ผู้รักษาสุดแกร่ง – บทที่ 560 พรีเซนเตอร์เกิดเรื่องแล้ว

ตอนนี้หลิ่วชิงชิงหยุดพูดเล่น และพูดกับฉินจุน

“พี่รีบไปถามเถอะว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ฉินจุนพยักหน้า และรีบโทรไปหาซูเหวินฉีทันที แต่เธอปิดเครื่อง

ดูเหมือนว่าซูเหวินฉีจะกลัวว่าจะถูกคนอื่นคุกคาม ดังนั้นเธอจึงปิดเครื่อง และไม่สามารถรับสายจากคนอื่นๆ ได้เลย

ขณะที่ฉินจุนกำลังจะไปถามคนอื่น ก็มีเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามา

ฉินจุนรับสาย และเสียงเหนื่อยหน่ายของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่ง

“ฮัลโหล”

ทันทีที่ฉันได้ยินเสียงนี้ เขาก็รู้ว่านี่คือซูเหวินฉี

“เปลี่ยนเบอร์ใหม่เหรอ?” ฉินจุนถาม

“อือ มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน คุณได้ดูข่าวหรือยัง? ฉันเปลี่ยนเบอร์เพื่อต้องการความเงียบสงบหน่อยน่ะ”

ฉินจุนพูด”ดูแล้ว เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผลิตภัณฑ์ของบริษัททงเป่านั่นไม่ได้มาตรฐานเหรอ”

ซูเหวินฉีถอนหายใจ “พี่ก็รู้ว่าจริงๆ แล้วฉันระมัดระวังมากในการตอบรับเป็นพรีเซนเตอร์ ฉันต้องทดลองใช้ผลิตภัณฑ์ก่อน รวมทั้งเพื่อนรอบตัวฉันด้วย และนายหน้าด้วยจะต้องเคยลองใช้ว่าไม่มีปัญหาฉันถึงจะรับเป็นพรีเซนเตอร์”

“โลชั่นรุ่นแรกของพวกเขาน่ะไม่มีปัญหาอะไร แต่ต่อมาพวกเขาได้ทำการวิจัยและพัฒนามาเป็นรุ่นที่สอง รุ่นที่สองนี้เพิ่งเปิดตัวเมื่อไม่กี่วันก่อน แต่จู่ๆ ก็เกิดความผิดพลาดขึ้น”

เมื่อได้ยินเสียงของซูเหวินฉีแปลกไปเล็กน้อย ฉินจุนก็ขมวดคิ้ว

“เธอก็มีปัญหาด้วยเหรอ?”

ซูเหวินฉีพูด “ใช่ คุณก็ได้ยินเสียงฉันเปลี่ยนไปใหญ่ขึ้นน่ะ งั้นฉันจึงต้องการออกจากวงการบันเทิงชั่วคราวด้วย หากเป็นอย่างนี้ต่อไปฉันอาจจะไม่สามารถร้องเพลงได้อีก”

“ฉันไปหาหมอส่วนตัว หลังจากการตรวจแล้วก็สงสัยว่าโลชั่นนั้นมีฮอร์โมนเพศชายมากเกินไป นั่นเป็นสาเหตุที่เกิดขึ้น ตอนนี้ฉันจึงหดหู่มาก”

ฉินจุนขมวดคิ้ว “เธอส่งโลมาให้ฉัน ฉันจะไปดูให้”

“อือ ฉันหลบอยู่บ้านเพื่อนน่ะ”

หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็วางสายไป และซูเหวินฉีส่งโลเคชั่นให้ฉินจุน

ฉินจุนถามด้วยความอยากรู้

“ทำไมเครื่องสำอางของผู้หญิงถึงมีฮอร์โมนเพศชายล่ะ?”

เพราะหลิ่วชิงชิงเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ เธอจึงสามารถตอบคำถามของฉินจุนได้ทันที

“ฮอร์โมนเพศชายสามารถทำให้ผิวบอบบางมากขึ้น อันที่จริง ผิวผู้ชายดีกว่าผิวผู้หญิงเพราะความสัมพันธ์ระหว่างฮอร์โมนเพศชาย”

“ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวของบริษัทของเราหลายๆ ผลิตภัณฑ์ก็มีฮอร์โมนเพศชายเช่นกัน แต่ได้รับการตรวจวัดอย่างเข้มงวด และจะไม่เกินมาตรฐานแน่นอน บริษัทเครื่องสำอางทงเป่าเนี่ยฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเกินมาตรฐาน คุณรีบไปดูเลย”

ฉินจุนพยักหน้า จากนั้นก็ลุกขึ้นและเดินออกไป

ทงเป่ากรุ๊ปก็เป็นบริษัทใหญ่เช่นกัน เมื่อเกิดเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้ หลิ่วชิงชิงก็มีส่วนเกี่ยวข้อง

บางทีอาจถึงเวลาที่จะเข้ายึดครองตลาดและลูกค้าของบริษัทพวกเขาแล้ว นี่เป็นเค้กชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งเลย และทุกคนต่างก็ต้องการแย่งชิงมัน

ฉินจุนออกมาจากบ้านตระกูลหลิ่ว และมาที่วิลล่าเล็กๆ ที่ห่างไกลออกไป มาเจอกับซูเหวินฉีในวิลล่าเงียบๆ

โชคดีที่ไม่เหมือนกับที่คิดไว้ ซูเหวินฉีไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก

เช่น หนวดเครายาวเฟื้อยหรืออะไรทำนองนั้น

มีเพียงเสียงที่ทุ้มขึ้นเล็กน้อย และทั่วไปแล้วไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ภายนอก

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

ซูเหวินฉีทำปากจู๋ “ไม่เป็นไรอะไรล่ะ คอฉันพังไปหมดแล้ว ต่อไปฉันร้องเพลงไม่ได้แล้ว”

ซูเหวินฉีไม่ได้สนใจเรื่องการหาเงินเลย แต่เธอสนใจเรื่องการร้องเพลง ถ้าเสียงเธอเป็นแบบไปตลอด ซูเหวินฉีจะต้องเศร้ามากแน่ๆ

“เอาข้อมือมาฉันให้ฉันตรวจดู”

ซูเหวินฉีส่งข้อมือให้ฉินจุนวัดชีพจร

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็เปลี่ยนมือ

หลังจากวัดชีพจรทั้งสองมือเสร็จ สีหน้าของฉินจุนก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ซูเหวินฉีรู้สึกประหม่ามาก

“เป็นยังไงบ้าง เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ฉินจุนพูด “ไม่มีอะไรร้ายแรง วิธีการรักษาโรคนี้มีหลายวิธีมาก วิธีที่ง่ายที่สุดคือปล่อยให้มันหายเอง”

ซูเหวินฉีผงะไปครู่หนึ่ง “หายเองได้? ต้องใช้เวลานานแค่ไหนล่ะ?”

ฉินจุนพูด “ร่างกายของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และปริมาณที่แต่ละคนใช้ก็ไม่เหมือนกัน ในกรณีของเธอ น่าจะใช้เวลาประมาณสามเดือน”

เนื่องจากซูเหวินฉีใช้เวลาส่วนใหญ่ในการแสดง เมื่อเธอออกไปแสดง จึงต้องมีการแต่งหน้าโดยช่างแต่งหน้า ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าเธอใช้ผลิตภัณฑ์อะไรไปบ้าง

เมื่อได้พักผ่อน ซูเหวินฉีก็ได้นำผลิตภัณฑ์ที่ได้จากผู้สนับสนุนมาใช้ ดังนั้นเธอจึงใช้ไปในปริมาณน้อย ระดับของพิษจึงค่อนข้างน้อย

“สามเดือนไม่ไหวหรอก ตอนนี้หลายคนก็เริ่มฟ้องฉันแล้ว ตอนนี้ฉันไม่กล้าออกไปไหนเลย”

หลังจากพูดจบซูเหวินฉีก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และเปิดความคิดเห็นของชาวเน็ตให้ฉินจุนดู

“ฉันเห็นซูเหวินฉีเป็นพรีเซนเตอร์ฉันก็เลยซื้อมา สุดท้ายก็มาเป็นแบบนี้ ฉันต้องเลิกกับแฟนด้วย ซูเหวินฉีจะชดใช้ฉันเท่าไหร่?”

“ฉันก็เป็นแฟนคลับของซูเหวินฉีเหมือนกัน ถ้าสินค้ามีปัญหา ดาราต้องเป็นรับผิดชอบ!”

“ใช่ ซูเหวินฉีต้องรับผิดชอบ มีผู้หญิงมากมายที่ไปตามใช้ ผลก็เป็นแบบนี้ นี่ไม่ใช่การหลอกลวงผู้บริโภคเหรอ?”

“มันไม่แค่เรื่องหลอกลวง นี่มันเป็นเรื่องคุณธรรม เธอได้เงิน แต่เราโง่และเสียเงิน ตอนนี้ทงเป่ากรุ๊ปก็ หนีไปแล้ว เราจะไปหาใครดี?”

“……..”

เมื่อเกิดเรื่องใหญ่อย่างนี้ ทงเป่ากรุ๊ปก็หนีไปแล้ว เมื่อเจ้านายหนีไป พนักงานที่เหลือก็ไม่สามารถชดใช้ได้ ทงเป่ากรุ๊ปจึงจะถูกยุบ

ฉินจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ความคิดของผู้คนก็พอจะสามารถเข้าใจได้ เพราะดาราเป็นพรีเซนเตอร์ และเมื่อมีอะไรผิดพลาด สิ่งแรกที่เขาจะมาหาก็คือดาราเป็นพรีเซนเตอร์

เมื่อได้รับค่าพรีเซนเตอร์ไปแล้วคุณก็ต้องรับผิดชอบ

แต่เรื่องนี้ซูเหวินฉีก็ไม่มีทางเลือก ผลิตภัณฑ์รุ่นแรกไม่มีปัญหาอะไร ซูเหวินฉีจึงรับเป็นพรีเซนเตอร์ให้ แต่สรุปผลิตภัณฑ์รุ่นที่สองก็มามีปัญหา นี่จะพูดออกไปได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้นซูเหวินฉีเองก็ตกเป็นเหยื่อเช่นกัน และเธอก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเหมือนกัน

จะใช้เวลาสักพักความคิดเห็นของประชาชนถึงจะสงบลง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือการรักษาความเจ็บป่วยของทุกคน

ฉินจุน “พูดตามหลักแล้วโรคนี้การฝังเข็มและการรมยาของฉันก็สามารถทำให้เห็นผลได้ทันที แต่ฉันไม่สามารถช่วยฝังเข็มให้ทุกคนได้ ดังนั้นฉันจะลองหายาและทดลองกับเธอดู”

ซูเหวินฉีทำปากจู๋ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

แม้ว่าจะไม่พอใจเท่าไหร่ที่ถูกใช้เป็นหนูทดลอง แต่เธอก็รู้ว่าฉินจุนกำลังช่วยเธออยู่ และฉินจุนก็ทดลองบนตัวเธอนั่นก็หมายความว่าไม่มีปัญหาอะไร

ฉินจุนออกไปซื้อยากลับมามากมาย

“เอาผลิตภัณฑ์โลชั่นทงเป่ารุ่นที่สองมาให้ฉันดูหน่อย”

ซูเหวินฉียื่นผลิตภัณฑ์ตัวปัญหาให้ฉินจุน เมื่อรับโลชั่นมาแล้วฉินจุนก็ป้ายบนมือของเขา วางไว้ที่หน้าจมูกเพื่อดมกลิ่น

หลังจากทดสอบ ฉินจุนก็นำโลชั่นที่มีปัญหาผสมกับสมุนไพรบางชนิดแล้วนวดให้เป็นก้อนกลม เหมือนยาเม็ด

และพูดว่า

“กลืนมันเข้าไป”

ซูเหวินฉีผงะ “อะไรนะ ยาเม็ดนี้กินได้เหรอ?”

ฉินจุนยิ้ม “ฉันเป็นคนให้นะ เธอไม่ไว้ใจเหรอ?”

“ก็ได้……”

ถ้าคนอื่นเป็นคนให้ ซูเหวินฉีไม่กินเด็ดขาด เพราะนี่มีการผสมเครื่องสำอางบางชนิดไปด้วย ในเครื่องสำอางมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่สามารถกินได้

แต่ฉินจุนเป็นคนให้ เธอจึงเชื่อใจเขา

หยิบยานี้มาและนำเข้าปากด้วยสีหน้าผะอืดผะอม และกลืนเข้าไป

หลังจากกินไปแล้ว ผ่านไปไม่กี่นาที ซูเหวินฉีก็รู้สึกว่าเธอเริ่มเหงื่อออก

“ฉันว่ายานี้ใช้ไม่ได้ ทำไมฉันถึงรู้สึกมีเหงื่อออกเยอะแบบนี้ล่ะ?”

ฉินจุนพูด “เหงื่อออกน่ะถูกแล้ว ไม่ต้องกังวล ดื่มน้ำเยอะๆ แล้วก็เข้าห้องน้ำบ่อยๆ”

ซูเหวินฉีพยายามทนความรู้สึกไม่สบายบนร่างกายของเธอ และเริ่มดื่มน้ำ

หลังจากเข้าห้องน้ำสี่หรือห้าครั้ง ซูเหวินฉีก็พูดออกมา และทันใดนั้นก็พบว่าเสียงของเธอดีขึ้นมาก!