Chapter
ด้วยเสียงระเบิดทุ้มๆ,พลังงานความว่างเปล่าโปร่งแสงก็ทะลักออกมาจากปีกมังกรดำ, และผลักมันไปข้างหน้า
อย่างไรก็ตาม,การพุ่งไปข้างหน้าของมังกรนั้นอยู่ได้ไม่นาน, เพราะหลังจากนั้นมันก็ถือมือยักษ์ที่มองไม่เห็นดังกลับไปได้อย่างง่ายดาย
ครืน,ครืน…เรือท่องความว่างเปล่ารูปจานที่มีรัศมีกว่า 300 ฟุตค่อยๆเข้ามาใกล้มันอย่างช้าๆ และในที่สุดมันก็มาหยุดอยู่ที่ร่างอันใหญ่โตของมังกรในระยะที่ห่างออกมา 50 ไมล์ หลังจากนั้น, ภาพโฮโลแกรมสูงสีแดงก็ปรากฎขึ้นที่บนสุดของเรือ
ภาพนี้สูงประมาณ10,000 ฟุต เรือท่องความว่างเปล่าที่อยู่ข้างใต้มันนั้นเหมือนกับแมลงที่กำลังวนเวียนอยู่ในความมืดอันกว้างใหญ่ของทะเลแห่งความว่างเปล่า จากโฮโลแกรมนากา,มีเสียงที่ดังก้องผ่านหมอกสีขาวกระจายไปทั่วทะเลแห่งความว่างเปล่า “ลิงค์, เจ้าติดกับดักเข้าแล้วสินะ ยอมแพ้และสาบานว่าจะภักดีต่อข้าซะ, แล้วข้าจะช่วยเจ้าเอง”
ปีกของลิงค์ยังคงขับพลังงานออกมาอย่างเต็มที่ในขณะที่เขาพยามดึงตัวเองออกจากหลุมพลังงานด้านลบอย่างสุดแรงเขาตอบกลับ “ถ้าให้ทำแบบนั้น, ฉันยอมตายยังดีกว่า”
“จากที่ข้าเห็น,ข้าว่าเจ้าไม่มีทางเลือกหรอกนะ” เทพแห่งการทำลายพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสนุก เธอกำลังมองลิงค์ดิ้นรนออกจากแรงดึงของหลุมพลังงาน “ในภพฟิรุแมน, ข้าอาจจะไม่สามารถจัดการกับเจ้าด้วยตัวเองได้, แต่ในทะเลแห่งความว่างเปล่านี้, เจ้าก็ไม่ต่างอะไรจากแมลงเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า เจ้าฆ่าลูกน้องของข้าไปมากมาย ทุกอย่างดูราบรื่นสำหรับเจ้าในตอนที่อยู่ในฟิรุแมน ซึ่งนั่นทำให้ข้าอยากเห็นเจ้าค่อยๆถูกลงโทษอย่างช้าๆด้วยความเปลี่ยนแปลงอันน่าสิ้นหวังนี้จริงๆ”
เรือท่องความว่างเปล่าค่อยๆเข้ามาทางหลุมพลังงานด้านลบอย่างช้าๆเทพแห่งการทำลายเฝ้าดูลิงค์ดิ้นรนจากความตายที่แน่นอนอย่างเงียบๆ
ตูม!ลิงค์กระพือปีกพยายามที่จะทิ้งระยะห่างระหว่างเขากับหลุมพลังงาน อย่างไรก็ตาม, มันไม่ประโยชน์เลย ตอนนี้เขาเหมือนกับหนูติดจั่น ณ จุดๆนี้, ไม่ว่าจะพยายามหนียังไงมันก็ไร้ประโยชน์
ตอนนี้ทุกๆการระเบิดพลังงานความว่างเปล่าจากปีกของเขานั้นมีแต่จะขับดันพลังงานในร่างของเขาออกมาอย่างมหาศาล,และผลักดันเขาไปใกล้ความตายขึ้นเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตาม,มังกรมีพลังงานสูงเป็นปกติอยู่แล้ว แม้ว่ามันจะพูดได้ด้วยความมั่นใจเลยว่าตอนนี้เส้นทางเดียวที่เขาจะมุ่งหน้าไปก็คือความตายที่แน่นอน, แต่กระบวนการก็ล่าช้ามากๆ มันคงจะใช้เวลากว่าสี่ชั่วโมงก่อนที่ลิงค์จะเริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้าออกมา เทพแห่งการทำลายยังคงเฝ้าดูมังกรตัวนี้ต่อต้านความตายอย่างเงียบๆ สำหรับเทพอย่างเธอนั้น, เวลาสี่ชั่วโมงไม่ได้เนิ่นนานอะไรเลย เธอมีแต่จะรู้สึกยินดีขึ้นเรื่อยๆในขณะที่ได้มองสีหน้าอันสิ้นหวังของลิงค์ที่ค่อยๆทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกช่วงเวลาที่ผ่านไป มันเป็นประสบการณ์ที่เธอไม่รังเกียจที่จะยอมเสียเวลาอีก 8 ชั่วโมงถ้าเกิดเธอจำเป็นต้องทำก็ตาม
ในตอนที่มันดูเหมือนกับว่าลิงค์กำลังจะจมเข้าไปในหลุมพลังงานด้านลบแล้ว,เทพแห่งการทำทลายก็ยื่นมือออกไปพร้อมกับหัวเราะลั่น, มือของเธอนั้นยื่นออกไปอย่างรวดเร็วจนไปถึงร่างของมังกร
“สนุกจริงๆ…เดี๋ยวนะ,เจ้าไม่ใช่ลิงค์นี่!”
ในตอนที่เธอจับโดนร่างมังกร,เทพแห่งการทำลายก็รู้สึกได้ในทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง มันเป็นแค่เปลือกเปล่าๆ!
ร่างกายที่เธอจับนั้นยังคงมีเกล็ดมังกรไร้ตำหนิ,กล้ามเนื้อที่แข็งแรง, และกระดูก จากที่ไกลๆ, มันดูเหมือนกับของจริงเลย อย่างไรก็ตาม, พอมือของเธอไปโดนร่างนั้น, เธอก็ตระหนักได้ในทันทีว่ามันไร้ซึ่งวิญญาณอย่างสมบูรณ์
สำหรับเทพ,แก่นแท้ของชีวิตนั้นพำนักอยู่ในวิญญาณ, ในขณะที่ร่างกายภาพนั้นเป็นเพียงแค่ผลลัพธ์จากการรวมกันของพลังงานมากมาย ไม่ว่าเทพองค์ไหนก็สามารถนำร่างกายภาพของสิ่งมีชีวิตมาได้โดยไม่ต้องเสียเหงื่อเลยด้วยซ้ำ
“เข้าใจเล่นนี่!ถอดวิญญาณของตัวเองออกจากร่างกายภาพและทิ้งเปลือกที่ว่างเปล่าเอาไว้เพื่อหลอกข้า, ช่างเข้าใจเล่นจริงๆ! ข้ายอมใจเลย, เจ้ามนุษย์!” ทั้งหมดที่เทพแห่งการทำลายกำลังรู้สึกในตอนนี้ก็คือความโกรธล้วนๆที่กำลังลุกไหม้อยู่ ตอนนี้มีพลังงานแผ่ออกมาจากปลายนิ้วของเธอ ตูม! หลังจากนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น ร่างมังกรแตกเป็นเสี่ยงๆเหมือนกับลูกโป่งที่อยู่ระหว่างนิ้วของเธอ!
ร่างมังกรของลิงค์อาจจะแทบไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ทำลายมันได้อย่างไรก็ตาม, ในการเผชิญหน้ากับเทพนั้น, มันก็เปราะบางเหมือนกับเต้าหู้
ในตอนที่ร่างมังกรระเบิด,ความโกรธของเทพแห่งการทำลายก็ทุเลาลง ทั้งหมดที่เหลืออยู่ในตอนนี้ก็คือความผิดหวังอย่างแปลกประหลาด
ร่างงมังกรที่เธอทำลายไปนั้นแข็งแกร่งกว่าร่างระดับตำนานส่วนใหญ่อย่างเห็นได้ชัดไม่เพียงแค่มันจะมีผลต้านทานเวทมนตร์ถึงเลเวล 18 เท่านั้น, แต่มันยังมีเวทย์ถาวรที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างดีร่ายทิ้งเอาไว้ด้วย ร่างกายที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ไม่คู่ควรกับผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานเลเวล 13 อย่างลิงค์จริงๆ เธอไม่คิดเลยว่าลิงค์จะยอมทิ้งมันไปง่ายๆแบบนี้
อย่างไรก็ตาม,ลิงค์สามารถหลอกเธอได้ด้วยการทิ้งร่างมังกรเอาไว้ ลูกน้องที่โดดเด่นทั้งหลายของเธอเองก็เคยแสดงจิตวิญญาณอันกล้าหาญแบบเดียวกับที่ลิงค์ทำเมื่อครู่ก่อน
ถ้าเธอได้คนอย่างเขามาเป็นลูกน้อง,เธอก็คงจะยึดฟิรุแมนไปได้ตั้งนานแล้ว มันเป็นเรื่องน่าอับอายจริงๆที่เธอปล่อยให้ลิงค์หลุดมือไปอีกครั้ง
มันน่าจะหนีไปจากที่นี่ตั้งแต่เมื่อสี่ชั่วโมงก่อนแล้วถึงจะไล่ตามมันไปตอนนี้ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร หลังจากนั้นเทพแห่งการทำลายก็ยกเลิกร่างกายอันใหญ่โตของเธอที่อยู่นอกเรือแล้วกลับเข้ามาในเรือท่องความว่างเปล่า
“ท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่,ขอแสดงความยินดีที่ในที่สุดท่านก็ฆ่าลิงค์ได้ครับ” กลิน, นักเวทย์ปีศาจ, ก้าวมาข้างหน้าเพื่อแสดงความยินดีกับเจ้านาย เขาเห็นแค่ร่างมังกรระเบิดเป็นชิ้นๆในมือของเทพแห่งการทำลาย
ด้วยการเหลือบมองเขา,เทพแห่งการทำลายก็พูดอย่างเย็นชา “มุ่งหน้ากลับไปที่ฟิรุแมนซะ!”
กลินสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม, เทพแห่งการทำลายดูเหมือนจะไม่มีอารมณ์มาตอบคำถามใครในเวลานี้ เพื่อชีวิตของตัวเอง,เขาตัดสินใจที่จะปิดปากเงียบ, และหยุดพูดถึงบางสิ่งที่อาจจะไปกระตุ้นความโกรธของเธอ
ข้างนอก,ลิงค์กำลังพุ่งผ่านความว่างเปล่าด้วยความเร็วสูงสุด ไม่นานนัก, บอลหมอกสีขาวก็เริ่มปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา มันคือภพฟิรุแมน, บ้านหลังที่สองของเขา
เพื่อที่จะซื้อเวลาให้ตัวเอง,ลิงค์ได้ทิ้งร่างมังกร, พร้อมกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างหัวใจมังกรเอาไว้ ทั้งหมดที่เขาเหลืออยู่ในตอนนี้ก็คือร่างมนุษย์, ที่ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นเกล็ดต้านทานเวทมนตร์ของมังกรซึ่งปกป้องเขาไม่ให้ได้รับความเสียหายจากพลังงานความว่างเปล่า
เขายังคงมีพลังอยู่ที่ขั้นกลางของเลเวล13 อย่างไรก็ตาม, สัดส่วนพลังของเขาได้ลดลงไปกว่า 80% อัตราการฟื้นฟูของเขาเองก็ลดลงไปครึ่งนึงเช่นกัน ความสูญเสียที่เขาต้องจ่ายในครั้งนี้เกินกว่าที่จินตนาการเอาไว้จริงๆ
อย่างไรก็ตาม,การเสียร่างมังกรนั้นเป็นราคาที่ลิงค์ยอมจ่ายถ้ามันช่วยให้เขาหนีจากการเป็นทาสชั่วนิรันดร์ของเทพแห่งการทำลายได้
แต่ละภพมีการไหลของเวลาไม่เหมือนกันฉันอยากรู้จังว่าตั้งแต่ที่ฉันออกมาจากฟิรุแมนเวลามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว? ไฮเอลฟ์ยังวางแผนรวมภพอยู่รึเปล่า? และถ้าเป็นแบบนั้น, ตอนนี้กระบวนการของพวกนั้นไปถึงไหนแล้ว? ป้อมโอริด้าต้องเผชิญกับการต่อสู้รึยังนะ? แล้วตอนนี้เซลีนเป็นยังไงบ้าง?
คำถามทั้งหมดนี้เริ่มพลั่งพรูเข้ามาในหัวของลิงค์อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากเขาสูญเสียร่างมังกรไปแล้ว, เขาจึงทำได้แค่มุ่งหน้าไปยังฟิรุแมนอย่างช้าๆ
ภพฟิรุแมนค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นในทัศน์วิสัยของเขามีพลังอันอบอุ่น, และต้านทานไม่ได้แผ่ออกมาจากมันตรงมาหาเขา
ในตอนที่พลังงานนั้นมาโดนร่างของลิงค์,บางสิ่งที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น
ลิงค์รู้สึกขึ้นมาได้อย่างกระทันหันถึงคลื่นความอบอุ่นที่เข้ามาในร่างของเขากระแสความอบอุ่นนี้เริ่มหมุนเวียนอยู่ในตัวเขา, และทวีความรุนแรงมากขึ้นในแต่ละรอบที่มันไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา ยิ่งเข้าไปใกล้ฟิรุแมนเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงการหมุนเวียนที่แข็งแกร่งในตัวเขามากขึ้นเท่านั้น
“ฉันไปเอาพลังมากขนาดนี้มาจากไหนเนี่ย?นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ” ลิงค์ดึงหน้าอินเตอร์เฟสของระบบเกมส์ขึ้นมาแล้วเห็นว่าระดับพลังของเขากำลังเพิ่มขึ้นหนึ่งแต้มทุกๆ 20 วินาที ยิ่งไปกว่านั้น, ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นในตอนที่ลิงค์เข้าไปใกล้ฟิรุแมนมากขึ้น
ครืน…ลิงค์ไปโดนเข้ากับเยื่อหุ้มชั้นนอกของภพฟิรุแมนหลังจากนั้นเขาก็สังเกตุเห็นว่ามีบางสิ่งแปลกๆ เขาไม่รู้สึกถึงแรงต้านทานที่ควรจะกระทำต่อเขาในตอนที่ผ่านมันเลย เหมือนกับแม่ที่ต้อนรับลูกกลับเข้ามาในอ้อมอกของเธอ, ลิงค์สามารถเข้าไปในภพฟิรุแมนได้อย่างง่ายดาย ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,พลังงานปริมาณมหาศาลก็เริ่มหลั่งไหลเข้าไปในร่างของเขา ตอนนี้เขารู้สึกสบายมากเหมือนกับว่าเขากำลังนอนอยู่บนพื้นหญ้านุ่มๆพร้อมกับมีแสงอาทิตย์อันนุ่มนวลส่องลงมาในฤดูใบไม้ผลิ
ตอนนี้ระดับพลังของเขากำลังเพิ่มขึ้นหนึ่งแต้มในทุกๆสิบวินาทีณ จุดนี้, ลิงค์รู้สึกเหมือนกับว่าแสงอาทิตย์ได้เติมเต็มทุกส่วนของวิญญาณของเขา, และกำจัดความเสียใจที่เขาเสียหัวใจมังกรไป
เมล็ดพันธุ์แห่งความมั่นใจในตัวเองได้งอกเงยขึ้นในตัวเขา
“น่าเหลือเชื่อจริงๆ!”
แม้ว่าเขาจะยังมีพลังอยู่แค่ขั้นกลางของเลเวล13, แม้ว่าศัตรูของเขาจะยังคงอาละวาดไปทั่วฟิรุแมนและไกลจากนั้น, แม้ว่าจะยังมีตัวตนที่น่ากลัวในฟิรุแมนอย่างมอร์เฟียสและต้นไม้โลกที่สามารถลบตัวตนของเขาเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ต้องการ, แต่ลิงค์ในตอนนี้ก็รู้สึกเชื่อมั่นจากก้นบึ้งของหัวใจว่าจะไม่มีใครที่เอาชนะเขาได้และตอนนี้เขาก็สามารถจัดการทุกคนที่กล้ามาขวางทางเขาได้
ลิงค์รู้สึกประหลาดใจกับความมั่นใจในความสามารถของตัวเองนี้อย่างบอกไม่ถูกเขาไปเอาความมั่นใจทั้งหมดนี้มาจากไหนกัน? นี่เป็นปฏิกิริยาที่แปลกมาก, โดยเฉพาะคนที่พึ่งรอดพ้นความตายมาหยกๆ
ในขณะที่เขากำลังสับสนกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาในเวลานี้,ดาบลำนำจันทร์เต็มดวงที่เงียบมาโดยตลอดก็พูดขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ขอแสดงความยินดีด้วยนะ,ลิงค์
“ทำไมต้องแสดงความยินดีให้ฉันด้วย?ฉันพึ่งจะสูญเสียครั้งใหญ่มานะ” ลิงค์พูดพร้อมขมวดคิ้ว
ตอนนี้เจ้าไม่รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะกลายเป็นราชาของโลกใบนี้บ้างหรอ?วิญญาณดาบถาม
“เอิ่ม,ก็นิดหน่อยนะ” ลิงค์ตอบกลับ นี่หมายความว่าเจ้าได้รับการรับรู้จากภพฟิรุแมนแล้วยังไงหล่ะตอนนี้เจ้าคือตัวแทนคนใหม่ของภพนี้อย่างแท้จริงแล้ว, ดาบอธิบาย ข้าเคยเห็นสิ่งที่คล้ายกันนี้ในตอนที่ข้ายังอยู่ในการครอบครองของผู้ปกครองวิญญาณ, ดังนั้นข้าจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับสิ่งที่เจ้ากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้
“ผู้แทนของภพงั้นหรอ?แล้วทำไมถึงเป็นตอนนี้หล่ะ?” ลิงค์ตกตะลึง เขาสัมผัสถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างของเขาอย่างละเอียด มันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเพิ่งได้รับพรจากภพนี้จริงๆ
บางทีมันอาจเป็นเพราะเจ้าได้รับอิสระจากการปลดปล่อยตัวเองจากการควบคุมของเทพแห่งแสงหล่ะมั้ง?
นี่ฟังดูมีเหตุผลมีข้อความจากระบบเกมส์ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของลิงค์ราวกับจะตอบสนองต่อคำตอบของดาบ
ตรวจสอบพลังภายนอกที่เข้ามาในร่างของผู้เล่น…ตรวจสอบองค์ประกอบพลังงาน…การตรวจสอบเสร็จสิ้นผู้เล่นได้รับพรจากภพนี้
การยืนยันของระบบเกมส์ได้คลายความสงสัยของลิงค์ในทันทีเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก นี่เป็นรางวลที่ชดเชยความสูญเสียครั้งใหญ่ของเขาในทะเลแห่งความว่างเปล่าได้ดีทีเดียว
ทันใดนั้นเอง,ก็มีแสงสว่างวาบขึ้นเบื้องหน้าเขา ในตอนที่แสงนั้นจางลง, ลิงค์ก็ตระขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขาปรากฎตัวขึ้นที่ใจกลางป่าเกอร์เวนท์
แสงอาทิตย์ส่องลงมาที่เขาอย่างสดใสรอบตัวเขามีต้นไม้สูง, และผืนป่าสีเขียวชะอุ่ม ห่างออกไปไม่ไกล, ลิงค์มองเห็นหมู่บ้านห้วยไม้ที่ตอนนี้ควรจะกลายเป็นเศษซากเนื่องจากถูกทำลายด้วยไฟสงครามไปแล้ว และมันก็แปลกมาก, ไม่มีชาวบ้านคนไหนที่เดินผ่านเขาแล้วสังเกตุเห็นตัวตนของเขาเลย
“เกิดอะไรขึ้น?”ลิงค์คิดพร้อมกับขมวดคิ้ว
ทันใดนั้นเอง,เขาก็บังเอิญเห็นผู้หญิงคนนึงที่กำลังยืนอยู่ในร่มเงาของป่าเบื้องหน้าเขา เธอน่าจะมีอายุประมาณ 30 ปี แม้ว่าเธอจะสวมชุดเหมือนกับหญิงบริสุทธิ์คนนึง, แต่มันก็มีบางสิ่งในตัวเธอที่ลิงค์ไม่สามารถจับต้องได้อยู่
ในโลกนี้มีคนที่สามารถทิ้งความประทับใจที่ไม่สามารถลืมเลือนได้ตลอดชีวิตเอาไว้ในจิตใจของผู้คนได้บุคคลที่มีจิตใจอ่อนแอจะไล่ตามความทรงจำของคนเหล่านี้, และมันก็จะตามหลอกหลอนพวกเขาแม้กระทั่งในยามหลับ
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้ลิงค์ดวงตาของเธอเปล่งประกายเหมือนกับกลุ่มดาวในยามค่ำคืน มีความเมตตาแสดงอยู่บนหน้าของเธอ ลิงค์กำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอ, ที่ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวในหมู่บ้านที่มองเห็นเขาได้ แต่ทันใดนั้นเอง, ฉากเบื้องหน้าเขาก็เปลี่ยนไป หมู่บ้านหายไปแล้ว และผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน ทั้งหมดที่เหลืออยู่เบื้องหน้าเขาก็คือเศษซากของหมู่บ้านห้วยไม้อันว่างเปล่าที่อยู่กลางป่าเกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้เกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้เกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้
oผมช่วยโลกนี้อย่างงั้นหรอ? คุณก็น่าจะรู้นี่ว่าผมทำแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว”
ด้วยเสียงระเบิดทุ้มๆ,พลังงานความว่างเปล่าโปร่งแสงก็ทะลักออกมาจากปีกมังกรดำ, และผลักมันไปข้างหน้า
อย่างไรก็ตาม,การพุ่งไปข้างหน้าของมังกรนั้นอยู่ได้ไม่นาน, เพราะหลังจากนั้นมันก็ถือมือยักษ์ที่มองไม่เห็นดังกลับไปได้อย่างง่ายดาย
ครืน,ครืน…เรือท่องความว่างเปล่ารูปจานที่มีรัศมีกว่า 300 ฟุตค่อยๆเข้ามาใกล้มันอย่างช้าๆ และในที่สุดมันก็มาหยุดอยู่ที่ร่างอันใหญ่โตของมังกรในระยะที่ห่างออกมา 50 ไมล์ หลังจากนั้น, ภาพโฮโลแกรมสูงสีแดงก็ปรากฎขึ้นที่บนสุดของเรือ
ภาพนี้สูงประมาณ10,000 ฟุต เรือท่องความว่างเปล่าที่อยู่ข้างใต้มันนั้นเหมือนกับแมลงที่กำลังวนเวียนอยู่ในความมืดอันกว้างใหญ่ของทะเลแห่งความว่างเปล่า จากโฮโลแกรมนากา,มีเสียงที่ดังก้องผ่านหมอกสีขาวกระจายไปทั่วทะเลแห่งความว่างเปล่า “ลิงค์, เจ้าติดกับดักเข้าแล้วสินะ ยอมแพ้และสาบานว่าจะภักดีต่อข้าซะ, แล้วข้าจะช่วยเจ้าเอง”
ปีกของลิงค์ยังคงขับพลังงานออกมาอย่างเต็มที่ในขณะที่เขาพยามดึงตัวเองออกจากหลุมพลังงานด้านลบอย่างสุดแรงเขาตอบกลับ “ถ้าให้ทำแบบนั้น, ฉันยอมตายยังดีกว่า”
“จากที่ข้าเห็น,ข้าว่าเจ้าไม่มีทางเลือกหรอกนะ” เทพแห่งการทำลายพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสนุก เธอกำลังมองลิงค์ดิ้นรนออกจากแรงดึงของหลุมพลังงาน “ในภพฟิรุแมน, ข้าอาจจะไม่สามารถจัดการกับเจ้าด้วยตัวเองได้, แต่ในทะเลแห่งความว่างเปล่านี้, เจ้าก็ไม่ต่างอะไรจากแมลงเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า เจ้าฆ่าลูกน้องของข้าไปมากมาย ทุกอย่างดูราบรื่นสำหรับเจ้าในตอนที่อยู่ในฟิรุแมน ซึ่งนั่นทำให้ข้าอยากเห็นเจ้าค่อยๆถูกลงโทษอย่างช้าๆด้วยความเปลี่ยนแปลงอันน่าสิ้นหวังนี้จริงๆ”
เรือท่องความว่างเปล่าค่อยๆเข้ามาทางหลุมพลังงานด้านลบอย่างช้าๆเทพแห่งการทำลายเฝ้าดูลิงค์ดิ้นรนจากความตายที่แน่นอนอย่างเงียบๆ
ตูม!ลิงค์กระพือปีกพยายามที่จะทิ้งระยะห่างระหว่างเขากับหลุมพลังงาน อย่างไรก็ตาม, มันไม่ประโยชน์เลย ตอนนี้เขาเหมือนกับหนูติดจั่น ณ จุดๆนี้, ไม่ว่าจะพยายามหนียังไงมันก็ไร้ประโยชน์
ตอนนี้ทุกๆการระเบิดพลังงานความว่างเปล่าจากปีกของเขานั้นมีแต่จะขับดันพลังงานในร่างของเขาออกมาอย่างมหาศาล,และผลักดันเขาไปใกล้ความตายขึ้นเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตาม,มังกรมีพลังงานสูงเป็นปกติอยู่แล้ว แม้ว่ามันจะพูดได้ด้วยความมั่นใจเลยว่าตอนนี้เส้นทางเดียวที่เขาจะมุ่งหน้าไปก็คือความตายที่แน่นอน, แต่กระบวนการก็ล่าช้ามากๆ มันคงจะใช้เวลากว่าสี่ชั่วโมงก่อนที่ลิงค์จะเริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้าออกมา เทพแห่งการทำลายยังคงเฝ้าดูมังกรตัวนี้ต่อต้านความตายอย่างเงียบๆ สำหรับเทพอย่างเธอนั้น, เวลาสี่ชั่วโมงไม่ได้เนิ่นนานอะไรเลย เธอมีแต่จะรู้สึกยินดีขึ้นเรื่อยๆในขณะที่ได้มองสีหน้าอันสิ้นหวังของลิงค์ที่ค่อยๆทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกช่วงเวลาที่ผ่านไป มันเป็นประสบการณ์ที่เธอไม่รังเกียจที่จะยอมเสียเวลาอีก 8 ชั่วโมงถ้าเกิดเธอจำเป็นต้องทำก็ตาม
ในตอนที่มันดูเหมือนกับว่าลิงค์กำลังจะจมเข้าไปในหลุมพลังงานด้านลบแล้ว,เทพแห่งการทำทลายก็ยื่นมือออกไปพร้อมกับหัวเราะลั่น, มือของเธอนั้นยื่นออกไปอย่างรวดเร็วจนไปถึงร่างของมังกร
“สนุกจริงๆ…เดี๋ยวนะ,เจ้าไม่ใช่ลิงค์นี่!”
ในตอนที่เธอจับโดนร่างมังกร,เทพแห่งการทำลายก็รู้สึกได้ในทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง มันเป็นแค่เปลือกเปล่าๆ!
ร่างกายที่เธอจับนั้นยังคงมีเกล็ดมังกรไร้ตำหนิ,กล้ามเนื้อที่แข็งแรง, และกระดูก จากที่ไกลๆ, มันดูเหมือนกับของจริงเลย อย่างไรก็ตาม, พอมือของเธอไปโดนร่างนั้น, เธอก็ตระหนักได้ในทันทีว่ามันไร้ซึ่งวิญญาณอย่างสมบูรณ์
สำหรับเทพ,แก่นแท้ของชีวิตนั้นพำนักอยู่ในวิญญาณ, ในขณะที่ร่างกายภาพนั้นเป็นเพียงแค่ผลลัพธ์จากการรวมกันของพลังงานมากมาย ไม่ว่าเทพองค์ไหนก็สามารถนำร่างกายภาพของสิ่งมีชีวิตมาได้โดยไม่ต้องเสียเหงื่อเลยด้วยซ้ำ
“เข้าใจเล่นนี่!ถอดวิญญาณของตัวเองออกจากร่างกายภาพและทิ้งเปลือกที่ว่างเปล่าเอาไว้เพื่อหลอกข้า, ช่างเข้าใจเล่นจริงๆ! ข้ายอมใจเลย, เจ้ามนุษย์!” ทั้งหมดที่เทพแห่งการทำลายกำลังรู้สึกในตอนนี้ก็คือความโกรธล้วนๆที่กำลังลุกไหม้อยู่ ตอนนี้มีพลังงานแผ่ออกมาจากปลายนิ้วของเธอ ตูม! หลังจากนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น ร่างมังกรแตกเป็นเสี่ยงๆเหมือนกับลูกโป่งที่อยู่ระหว่างนิ้วของเธอ!
ร่างมังกรของลิงค์อาจจะแทบไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ทำลายมันได้อย่างไรก็ตาม, ในการเผชิญหน้ากับเทพนั้น, มันก็เปราะบางเหมือนกับเต้าหู้
ในตอนที่ร่างมังกรระเบิด,ความโกรธของเทพแห่งการทำลายก็ทุเลาลง ทั้งหมดที่เหลืออยู่ในตอนนี้ก็คือความผิดหวังอย่างแปลกประหลาด
ร่างงมังกรที่เธอทำลายไปนั้นแข็งแกร่งกว่าร่างระดับตำนานส่วนใหญ่อย่างเห็นได้ชัดไม่เพียงแค่มันจะมีผลต้านทานเวทมนตร์ถึงเลเวล 18 เท่านั้น, แต่มันยังมีเวทย์ถาวรที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างดีร่ายทิ้งเอาไว้ด้วย ร่างกายที่ยอดเยี่ยมแบบนี้ไม่คู่ควรกับผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานเลเวล 13 อย่างลิงค์จริงๆ เธอไม่คิดเลยว่าลิงค์จะยอมทิ้งมันไปง่ายๆแบบนี้
อย่างไรก็ตาม,ลิงค์สามารถหลอกเธอได้ด้วยการทิ้งร่างมังกรเอาไว้ ลูกน้องที่โดดเด่นทั้งหลายของเธอเองก็เคยแสดงจิตวิญญาณอันกล้าหาญแบบเดียวกับที่ลิงค์ทำเมื่อครู่ก่อน
ถ้าเธอได้คนอย่างเขามาเป็นลูกน้อง,เธอก็คงจะยึดฟิรุแมนไปได้ตั้งนานแล้ว มันเป็นเรื่องน่าอับอายจริงๆที่เธอปล่อยให้ลิงค์หลุดมือไปอีกครั้ง
มันน่าจะหนีไปจากที่นี่ตั้งแต่เมื่อสี่ชั่วโมงก่อนแล้วถึงจะไล่ตามมันไปตอนนี้ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร หลังจากนั้นเทพแห่งการทำลายก็ยกเลิกร่างกายอันใหญ่โตของเธอที่อยู่นอกเรือแล้วกลับเข้ามาในเรือท่องความว่างเปล่า
“ท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่,ขอแสดงความยินดีที่ในที่สุดท่านก็ฆ่าลิงค์ได้ครับ” กลิน, นักเวทย์ปีศาจ, ก้าวมาข้างหน้าเพื่อแสดงความยินดีกับเจ้านาย เขาเห็นแค่ร่างมังกรระเบิดเป็นชิ้นๆในมือของเทพแห่งการทำลาย
ด้วยการเหลือบมองเขา,เทพแห่งการทำลายก็พูดอย่างเย็นชา “มุ่งหน้ากลับไปที่ฟิรุแมนซะ!”
กลินสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม, เทพแห่งการทำลายดูเหมือนจะไม่มีอารมณ์มาตอบคำถามใครในเวลานี้ เพื่อชีวิตของตัวเอง,เขาตัดสินใจที่จะปิดปากเงียบ, และหยุดพูดถึงบางสิ่งที่อาจจะไปกระตุ้นความโกรธของเธอ
ข้างนอก,ลิงค์กำลังพุ่งผ่านความว่างเปล่าด้วยความเร็วสูงสุด ไม่นานนัก, บอลหมอกสีขาวก็เริ่มปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา มันคือภพฟิรุแมน, บ้านหลังที่สองของเขา
เพื่อที่จะซื้อเวลาให้ตัวเอง,ลิงค์ได้ทิ้งร่างมังกร, พร้อมกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างหัวใจมังกรเอาไว้ ทั้งหมดที่เขาเหลืออยู่ในตอนนี้ก็คือร่างมนุษย์, ที่ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นเกล็ดต้านทานเวทมนตร์ของมังกรซึ่งปกป้องเขาไม่ให้ได้รับความเสียหายจากพลังงานความว่างเปล่า
เขายังคงมีพลังอยู่ที่ขั้นกลางของเลเวล13 อย่างไรก็ตาม, สัดส่วนพลังของเขาได้ลดลงไปกว่า 80% อัตราการฟื้นฟูของเขาเองก็ลดลงไปครึ่งนึงเช่นกัน ความสูญเสียที่เขาต้องจ่ายในครั้งนี้เกินกว่าที่จินตนาการเอาไว้จริงๆ
อย่างไรก็ตาม,การเสียร่างมังกรนั้นเป็นราคาที่ลิงค์ยอมจ่ายถ้ามันช่วยให้เขาหนีจากการเป็นทาสชั่วนิรันดร์ของเทพแห่งการทำลายได้
แต่ละภพมีการไหลของเวลาไม่เหมือนกันฉันอยากรู้จังว่าตั้งแต่ที่ฉันออกมาจากฟิรุแมนเวลามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว? ไฮเอลฟ์ยังวางแผนรวมภพอยู่รึเปล่า? และถ้าเป็นแบบนั้น, ตอนนี้กระบวนการของพวกนั้นไปถึงไหนแล้ว? ป้อมโอริด้าต้องเผชิญกับการต่อสู้รึยังนะ? แล้วตอนนี้เซลีนเป็นยังไงบ้าง?
คำถามทั้งหมดนี้เริ่มพลั่งพรูเข้ามาในหัวของลิงค์อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากเขาสูญเสียร่างมังกรไปแล้ว, เขาจึงทำได้แค่มุ่งหน้าไปยังฟิรุแมนอย่างช้าๆ
ภพฟิรุแมนค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นในทัศน์วิสัยของเขามีพลังอันอบอุ่น, และต้านทานไม่ได้แผ่ออกมาจากมันตรงมาหาเขา
ในตอนที่พลังงานนั้นมาโดนร่างของลิงค์,บางสิ่งที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น
ลิงค์รู้สึกขึ้นมาได้อย่างกระทันหันถึงคลื่นความอบอุ่นที่เข้ามาในร่างของเขากระแสความอบอุ่นนี้เริ่มหมุนเวียนอยู่ในตัวเขา, และทวีความรุนแรงมากขึ้นในแต่ละรอบที่มันไหลเวียนอยู่ในร่างของเขา ยิ่งเข้าไปใกล้ฟิรุแมนเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงการหมุนเวียนที่แข็งแกร่งในตัวเขามากขึ้นเท่านั้น
“ฉันไปเอาพลังมากขนาดนี้มาจากไหนเนี่ย?นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ” ลิงค์ดึงหน้าอินเตอร์เฟสของระบบเกมส์ขึ้นมาแล้วเห็นว่าระดับพลังของเขากำลังเพิ่มขึ้นหนึ่งแต้มทุกๆ 20 วินาที ยิ่งไปกว่านั้น, ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นในตอนที่ลิงค์เข้าไปใกล้ฟิรุแมนมากขึ้น
ครืน…ลิงค์ไปโดนเข้ากับเยื่อหุ้มชั้นนอกของภพฟิรุแมนหลังจากนั้นเขาก็สังเกตุเห็นว่ามีบางสิ่งแปลกๆ เขาไม่รู้สึกถึงแรงต้านทานที่ควรจะกระทำต่อเขาในตอนที่ผ่านมันเลย เหมือนกับแม่ที่ต้อนรับลูกกลับเข้ามาในอ้อมอกของเธอ, ลิงค์สามารถเข้าไปในภพฟิรุแมนได้อย่างง่ายดาย ในเวลาเดียวกันนั้นเอง,พลังงานปริมาณมหาศาลก็เริ่มหลั่งไหลเข้าไปในร่างของเขา ตอนนี้เขารู้สึกสบายมากเหมือนกับว่าเขากำลังนอนอยู่บนพื้นหญ้านุ่มๆพร้อมกับมีแสงอาทิตย์อันนุ่มนวลส่องลงมาในฤดูใบไม้ผลิ
ตอนนี้ระดับพลังของเขากำลังเพิ่มขึ้นหนึ่งแต้มในทุกๆสิบวินาทีณ จุดนี้, ลิงค์รู้สึกเหมือนกับว่าแสงอาทิตย์ได้เติมเต็มทุกส่วนของวิญญาณของเขา, และกำจัดความเสียใจที่เขาเสียหัวใจมังกรไป
เมล็ดพันธุ์แห่งความมั่นใจในตัวเองได้งอกเงยขึ้นในตัวเขา
“น่าเหลือเชื่อจริงๆ!”
แม้ว่าเขาจะยังมีพลังอยู่แค่ขั้นกลางของเลเวล13, แม้ว่าศัตรูของเขาจะยังคงอาละวาดไปทั่วฟิรุแมนและไกลจากนั้น, แม้ว่าจะยังมีตัวตนที่น่ากลัวในฟิรุแมนอย่างมอร์เฟียสและต้นไม้โลกที่สามารถลบตัวตนของเขาเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ต้องการ, แต่ลิงค์ในตอนนี้ก็รู้สึกเชื่อมั่นจากก้นบึ้งของหัวใจว่าจะไม่มีใครที่เอาชนะเขาได้และตอนนี้เขาก็สามารถจัดการทุกคนที่กล้ามาขวางทางเขาได้
ลิงค์รู้สึกประหลาดใจกับความมั่นใจในความสามารถของตัวเองนี้อย่างบอกไม่ถูกเขาไปเอาความมั่นใจทั้งหมดนี้มาจากไหนกัน? นี่เป็นปฏิกิริยาที่แปลกมาก, โดยเฉพาะคนที่พึ่งรอดพ้นความตายมาหยกๆ
ในขณะที่เขากำลังสับสนกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาในเวลานี้,ดาบลำนำจันทร์เต็มดวงที่เงียบมาโดยตลอดก็พูดขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ขอแสดงความยินดีด้วยนะ,ลิงค์
“ทำไมต้องแสดงความยินดีให้ฉันด้วย?ฉันพึ่งจะสูญเสียครั้งใหญ่มานะ” ลิงค์พูดพร้อมขมวดคิ้ว
ตอนนี้เจ้าไม่รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะกลายเป็นราชาของโลกใบนี้บ้างหรอ?วิญญาณดาบถาม
“เอิ่ม,ก็นิดหน่อยนะ” ลิงค์ตอบกลับ นี่หมายความว่าเจ้าได้รับการรับรู้จากภพฟิรุแมนแล้วยังไงหล่ะตอนนี้เจ้าคือตัวแทนคนใหม่ของภพนี้อย่างแท้จริงแล้ว, ดาบอธิบาย ข้าเคยเห็นสิ่งที่คล้ายกันนี้ในตอนที่ข้ายังอยู่ในการครอบครองของผู้ปกครองวิญญาณ, ดังนั้นข้าจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับสิ่งที่เจ้ากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้
“ผู้แทนของภพงั้นหรอ?แล้วทำไมถึงเป็นตอนนี้หล่ะ?” ลิงค์ตกตะลึง เขาสัมผัสถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างของเขาอย่างละเอียด มันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเพิ่งได้รับพรจากภพนี้จริงๆ
บางทีมันอาจเป็นเพราะเจ้าได้รับอิสระจากการปลดปล่อยตัวเองจากการควบคุมของเทพแห่งแสงหล่ะมั้ง?
นี่ฟังดูมีเหตุผลมีข้อความจากระบบเกมส์ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของลิงค์ราวกับจะตอบสนองต่อคำตอบของดาบ
ตรวจสอบพลังภายนอกที่เข้ามาในร่างของผู้เล่น…ตรวจสอบองค์ประกอบพลังงาน…การตรวจสอบเสร็จสิ้นผู้เล่นได้รับพรจากภพนี้
การยืนยันของระบบเกมส์ได้คลายความสงสัยของลิงค์ในทันทีเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก นี่เป็นรางวลที่ชดเชยความสูญเสียครั้งใหญ่ของเขาในทะเลแห่งความว่างเปล่าได้ดีทีเดียว
ทันใดนั้นเอง,ก็มีแสงสว่างวาบขึ้นเบื้องหน้าเขา ในตอนที่แสงนั้นจางลง, ลิงค์ก็ตระขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขาปรากฎตัวขึ้นที่ใจกลางป่าเกอร์เวนท์
แสงอาทิตย์ส่องลงมาที่เขาอย่างสดใสรอบตัวเขามีต้นไม้สูง, และผืนป่าสีเขียวชะอุ่ม ห่างออกไปไม่ไกล, ลิงค์มองเห็นหมู่บ้านห้วยไม้ที่ตอนนี้ควรจะกลายเป็นเศษซากเนื่องจากถูกทำลายด้วยไฟสงครามไปแล้ว และมันก็แปลกมาก, ไม่มีชาวบ้านคนไหนที่เดินผ่านเขาแล้วสังเกตุเห็นตัวตนของเขาเลย
“เกิดอะไรขึ้น?”ลิงค์คิดพร้อมกับขมวดคิ้ว
ทันใดนั้นเอง,เขาก็บังเอิญเห็นผู้หญิงคนนึงที่กำลังยืนอยู่ในร่มเงาของป่าเบื้องหน้าเขา เธอน่าจะมีอายุประมาณ 30 ปี แม้ว่าเธอจะสวมชุดเหมือนกับหญิงบริสุทธิ์คนนึง, แต่มันก็มีบางสิ่งในตัวเธอที่ลิงค์ไม่สามารถจับต้องได้อยู่
ในโลกนี้มีคนที่สามารถทิ้งความประทับใจที่ไม่สามารถลืมเลือนได้ตลอดชีวิตเอาไว้ในจิตใจของผู้คนได้บุคคลที่มีจิตใจอ่อนแอจะไล่ตามความทรงจำของคนเหล่านี้, และมันก็จะตามหลอกหลอนพวกเขาแม้กระทั่งในยามหลับ
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้ลิงค์ดวงตาของเธอเปล่งประกายเหมือนกับกลุ่มดาวในยามค่ำคืน มีความเมตตาแสดงอยู่บนหน้าของเธอ ลิงค์กำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอ, ที่ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวในหมู่บ้านที่มองเห็นเขาได้ แต่ทันใดนั้นเอง, ฉากเบื้องหน้าเขาก็เปลี่ยนไป หมู่บ้านหายไปแล้ว และผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน ทั้งหมดที่เหลืออยู่เบื้องหน้าเขาก็คือเศษซากของหมู่บ้านห้วยไม้อันว่างเปล่าที่อยู่กลางป่าเกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้เกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้เกอร์เวนท์
สิ่งที่เขาพึ่งเห็นเมื่อสักครู่นี้เป็นแค่ภาพลวงตา
ตอนนี้ลิงค์กำลังยืนอยู่ใกล้กับซากหมู่บ้าน,และพยายามนึกถึงหน้าตาของผู้หญิงคนนั้น เธอต้องเป็นจิตวิญญาณของภพฟิรุแมนในร่างมนุษย์แน่ๆเลย
ในโลกเกมส์,ตัวตนของจิตวิญญาณภพนั้นผู้พัฒนาไม่เคยเปิดเผยออกมาอย่างเป็นทางการ, แต่มันมีบันทึกหลงเหลือเอาไว้ในเกมส์ มีนักกวีบางคนตั้งชื่อตัวตนของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นจิตวิญญาณของภพว่า ‘เฟรย่า’
ตามที่ตำนานกล่าวเอาไว้,เฟรย่านั้นชื่นชอบผู้กล้า เธอมักจะอวยพรพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกต่ำจนถึงขีดสุด, และกระตุ้นให้พวกเขาสู้ต่อไป
เมื่อสักครู่นี้เขาต้องได้เจอกับเฟรย่าแน่ๆ
ด้วยการย่อตัวลง,ลิงค์ก็หยิบดินขึ้นมาหยิบมือนึง จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณกำลังบอกให้
oผมช่วยโลกนี้อย่างงั้นหรอ? คุณก็น่าจะรู้นี่ว่าผมทำแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว”
