่อมา โนโซม่าก็พูดออกมาอีกครั้ง “ลอร์ดเฟิร์ดไม่เคยทำให้ข้าหยุดแปลกใจได้เลย ข้าคิดว่ามันน่าจะยังมีไพ่ตายซ่อนเอาไว้อีกถ้าเกิดว่ามันคิดว่ามันสามารถเดินทางในทะเลแห่งความว่างเปล่าด้วยตัวคนเดียวได้ และตอนนี้มันก็กบดานอยู่ที่ภพนั่นด้วย จากที่รู้จักมันมา มันอาจจะอาศัยอยู่ที่นั่นเป็น 100 ปีเลยด้วยซ้ำถ้าจำเป็นต้องทำจริงๆ การต่อสู้กับมันอาจจะไม่ใช่ตัวเลือกที่ฉลาดซักเท่าไหร่ และด้วยเหตุนี้เอง พวกเราอาจจะต้องกลับไปทำตามเป้าหมายเดิมของพวกเรา นั่นก็คือการตามหาผนึกแห่งแสง!”
“ครับนายท่าน” ปีศาจทุกตนที่อยู่รอบเขาพยักหน้า
จากนั้นโนโซม่าก็มองมาที่กลินอีกครั้ง“ส่วนเจ้า กลิน เจ้าเป็นข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ต่อข้ามาก บางทีอาจจะมากกว่าไอ้พวกบ้าจอมทรยศอย่างกอลล์และกันย่าถึง 10 เท่า แถมเจ้ายังฉลาดกว่าเจ้าพวกนั้นด้วย เจ้าได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นคนที่มีคุณค่า ลุกขึ้นมาเถอะ การที่ภารกิจไม่สำเร็จนั้นไม่ใช่ความผิดของเจ้า”
กลินดีใจมาก“ขอบคุณมากครับนายท่าน! ขอบคุณมากจริงๆ!”
ในอดีตโนโซม่ามักจะทำการลงโทษอย่างโหดร้ายกับคนที่ทำให้เขาผิดหวัง นี่เป็นครั้งแรกที่เขายกโทษให้กับคนที่ทำให้เขาผิดหวัง ดูเหมือนว่ากลินจะเลือกตัวเลือกได้ถูกต้อง
จากนั้นโนโซม่าก็มองออกไปยังช่องกระจกที่อยู่ด้านข้างเรือท่องความว่างเปล่ามีภพอีกมากมายที่ส่องแสงอยู่ด้านนอกของเรือ เขาแสยะยิ้ม “มีโลกอีกมากมายที่รอให้ข้าปกครองอยู่ ข้ามาแล้วที่รัก”
เรือท่องความว่างเปล่าส่งเสียงออกมาเบาๆและมันก็มุ่งหน้าไปยังภพใหม่
จากนั้นบางอย่างก็เกิดขึ้น
อาจารย์แห่งความมืดไมซินตะโกน“นายท่านครับ มีบางอย่างรั้งเรือท่องความว่างเปล่าเอาไว้! พวกเราขยับไม่ได้เลยครับ!”
“อะไร?เจ้าว่ายังไงนะ?” โนโซม่าตกตะลึง อะไรกันที่ทำให้เรือท่องความว่างเปล่าไร้พลังได้ มันถูกสร้างขึ้นมาให้มีขนาดใหญ่ แม้แต่เขาเองก็ยังไม่มีพลังที่สามารถหยุดเรือขนาดใหญ่แบบนี้ได้เลย ใครกันที่แข็งแกร่งมากพอที่จะทำให้เรือท่องความว่างเปล่าทั้งลำหยุดลงได้นะ?
เขาออกคำสั่งในทันที“เปิดใช้เพลิงนรกทมิฬ พวกเราจะเผาพวกมันให้เกรียมไปเลย…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบเสียงอันนุ่มนวลก็ดังก้องในเรือ “โนโซม่า นี่คือวิธีการที่เจ้าปฏิบัติกับเพื่อนอย่างงั้นรึ?”
ในตอนที่โนโซม่ากำลังสับสนว่าอีกฝ่ายเป็นใครอยู่พักใหญ่ๆภาพสีแดงเข้มก็กระพริบขึ้นมาในห้องเครื่อง ในตอนแรกภาพนั้นไม่ชัดเจน และมันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเป็นรูปร่างของอกาธา นากา นากาตัวนี้ค่อนข้างเหมือนกับนากานักบวชโมลิน่า ตัวของเธอเต็มไปด้วยออร่าแห่งการทำลาย โดยตัวเธอนั้นมีบรรยากาศอันเข้มงวดไม่เหมือนกับที่โมลิน่ามี
หลังจากมองเธอโนโซม่าก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เขายืนขึ้น และก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะโค้งคำนับนากาคนนั้นอย่างสง่างาม “ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ข้าไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอท่านที่นี่”
นากาคนนี้ก็คือเทพแห่งการทำลายเธอปรากฏตัวต่อหน้าโนโซม่าด้วยร่างจริงของเธอ แค่ออร่าของเธอเพียงเล็กน้อยก็มากพอที่จะทำให้ปีศาจทุกตัวบนเรือหมดสติได้แล้ว แม้กระทั่งโนโซม่าเอง พอมาตกอยู่ภายใต้แรงกดดันของเธอก็สามารถถูกทำให้แหลกสลายได้ตลอดเวลา
มนุษย์ที่พบกับตำนานนั้นก็เหมือนกับมดที่ถูกช้างเหยียบในทะเลแห่งความว่างเปล่า ตอนนี้โนโซม่ารู้สึกตัวกระจ้อยราวกับมดในตอนที่เขาเจอกับมาสเตอร์ระดับเทพอย่างเทพแห่งการทำลาย
“ข้าเองก็ไม่คิดว่าจะมาเจอเจ้าลอยเคว้งอยู่ตรงนี้เหมือนกัน”นากาพูดพลางหัวเราะ หลังจากนั้นเธอก็หันไปมองภพที่อยู่นอกช่องกระจกเรือ “ข้าเดาว่ามันคงอยู่ที่ไหนซักแห่งในนั้นสินะ?”
“ชะ ใช่ครับมันอยู่ที่นั่นแหล่ะ”
โนโซม่าแทบไม่ต้องคิดเลยว่าเธอหมายถึงใคร
นากายิ้มอย่างเย็นชา“ภพนี้ดูแข็งแกร่งมาก แต่ว่า มันยังใหม่อยู่ และกฎต่างๆของภพก็ยังไม่สมบูรณ์ แถมเท่าที่ข้ารู้มาภพนี้ยังไม่ได้อยู่ภายใต้การปกป้องของเทพองค์ไหนเลยด้วย ข้าจะเปิดประตูมิติให้เจ้า ทั้งหมดที่เจ้าต้องทำก็แค่เข้าไปพาตัวมันออกมา”
โนโซม่าตกใจกับข้อเสนอของเธอ“มันน่าจะยังมีการปฏิเสธจากภพอยู่ไม่ใช่หรอครับ?”
“มีสิแต่ว่าข้าจะรับการปฏิเสธส่วนใหญ่ให้เจ้าเอง ผลก็คือเจ้าจะมีพลังเลเวล 14 ในภพนั้น แล้วอย่าบอกข้าหล่ะว่าเจ้าไม่สามารถทำภารกิจง่ายๆแบบนี้ได้?” ถ้านากามาหาเขาเร็วกว่านี้ด้วยข้อเสนอนี้โนโซม่าก็คงไม่ลังเลในการที่จะลากตัวลอร์ดเฟิร์ดออกมาจากภพที่เขาซ่อนอยู่ ยังไงก็ตาม หลังจากที่ได้ฟังข้อมูลของกลิน เขาก็ยังไม่มั่นใจว่าเขาจะรับมือกับลิงค์ได้แม้ว่าจะมีเลเวล 14 ก็ตาม โดยเฉพาะในตอนที่เขาไม่รู้ว่าลิงค์แข็งแกร่งขนาดไหน
เทพแห่งการทำลายมองเขาอย่างเย็นชา“ความขี้ขลาดนั้นเป็นคุณสมบัติที่ไม่เหมาะสมกับคนที่มีปีศาจระดับตำนาน 3,000 ตนเป็นลูกน้องของตัวเองเลยนะ โนโซม่า”
ปีศาจที่อยู่ในเรือมองดูเจ้านายของเขาหลังจากที่ได้ยินสิ่งนี้และรอฟังคำตอบของเขา
บ้าจริง!โนโซม่ากัดฟัน เขาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถขัดความต้องการของมาสเตอร์ระดับเทพได้ และเขาก็พยักหน้าออกมาในที่สุด “แน่นอนว่าไม่มีปัญหาครับ ข้าแค่กำลังคิดว่าจะทรมานลอร์ดเฟิร์ดยังไงดีในตอนที่ข้าจับเขาได้” “ไม่”เทพแห่งการทำลายล้างเดินมาทางบัลลังก์ของโนโซม่า และนั่งลง จากนั้นเธอก็มองลงมาที่จ้าวแห่งความมืดแล้วพูด “หน้าที่ของเจ้าคือการ จับลอร์ดเฟิร์ดมาเป็นๆ ส่วนเรื่องจะจัดการยังไงกับมันนั้นมันขึ้นอยู่กับข้า ไม่ใช่เจ้า”
