ผู้รักษาสุดแกร่ง – บทที่ 510 จากเล่นละครสู่เรื่องจริง

หวังจินไห่ขมวดคิ้ว “ที่มาเก๊านั้นค่อนข้างจะพิเศษนิดหน่อย แม้ว่าฉันจะไปช่วยผู้คน มันก็ยังเป็นเรื่องที่ลำบาก

สีหน้าของครอบครัวหลิ่วชิงชิงค่อนข้างน่าเกลียดและเขาไม่คิดว่าสิ่งจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นได้ ปกติหลิวเสี่ยวเฉียงก็มักจะเล่นการพนันอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าคราวนี้จะมีบางอย่างเกิดขึ้นแบบนี้

ถ้าพูดตามเหตุผล หลิวเสี่ยวเฉียงก็ไม่ควรทำให้เป็นเรื่องใหญ่อะไร แม้ว่าเขาจะแพ้ เขาก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ให้ได้

หลิวชิงชิงเป็นคนที่รวยที่สุดในประเทศ และตระกูลหลิวก็ยังมีธุรกิจมากมาย ดังนั้นทรัพย์สินของพวกเขาในตระกูลหลิวยังคงเป็นที่ยอมรับ และถึงแม้ว่าหลิวเสี่ยวเฉียงจะใช้เงินแบบจัการไม่ได้และแพ้ย่อยยับ เขาไม่น่าจะถึงยึดทรัพย์หรือถูกจับได้

เว้นเสียแต่ว่าจะชนะมากเกินไป

อย่างที่เราทราบกันดีว่าการพนันในคาสิโน แพ้ง่าย ชนะหลายครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

หลิวชิงชิงกำลังจะไปที่นั่นด้วยตนเอง แต่ถูกฉินจุนหยุดไว้

“ให้ฉันไปเองเถอะ ที่มาเก๊านั้นค่อนข้างความซับซ้อน แม้ว่าคุณจะไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร สู้ให้ฉันลองดูก่อน”

สีหน้าของหลิวชิงชิงดูเป็นกังวล “งั้นคุณก็ระวังตัวด้วยนะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวังจินไห่ก็หัวเราะออกมาก

“ประธานหลิวไม่ต้องกังวลหรอก ด้วยฝีมือของคุณชายฉินแล้ว อยากจะมีเรื่องกับเขานั้นคงยากหน่อยแล้วละ”

แม้แต่นายพลหวังจินไห่ระดับห้าดาวก็ยังพูดอย่างนั้น ในที่สุดหลิวชิงชิงก็โล่งใจ

และพอดีว่าสัญญานทหารนั้นไม่ไกลนัก หลิวชิงชิงจึงเรียกเฮลิคอปเตอร์กลับมาทันที และพาฉินจุนออกเดินทางไป

ระหว่างทางไปนั้น หวังจินไห่ได้ส่งข้อมูลคาสิโนให้กับฉินจุน

คาสิโนนี้เป็นคาสิโนที่ไม่เป็นทางการ ใช้เพื่อหลอกชาวต่างชาติ นักพนันในมาเก๊าเองก็ไม่ค่อยมีใครมาเล่นที่นี่

เนื่องจากที่คาสิโนนี้ มีลูกไม้บางอย่างอยู่ลึก ๆ มันจึงง่ายที่จะได้เงิน แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะเอาเงินนั้นมาได้

ดังนั้นชื่อเสียงของคาสิโนแห่งนี้จึงเป็นเรื่องทั่วไป และโดยพื้นฐานแล้วคนที่เคยมาเล่นก็มักจะไม่กลับมาเล่นที่นี่

แต่นั้นก็มีประโยชน์ เพราะความน่าจะเป็นที่จะได้รับเงินนั้นค่อนข้างมาก

โดยทั่วไปแล้ว คาสิโนไม่ค่อยยอมให้คุณชนะ ไม่ว่าจะเป็นเจ้ามือหรือเครื่องจักกล คาสิโนก็จะยอมให้คนจำนวนน้อยได้รับเงินและอยู่ในที่ที่เห็นได้ชัดเจนมากๆ ให้ผู้คนรู้ว่าคาสิโนของพวกเขาสามารถชนะง่ายได้เงินจริง

เมื่อคนอื่นแห่เข้าหาพวกเขามากขึ้น พวกเขาเหล่านนั้นก็จะแพ้มากขึ้นเรื่อยๆ

จะมีคนส่วนน้อยมากๆที่จะชนะ และคนส่วนใหญ่ก็จะแพ้ นี่คือวิธีที่คาสิโนนี้ใช้หาเงิน

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคาสิโนนี้ทำเงินได้อย่างเดียวไม่ขาดทุน แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่แห่เข้ามา เพราะพวกเขารู้สึกว่าพวกเขาอาจจะเป็นคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่จะชนะก็ได้

และไม่นานนัก ฉินจุนก็มาถึงคาสิโนและถูกเรียให้หยุดอยู่ที่ประตูทางเขา

เนื่องจากคาสิโนแห่งนี้มีความพิเศษมาก ดังนั้นจึงต้องได้รับการแนะนำจากคนที่รู้จักก่อนจึงจะสามารถเข้าไปได้

“คุณผู้ชายครับ เราไม่รับคนนอกนะครับ”

ฉินจุนขมวดคิ้วและพูดว่า

“ฉันเป็นญาติของหลิวเสี่ยวเฉียง”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนที่ประตูตกตะลึง เพราะหลิวเสี่ยวเฉียงนั้นถือเป็นลูกค้ารายใหญ่ของพวกเขา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างก็รู้จักกันดี เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเป็นญาติของหลิวเสี่ยวเฉียงพวกเขาจึงหันไปมองหน้ากันทันที

รีบหยิบเครื่องรับส่งสัญญาณวิทยุออกมาแล้วถามอีกครั้ง

หลังจากถามไปซักพัก พวกเขาก็พูดกับฉินจุน

“คุณเข้าไปได้แล้วครับ เชิญครับ”

ผู้จัดการพาฉินจุนไปที่คาสิโน การตกแต่งภายในหรูหรามาก ในบางครั้งก็จะมีสาวสวยในชุดกระต่ายเดินไปมารอบๆ ทำให้ผู้คนรู้สึกพึงพอใจ

ผู้จัดการพาฉินจุนไปทางซ้ายและขวา และมาที่ห้องรับรอง VIP ข้างในมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนโซฟา ท่าทางเขารู้สึกเบื่อ มีคนคุ้มกันอยู่สองคนคอยดูเขาอยู่ ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นจะกลัวว่าเขาจะหนีไป

“หลิวเสี่ยวเฉียง ญาติของคุณมาอยู่ที่นี่แล้ว!”

หลิวเสี่ยวเฉียงถอดหมวกที่ปิดบังใบหน้าของเขาออก และเมื่อเขาเห็นฉินจุนเขาก็ขมวดคิ้วและสีหน้าของเขาดูเหมือนคำถามในใจ

“คุณเป็นใคร?”

ฉินจุนตอบ “ฉันเป็นพี่เขยของคุณ”

“พี่เขยงั้นเหรอ? คุณเนี้ยนะ? ”

หลิวเสี่ยวเฉียงเพิงจะได้รู้ว่าแฟนของพี่สาวคนโตของเขา คือคนๆนี้?

ตอนแรกคิดว่าด้วยรูปลักษณ์และวิสัยทัศน์ของพี่สาวชองเขาแล้ว ยังไงก็ต้องพาผู้ชายร่างสูงและแข็งแรงแน่ๆ

ฉินจุนคนนี้สูงและผอม ดูเหมือนเป็นนักวิชาการที่อ่อนแอ และเขาไม่น่าใช่คนแบบที่พี่สาวของเขาจะชอบได้

ทำไมพี่สาวคนโตของเขาถึงคนกับคนที่อ่อนแอเช่นนี้?

เมื่อเห็นฉินจุนมามือเปล่า หลิวเสี่ยวเฉียงก็พูดไม่ออก

“นี่คุณไม่ได้เอาเงินมาเหรอ?”

ฉินจุนตอบ “ฉันมีบัตร”

หลิวเสี่ยวเฉียงหัวเราะเยาะ “ถ้าใช้บัตรได้ ฉันคงออกไปนานแล้ว พวกเขาที่นี่ไม่รับบัตร”

“อืม?”

ฉินจุนงงเล็กน้อย คาสิโนนี้ไม่อนุญาตให้รูดบัตรงั้นเหรอ? แล้วแขกคนอื่นๆจ่ายยังไงกันละ ใครกันจะสามารถออกไปพร้อมกับเงินสดมากมายขนาดนั้นได้?

หลิวเสี่ยวเฉียงกล่าวว่า “คาสิโนไม่อนุญาตให้ใช้บัตรเครดิต แต่ให้เงินสดเท่านั้น หากเงินสดไม่เพียงพอ คุณต้องไปที่นั่นเพื่อขอสินเชื่อ จากนั้นสามารถชำระคืนเงินกู้ด้วยบัตรธนาคารได้”

ฉินจุนขมวดคิ้ว และเหมือนจะเริ่มเข้าใจลูกเล่นของคาสิโนนี้แล้ว

คาสิโนของพวกเขา ชนะมาก และเสียน้อย มีลูกค้าจำนวนมากสามารถชนะและเงินจากที่นี่ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลกำไรของพวกเขาที่ได้จากตรงนี้ค่อนข้างน้อย

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องมองหาทางอื่น ที่จะได้กำไรเหล่านั้นกลับมา

และมันคือการปล่อยสินเชื่อ

เหตุผลที่ไม่อนุญาตให้ใช้บัตรธนาคาร คือเพื่อให้นักพนันเหล่านี้ยืมเงินจากที่นี่ เพียงแค่ลงนามในสัญญาเงินกู้เท่านั้น ผลกำไรที่ได้ก็จะสูงมากกว่าที่คาสิโนจะได้จากการเล่นพนันซะอีก

ฉินจุนถามว่า “แล้วคุณยืมมาเท่าไหร่?”

หลิวเสี่ยวเฉียงถอนหายใจ กัดริมฝีปาก และตอบว่า “สามร้อยล้าน”

“สามร้อยล้านงั้นเหรอ?”

ฉินจุนถึงกับพูดไม่ออก ที่แท้ก็เป็นนายน้อยผู้มั่งคั่ง ที่กล้ายืมเงิน 300 ล้าน เพื่อมาเล่นการพนัน ฟุ่มเฟือยระดับนี้ไม่เป็นสองรองใครจริงๆ

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของเขาและกล่าวว่า

“ทั้งสองคุยกันเรียบร้อยหรือยังครับ เงินกู้ 300 ล้าน จะชำระคืนเป็นเงินสด หรือว่าจะเล่นต่ออีกสักพักดีครับ”

ฉินจุนกล่าว”เงินกู้สามารถชำระคืนด้วยบัตรธนาคารได้ใช่ไหม?”

ผู้จัดการยิ้มและกล่าวว่า “ใช่ครับ สัญญาของเรากำหนดว่าถ้าคุณใช้บัตรธนาคารในการชำระคืน คุณต้องชำระดอกเบี้ยเพิ่มอีกสามปีรวมทั้งเงินต้นและดอกเบี้ยรวม…3 พันล้านครับ

หลิวเสี่ยวเฉียงลุกขึ้นยืนตรงทันที จ้องมาที่เขาแล้วพูดว่า “พวกคุณโหดเกินไปแล้สรึเปล่า? สามร้อยล้านดอกเบี้ยทบต้นสามารถเพิ่มขึ้นเป็นสามพันล้านได้ยังไงกัน ฉันยืมเงินมาแค่ไม่ถึงสามวัน ดอกเบี้ยมากขนาดนี้ได้ยังไงกัน? ”

ผู้จัดการยิ้มเยาะ “เรื่องนี้คุณจะโทษผมไม่ได้นะครับ ตอนที่คุณเซ็นสัญญา คุณควรจะอ่านมันให้ดีก่อน ที่เรายืมใช้คือชิปต่อรองและโดยปกติแล้วคุณต้องจ่ายชิปต่อรองคืน หากคุณต้องการรูดบัตรของคุณจ่ายคืนก็ต้องเสียดอกเบี้ย”

“พวกคุณเลือกเอานะว่าจะจ่ายดอกเบี้ยหรือจะเล่นต่อ?”

ฉินจุนขมวดคิ้ว เขาเคยได้ยินว่า ปกติคาสิโนในมาเก๊าจะมีเหตุมีผล ทั้งคนรวย คนหนุ่มสาว และคนธรรมดาสามารถเล่นได้ แต่คาสิโนแห่งนี้ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย นี่มันเป็นคาซิโนใต้ดินชัดๆ

ฉินจุนเริ่มโกรธเล็กน้อย “จำนวนดอกเบี้ยเราจะจ่ายเป็นอัตราดอกเบี้ยปกติ และทางที่ดีพวกคุณไม่ควรจะมาบังคับคนอื่น”

ผู้จัดการยิ้มจางๆ “ฉันบังคับงั้นเหรอ? นั่นคือสิ่งที่เขายินดีที่จะยืมเอง เกี่ยวอะไรกับฉัน และฉันขอพูดเหมือนเดิม จะจ่ายดอกเบี้ยหรือจะเล่นต่อคุณต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง”

ใบหน้าของฉินจุนดูเย็นชาและเฉยเมย “ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะเล่นสักสองสามเกมแล้วกัน”