ตอนที่ 456 : ทําไมนายไม่วางหม้อลงก่อนล่ะ?
“เอ้า ฉันจะเอาจริงแล้วนะ สมบัติวิญญาณสัตว์อสูร พลังแห่งเหยี่ยว!”
เบรดตอนนี้คล้ายเครื่องร้อนเต็มที่ หลังใช้พลังหมีกับเสือชีต้าไปแล้ว ทั้งพละกําลัง ความคล่องตัว และอัตราการตอบสนองก็เพิ่มมากขึ้น ตอนนี้ยังมีเหยี่ยวที่ช่วยเพิ่มอัตราการโจมตีคริติคอลอย่างมหาศาล ตอนนี้อีกฝ่ายพุ่งตัวเข้าหาอาร์คแล้ว อีกทางหนึ่ง ทักษะ แถลงการณ์พื้นที่เพิ่งถูกใช้ไปทําให้เขายังไม่สามารถเรียกสมุนอัญเชิญออกมาอีกรอบได้
“นี่นายไม่คิดจะวางหม้อนั่นก่อน? นายพยายามทําอะไรอยู่ กันแน่เนี่ย?”
อาร์คยังคงเขย่าหม้อต่อไปแม้ในสถานการณ์เช่นนี้ เพราะแบบนั้นเบรดจึงอดไม่ได้ที่จะถามอีกรอบ
“เหอะ ถ้าทําได้ทําไปแล้วโว้ย แต่หม้อนี่มันโยนทิ้งไม่ได้ไง!?
“ถ้านายไม่คิดเอาจริงฉันก็ไม่คิดเสียเวลาเล่นด้วยแล้วนะ”
อาร์คต้องพยายามอย่างหนักเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีคริติคอลพลางถอย ขณะนั้นเอง ดวงตาที่ติดอยู่ด้านหลังตัวเขาพลันกรีดร้องออกมา
“อาร์คนิม! ข้างหลัง ข้างหลังครับ!”
อาร์ครับฟังคํานั้นก่อนจะเร่งร้อนหันกลับไปมอง เป็นลูกไฟขนาดใหญ่ที่กําลังพุ่งเข้ามา มันถูกยิงออกโดยนักเวทหญิงที่สวมชุดสีขาวนามเรเดียน
“จริงด้วย ไอ้หมอนี่ร่วมมือกับนักเวทคนนั้น? ไม่ใช่ว่าเมื่อกี้เธอเพิ่งเร่งความเร็วให้เรือโจรสลัดไปหรือยังไง? นี่เธอมีพลังมานาเท่าไห ร่กันเนี่ย? จบเราเห่แน่ ต่อให้จัดการเบรดได้ เราก็หนีนักเวทคนนั้นไม่พ้น! ไม่สิ ถ้ายังมีลูกไฟพุ่งเข้ามาแบบนี้เรื่อย ๆ กระทั่งหลบเบรดยังทําไม่ได้”
อาร์คครวญครางอยู่ภายใน ทว่าดาบปลายปืนของเบรดกลับเปลี่ยนทิศแล้วตบลูกไฟนั้นแทน
“หือ? อะไรของหมอนี่กันเนี่ย?”
“ทําอะไรของเธอ!?”
เบรดตัดลูกไฟออกเป็นสองส่วนแล้วตะโกนใส่เรเดียน จากนั้นเรเดียนจึงขมวดคิ้วแล้วตะโกนกลับมา
“ฉันทําอะไรงั้นเหรอ? ไม่เห็นหรือยังไง? ฉันจะเปามันน่ะสิ!”
“ไม่ได้!”
“อะไรนะ?”
“นี่เธอไม่เข้าใจ? ฉันต่อสู้กับหมอนี่อยู่นะ ต่อให้เรื่องที่หมอนี่เขย่าหม้อไปด้วยจะน่าตลก แต่ฝีมือหมอนี่นะของจริง”
“อย่ามาพูดให้ขํานะ ฉันเองก็มีข้อพิพาทกับหมอนั่นเหมือนกับ
นาย”
เรเดียนแค่นเสียงก่อนจะร่ายคาถาอีกครั้ง จากนั้นเบรดจึงเผยท่าที่จริงจังแล้วเอ่ยด้วยเสียงที่ทุ่มต่ำลง
“ฉัน…. จะโกรธจริงแล้วนะ”
เรเดียนสะดุ้งก่อนมองเบรดอีกครั้ง ผ่านไปชั่วครู่ ลูกไฟก็ถูกเรเดียนสะบัดทิ้งก่อนจะพึมพําออกมา
“เชอะ ไอ้หมียักษ์โง่เง่า ก็ได้ นายจัดการมันก่อน ถัดจากนั้นค่อยเป็นฉัน เข้าใจใช่ไหม?”
“ตามนั้น เธอนี่น่ารักเหมือนเคยเลยนะ”
เรเดียนหน้าแดงก่อนจะหันศีรษะหนี เบรดเพียงมองต่ออีกเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมา
“ต้องขออภัย แต่ตอนนี้ไม่มีใครขวางพวกเราแล้ว อย่าได้ห่วงเรื่องพวกโจรสลัด เดี๋ยวเธอจะคอยช่วยหยุดพวกที่คิดแทรกแซงการต่อสู้ของนักรบอย่างพวกเราเอง เพราะงั้นแล้วทําไมนายไม่วางหม้อนั่นลงก่อนแล้วมาสู้จริงจังกันสักตั้งล่ะ”
อาร์คถึงกับเหม่อมองด้วยความมึนงง เขาไม่ทราบว่าตนเองไปมีข้อพิพาทอะไรกับคนทั้งสอง แต่เบรดนั้นแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างมหาศาล อีกฝ่ายนับถือฝีมือของอาร์คและคิดอยากสู้ด้วยในฐานะที่เท่าเทียมกันโดยมีความตายเดิมพัน กระทั่งว่าพรรค พวกจะช่วยเหลือเขาก็ยังปฏิเสธกับคนแบบนี้
“ไอ้โง่ หมอนี่มันไอ้โง่!?
ถูกต้อง เบรดโง่ของจริงและของแท้ นั่นทําให้อาร์คนึกอะไรขึ้นมาได้
“เหอะเหอะ การต่อสู้ของนักรบอย่างนั้นเหรอ เรื่องโง่เง่าแบบนั้นใครจะสนกัน อย่าพูดให้จําเลยดีกว่า เมื่อกี้ไอ้หมอนี่เพิ่งทําลายเรือไปเพราะไล่ล่าเรามาหรือไม่ใช่? ใครจะรู้กันว่าสถานการณ์หลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อ? นอกจากนี้แล้วไม่ใช่เรารอดจากหมอนี้ไปได้แล้วยังมีแม่นักเวทเรเดียนจ้องจะฆ่าอยู่หรือยังไง? แล้วยังมีพวกโจรสลัดอีก ท้ายที่สุดชนะไปก็ไม่ได้อะไรเลย ใครจะไปมีอารมณ์ทําเรื่องบ้าบอขนาดนั้นกัน? แถมเมื่อกี้ว่าอะไรนะ ให้เลิกเขย่าหม้อ? บ้าบอที่สุด นี่เราเสี่ยงชีวิตเพื่อเขย่าหม้อนี่เลยนะ!?
ทว่าอาร์คก็ได้เพียงแค่บ่นภายในใจขณะภายนอกยิ้มแย้มให้
“นายสมแล้วที่เป็นนักรบตัวจริง!”
“ไม่หรอก ไม่ต้องชมฉันขนาดนั้น”
เบรคเกาตีรษะขณะเผยสีหน้าเคอะเขินออกมา
“ไม่หรอก ในนิวเวิลด์ฉันไม่เคยเจอนักรบตัวจริงเสียงจริงแบบนายมาก่อน ก็ดี ถ้านายยืนกรานขนาดนั้นฉันก็จะสู้แบบนักรบกับนาย แต่ก่อนอื่นฉันต้องขออภัย ก่อนหน้านี้เป็นเรื่องน่าอายนักที่ต้องต่อสู้กับนักรบที่มีเกียรติอย่างนายทั้งที่ต้องเขย่าหม้อไปด้วย ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะใช้พลังทั้งหมดที่มีสู้กับนายเอง”
“จริงเหรอ?”
“แน่นอน แต่นายพอจะให้เวลาฉันสักหน่อยได้หรือเปล่า? ต่อสู้กันแบบลูกผู้ชาย ฉันต้องการเวลาเตรียมการนิดหน่อยเพื่อเก็บหม้อนี่น่ะ แล้วที่นี่ก็อยู่กลางทะเลด้วย เพราะงั้นพวกเราหันหลังให้กันแล้วเดินไปสิบก้าวเหมือนหนังคาวบอยแล้วค่อยโจมตีใส่กัน เป็นยังไง?”
“โห? เอาจริง? น่าสนใจ ถ้าเป็นแบบนั้น…”
เบรดพยักหน้าแล้วหันหลังกลับไปให้อาร์คอย่างไม่ลังเล จากนั้นเขาจึงสูดลมหายใจเข้าลึกจนไหล่ยกขึ้นและผ่อนลง เบรดช่างเป็นบุคคลตัวอย่างที่น่านับถือนัก แค่ฟังคําพูดเล็กน้อยก็ตัดสินใจหันหลังให้ศัตรูได้อย่างเยือกเย็น… ช่างเป็นคนที่ไว้ใจคนอื่นจนเกินไป! นั่นคือสิ่งที่อาร์คคิด อย่างไรแล้วตอนนี้อาร์คเพียงเผยรอยยิ้มชั่วร้ายก่อน จะหันกลับไปบ้าง
“ไอ้โง่ หมอนี่มันไอ้โง่ตัวจริงเสียงจริง!”
ความจริงอาร์คเตรียมเปาฟลูตแห่งชาวเลือกตั้งแต่ที่หันกลับมาแล้ว เมื่อเบรดเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาพลันหันกลับแล้วระเบิดดาบเข้าใส่อีกฝ่าย
“พายุดาบ!”
มันเป็นพายุดาบที่ทํางานโดยใช้ดาบวิเศษ! ชิ้นส่วนดาบถูกเคลือบด้วยออร่าความมืดสีดําก่อนจะโหมพัดเข้าใส่เบรด
“หือ? หา? ยกเลิกพลังเหยี่ยว สมบัติวิญญาณสัตว์อสูร พลังป้องกันของเต่า!”
เบรดสะดุ้งก่อนจะเรียกใช้งานสมบัติวิญญาณสัตว์อสูร ผิวหนังนั้นเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นกระดองเหมือนเต่า มันคือสมบัติวิญญาณสัตว์อสูรที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกัน แม้ว่าผิวกระดองเต่าจะช่วยกันพายุดาบเอาไว้ แต่อย่างไรมันก็ทําได้อย่างจํากัด เศษดาบจํานวนไม่น้อยที่ทะลุไปโจมตีเบรดจนเกิดความเสียหายมหาศาลขึ้น หลังพายุเลิกพัดพาเบรดก็กระโดดพุ่งตัวออกไปพร้อมร้องตะโกนใส่
“นาย! ทําบ้าอะไรเนี่ย?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่นายคิดจริงเหรอว่าฉันจะสู้ตรงไปตรงมากับคนอย่างนาย? ลาก่อน!”
เสียงของอาร์คดังขึ้นจากด้านล่างเรือ เบรดเร่งร้อนวิ่งไปยังกราบเรือก่อนจะเห็นปลาโลมาจํานวนมากรวมตัวกันอยู่ อาร์คตอนนี้กําลังขี่หนึ่งในปลาโลมาก่อนจะตะโกนไปยังดาดฟ้าเรือ
“เอ้า! ผู้โดยสารทุกคนกระโดดลงมาขี่ปลาโลมาเลย!”
“หือ? ปลาโลมาอะไรกัน?”
“คนที่ออกคําสั่งกับเรือโดยสารก่อนหน้านี้นี่นา เขาเรียกพวกมันมา!”
“โอ้ นี่แหละโอกาส หนีเร็ว!”
ทั้งผู้เล่นและกะลาสีเรือต่างตระหนักได้ดีถึงสถานการณ์ก่อนจะเร่งร้อนกระโดดลงทะเลกันยกใหญ่ เมื่อกะลาสีเรือและผู้โดยสารคว้าตัวปลาโลมาเอาไว้ได้ พวกมันก็พุ่งผ่านน้ำไปอย่างว่องไวแล้วกระจายตัวออก ที่อาร์คเร่งร้อนเรียกปลาโลมาจํานวนมากมาก็เพราะเหตุนี้
“ไม่ใช่ที่ตัวเราปกติจะทําเลยแฮะ…”
ความจริงตอนแรกอาร์คคิดจะหนีไปแค่ตัวเอง ทว่ากองเรือโจรสลัดนั้นยังคงอยู่ เขาต้องการให้ผู้โดยสารทั้งหลายช่วยกระจายความสนใจ เพราะในเมื่อมีคนขี่ปลาโลมาหนีหลายคน การจะหาตัวใครสักคนย่อมเป็นเรื่องยาก ก็เหมือนกับตอนภารกิจอีเวนท์ที่แจ็คสัน จัสติสแมนช่วยออกหน้านําผู้เล่นและเอ็นพีซีร่วมการบุกโจมตีเพื่อให้ได้มาซึ่งผลลัพธ์ ตอนนี้อาร์คก็ใช้ผู้เล่นและเอ็นพีซีเพื่อสําเร็จเป้าหมายการหนีเช่นเดียวกัน
“ถ้าหากหนีไปคนเดียวก็จะกลายเป็นเป้าเดี่ยวล่อความสนใจ แต่ถ้ามีคนร่วมหนีด้วยมากมาย แบบนั้นแล้วเราจะได้ประโยชน์มากกว่าทั้งช่วยคนอื่นหลบหนีด้วย!
“ไอ้ขี้ขลาด!”
“เหอะ นายควรเชื่อฉันแต่แรกนะ! เพลิงโลกันตร์!”
เรเดียนสบถออกมาขณะเล็งยิ่งเวทมนตร์ไล่หลังอาร์คที่กําลังหลบหนี ความเสียหายอันมหาศาลจากเวทมนตร์ทรงพลังอํานาจได้ฉีกกระจากอาร์คจากทางด้านหลังก่อนจะตายตกไป แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น ร่างของอาร์คที่น่าจะตายกลับสลายกลายเป็นควัน
“ไม่จริง… ภาพลวงตา?”
“ทางนั้น! มันหนีไปทางนั้น!”
เบรดพบว่าอาร์คแฝงตัวหลบหนีไปกับพวกผู้โดยสารคนอื่น
“ยกเลิกพลังเต่า! สมบัติวิญญาณสัตว์อสูร พลังปลาโลมา!”
เบรดเร่งร้อนเรียกจิตวิญญาณปลาโลมาและพุ่งตัวไล่ตามอาร์คไปหมายจะโจมตี ทว่า อาร์คกลับสลายกลายเป็นควันและหายไปเหมือนเมื่อครู่
“อะไรกัน? นี่ก็ภาพลวงตา? แล้ว”
“ทางนั้น! มันหนีไปทางนั้น!”
เรเดียนตะโกนขึ้นเมื่อพบว่าอาร์คกําลังออกห่างจากเรือไปไกลแล้ว เธอพยายามร่ายคาถาก่อนจะต้องยกเลิกไป
“ไม่ได้ มันหนีไปพ้นระยะแล้ว”
“นี่ ไม่อยากจะเชื่อ! ไม่เคยเห็นใครขี้ขลาดแบบหมอนี่มาก่อน! มันกล้าล่อลวงขณะการท้าดวล… ฉันไม่อภัยให้มันแน่! เรเดียน! ฉันจะไล่ตามมันไป กระโดดลงมา!”
เรเดียนเข้าไปเกาะเบรดไว้ก่อนจะไล่ล่าไปด้วยความเร็วสูงล้ำ
เหอะ เหอะ โง่กันจริง ๆ
อาร์คตัวจริงกําลังรับชมเรื่องราวจากก้นทะเลทั้งยังหัวเราะ ถูกต้องแล้ว อาร์คที่สลายตัวกลายเป็นควันไปคือจันทร์มายา ขณะที่เรเดียนกับเบรดโจมตีใส่ไปสอง ตอนนี้ที่ไล่ตามอีกหนึ่งคือตัวล่อสุดท้าย อาร์คตัวจริงกลับมาซ่อนตัวอยู่ก้นทะเลรับชมเรื่องสนุก
“นี่แหละนะ ดีนะเนี่ยที่ช่วยคนอื่นให้หลบหนีไปได้ด้วย
ที่อาร์คเรียกปลาโลมาให้คนอื่นด้วยก็เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองทั้งหมดนี้ก็เพื่อปิดบังการใช้ภาพมายาท่ามกลางฝูงชน หากมีเพียงแค่ภาพมายาของอาร์คสามคนพยายามหลบหนีในท้องทะเลกว้างใหญ่ พวกนั้นคงจัดการเขาได้ง่าย เพราะแบบนั้นอาร์คจึงเรียกปลาโลมาจํานวนมากแล้วทําการแทรกเงาแทนตัวท่ามกลางฝูงชน เบรด และเรเดียนต่างตอบสนองช้าเพราะต้องมองหา ระหว่างนั้นอาร์คก็เลือกเอาเกล็ดเลือกเข้าปากแล้วไปนั่งเล่นรอที่ก้นสมุทร
“หึหึหึ ดีนะเนี่ยที่ของเหลวในหม้อไม่ได้รับผลกระทบใต้น้ำ ว่าไป เราลืมเรื่องบุคซิลไปเลย
อาร์คเดาะลิ้นขณะพูดคุยกับตัวเอง เพราะเรื่องเร่งด่วนเขาจึงไม่มีเวลาบอกแผนการกับบุคซิล แต่ก็น่าจะไม่เป็นไร ทั้งบุคซิลและแบกิวต่างก็เคยขี่ปลาโลมา เพราะงั้นอาร์คไม่จําเป็นต้องห่วงอะไรมาก เพื่อล่อเบรด อาร์คจึงสั่งให้ปลาโลมาจํานวนหนึ่งกระจายตัวไปยังทิศทางที่มุ่งหน้าไปบริสทาเนีย ด้วยเหตุนี้อาร์คจึงไม่สามารถจําได้ทั้งหมดว่าปลาโลมาตัวไหนไปทางไหนได้ แม้ว่าจะพยายามคุยกับ ดวงตาที่อยู่กับเขาแล้ว แต่ระยะห่างกับร่างหลักค่อนข้างมากเกินไปจึงพ้นระยะสื่อสาร
“เอาเถอะ ไว้ค่อยติดต่อบุคซิลอีกแล้วนักสถานที่ก็แล้วกัน”
อาร์คเริ่มสํารวจมองรอบด้านภายใต้น้ำอย่างระแวดระวัง ก็เหมือนแผนการในตอนแรก จัสติสแมนถอยทัพไปแล้ว การต่อสู้จบด้วยเหตุนี้ เรือโจรสลัดที่เหลือเข้ามาเก็บกู้เรือโจรสลัดที่พุ่งชนเรือโดยสาร แม้อาร์คจะยืนยันไม่ได้ แต่เขาคิดว่าพวกกลุ่มทัณฑ์บนคงกําลังรอตามรอยพวกโจรสลัดอยู่
“เรื่องราวก็คลี่คลายแล้ว เราก็ไปบ้างดีกว่า”
อาร์คเรียกปลาโลมาอีกครั้งก่อนจะแหวกว่ายผ่านท้องสมุทรไป ด้วยเหตุนี้ อาร์คจึงยังสามารถเขย่าหม้อต่อไปได้ด้วยมือซ้ายอย่างสบายอกสบายใจ
