The Man from Hell TMFH ตอนที่ 152 : ทริปนองเลือด!
เวลาตี 2 รถลีมูซีนโรลส์รอยซ์สามคนกําลังทะยานไปอย่างรวดเร็วบนท้องถนน!
หลังจากวางสายโทรศัพท์ ราชาบลัดดี้อีเกิลที่นั่งอยู่ตรงตําแหน่งข้างคนขับได้แจ้งกับเย่เฟิงด้วยท่าทางที่เศร้าหมอง “เจ้านายครับ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่าอาจารย์หลิงเองก็ถูกลักพาตัวไปเช่นกัน!”
“อาจารย์หลิง!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเขา ใบหน้าของเย่เฟิงก็เคร่งเครียดในทันที!
“บลัดดี้โกสท์ หมาป่าคลั่ง เฟยเซียน โรส ไป๋ซ่ง ซู่กวง สมาชิกสามคนจากตระกูลเย่และก็อาจารย์หลิง!”
ดวงตาของเย่เฟิงเริ่มเป็นประกายด้วยพลังฉีที่ดุร้าย เขาเผยให้เห็นสีหน้าที่มีแววกระหายเลือด “เอาผู้หญิงของฉันไปเป็นเจ้าสาวในงานศพและยังเอาพี่น้องของฉันเพื่อไปบูชายัญอีก ดี! เล้งซื่อแกมันแน่มาก!”
นี่เป็นคนแรกที่เย่เฟิงต้องการดูเขาตายอย่างโหดเหี้ยม และทรมานนับตั้งแต่เขากลับเกิดใหม่นี้!
เขาต้องการกําจัดและกวาดล้างทั้งตระกูลเล้ง ไม่ใช่แค่เล้งซื่อ!
ไม่นานหลังจากกวาดล้างเหล่าผู้มีพลังนับร้อยจาก 8 ตระกูล เย่เฟิงก็ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการณ์ในเมืองเจียงซี
ทว่าเนื่องจากเป็นช่วงเวลาค่ําจึงไม่มีสายการบินใดที่เขาจะสามารถบินกลับมาที่เมืองเจียงซีได้!
สิ่งที่แปลกยิ่งไปกว่านั้นคือเครื่องบินส่วนตัวทั้งหมดทั่วทั้งเมืองเจียงเปยต่างก็หายไปในชั่วข้ามคืน!
ดังนั้นเย่เฟิงจึงทําได้แค่ขับรถกลับมายังเมืองเจียงซีพร้อมกับราชาทั้ง 3 และอสูรทั้ง 4 ของกลุ่มความมืด
จากนั้นราชาบลัดดี้อีเกิลก็พูดขึ้นมาว่า “เจ้านายครับ เราต้องใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงกว่าจะถึงเมืองเจียงซีเราต้องผ่านเมืองระดับจังหวัด 6 เมืองและเมืองระดับมณฑลอีก 3 ! เมืองเหอหยวนจากมณฑลเจียงเปยอยู่ข้างหน้าเราตอนนี้!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเขา เย่เฟิงก็หรี่ตาเล็กน้อยขณะที่เขาพูดกับราชาบูลเฮดชาร์ค “บูลเฮดชาร์คระวังตัวด้วยตอนกําลังขับรถ! ฉันเกรงว่าการเดินทางมันคงจะไม่ปลอดภัยแบบนี้ไปตลอดหรอก!”
เมื่อเย่เฟิงรู้ว่าเครื่องบินส่วนตัวทั้งหมดทั่วทั้งเมืองเจียงเปยหายไป เขาก็มั่นใจว่ามันต้องเป็นการวางแผนอย่างแน่นอน!
มีคนต้องการขัดขวางไม่ให้เขากลับไปที่เมืองเจียงซีได้ในช่วงเวลาสั้นๆหรือต้องการบังคับให้เขาเดินทางด้วยวิธีนี้เท่านั้น
“บางทีพวกสัตว์ประหลาดหรือปีศาจเฒ่าอาจจะปรากฏตัวขึ้นมา!”
เย่เฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่ตาของเขาเป็นประกายสีแดงเลือด
ทันใดนั้น!
เสียงแปลกๆดังขึ้นด้านนอก ล้อข้างหนึ่งของรถพวกเขาก็ระเบิดออก!
เสียงโวยวายดังขึ้น ขณะที่โรลส์รอยซ์คันที่เขานั่งมานั้นส่ายและหมุนอย่างรวดเร็ว แล้วมันก็ได้ทะลุกับราวกั้นถนนแล้วเข้าชนกับต้นไม้ต้นหนึ่งข้างทาง
โครม!
ส่วนด้านหน้าของตัวรถพังยับในทันที!
เย่เฟิง ราชาบลัดดี้อีเกิล และราชาบูลเฮดชาร์คกระโดดออกมาจากรถคันนั้นอย่างรวดเร็ว
อุบัติเหตุทางรถยนต์เช่นนี้ไม่สามารถทําอันตรายใดๆกับพวกเขาที่เป็นเหล่าผู้มีพลังอํานาจได้!
ทว่าพวกเขานั้นรู้ดีว่านี่ไม่ใช่แค่ทางรถยนต์ธรรมดา!
อย่างที่คิด เหล่าชายที่ใส่ชุดสีดําหลายคนค่อยๆเดินเข้ามาหาพวกเขาจากข้างถนน
พวกเขาทั้งหมดถือดาบเหล็กและยังปลดปล่อยพลังฉีที่รุนแรงออกมา!
เมื่อเห็นรูปแบบสัญลักษณ์บนเสื้อผ้า ใบหน้าของราชาบลัดดี้อีเกิลก็ฉายแววตกใจขณะที่เขาอุทานออกมาอย่างรวดเร็วว่า “เจ้านาย มันคือกลุ่มทหารรับจ้างศีรษะมาร!”
กลุ่มทหารรับจ้างศีรษะมารเป็นหนึ่งในกลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทอง 10 อันดับแรกของโลก!
พวกเขาเป็นที่รู้กันว่าเป็นกลุ่มที่มีความแข็งแกร่งอย่างมาก พวกเขาจัดการภารกิจมากมายจากทั้งในและต่างประเทศ กระทั่งพวกเขามีชื่อเสียงเพิ่มขึ้นมาอย่างมากจนน่าทึ่ง
ราชาบลัดดี้อีเกิลไม่คาดคิดว่าจะได้เจอกับพวกเขาเช่นนี้
ดวงตาของเย่เฟิงเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที เขารู้ว่าคนเหล่านี้จะต้องถูกเล้งชื่อจ้างวานมาอย่างแน่นอน!
จากนั้นหัวหน้าทหารที่ดุร้ายและโหดเหี้ยมที่อยู่ข้างหน้า พวกเขาก็ก้าวมาข้างหน้า ขณะที่เขาตะโกนออกมาว่า “ใครคือเย่เฟิง ออกมา…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค หัวหน้าทหารก็ถูกประกายสีเลือดฟันร่างออกเป็นสองซีก
เย่เฟิงเดินไปยังกลุ่มทหารรับจ้างศีรษะมารที่เหลือด้วยดาบหนึ่งเล่มในมือ ขณะที่เขาพูดว่า “ไหนๆพวกแกก็มาแล้ว ทําไมไม่สนุกกันสักหน่อยล่ะ!”
หลังจากคําพูดของเขาดาบของเย่เฟิงก็ฟาดฟันไปยังกลุ่มทหารรับจ้างนั้นอีกครั้ง หัวหน้าทหารอีกคนก็ถูกฆ่าตาย!
แต่ละก้าวที่เขาเดินไปข้างหน้า เขาได้ขโมยชีวิตของคนไปอย่างต่อเนื่อง ไม่เหลือผู้ที่รอดชีวิตที่เข้ามาหาเรื่องเขาสักคน จากการเดินทางไกล 600 ไมล์กลับสู่เมืองเจียงซี!
ทริปนองเลือดได้เริ่มขึ้นแล้ว!
…
ในเวลาเดียวกันนั้นเด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนเงียบๆ ที่ลานของคฤหาสน์ตระกูลกงในเมืองเจียงซี
เสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างหลังเขา ชายในชุดดําค่อยๆเดินเข้ามาหาเด็กหนุ่ม
หลังจากก้มหัวคํานับแล้ว ชายในชุดดําก็กล่าวด้วยน้ําเสียงเคารพ “นายน้อยที่ 41 ตามที่คุณทํานายไว้เย่เฟิงได้มาถึงเมืองเหอหยวนแล้ว เขาถูกกลุ่มทหารรับจ้างศีรษะมารขวางทางเอาไว้!”
หลังจากทราบข่าว เล้งซื่อก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายว่า “ฉันอยากเจอผู้ชายที่น่าสนใจคนนี้ซะจริง แน่นอนฉันจะเล่นกับเขาให้สนุกเลยหล่ะ!”
“6 เมืองระดับจังหวัด 3 เมืองระดับมณฑล! ฉันจ้างกลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทอง 9 กลุ่มจากทั่วโลกในราคาที่สูงอย่างมาก! เขาจะต้องเผชิญหน้ากับหัวหน้าทหารที่มีพลังระดับ SSS 9 คน พลังระดับ SS 20 คนและพลังระดับ S อีก 108 คน เขาต้องตายอย่างแน่นอน!”
เล้งซื่อเผยอยิ้มอย่างอํามหิต
กลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทองทั้ง 9 กลุ่มนั้นถูกว่าจ้างมาจากต่างประเทศ! พวกเขาทั้งหมดนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก!
สมาชิกแต่ละคนเป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยมที่เคยเผชิญกับสถานการณ์เสี่ยงชีวิตหรือยืนอยู่บนความเป็นความตายมามากมาย!
พวกเขาสามารถเอาชนะคน 3-4 คนที่มีระดับพลังเดียวกันได้
นอกจากนี้ในขณะที่เย่เฟิงพึ่งเสร็จสิ้นจากการต่อสู้อันดุเดือด ความแข็งแกร่งของเขานั้นก็ลดน้อยลงไปมากแล้ว
การเผชิญหน้ากับกลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทอง 9 กลุ่มในคราวเดียว คงจะมากเกินไปสําหรับเขาแน่นอน!
เล้งซื่อกล่าวต่อว่า “ฉันคิดว่าเราควรจะได้หัวเขาก่อนเที่ยงวัน! ฉันโหยหาช่วงเวลานั้นจริงๆเลย!”
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว! ตอนนี้ก็ 10 โมงเช้าแล้ว! คฤหาสน์ตระกูลกงในเมืองเจียงซีต่างตกแต่งด้วยริบบิ้นหลากสี โคมไฟและผ้าม่านสีแดงราวกับว่ากําลังจะจัดพิธีแต่งงาน มันสวยงามและอลังการอย่างมาก!
รถลีมูซีนจํานวนมากจอดอยู่นอกประตูคฤหาสน์ คนดังและมีชื่อเสียงจํานวนมากต่างมาร่วมแสดงความยินดี
จากภายนอกคฤหาสน์ตระกูลกงดูหรูหราอย่างมาก
แต่ด้านในนั้นมันเป็นอะไรที่ตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง
แขกทุกคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ขณะที่เหงื่อไหลออกจากหน้าผากด้วยความตื่นตระหนก
เวลาเดียวกันพวกเขากระซิบกระซาบกันด้วยความตื่นตกใจ
“ฉันไม่คิดเลยว่าแม้แต่ไป๋ซงซึ่งเป็นหัวหน้าของตระกูลไป๋จะถูกจัดการแบบนี้! ดูเหมือนว่าตระกูลกงจะกลายเป็นตระกูลอันดับ 1 ของเมืองเจียงชีนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!”
“ใช่! ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย บูชายัญคนที่มีชีวิตและเอาสาวงามที่มีชีวิตเป็นเจ้าสาวในงานศพ! นายน้อยที่ 4 ช่างโหดเกินไปแล้ว!”
“แม้แต่หมาป่าคลั่งก็มาอยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่ากองกําลังผิดกฎหมายอันดับ 1 ของเมืองเจียงซี จะได้รับบาดเจ็บอย่างหนักแบบนี้!”
“แม้แต่อาจารย์หลิงก็ถูกจับตัวไว้แบบนี้! ว้าว!”
แขกแต่ละคนมีสีหน้าเวทนาบุคคลเหล่านี้
ในสายตาของพวกเขา ตระกูลกงอาจถูกกําหนดให้ มาถึงช่วงรุ่งเรื่องจากความสับสนและวุ่นวายต่างๆ ในเมืองเจียงซี ตระกูลไป๋และตระกูลอื่นๆที่เหลือนั้นก็อาจจะพินาศย่อยยับไปเลยทั้งหมด!
มีเหล่าบุคคลที่น่าสงสาร 10 คนยืนเรียงรายต่อหน้าแขกเหรื่อในงาน!
บุคคลเหล่านี้คือหมาป่าคลั่ง ไปซ่ง เฟยเชี่ยน บลัดดี้โกสท์ อาจารย์หลิงและคนอื่นที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี….!
ทุกคนต่างถูกมัดด้วยเชือกและอยู่ในสภาพเลือดอาบ
หมาป่าคลั่ง เฟยเซียนและบุคคลอื่นๆ ต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายของพวกเขาถูกทําร้ายอย่างรุนแรงเผยให้เห็นเนื้อด้านในและบาดแผลต่าง ๆ!
ในขณะนั้นแม้ว่าพวกเขาจะถูกทาด้วยยาต่างๆแล้ว แต่ร่างกายของพวกเขาก็ยังอ่อนแออยู่มาก
พวกเขาอาจตายได้ทุกเมื่อ
“สวัสดีทุกคน!”
เล้งซื่อค่อย ๆ เดินเข้ามาในห้องโถง
จากนั้นเขาก็มองไปที่แขกด้วยท่าทางชั่วร้าย
แขกรับเชิญตัวสั่นเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นเล้งชื่อ ทุกคนต่างเงียบและตั้งใจฟังเขา
เมื่อเขาเห็นการตอบสนองของคนเหล่านั้น เล้งชื่อก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่แสดงความพึงพอใจขณะพูดต่อไปว่า “ยินดีต้อนรับสู่พิธีแต่งงานระหว่างกงหยุ่นเฟยและหลินหลาน! โดยที่ผมจะเป็นประธานในพิธีแต่งงานครั้งนี้!”
หลังพูดเล้งซื่อก็โบกมือ!
ชายในชุดดํารีบนําแผ่นจารึกที่เขาถือไว้ในอ้อมแขนไป วางไว้บนโต๊ะกลางห้องโถง
แผ่นจารึกแต่กงหยุ่นเฟย!
เมื่อเห็นคําบนแผ่นจารึก แขกทุกคนในงานต่างก็มีสีหน้าเคร่งเครียด!
“กงหยุ่นเฟยตายไปแล้ว! และนี่คือเหล่าเพื่อนพ้องของไอ้ฆาตกร!”
เล้งซื่อพูดในขณะที่เขาชี้ไปยังหมาป่าคลั่งและคนอีก 9 คนที่อยู่ตรงนั้น เขาก็พูดต่อด้วยท่าทางที่ชั่วร้าย “แต่วันนี้ฉันมีความสุขมาก! แม้พวกแกจะถูกเอามาบูชายัญ แต่พวกแกทุกคนต่างก็มีโอกาสรอดชีวิต! ตราบใดที่พวกแกคุกเข่าลงและก้มหน้าคํานับต่อแผ่นจารึกของกงหยุ่นเฟย 100 ครั้ง และด่าทอไอ้ฆาตกรคนนั้นด้วยความเต็มใจของตัวเอง พวกแกก็อาจได้รับการให้อภัยจากฉัน!”
หลังจากพูดจบ เล้งซื่อก็จ้องมองไปที่คนทั้ง 10 ข้างหน้า ขณะที่เขาพยักหน้าอย่างท้าทาย
“เอายังไงกันดีล่ะ ?”
