Chapter
ครืน!ครืน!
เสียงเท้ากำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆในเวลาเดียวกันนั้นเอง, คลื่นพลังงานอันแข็งแกร่งก็แผ่ออกมาด้วย และถ้ามองไปที่ภูเขาจากจุดนี้, มันจะเห็นได้แม้กระทั่งอากาศที่บิดเบือนเล็กน้อย
เจ้ารู้จักมันหรอ? คนที่เรียกตัวเองว่าผู้พิทักษ์โรเมออนมองไปที่กลิน สายตาของเขาจริงจัง พอกลินไม่ตอบหลังจากที่ถามออกไปไม่กี่วินาที, เขาก็พูดเสริม ข้าได้ยินบทสนทนาเมื่อสักครู่นี้ของพวกเจ้า ข้าเห็นเจ้าเรียกมันว่า ‘ลอร์ดเฟิร์ด’
ตอนนี้กลินมีปัญหาแล้วในตอนแรก, เขาคิดว่าด้วยพลังเลเวล 9, เขาน่าจะไม่มีศัตรูคนอื่นในโลกนี้นอกจากลอร์ดเฟิร์ด แต่ทันใดนั้นเอง, ผู้พิทักษ์ระดับตำนานก็ดันมาปรากฎตัวขึ้นอย่างกระทันหัน เขารู้สึกได้จากน้ำเสียงของไอ้หมอนี่ว่าเขาเห็นกลินเป็นแค่ผู้ถูกอัญเชิญที่มีความแข็งแกร่งนิดหน่อยเท่านั้น แล้วเขาก็รู้เรื่องปีศาจและไม่ไว้ใจกลินด้วย
ด้วยการที่มีคนอย่างเขาอยู่ที่นี่,การอัญเชิญโนโซม่าคงเป็นไปไม่ได้เลย ตอนนี้กลินรู้สึกอยากจะล้มเลิกภารกิจจริงๆ
เนื่องจากเขายังไม่ตอบกลับ,ผู้พิทักษ์โรเมออนจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย มือของเขากำคทาแน่น ปีศาจ, อย่าวัดความอดทนของข้าจะดีกว่านะ!
กลินจำใจพยักหน้า ใช่แล้ว มันมีชื่อว่าลิงค์ มันเป็นมังกรดำที่มีนิสัยใจคอโหดร้ายมาก มันเคยฆ่าคนกว่า 100,000 คนในภพอื่นด้วยตัวคนเดียวมาแล้ว…ข้าคิดว่า, ด้วยประสบการของท่าน, ท่านคงรู้ถึงความน่ากลัวของมังกรระดับตำนานดีใช่ไหม?
ในตอนที่เขาพูดจบ,ก็มีเสียงเท้าดังขึ้นอีก หลังจากนั้น, เงาดำขนาดยักษ์ก็ปรากฎตัวขึ้นมาส่วนนึงจากข้างหลังภูเขา มันเป็นแค่ส่วนเดียวเท่านั้น, แต่พวกเขาก็เห็นร่างกายของมังกรอย่างชัดเจนแล้ว
แน่นอนว่าโรเมออนก็เห็นเหมือนกันเขาขมวดคิ้วแน่นขึ้นอีก
ในตอนนั้นเอง,ความวุ่นวายก็ปะทุขึ้นจากภูเขาที่อยู่ใกล้กับผนึกเวทมนตร์ ถ้าตั้งใจฟังดีๆ, จะได้ยินเสียงโห่ร้อง, เสียงกีบม้ากระทบกัน, เสียงตะโกน, และเสียงวุ่นวาย
ใบหน้าของผู้อัญเชิญแฟรงค์แลนซีดเผือด เกิดการจลาจลในกองทัพแล้ว ผู้พิทักษ์, พวกเราจะเอายังไงกันดีครับ?
กองทัพของทรอยม์นั้นตั้งค่ายอยู่ที่ริมภูเขาด้วยประชากรอย่างน้อย 150,000 คน, มันจึงนับเป็นขุมพลังที่ยิ่งใหญ่ แต่ด้วยสัตว์โหดร้ายเบื้องหน้าพวกเขาที่สามารถทำลายโลกนี้ได้, มันก็ไม่สำคัญแล้วว่าพวกเขามีคนเท่าไหร่ พวกเขาต่างก็เป็นแค่มนุษย์และแน่นอนว่าตอนนี้ต่างก็พากันกลัวหัวหด
ถ้าพวกเขาไม่รีบเคลื่อนไหว,กองทัพของทรอยน์ก็จะแตกกระเจิง ถ้าพวกเขาสามารถไว้วางใจพวกทหาร,ใช้ประโยชน์จากเครื่องยิงก้อนหิน, การร่ายเวทย์หมู่, ธนูทะลวงหรืออุปกรณ์รบอื่นๆได้, อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะเบี่ยงเบนความสนใจของมังกรได้บ้าง และนั่นก็คงจะลดภาระของพวกเขาลงได้อย่างมหาศาล
ทุกคนที่นี่เข้าใจสิ่งนี้ดี
พอเห็นว่าโอกาสของพวกเขากำลังจะหมดลง,นักเวทย์ปีศาจกลินก็โยนความระมัดระวังทิ้งไปทั้งหมด, แล้วหันไปเรียกโรเมออน ผู้พิทักษ์, รีบเคลื่อนไหวเข้าเถอะก่อนที่มันจะสายเกินไป!
มีแค่ผู้พิทักษ์คนนี้ที่สามารถสู้กับลิงค์ได้ส่วนคนที่เหลือนั้นอ่อนแอเกินไป
โรเมออนเองก็ลังเลเหมือนกันพอเห็นความยิ่งใหญ่ของมังกรดำตัวนี้, เขาก็เกิดความรู้สึกไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะมันได้ แต่ว่าเขาเป็นผู้พิทักษ์ของทวีปเฟดาโร่ ตั้งแต่ตอนที่เขาเข้าร่วมกับสมาคมนักเวทย์นี้, การคุ้มครองโลกใบนี้ก็ถือเป็นภารกิจชั่วชีวิตของเขาแล้วตอนนี้เมื่อมีมังกรดำบุกรุกเข้ามา, เขาก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ
พอคิดได้แบบนี้,เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดขึ้น แฟรงค์แลน, พาปีศาจอัญเชิญของเจ้าไปด้วย การต่อสู้ครั้งนี้ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้ว
พอพูดจบ,ยูนิคอร์นก็เริ่มควบไปบนฟ้า, และเร่งความเร็วสูงสุดในทันที มันตัดผ่านท้องฟ้าโดยทิ้งรอยจันทร์เสี้ยวสีเงินเอาไว้ในขณะที่มันมุ่งหน้าไปยังสนามรบที่อยู่ข้างหน้า
ครับ,ท่านผู้พิทักษ์! ณ เวลานี้, ผู้พิทักษ์ระดับตำนานคือความหวังสุดท้ายของพวกเขา หลังจากนั้น, แฟรงค์แลนก็หันไปหากลิน มาสเตอร์ครับ…
กลินสบัดมือ ไม่ต้องห่วง พวกเราจะทำตามสัญญาอัญเชิญแล้วช่วยเจ้าเอาชนะราชามังกรดำ ไปกันเถอะ!
แฟรงค์แลนดีใจมากจากนั้นเขาก็รีบมุ่งหน้าไปที่แนวหน้า ปีศาจทั้งสองตนที่อยู่ข้างหลังกลินรีบตามไป หัวหน้า, พวกเราจะไปจริงๆหรอ? ปีศาจกันย่าพึมพำ ผู้พิทักษ์คนนั้นดูเด็กเกินไปแล้วดูไม่ค่อยมีประสบการณ์เลย เขาจะไปเอาชนะลอร์ดเฟิร์ดได้ยังไงกัน?
ลอร์ดเฟิร์ดคือเทพแห่งความตายเขาฆ่าปีศาจไปมากมาย ปีศาจในนรกเกลียดเขาเข้าใส้, แต่พลังก็คือพลัง สำหรับพวกเขา, ลอร์ดเฟิร์ดก็เปรียบเสมือนภูเขาที่ไม่สามารถข้ามผ่านได้
กอลล์เองก็พยักหน้าเล็กน้อย ตอนนี้มาคิดหาวิธีหนีไม่ดีกว่าหรอครับ?
กลินชอบความคิดนี้,แต่เขาก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว อย่าลืมภารกิจของนายท่านสิ! อย่างน้อยตอนนี้พวกเราก็มีบุคคลระดับตำนานกับกองทัพทรอยม์คอยช่วยอยู่ มันยังไม่สิ้นหวังขนาดนั้นซะหน่อย ไปกันเถอะ
มันเสี่ยงก็จริง,แต่ถ้าพวกเขาสามารถเอาชนะลอร์ดเฟิร์ดและควบคุมวิญญาณของเขาได้, กลินก็จะประสบความสำเร็จอย่างมหาศาล และเจ้านายของเขาก็จะมอบรางวัลให้เขาอย่างแน่นอน
ปีศาจทั้งสองไม่สามารถค้านได้และทำได้แค่ตามกลินไปที่แนวหน้า
โฮกก!มังกรคำรามอีกครั้ง ด้วยความที่พวกเขาอยู่ใกล้ขึ้น, จึงสามารถมองเห็นคลื่นปั่นป่วนในอากาศได้ด้วยตาเปล่า
ภายใต้คลื่นเสียงนี้,ต้นไม้ใหญ่สั่นอย่างรุนแรงและส่งเสียงเปราะเป็นบางครั้ง ทหารทรอยม์ที่อยู่ใกล้ต่างก็พากันเอามืออุดหูแล้วดิ้นพล่านอยู่กับพื้น คนที่มีร่างกายอ่อนแอนั้นถึงกับมีเลือดทะลักออกมาจากปากและจมูก พวกเขาได้รับบาดเจ็บจริงๆ
พวกเขาจะต่อสู้กับเจ้าสิ่งนี้ได้ยังไงกัน?
พวกทหารทรอยม์ไร้ซึ่งความหวังแล้ว;พวกเขากำลังจะแตกกระเจิง
ใจเย็นไว้!ใจเย็นไว้! นายพลคนนึงตะโกนสุดเสียง
มีนายพลบางส่วนฆ่าทหารหนีทัพทิ้งเพื่อควบคุมสถานการณ์แต่นี่ก็เป็นแค่ชั่วคราวเท่านั้น ในตอนที่มังกรเข้ามาใกล้ขึ้นอีก, แม้กระทั่งพวกนายพลเองก็มีทีท่าจะหนี
ในภูเขา,ราชาโมราฮานของอาณาจักรแบล็คแลนกับกลุ่มผู้อัญเชิญมองดูค่ายของทรอยม์จากที่ไกลๆ พอเห็นสภาพนี้, ราชาก็กลืนน้ำลาย มาสเตอร์ เขาพึมพำกับนักเวทย์ดาดาร่า ดูเหมือนครั้งนี้ท่านจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่จริงๆนะ ไม่เพียงแค่ท่านจะปกป้องอาณาจักรแบล็คแลนเอาไว้ได้เท่านั้น, แต่ท่านอาจจะทำลายทรอยม์ได้ด้วยซ้ำ
ดาดาร่ามองภาพได้ชัดเจนกว่า ฝ่าบาท, มันยังไม่แน่นอนหรอกครับ พวกเราใช้เวทย์บูชายัญเพื่ออัญเชิญราชามังกรดำออกมา, ดังนั้นมันต้องไปกระตุ้นความสนใจของผู้พิทักษ์แน่ มังกรอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้พิทักษ์ก็ได้ครับ
ผู้พิทักษ์หรอ?เขาคงไม่มาไวขนาดนั้นหรอกมั้ง ราชาตกใจ
ในตอนนั้นเอง,ทหารคนนึงที่อยู่ข้างหลังเขาก็ตะโกนออกมา ดูนั่นสิครับ, มียูนิคอร์นกำลังบินมา!
ทุกคนหันไปมองมียูนิคอร์นสีขาวหิมะอยู่จริงๆ, มันกำลังบินมาทางสนามรบด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ ถ้าสังเกตดีๆ, จะเห็นว่ามีชายหนุ่มคนนึงที่สวมชุดแบบนักเวทย์อยู่บนหลังยูนิคอร์นด้วย
นั่นมันผู้พิทักษ์โรเมออน! ดาดาร่าตกใจ เขาเคยเห็นผู้พิทักษ์คนนี้มาก่อน ผมสีเงิน, เสื้อคลุมสีขาวหิมะ, ยูนิคอร์น, และหน้าตาที่ดูหล่อเหลาและอ่อนวัย, ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นลักษณะของโรเมออน
เขาดูเด็ก,แต่อันที่จริงเขามีอายุมากกว่า 100 ปีแล้ว เขาเป็นหนึ่งในผู้พิทักษ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเฟดาโร่
ดาดาร่ารู้ว่าการกระทำของเขาจะไปดึงดูดความสนใจของผู้พิทักษ์,แต่เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะไปดึงดูดความสนใจของคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ราชามังกรดำดูแข็งแกร่งก็จริง, แต่ดาดาร่าไม่มั่นใจเลยว่าเขาจะเอาชนะผู้พิทักษ์ได้รึเปล่า
ราชาเคยได้ยินแค่ชื่อของผู้พิทักษ์คนนี้พอเห็นยูนิคอร์นที่กำลังพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วปานสายฟ้าแล็บ, เขาก็ถามอย่างกังวล มาสเตอร์, ผู้พิทักษ์ดูเด็กมาก เขาไม่น่าจะแข็งแกร่งขนาดนั้นหรอก ใช่ไหม?
ข้าไม่รู้หรอกครับร่างกายมันไม่ใช่ปัจจัยสำคัญในการต่อสู้ระดับตำนานเลย โดยปกติ, แค่เวทย์บทเดียวก็สามารถตัดสินผู้ชนะได้แล้ว ดาดาร่าค่อนข้างมีความรู้
เหงื่อไหลบนหน้าผากของราชาจากที่เขารู้มา, ราชาที่ต่อต้านผู้พิทักษ์นั้นไม่เคยพบจุดจบที่ดีเลย ซึ่งเรื่องพวกนี้เคยเกิดขึ้นมาหลายครั้งแล้ว
นี่เขากับอาณาจักรของเขาจะต้องพบจุดจบที่เลวร้ายเหมือนกันรึเปล่านะ?
โฮก!ราชามังกรดำที่ตัวใหญ่พอๆกับเนินเขา, เดินออกมาจากภูเขา เขาถูกปกคลุมด้วยชั้นของคลื่นอากาศ ถ้าอธิบายให้ละเอียดกว่านี้ก็คือมันแทบจะมองไม่เห็นร่างกายของเขาเลย หลังจากที่เดินออกมา, เขาก็หยุดอยู่ห่างจากค่ายประมาณ 1,500 ฟุต ด้วยเสียงฟู่วว, เขาก็สยายปีกออก, ปีกของเขานั้นมีความกว้างอย่างน้อย 300 ฟุตและพวกมันก็ดูเหมือนกับปกคลุมทั้งผืนฟ้าเลย
หลังจากนั้น,มังกรก็สบัดปีกไปทางกองทัพ เกิดลมกรรโชกขึ้นในทันที, และท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จากที่ไกลๆ, มันดูเหมือนกับมีคลื่นกำลังถาโถมใส่กองทัพเลย
แต่ละคนต่างก็คิดว่าน่าจะมีทหารหลายคนตายหรือได้รับบาดเจ็บหนักในตอนที่ลมกรรโชกนี้พัดผ่านกองทัพขวัญกำลังใจของพวกเขาเองก็ถูกทำลายไปแล้วเหมือนกัน
ในตอนนั้นเอง,คทาของผู้พิทักษ์โรเมออนก็สว่างวาบขึ้นบนฟ้า ร่างของเขาสว่างเหมือนดวงอาทิตย์ในทันที และพริบตาต่อมา, แสงแสงที่มีความหนาอย่างน้อย 30 ฟุตก็ส่องลงมาจากท้องฟ้า มันขยายตัวเป็นกำแพงแสง, และขัดขวางเส้นทางของลมคลั่ง ฟิ้ว,ฟิ้ว
สายลมถาโถมเข้ามาแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรกำแพงแสงได้เลย
หลังจากนั้นในทันที,‘ดวงอาทิตย์’ ที่อยู่บนฟ้าก็ส่งเสียงก้องออกมา มังกรดำเอ๋ย, จงไปจากที่นี่ ออกไปจากภพนี้, ไม่อย่างนั้นก็ตายซะ!
มีผู้พิทักษ์ระดับตำนานอยู่ในภพนี้ด้วยหรอ?
ลิงค์เหลือบมองคนที่อยู่บนฟ้าด้วยความตกใจเล็กน้อยเวทย์บูชายัญไม่ได้รับการยอมรับในโลกนี้ก็เลยไปดึงดูดความสนใจของขุมพลังชั้นแนวหน้าของภพนี้ในทันทีสินะ นี่น่าจะเป็นแค่พลังระลอกแรก ถ้าฉันก่อความวุ่นวายในภพนี้โดยไม่ระวังให้ดี, มันอาจจะมีผู้ต่อต้านเพิ่มขึ้นอีกมาก และฉันก็จะกลายเป็นศัตรูของสาธารณะชน
ถ้าเขากลายเป็นศัตรูของสาธารณะชนจริงๆ,พลังของทั้งภพก็จะร่วมกันต่อต้านเขา มันก็เหมือนกับการที่โนโซม่าพยายามจะบุกรุกฟิรุแมนและสร้างเหตุการณ์สังหารหมู่ขึ้นมาหลายครั้ง เผ่าพันธุ์ต่างๆจะร่วมมือกันในทันที และพลังลึกลับมากมายก็จะให้ความช่วยเหลือด้วย
ยกตัวอย่างง่ายๆก็คือ,ลิงค์รู้สึกว่าเขามักจะโชคดีแปลกๆในตอนที่ต่อสู้กับโนโซม่า ซึ่งนี่น่าจะเป็นผลมาจากความช่วยเหลือของพลังปริศนา
ถ้าเขาออกทะเลมากเกินไป,เขาก็จะถูกต่อต้านคล้ายๆกันจากภพนี้ แต่ก็แน่นอนว่า, เขาคงจะไม่ไปไกลถึงระดับนั้น เขายังควบคุมตัวเองได้อยู่
ความคิดเหล่านี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขา,และเขาก็คิดสิ่งที่จะทำได้แล้ว
ด้วยการเงยหน้าขึ้นมอง‘ดวงอาทิตย์’ ที่กำลังเจิดจ้าอยู่, ลิงค์ก็หัวเราะออกมา นักเวทย์เอ๋ย, ข้าได้กลิ่นความกลัวในใจเจ้านะ
