Chapter
ฟิ้ว….เสียงลมหนาวพัดโหยหวนมาจากทางเหนือ
มีชายหนุ่มคนนึงกำลังเดินอย่างรีบเร่งผ่านพื้นน้ำแข็งเขาสวมชุดคุลมต่อสู้สีดำพร้อมกับมีมงกุฎคริสตัลอยู่บนหัว เขาคือลิงค์นั่นเอง
เมฆบนท้องฟ้าเหนือเกาะเหมันต์นิรันดร์นั้นขยับไปมาเหมือนกับพื้นผิวของทะเลคลั่ง
มีหิมะร่วงลงมาจากสวรรค์ราวกับขนนกหิมะหกเหลี่ยมพวกนี้มีความอันตรายในตัวของมันเองอยู่ ไม่เพียงแค่มันจะเย็นกว่าหิมะเท่านั้น แต่ลักษณะมันยังคมกริบจนสามารถแทงเข้าไปในเนื้อคนได้เลย เกล็ดหิมะเหล่านี้ร่วงลงมาจากท้องฟ้าเหมือนกับชูริเคน
คลื่นน้ำบนพื้นผิวของทะเลรอบๆเกาะนี้ต่างก็ถูกแช่แข็งอยู่กับที่
สรุปง่ายๆเลยก็คือที่นี่เป็นเกาะที่หนาวเหน็บอย่างเหลือเชื่อ ยังไงก็ตามต้องขอบคุณมงกุฎราตรีนิรันดร์ พลังของเขาได้ถูกเปลี่ยนเป็นพลังแห่งความมืด เขาสามารถต้านทานอากาศที่เย็นจัดขนาดนี้ได้ ไม่ว่าลมจะพัดใส่เขาแรงแค่ไหน เขาก็ไม่รู้สึกหนาวเลยซักนิด
องค์ประกอบมิติในบริเวณเกาะแห่งนี้เองก็ถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนใช้เวทย์เทเลพอร์ทในอาณาเขตของมัน ซึ่งนี่ก็ทำให้ลิงค์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินฝ่าหิมะเข้ามา
ทั่วทั้งเกาะนั้นมีรูปร่างเป็นทรงกลมและมีพื้นที่กว้าง300 ตารางฟุต ที่ใจกลางนั้นมีพระราชวังน้ำแข็งของอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งอยู่ หลังจากที่เดินฝ่าหิมะอยู่นานกว่าครึ่งนาที ในที่สุดลิงค์ก็เห็นพระราชวังที่ดูหรูหราอยู่ไกลๆ
พระราชวังน้ำแข็งนี้ทำมาจากน้ำแข็งก้อนใหญ่ซึ่งแต่ละก้อนนั้นมีสีที่แตกต่างกัน ทั่วทั้งอาคารนี้ดูโดดเด่นเป็นสง่าพร้อมกับฉากหลังที่เป็นหิมะสีขาว
ลิงค์กำลังจะมุ่งหน้าต่อไปยังพระราชวัง,แต่ในตอนนั้นเองเขาก็สังเกตเห็นชายชราคนนึงกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าเขาในชุดคลุมสีขาวที่เข้ากับหนวดและผมสีขาวของเขา ลิงค์รู้จักชายชราคนนี้ เขาคืออาร์คเมจภูผาน้ำแข็งที่เคยส่งร่างแยกมาที่ฟิรุแมน เขามีชื่อจริงว่าอียีร์, และที่อารากู่แห่งนี้, เขาก็ถูกรับรู้ในฐานะมหาจอมเวทย์ของศาสตร์เวทมนตร์
ในทันทีที่เขาเห็นชายแก่คนนี้ลิงค์ก็รู้สึกผิดในทันที เขาตั้งใจจะนำชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์มาส่งให้กับอาร์คเมจตามที่สัญญาเอาไว้ แต่มันกลับกลายเป็นว่าเขาเป็นคนเอามันมาใช้ซะเอง
แม้ว่าตอนนั้นเขาจะไม่มีทางเลือกจริงๆแต่ลิงค์ก็ยังรู้สึกผิดที่รักษาสัญญาเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี
พอเห็นสีหน้าสำนึกผิดของลิงค์อาร์คเมจอียีร์ก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ลอร์ดเฟิร์ด ไม่ต้องคิดมากกับเรื่องนั้นหรอก ข้ารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น และถึงยังไง, ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์นี้มันก็ไม่ใช่ของข้ามาตั้งแต่แรกแล้ว มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า โชคชะตาได้กำหนดเอาไว้แล้วว่าเจ้าคู่ควรกับมัน และโชคชะตายังบอกข้าด้วยว่าชีวิตของข้ากำลังจะถึงจุดจบแล้ว จะมีความพินาศมาจากทะเลแห่งความว่างเปล่าในอีกไม่นานนี้”
“คุณกำลังพูดถึงผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดสินะ?”ลิงค์ถาม แม้ว่าเข้าจะเตรียมใจกับเรื่องพวกนี้เอาไว้แล้วแต่ร่างกายของเขาก็ยังคงสั่นสะท้านอยู่ดี และเขาก็ค่อนข้างตกใจในตอนที่ที่ได้ยินจากปากของอาร์คเมจ
อียีร์พยักหน้า“ตอนแรก ทั้งหมดที่ข้าเห็นนั้นมีแต่ความมืด ข้าไม่รู้ว่าทำไม แต่ว่าเจ้าก็ได้เปิดเผยความจริงให้ข้าเห็นในระหว่างที่เจ้ากำลังดวลกับซาโรวินี่ที่ทุ่งหญ้าเวอแดนท์ อาร์คเมจเพลิงเลือกที่จะยอมจำนน หายนะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจะมาถึงภพอารากู่ในอีกไม่นานนี้…ข้าคิดว่าพวกเราได้สูญเสียความหวังไปทั้งหมดแล้วจนกระทั่งวันที่ข้าได้พบกับเจ้า” อียีร์มองลิงค์ด้วยสีหน้าจริงจังและดวงตาสีน้ำเงินเข้มของเขาก็จ้องมาที่ลิงค์ตาไม่กระพริบ
“แสงแห่งความหวังนั้นกำลังลุกโชญอยู่ในตัวเจ้าลิงค์ อีกไม่นานเจ้าจะได้รับพลังที่ทัดเทียมกับผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืด มีแค่เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่จะหยุดการฆ่าล้างทุกชีวิตที่อาศัยอยู่ในทุกภพได้ เจ้าจะต้องรอด ตอนนี้รีบออกไปจากอารากู่ซะ กลับไปที่ฟิรุแมนและฝึกฝนให้แข็งแกร่งขึ้นจนสามารถเอาชนะผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดได้!”
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็รู้สึกว่าอากาศอุ่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นแสงสีแดงปรากฎขึ้นที่เส้นขอบฟ้าเหมือนกับพระอาทิตย์ที่ตกลงสู่ทะเลและเหลือแสงสุดท้ายเอาไว้บนท้องฟ้า
ก่อนที่ลิงค์จะทันสังเกตเห็นอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งก็พึมพำออกมา “อาร์คเมจเพลิง แซสเตอร์ มันกำลังมาแล้ว!” นี่เป็นครั้งแรกที่ลิงค์ได้รู้ชื่อจริงของอาร์คเมจเพลิง
ด้วยกระบวนความคิดของเขาที่ถูกเร่งให้เร็วขึ้นผ่านความสามารถจิตทมิฬของมงกุฎเขาก็สามารถคาดเดาถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว
เขาน่าจะตามผมมาซาโรวินี่บอกว่าพ่อของเธออยากทำให้ผมกลายเป็นทาส และเธอยังบอกด้วยว่าอาร์คเมจเพลิงได้เลือกไปอยู่ฝั่งของผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดแล้ว
ดูจากรูปการแล้วลัทธิเพลิงคงคิดจะไล่ล่าฉันด้วยกำลังทั้งหมด ด้วยความที่ภพอารากู่ถูกปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ การหลบหนีนั้นคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย….
แม้ว่าจะมีมงกุฎราตรีนิรันดร์และศักยภาพในการเติบโตแต่ความจริงก็คือตอนนี้พลังของลิงค์ยังอยู่ที่เลเวล 16 และพรรคพวกเพียงคนเดียวของเขาก็คืออาร์คเมจภูผาน้ำแข็ง ด้วยศัตรูที่เข้ามาอย่างรวดเร็วนี้ ลิงค์คงไม่สามารถหนีออกไปจากภพอารากู่ทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่ได้
อาร์คเมจอียีร์สบัดมือและสร้างรูนน้ำแข็งขึ้นมาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน รูนส่องแสงอยู่ในอากาศเป็นเวลาไม่กี่วินาที หลังจากนั้นซักพัก พวกมันก็สลายไป “แซสเตอร์ได้ผนึกทั่วทั้งภพเอาไว้แล้วด้วยพลังแห่งความเชื่อที่ได้จากผู้ติดตามของเขา ตราบใดที่เวทย์ของเขายังมีผลอยู่ แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถหนีออกไปจากภพนี้ได้ พวกเราทำได้แค่ต่อสู้เพื่อหาทางออกเท่านั้น!”
เขาเริ่มเดินไปทางพระราชวังน้ำแข็ง“มากับข้าสิลอร์ดเฟิร์ด เวลามีไม่มากแล้ว กองทัพอารากู่น่าจะมาช่วยเหลือได้ไม่ทันเวลา….เอาจริงๆ, ต่อให้พวกเขามาทัน พวกเขาก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากซักเท่าไหร่ วิธีการเดียวที่พวกเราทำได้ ณ ตอนนี้ก็คือช่วยให้เจ้ามีพลังมากขึ้น”
ชายชราคนนี้เดินไวมากจนลิงค์ต้องเดินเร็วเพื่อตามเขาให้ทัน
ไม่นานนักทั้งสองคนก็มาอยู่ในพระราชวังน้ำแข็งอาร์คเมจยังคงเดินต่อไป ในตอนที่พวกเขามาถึงใจกลางห้องโถงหลักในพระราชวัง อาร์คเมจก็สบัดมือ เหมือนเป็นการตอบรับ วงรูนใต้เท้าพวกเขาส่องแสงขึ้นมา และเผยให้เห็นถึงพื้นที่ลับสำหรับเก็บของ
“จงขึ้นมา!”อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งสบัดมืออีกครั้งเสาน้ำแข็งเริ่มพุ่งขึ้นมาจากใจกลางพื้นที่เก็บของพร้อมกับเสียงน้ำแข็งแตก มีกล่องคริสตัลอยู่ที่ยอดบนสุดของเสานี้
อาร์คเมจเปิดกล่องด้วยการสบัดมืออีกครั้งจากนั้นคริสตัลไร้สีที่มีขนาดพอๆกับไข่นกพิราบก็ลอยออกมาจากกล่อง ในทันทีที่มันสัมผัสกับอากาศของโลกภายนอก มันก็ถูกปกคลุมด้วยหมอกสีขาวในทันที และอากาศภายในห้องโถงก็ลดลงไปที่ -30 องศาในทันที ลิงค์เริ่มรู้สึกหนาวขึ้นมาเพราะอากาศที่เย็นลงอย่างกระทันหันนี้
“รีบกินมันเข้าไปซะ!”อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งรีบส่งมันให้ลิงค์ ตอนนี้ความหนาวรุนแรงมากเหมือนกับมีเข็มเย็นๆเป็นร้อยเล่มทิ่มแทงที่หน้าเขา
ลิงค์ไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าท้องของเขาจะตอบสนองยังไงถ้าเขาฝืนยัดของที่ดูไม่ปลอดภัยนี้เข้าไปเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งเอาอะไรมาให้เขากิน
ระบบเกมรู้มั้ยว่านี่คืออะไร? ลิงค์คิด เขารู้ว่าอาร์คเมจไม่มีทางที่จะคิดทำร้ายเขา เขาก็แค่อยากรู้เกี่ยวกับคริสตัลนี้ก่อนที่จะเอามันเข้าใส่ปาก
กำลังตรวจสอบ….ตรวจสอบเสร็จสิ้นมันคือ แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์
แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์
คุณภาพ:เลเวล19
ผล:แก่นพลังที่สร้างขึ้นมาจากการรวบรวมพลังน้ำแข็งบริสุทธิ์ ใครก็ตามที่กินมันเข้าไปจะพบเจอกับสุดยอดแห่งความหนาวเหน็บ ถ้าเกิดคนๆนั้นสามารถรอดจากมันมาได้ ระดับพลังของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น 1 เลเวล แต่ถ้าทำไม่ได้, ร่างกายและวิญญาณของคนๆนั้นก็จะถูกแช่แข็ง
(หมายเหตุ:พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับค่าใช้จ่ายอันใหญ่ยิ่ง!)
หลังจากที่อ่านผลของคริสตัลก็คงไม่ต้องคิดแล้วว่าลิงค์ตั้งใจจะทำอะไร ตอนนี้มันเป็นช่วงคับขัน ลิงค์ต้องทำการเสี่ยงโชคแล้ว เขาอ้าปากและกัดเข้าไปที่แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์ โดยไม่สนอาการชาที่ปากของเขา เขาก็ปล่อยให้คริสตัลไหลผ่านคอของเขาลงไปที่ท้อง
ความคิดของลิงค์เกิดขึ้นเร็วมากจนอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งไม่ทันรู้ถึงความหวาดกลัวที่จะกินของลิงค์ที่มีอยู่ในตอนแรกด้วยซ้ำ
เขาไม่คิดว่าลิงค์จะยอมกินง่ายๆแบบนี้จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดังลั่น “ดีมาก ดีมาก! พอเห็นว่าเจ้าเชื่อใจข้ามากขนาดนี้ เจ้าก็จงไว้ใจข้าได้เลยว่าข้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เจ้าได้ออกไปจากภพอารากู่ทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่!”
ลิงค์แทบจะไม่ได้ยินสิ่งที่อาร์คเมจพูดสิ่งเดียวที่เขารู้สึกในตอนนี้ก็คือความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้ภายในท้องของเขา มันเหมือนกับมีมีดเป็นร้อยเล่มกำลังกรีดลำไส้ของเขาเป็นชิ้นๆ ความหนาวแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างของเขา พยายามทำให้เขากลายเป็นไอติมแท่งขนาดเท่ามนุษย์
ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงมากยังไงก็ตาม จิตใจของลิงค์ก็ยังคงมุ่งมั่นอยู่ ฉันยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่ นี่ก็หมายความว่าความหนาวเย็นของคริสตัลนี้ยังทำลายร่างกายของฉันได้ไม่สมบูรณ์
ถ้าเกิดว่าเขารู้สึกชากไปทั้งร่างเขาก็แค่เปิดใช้ผลการจุติแห่งความมืดขั้นสูงสุดของมงกุฏราตรีนิรันดร์เพื่อเพิ่มการต้านทานเวทมนตร์และลดความเสียหายต่อร่างกายของเขาก็พอแล้ว ยังไงก็ตาม ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะดีกว่าที่เขาได้คาดเอาไว้
ลิงค์รู้สึกเจ็บปวดมากจนเขาแทบจะยืนไม่ไหวเขาคุกเข่าลงกับพื้น พยายามต่อสู้กับความหนาวเย็นในร่างกายของเขา
อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งเฝ้าดูเขาอย่างเงียบๆจากมุมห้อง
ในตอนนี้แสงสีแดงบนท้องฟ้าทวีความรุนแรงขึ้นมาก หิมะและเมฆบนฟ้านอกพระราชวังน้ำแข็งนั้นได้สลายไปหมดแล้ว
ครึ่งนาทีต่อมาเสียงอันน่ากลัวก็ดังขึ้นในอากาศเหมือนกับฟ้าผ่า “อียีร์ ส่งตัวผู้บุกรุกมาให้ข้าและปฏิญาณต่อผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดซะว่าจะภัคดีกับพระองค์ตลอดไป ไม่อย่างนั้นก็เตรียมตัวตายได้เลย!”
อาร์คเมจเพลิงแซสเตอร์มาถึงแล้ว
ฟิ้ว….เสียงลมหนาวพัดโหยหวนมาจากทางเหนือ
มีชายหนุ่มคนนึงกำลังเดินอย่างรีบเร่งผ่านพื้นน้ำแข็งเขาสวมชุดคุลมต่อสู้สีดำพร้อมกับมีมงกุฎคริสตัลอยู่บนหัว เขาคือลิงค์นั่นเอง
เมฆบนท้องฟ้าเหนือเกาะเหมันต์นิรันดร์นั้นขยับไปมาเหมือนกับพื้นผิวของทะเลคลั่ง
มีหิมะร่วงลงมาจากสวรรค์ราวกับขนนกหิมะหกเหลี่ยมพวกนี้มีความอันตรายในตัวของมันเองอยู่ ไม่เพียงแค่มันจะเย็นกว่าหิมะเท่านั้น แต่ลักษณะมันยังคมกริบจนสามารถแทงเข้าไปในเนื้อคนได้เลย เกล็ดหิมะเหล่านี้ร่วงลงมาจากท้องฟ้าเหมือนกับชูริเคน
คลื่นน้ำบนพื้นผิวของทะเลรอบๆเกาะนี้ต่างก็ถูกแช่แข็งอยู่กับที่
สรุปง่ายๆเลยก็คือที่นี่เป็นเกาะที่หนาวเหน็บอย่างเหลือเชื่อ ยังไงก็ตามต้องขอบคุณมงกุฎราตรีนิรันดร์ พลังของเขาได้ถูกเปลี่ยนเป็นพลังแห่งความมืด เขาสามารถต้านทานอากาศที่เย็นจัดขนาดนี้ได้ ไม่ว่าลมจะพัดใส่เขาแรงแค่ไหน เขาก็ไม่รู้สึกหนาวเลยซักนิด
องค์ประกอบมิติในบริเวณเกาะแห่งนี้เองก็ถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนใช้เวทย์เทเลพอร์ทในอาณาเขตของมัน ซึ่งนี่ก็ทำให้ลิงค์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินฝ่าหิมะเข้ามา
ทั่วทั้งเกาะนั้นมีรูปร่างเป็นทรงกลมและมีพื้นที่กว้าง300 ตารางฟุต ที่ใจกลางนั้นมีพระราชวังน้ำแข็งของอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งอยู่ หลังจากที่เดินฝ่าหิมะอยู่นานกว่าครึ่งนาที ในที่สุดลิงค์ก็เห็นพระราชวังที่ดูหรูหราอยู่ไกลๆ
พระราชวังน้ำแข็งนี้ทำมาจากน้ำแข็งก้อนใหญ่ซึ่งแต่ละก้อนนั้นมีสีที่แตกต่างกัน ทั่วทั้งอาคารนี้ดูโดดเด่นเป็นสง่าพร้อมกับฉากหลังที่เป็นหิมะสีขาว
ลิงค์กำลังจะมุ่งหน้าต่อไปยังพระราชวัง,แต่ในตอนนั้นเองเขาก็สังเกตเห็นชายชราคนนึงกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าเขาในชุดคลุมสีขาวที่เข้ากับหนวดและผมสีขาวของเขา ลิงค์รู้จักชายชราคนนี้ เขาคืออาร์คเมจภูผาน้ำแข็งที่เคยส่งร่างแยกมาที่ฟิรุแมน เขามีชื่อจริงว่าอียีร์, และที่อารากู่แห่งนี้, เขาก็ถูกรับรู้ในฐานะมหาจอมเวทย์ของศาสตร์เวทมนตร์
ในทันทีที่เขาเห็นชายแก่คนนี้ลิงค์ก็รู้สึกผิดในทันที เขาตั้งใจจะนำชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์มาส่งให้กับอาร์คเมจตามที่สัญญาเอาไว้ แต่มันกลับกลายเป็นว่าเขาเป็นคนเอามันมาใช้ซะเอง
แม้ว่าตอนนั้นเขาจะไม่มีทางเลือกจริงๆแต่ลิงค์ก็ยังรู้สึกผิดที่รักษาสัญญาเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี
พอเห็นสีหน้าสำนึกผิดของลิงค์อาร์คเมจอียีร์ก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ลอร์ดเฟิร์ด ไม่ต้องคิดมากกับเรื่องนั้นหรอก ข้ารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น และถึงยังไง, ชิ้นส่วนศักดิ์สิทธิ์นี้มันก็ไม่ใช่ของข้ามาตั้งแต่แรกแล้ว มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า โชคชะตาได้กำหนดเอาไว้แล้วว่าเจ้าคู่ควรกับมัน และโชคชะตายังบอกข้าด้วยว่าชีวิตของข้ากำลังจะถึงจุดจบแล้ว จะมีความพินาศมาจากทะเลแห่งความว่างเปล่าในอีกไม่นานนี้”
“คุณกำลังพูดถึงผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดสินะ?”ลิงค์ถาม แม้ว่าเข้าจะเตรียมใจกับเรื่องพวกนี้เอาไว้แล้วแต่ร่างกายของเขาก็ยังคงสั่นสะท้านอยู่ดี และเขาก็ค่อนข้างตกใจในตอนที่ที่ได้ยินจากปากของอาร์คเมจ
อียีร์พยักหน้า“ตอนแรก ทั้งหมดที่ข้าเห็นนั้นมีแต่ความมืด ข้าไม่รู้ว่าทำไม แต่ว่าเจ้าก็ได้เปิดเผยความจริงให้ข้าเห็นในระหว่างที่เจ้ากำลังดวลกับซาโรวินี่ที่ทุ่งหญ้าเวอแดนท์ อาร์คเมจเพลิงเลือกที่จะยอมจำนน หายนะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจะมาถึงภพอารากู่ในอีกไม่นานนี้…ข้าคิดว่าพวกเราได้สูญเสียความหวังไปทั้งหมดแล้วจนกระทั่งวันที่ข้าได้พบกับเจ้า” อียีร์มองลิงค์ด้วยสีหน้าจริงจังและดวงตาสีน้ำเงินเข้มของเขาก็จ้องมาที่ลิงค์ตาไม่กระพริบ
“แสงแห่งความหวังนั้นกำลังลุกโชญอยู่ในตัวเจ้าลิงค์ อีกไม่นานเจ้าจะได้รับพลังที่ทัดเทียมกับผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืด มีแค่เจ้าคนเดียวเท่านั้นที่จะหยุดการฆ่าล้างทุกชีวิตที่อาศัยอยู่ในทุกภพได้ เจ้าจะต้องรอด ตอนนี้รีบออกไปจากอารากู่ซะ กลับไปที่ฟิรุแมนและฝึกฝนให้แข็งแกร่งขึ้นจนสามารถเอาชนะผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดได้!”
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็รู้สึกว่าอากาศอุ่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นแสงสีแดงปรากฎขึ้นที่เส้นขอบฟ้าเหมือนกับพระอาทิตย์ที่ตกลงสู่ทะเลและเหลือแสงสุดท้ายเอาไว้บนท้องฟ้า
ก่อนที่ลิงค์จะทันสังเกตเห็นอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งก็พึมพำออกมา “อาร์คเมจเพลิง แซสเตอร์ มันกำลังมาแล้ว!” นี่เป็นครั้งแรกที่ลิงค์ได้รู้ชื่อจริงของอาร์คเมจเพลิง
ด้วยกระบวนความคิดของเขาที่ถูกเร่งให้เร็วขึ้นผ่านความสามารถจิตทมิฬของมงกุฎเขาก็สามารถคาดเดาถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็ว
เขาน่าจะตามผมมาซาโรวินี่บอกว่าพ่อของเธออยากทำให้ผมกลายเป็นทาส และเธอยังบอกด้วยว่าอาร์คเมจเพลิงได้เลือกไปอยู่ฝั่งของผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดแล้ว
ดูจากรูปการแล้วลัทธิเพลิงคงคิดจะไล่ล่าฉันด้วยกำลังทั้งหมด ด้วยความที่ภพอารากู่ถูกปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ การหลบหนีนั้นคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย….
แม้ว่าจะมีมงกุฎราตรีนิรันดร์และศักยภาพในการเติบโตแต่ความจริงก็คือตอนนี้พลังของลิงค์ยังอยู่ที่เลเวล 16 และพรรคพวกเพียงคนเดียวของเขาก็คืออาร์คเมจภูผาน้ำแข็ง ด้วยศัตรูที่เข้ามาอย่างรวดเร็วนี้ ลิงค์คงไม่สามารถหนีออกไปจากภพอารากู่ทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่ได้
อาร์คเมจอียีร์สบัดมือและสร้างรูนน้ำแข็งขึ้นมาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน รูนส่องแสงอยู่ในอากาศเป็นเวลาไม่กี่วินาที หลังจากนั้นซักพัก พวกมันก็สลายไป “แซสเตอร์ได้ผนึกทั่วทั้งภพเอาไว้แล้วด้วยพลังแห่งความเชื่อที่ได้จากผู้ติดตามของเขา ตราบใดที่เวทย์ของเขายังมีผลอยู่ แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถหนีออกไปจากภพนี้ได้ พวกเราทำได้แค่ต่อสู้เพื่อหาทางออกเท่านั้น!”
เขาเริ่มเดินไปทางพระราชวังน้ำแข็ง“มากับข้าสิลอร์ดเฟิร์ด เวลามีไม่มากแล้ว กองทัพอารากู่น่าจะมาช่วยเหลือได้ไม่ทันเวลา….เอาจริงๆ, ต่อให้พวกเขามาทัน พวกเขาก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากซักเท่าไหร่ วิธีการเดียวที่พวกเราทำได้ ณ ตอนนี้ก็คือช่วยให้เจ้ามีพลังมากขึ้น”
ชายชราคนนี้เดินไวมากจนลิงค์ต้องเดินเร็วเพื่อตามเขาให้ทัน
ไม่นานนักทั้งสองคนก็มาอยู่ในพระราชวังน้ำแข็งอาร์คเมจยังคงเดินต่อไป ในตอนที่พวกเขามาถึงใจกลางห้องโถงหลักในพระราชวัง อาร์คเมจก็สบัดมือ เหมือนเป็นการตอบรับ วงรูนใต้เท้าพวกเขาส่องแสงขึ้นมา และเผยให้เห็นถึงพื้นที่ลับสำหรับเก็บของ
“จงขึ้นมา!”อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งสบัดมืออีกครั้งเสาน้ำแข็งเริ่มพุ่งขึ้นมาจากใจกลางพื้นที่เก็บของพร้อมกับเสียงน้ำแข็งแตก มีกล่องคริสตัลอยู่ที่ยอดบนสุดของเสานี้
อาร์คเมจเปิดกล่องด้วยการสบัดมืออีกครั้งจากนั้นคริสตัลไร้สีที่มีขนาดพอๆกับไข่นกพิราบก็ลอยออกมาจากกล่อง ในทันทีที่มันสัมผัสกับอากาศของโลกภายนอก มันก็ถูกปกคลุมด้วยหมอกสีขาวในทันที และอากาศภายในห้องโถงก็ลดลงไปที่ -30 องศาในทันที ลิงค์เริ่มรู้สึกหนาวขึ้นมาเพราะอากาศที่เย็นลงอย่างกระทันหันนี้
“รีบกินมันเข้าไปซะ!”อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งรีบส่งมันให้ลิงค์ ตอนนี้ความหนาวรุนแรงมากเหมือนกับมีเข็มเย็นๆเป็นร้อยเล่มทิ่มแทงที่หน้าเขา
ลิงค์ไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าท้องของเขาจะตอบสนองยังไงถ้าเขาฝืนยัดของที่ดูไม่ปลอดภัยนี้เข้าไปเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งเอาอะไรมาให้เขากิน
ระบบเกมรู้มั้ยว่านี่คืออะไร? ลิงค์คิด เขารู้ว่าอาร์คเมจไม่มีทางที่จะคิดทำร้ายเขา เขาก็แค่อยากรู้เกี่ยวกับคริสตัลนี้ก่อนที่จะเอามันเข้าใส่ปาก
กำลังตรวจสอบ….ตรวจสอบเสร็จสิ้นมันคือ แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์
แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์
คุณภาพ:เลเวล19
ผล:แก่นพลังที่สร้างขึ้นมาจากการรวบรวมพลังน้ำแข็งบริสุทธิ์ ใครก็ตามที่กินมันเข้าไปจะพบเจอกับสุดยอดแห่งความหนาวเหน็บ ถ้าเกิดคนๆนั้นสามารถรอดจากมันมาได้ ระดับพลังของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น 1 เลเวล แต่ถ้าทำไม่ได้, ร่างกายและวิญญาณของคนๆนั้นก็จะถูกแช่แข็ง
(หมายเหตุ:พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับค่าใช้จ่ายอันใหญ่ยิ่ง!)
หลังจากที่อ่านผลของคริสตัลก็คงไม่ต้องคิดแล้วว่าลิงค์ตั้งใจจะทำอะไร ตอนนี้มันเป็นช่วงคับขัน ลิงค์ต้องทำการเสี่ยงโชคแล้ว เขาอ้าปากและกัดเข้าไปที่แก่นน้ำแข็งบริสุทธิ์ โดยไม่สนอาการชาที่ปากของเขา เขาก็ปล่อยให้คริสตัลไหลผ่านคอของเขาลงไปที่ท้อง
ความคิดของลิงค์เกิดขึ้นเร็วมากจนอาร์คเมจภูผาน้ำแข็งไม่ทันรู้ถึงความหวาดกลัวที่จะกินของลิงค์ที่มีอยู่ในตอนแรกด้วยซ้ำ
เขาไม่คิดว่าลิงค์จะยอมกินง่ายๆแบบนี้จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดังลั่น “ดีมาก ดีมาก! พอเห็นว่าเจ้าเชื่อใจข้ามากขนาดนี้ เจ้าก็จงไว้ใจข้าได้เลยว่าข้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เจ้าได้ออกไปจากภพอารากู่ทั้งๆที่ยังมีชีวิตอยู่!”
ลิงค์แทบจะไม่ได้ยินสิ่งที่อาร์คเมจพูดสิ่งเดียวที่เขารู้สึกในตอนนี้ก็คือความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้ภายในท้องของเขา มันเหมือนกับมีมีดเป็นร้อยเล่มกำลังกรีดลำไส้ของเขาเป็นชิ้นๆ ความหนาวแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างของเขา พยายามทำให้เขากลายเป็นไอติมแท่งขนาดเท่ามนุษย์
ความเจ็บปวดนั้นรุนแรงมากยังไงก็ตาม จิตใจของลิงค์ก็ยังคงมุ่งมั่นอยู่ ฉันยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่ นี่ก็หมายความว่าความหนาวเย็นของคริสตัลนี้ยังทำลายร่างกายของฉันได้ไม่สมบูรณ์
ถ้าเกิดว่าเขารู้สึกชากไปทั้งร่างเขาก็แค่เปิดใช้ผลการจุติแห่งความมืดขั้นสูงสุดของมงกุฏราตรีนิรันดร์เพื่อเพิ่มการต้านทานเวทมนตร์และลดความเสียหายต่อร่างกายของเขาก็พอแล้ว ยังไงก็ตาม ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะดีกว่าที่เขาได้คาดเอาไว้
ลิงค์รู้สึกเจ็บปวดมากจนเขาแทบจะยืนไม่ไหวเขาคุกเข่าลงกับพื้น พยายามต่อสู้กับความหนาวเย็นในร่างกายของเขา
อาร์คเมจภูผาน้ำแข็งเฝ้าดูเขาอย่างเงียบๆจากมุมห้อง
ในตอนนี้แสงสีแดงบนท้องฟ้าทวีความรุนแรงขึ้นมาก หิมะและเมฆบนฟ้านอกพระราชวังน้ำแข็งนั้นได้สลายไปหมดแล้ว
ครึ่งนาทีต่อมาเสียงอันน่ากลัวก็ดังขึ้นในอากาศเหมือนกับฟ้าผ่า “อียีร์ ส่งตัวผู้บุกรุกมาให้ข้าและปฏิญาณต่อผู้ปกครองแห่งแสงสว่างและความมืดซะว่าจะภัคดีกับพระองค์ตลอดไป ไม่อย่างนั้นก็เตรียมตัวตายได้เลย!”
อาร์คเมจเพลิงแซสเตอร์มาถึงแล้ว
