Advent of the Archmage – 663: คำทำนายกลายเป็นจริง

Chapter

　　ภายใต้ป้อมโอริด้า

　　มอเดอร์น่าคิดว่ายูจินใจฝ่ออีกครั้งเขาตอบเองด้วยความหงุดหงิด  มนุษย์เป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้า เฟิร์ดได้แย่งชิงทรัพยากรอันมีค่าของเกาะรุ่งอรุณไปหลายครั้ง ซึ่งเผ่าของข้าจะไม่มีวันยั้งมือให้ศัตรูอย่างเจ้า 

　　ในสถานการณ์ที่คุมเชิงกันอยู่นั้นเขาไม่สามารถทำตัวอ่อนแอได้โมเดอร์น่ารู้เรื่องนี้ดี ดังนั้น, น้ำเสียงของเขาจึงหนักแน่น

　　 นายทำได้ดีนะ ในขณะที่พูด, ใบหน้าบนกำแพงยิ้มออกมา แต่ในตอนที่เขาพูดจบ, รอยยิ้มนั้นก็หายไป แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาแทน  หลังจากนี้ก็มาดูแล้วกันว่านายจะรับผลที่ตามมาไหวรึเปล่า! 

　　ในจังหวะต่อมา,ยูจินก็ตะโกน  ราชา, ระวังตัวด้วย!  　　ก่อนที่เธอจะพูดจบ,ก็มีคนปรากฎตัวขึ้นข้างๆราชามอเดอร์น่า เขาดูเหมือนกับลิงค์, ที่กำลังพูดอยู่จากกำแพงป้อมเลย แต่ตอนนี้, ใบหน้าของเขาขาวเหมือนกับหิมะ, และดาบของเขาก็เปล่งประกาย เขาอยู่ห่างจากมอเดอร์น่าไม่ถึงสามฟุต

　　ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป;พวกเขาแทบจะตอบสนองไม่ทันด้วยซ้ำ ไฮเอลฟ์ที่อยู่รอบๆต่างก็อ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อสายตา

　　พวกเขาไม่เข้าใจเลยว่าลอร์ดเฟิร์ดเล็ดรอดเข้ามาที่ใจกลางของถิ่นศัตรูได้ยังไงนี่ทหาร 200,000 คนของพวกเขาตาบอดหรอ? ต่อให้มองไม่เห็นเขา, พวกเขาก็น่าจะยังได้ยินหรือได้กลิ่นอยู่นี่? ปีศาจเป็นเผ่าพันธุ์ที่จมูกดีที่สุดไม่ใช่รึไง?

　　นี่มันน่าเหลือเชื่อ

　　โมลิน่าตอบสนองอย่างรวดเร็ว,แต่เธอก็ยังต้องใช้เวลาในการร่ายเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ ในการเผชิญหน้ากับดาบของลิงค์ที่ใกล้เข้ามานั้น, เธอไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา　　ยูจินเป็นคนเดียวที่เข้าใจเรื่องนี้ลิงค์เคยใช้เวทมนตร์อื่นเพื่อดึงความสนใจของทุกคนในขณะที่ตัวจริงแอบเข้ามาในกองทัพของศัตรู นี่ไม่ใช่สิ่งที่ยากอะไรเลยสำหรับผู้เชี่ยวชาญเวทย์มิติอย่างลิงค์

　　ยูจินสามารถหยุดลิงค์ได้,แต่เธอพึ่งจะได้รับผลสะท้อนกลับจากเวทมนตร์ พลังของเธอยังฟื้นฟูไม่เต็มที่ ลิงค์ต้องใช้โอกาสนี้ในการเสี่ยงเข้ามาที่นี่แน่ๆ

　　แถมเธอเป็นนักเวทย์ในการเผชิญหน้ากับนักดาบที่เร็วกว่านักฆ่านั้น, เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลยต่อให้เธอจะรู้แนวทางก็ตาม

　　ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้เอง,เธอจึงทำได้แค่ดู

　　ไอ้หมอนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆมันวางแผนเอาไว้ทั้งหมด, และแต่ละขั้นก็พาไปสู่ความตายเรื่อยๆ…ครั้งนี้มอเดอร์น่าไม่รอดแน่ๆ!

　　ตั้งแต่ถูกขัดขวางการร่ายเวทย์,ทำให้เธอสูญเสียพลังไปชั่วคราวจากผลสะท้อนกลับไปจนถึงการใช้เวทย์ภาพมายาเพื่อดึงดูดความสนใจของทุกคนในขณะที่ตัวเองแอบลอบเข้ามาในกองทัพ, ยูจินได้คาดการณ์รายละเอียดทั้งหมดนี้เอาไว้แล้ว และนั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้เธอกลัว

　　เธอเป็นคนเด็ดขาดในทันทีที่ตระหนักได้ว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว, เธอก็ถอยและร่ายเวทย์ป้องกันที่แข็งแกร่งเผื่อในกรณีที่ลิงค์โจมตีเธอ

　　ราชามอเดอร์น่าเองก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วเหมือนกันเขาเคยเป็นนักเวทย์ในตอนที่ยังหนุ่มและเคยเป็นศาลเตี้ยพเนจรด้วย เขาเคยฝึกเทคนิคการต่อสู้มาก่อน ตอนนี้, เขาถอยในขณะที่มีแสงเวทย์เทเลพอร์ทสว่างขึ้น เขาตั้งใจจะทิ้งระยะห่างจากลิงค์

　　ตอนนี้,ลิงค์อยู่กลางกองทัพแห่งการทำลาย ถ้าเขาหนีเอาตัวรอดได้ซักระยะนึง, ลิงค์ก็จะโดนรุมโจมตีใส่ จากนั้นการลอบโจมตีก็จะกลายเป็นแค่เรื่องตลกโง่ๆ

　　อย่างไรก็ตาม,ไม่มีใครในฟิรุแมนที่สามารถใช้เวทย์มิติหนีจากลิงค์ได้เพราะเขาคือนักเวทย์มิติที่แข็งแกร่งที่สุด ณ ที่นี้!

　　ในตอนที่แสงสว่างวาบ,มอเดอร์น่าก็ร่ายเวทย์เทเลพอร์ทสำเร็จและหายตัวไป อย่างไรก็ตาม, เขาไม่เห็นเลยว่าดาบของลิงค์เองก็หายไปด้วย และในพริบตาต่อมา, ในตอนที่มอเดอร์น่าปรากฎตัวขึ้นอีกครั้งในระยะห่างออกไปไม่กี่ร้อยฟุต เขาก็รีบเดินอย่างรวดเร็วและหันไปหาลิงค์ จากนั้นเขาก็หยุด

　　มันไม่ใช่ว่าเขาอยากหยุด;แต่เขาถูกบังคับให้หยุดต่างหาก มีคลืนความมืดไร้สิ้นสุดกำลังกลืนกินเขาอยู่

　　อย่างไรก็ตาม,สำหรับคนอื่นๆนั้นพวกเขาเห็นแค่เส้นสีแดงบางๆปรากฎขึ้นที่คอของเขา และจากนั้นเลือดก็ทะลักออกมา, แล้วศรีษะของเขาก็หลุดจากบ่า

　　มีเลือดพุ่งออกมาจากร่างไร้ศรีษะของเขา

　　ลิงค์ยังคงอยู่ที่เดิมเขาไม่ได้รีบกลับป้อมโอริด้าหรือขยับจากจุดที่เขาอยู่ ไฮเอลฟ์ทุกคนพากันสับสน พวกเขามองไม่ทันเลยว่าลิงค์เคลื่อนไหวยังไง ราชาที่พวกเขาเคารพรักไม่สามารถป้องกันการโจมตีของลอร์ดเฟิร์ดได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

　　ก่อนหน้านี้,ยูจินบอกว่ามอเดอร์น่าจะถูกฆ่าในทันที พวกเขาไม่คิดเลยว่าคำทำนายนั้นจะกลายเป็นจริง

　　โมลิน่าหรี่ตา,หัวใจของเธอสั่นไหว เธอไม่กล้าเคลื่อนไหวเลย

　　ลิงค์กวาดตามองนักรบทุกคนที่อยู่ภายใต้สายตาของเขาต่างก็ถอยกันไปตามสัญชาตญาณ ไม่มีนักรบคนไหนกล้าสบตาเขา, ไม่ต้องพูดถึงการเข้ามาโจมตีเขาเลย

　　ลิงค์ส่งเสียงดูถูกและด้วยการใช้โอกาสอันหายากนี้, ดาบของเขาก็สว่างวาบ ด้วยเสียงฉับ, ศรีษะของโมลิน่าเองก็ถูกฟันขาดและกลิ้งลงมากองกับพื้น

　　บุคคลที่แข็งแกร่งทั้งสองคนของกองทัพแห่งการทำลายถูกฆ่าเหมือนหมาเบื้องหน้าเหล่าทหารมากมายมันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ! 　　หัวใจของยูจินเต้นรัวความใจถึงของลิงค์ไม่ใช่ธรรมดาเลย แทนที่จะจากไปหลังจากที่ฆ่าไปแล้วคนนึง, เขากลับตัดสินใจฆ่าโมลิน่าด้วบ นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

　　สนามรบจมอยู่ในความเงียบเป็นเวลาหลายวินาทีจากนั้นก็มีเสียงนึงดังออกมาในที่สุด  มันมีแค่คนเดียว ฆ่ามันซะ! 

　　มันคือเสียงของยูจิน

　　พอพูดจบ,มหาชนทั้งหลายก็ตื่นจากความตกใจและเริ่มโจมตี ทันใดนั้นเอง, การโจมตีนับร้อยก็พุ่งมาหาเขา, และถาโถมใส่เขา

　　แต่พวกมันก็ไร้ประโยชน์

　　 ก้าวพริบตา! นี่เป็นเวทย์เทเลพอร์ทที่ลิงค์สร้างขึ้นมาในภพอารากู่ มันใช้หลายๆครั้งได้เร็วกว่าเวทย์เทเลพอร์ทธรรมดาและแทบจะไม่มีจังหวะชะลอเลย ต่อให้เป็นการต่อสู้กับระดับตำนาน, เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าอีกฝ่ายจะหาจุดอ่อนเจอ

　　หลังจากนั้น,ลิงค์ก็ปรากฎตัวขึ้นที่ระยะห่างออกไปไม่กี่ร้อยฟุตในทันที ด้วยความที่มันเร็วมาก, มันจึงดูเหมือนกับว่าเขาเทเลพอร์ท

　　แล้วก็แน่นอนว่า,การโจมตีทั้งหมดนั้นพลาดเป้า

　　ด้วยการยืนอยู่ท่ามกลางทหารนับพัน,ลิงค์ได้มองผ่านฝูงชนไปยังเจ้าหญิงดาร์คเอลฟ์ที่กำลังถอย สายตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

　　แต่ก็โชคไม่ดีที่เวลามีไม่พออีกฝ่ายเคลื่อนไหวก่อนและสั่งโจมตีเขา ไม่อย่างนั้น, ศพที่สามที่เขาจะฆ่าก็คงจะเป็นเจ้าหญิงดาร์คเอลฟ์ แต่ถึงฆ่าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะการฆ่ามอเดอร์น่ากับโมลิน่าก็เพียงพอแล้ว

　　เขาใช้ก้าวพริบตาต่อหลังจากใช้ไปได้ไม่กี่ครั้ง, ลิงค์ก็กลับมาอยู่ในที่ปลอดภัยในป้อมโอริด้า ด้วยการมองไปรอบๆ, เขาก็เห็นสายตาประหลาดใจ, ชื่นชม, และเคารพกำลังจับจ้องมาที่เขา

　　ลิงค์เคยชินกับสายตาพวกนี้แล้วและไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษด้วยการมองไปที่ป่าทมิฬ, เขาก็พูดอย่างเรียบเฉย,  กองทัพแห่งการทำลายกำลังถอยแล้ว 

　　วู้วววเสียงแตรดังมาจากทางป่า กองทัพแห่งการทำลายเริ่มถอยแล้วจริงๆ และในที่สุด, พวกเขาก็หายเข้าไปในป่าทมิฬ

　　ความกล้าหาญของยูจินหายไปจนหมดทั้งกองทัพถูกลิงค์หยามหน้าและขวัญกำลังใจก็อยู่ในจุดที่ต่ำที่สุด พวกเขาไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแล้ว

　　หลังจากที่ถอยเข้าไปในป่าได้หลายไมล์,ยูจินที่กำลังปีนหน้าผาอยู่ก็จ้องไปทางป้อมโอริด้า, แล้วกัดฟันพูด  ครั้งนี้เจ้าชนะแต่รอไปก่อนเถอะ ในตอนที่รวมภพได้สำเร็จ, จะมีผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนปรากฎตัวขึ้น; เจ้าทำตัวเย่อหยิงแบบนั้นไปได้ไม่นานหรอก! 

　　หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง,แต่นั่นก็ไม่สามารถซ่อนความจริงที่เธอพ่ายแพ้ต่อลิงค์ได้