หลิวหยู่ยิ่งพูดก็เริ่มรู้สึกกลัว จึงรีบพูดอย่างลนลานว่า “คุณชายลู่ครับ เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของผมคนเดียวนะครับ ถ้าโทษก็ต้องโทษแม่ของลั่วเสี่ยวชิงที่เข้ามายุ่ง แม่ของลั่วเสี่ยวชิงอยากให้ลูกสาวตัวเองแต่งงานกับผม แถมยังรับเงินหนึ่งแสนไปจากผม แล้วอนุญาตให้ผมไปข่มขืนลั่วเสี่ยวชิงด้วย รอผมได้แล้วลั่วเสี่ยวชิงก็ต้องตกลงแต่งงานกับผม ทั้งหมดเป็นแผนของแม่ลั่วเสี่ยวชิงนะครับ”
ลู่เฉิงฮ่าวได้ยินหลิวหยู่พูดแบบนี้ คิ้วจึงขมวดแน่นกว่าเดิม สายตาที่เย็นชาก็จ้องมองหลิวหยู่ “หลิวหยู่ แกรู้หรือเปล่าว่าถ้าพูดโกหกกับฉันจะเจออะไร?”
หลิวหยู่ได้ยินลู่เฉิงฮ่าวพูดแบบนี้ ใจจึงเต้นเร็วทันที พร้อมพูดอย่างหวาดผวาว่า “คุณชายลู่ ผมไม่ได้โกหกจริงๆนะครับ คุณลองไปถามแม่ลั่วเสี่ยวชิงเองก็ได้ครับ!”
ลู่เฉิงฮ่าวคิดไม่ถึงเลยว่าลั่วเสี่ยวชิงจะมีแม่ที่เห็นแก่ผลประโยชน์แล้วไม่สนใจลูกสาวตัวเองแบบนี้ ถึงขั้นยอมผลักลูกสาวตัวเองไปลงกองไฟเพราะเงิน
บนโลกนี้มีแม่แบบนี้ด้วย!
ลู่เฉิงฮ่าวมองหลิวหยู่ที่อยากโยนความผิดทุกอย่างไปให้แม่ลั่ว จึงหัวเราะในลำคอเบาๆ “หลิวหยู่ แกคิดว่าฉันโง่เหรอ? แค่คำพูดแก้ตัวของแกแค่นี้ฉันก็จะยอมปล่อยแกไปง่ายๆงั้นเหรอ?”
“หลิวหยู่ แกรนหาที่ตายเองอย่าโทษคนอื่น ตอนนี้ก็คือว่ากรรมตามสนอง หลังจากนี้แกก็สนุกกับชีวิตในคุกที่กำลังจะตามมาแล้วกัน”
ลู่เฉิงฮ่าวพูดจบแล้วหลิวหยู่จึงรู้ว่าตัวเองจบเห่แน่ จึงทำหน้าสิ้นหวัง แล้วล้มลงไปบนเตียง
พอลู่เฉิงฮ่าวจัดการเรื่องของหลิวหยู่แล้วจึงไปจากโรงพยาบาลทันที มีหลักฐานมัดตัวหลิวหยู่แล้วแค่รอดำเนินคดี ไม่นานตำรวจก็ย้ายโรงพยาบาลหลิวหยู่ รอเขาหายดีแล้วจึงจับเข้าคุกทันที
พอลู่เฉิงฮ่าวช่วยลั่วเสี่ยวชิงจัดการหลิวหยู่เสร็จแล้วจึงนึกถึงสิ่งที่หลิวหยู่พูดถึงแม่ลั่วเสี่ยวชิง ลู่เฉิงฮ่าวที่ขมวดคิ้วแน่นตอนนี้เริ่มรู้สึกแปลกใจแม่ลั่วเสี่ยวชิงคนนี้แล้ว
เขาแปลกใจว่าต้องเป็นแม่แบบไหนถึงทำใจผลักลูกสาวตัวเองลงกองไฟอย่างนั้นได้
ขณะคิดลู่เฉิงฮ่าวจึงหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาโทรหาลูกน้อง ให้ลูกน้องตัวเองสืบเรื่องของแม่ลั่วเสี่ยวชิง
รอลู่เฉิงฮ่าวกลับไปถึงที่บริษัท ลูกน้องจึงโทรกลับมา บอกว่าสืบเรื่องของแม่ลั่วได้แล้วพร้อมส่งข้อมูลเข้าไปในอีเมลเขาเรียบร้อยแล้ว
ลู่เฉิงฮ่าววางสายแล้วจึงเปิดอีเมล สายตามองกวาดอีเมลเสร็จแล้วคิ้วของเขาจึงขมวดแน่นทันที
ลู่เฉิงฮ่าวคาดไม่ถึงเลยว่าลั่วเสี่ยวชิงจะเกิดมาในครอบครัวที่ให้ความสำคัญผู้ชายมากกว่า
ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่ลั่วไม่ได้ดีกับลั่วเสี่ยวชิงขนาดนั้น พอเธอจบมัธยมแล้วก็ไม่ให้เธอเรียนต่อ แม้แต่ค่าเทอมมหาลัยลั่วเสี่ยวชิงก็ทำงานหาเงินมาจ่ายเอง
แถมครั้งนี้คนของลู่เฉิงฮ่าวยังสืบได้ว่าที่ลั่วเสี่ยวชิงยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างหลิวหยู่ก็เพราะแม่ลั่ว แม่ลั่วบังคับให้ลั่วเสี่ยวชิงไปดูตัวกับหลิวหยู่ เพราะหลิวหยู่รับปากแม่ลั่วว่าถ้าลั่วเสี่ยวชิงตกลงแต่งงานกับเขา หลิวหยู่จะให้เงินแม่ลั่วหนึ่งล้าน เพราะแบบนี้แม่ลั่วจึงยอมผลักลูกสาวตัวเองไปอยู่ในอันตรายเพราะเงินหนึ่งล้าน
แล้วแผนที่ให้หลิวหยู่ข่มขืนลั่วเสี่ยวชิงแม่ลั่วก็รู้เหมือนกัน แม่ลั่วไม่ได้ห้าม แต่กลับรับเงินหนึ่งแสนจากเขามาก่อนแล้วพยักหน้าตกลง
พอลู่เฉิงฮ่าวเห็นอะไรพวกนี้เขาจึงโกรธจนหลุดขำ บนโลกนี้ทำไมถึงมีแม่ที่เห็นแก่ตัวขนาดนี้?!
ขณะคิดลู่เฉิงฮ่าวก็ขมวดคิ้วแน่น จากนั้นจึงโทรไปหาลูกน้องตัวเอง “จัดการด้วย ฉันจะไปเจอแม่ของลั่วเสี่ยวชิง”
ลูกน้องตอบรับแล้วจึงรีบไปจัดการทันที ไม่นานจึงมีสายโทรกลับมา “คุณชายลู่ครับ ทางโน้นตกลงที่จะเจอหน้าแล้วครับ คุณชายนัดเวลาได้เลยครับ”
“วันนี้ตอนเลิกงาน นายจองที่นั่งในร้านอาหารด้วย”
ลู่เฉิงฮ่าวสั่งการเสร็จแล้วจึงกดวางสายทันที แล้วเคลียร์งานในบริษัทต่อ
ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว ลู่เฉิงฮ่าวจึงออกจากบริษัทแล้วไปที่นัดหมาย
ตอนที่ลู่เฉิงฮ่าวถึงร้านอาหาร แม่ลั่วก็มาถึงตั้งนานแล้ว
ลู่เฉิงฮ่าวจึงก้าวเดินตรงไปทางแม่ลั่ว
แม่ลั่วรู้ตั้งนานแล้วว่าวันนี้ตัวเองจะมาเจอผู้บริหารลู่เฉิงฮ่าวของบริษัทตระกูลลู่
ถึงแม้ไม่รู้ว่าผู้บริหารอย่างเขาหาเธอทำไม แต่ในใจแม่ลั่วก็รู้สึกตื่นเต้น นี่เป็นลู่เฉิงฮ่าวผู้บริหารลู่ ค่าตัวหลักแสนล้าน ไม่ใช่คนธรรมดาที่จะเจอหน้าได้
เพราะฉะนั้นตอนนี้พอแม่ลั่วเห็นลู่เฉิงฮ่าว จึงรีบลุกขึ้นแล้วยิ้มอย่างประจบประแจงให้ลู่เฉิงฮ่าว “คุณชายลู่สวัสดีค่ะ เป็นเกียรติมากค่ะที่ได้เจอคุณ”
พอลู่เฉิงฮ่าวเห็นรอยยิ้มที่ประจบประแจงของแม่ลั่วจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาจึงพยักหน้าให้แม่ลั่ว “เชิญนั่งครับ”
จากนั้นแม่ลั่วเสี่ยวจึงนั่งลงอย่างตื่นเต้น สายตาก็มองลู่เฉิงฮ่าวแล้วถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายลู่ ไม่รู้ว่าครั้งนี้ที่คุณเรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?”
ลู่เฉิงฮ่าวไม่อยากเสียเวลากับแม่ลั่ว จึงพูดเข้าประเด็นทันที “ที่ผมเรียกคุณมาก็เพราะเรื่องของลั่วเสี่ยวชิง”
แม่ลั่วได้ยินลู่เฉิงฮ่าวพูดถึงลั่วเสี่ยวชิงจึงอดขมวดคิ้วไม่ได้ พร้อมเอ่ยถามลู่เฉิงฮ่าวด้วยสีหน้าสงสัย “คุณชายลู่ คุณ คุณรู้จักลั่วเสี่ยวชิงเหรอคะ?”
ใบหน้ายิ้มแย้ม แต่ในใจแม่ลั่วกลับเต้นแรง ยัยลั่วเสี่ยวชิงคนนี้ รู้จักผู้บริหารอย่างลู่เฉิงฮ่าวทำไมไม่บอกเธอ!
ขณะที่แม่ลั่วกำลังคิดอยู่ลู่เฉิงฮ่าวจึงเอ่ยอีกว่า “ได้ข่าวว่าคุณบังคับให้ลั่วเสี่ยวชิงแต่งงานกับหลิวหยู่เพื่อเงินหนึ่งล้าน?”
แม่ลั่วได้ยินลู่เฉิงฮ่าวพูดแบบนี้ในใจจึงสั่นเกร็งทันที สายตารีบมองไปที่ลู่เฉิงฮ่าวแล้วหัวใจก็เต้นเร็ว ใบหน้าก็ยังพยายามฝืนยิ้ม “ไม่……ไม่มีเรื่องแบบนี้หรอกค่ะ……”
ถึงแม้แม่ลั่วไม่รู้ว่าลู่เฉิงฮ่าวเกี่ยวข้องอะไรกับลั่วเสี่ยวชิง ตอนนี้แม่ลั่วก็ไม่กล้ายอมรับต่อหน้าลู่เฉิงฮ่าวแบบนี้หรอก!
เพราะเรื่องที่ตัวเองบังคับให้ลูกสาวแต่งงานเพื่อเงินไม่ใช่เรื่องดีอะไร
ลู่เฉิงฮ่าวแอบยิ้มอย่างเย็นชาในใจ แต่ใบหน้าก็ยังคงรักษามารยาท “ตอนนี้คุณปฏิเสธเหรอครับ? แต่ผมได้ยินหลิวหยู่บอกเองว่าคุณรับเงินหนึ่งแสนของเขาไป”
แม่ลั่วเป็นคนที่เก่งแต่ปากอยู่แล้ว ตอนนี้เผชิญหน้ากับลู่เฉิงฮ่าวในใจก็ร้อนตัว ได้ยินเขาพูดแบบนี้ แม่ลั่วจึงคิดว่าลู่เฉิงฮ่าวเป็นตัวช่วยที่ลั่วเสี่ยวชิงหามาช่วย ไม่กล้ามีเรื่องกับเขา จึงตกใจแล้วรีบพูดความจริงออกมา “ค่ะ ฉันรับเงินหนึ่งแสนมาจากหลิวหยู่เองค่ะ แต่ที่ฉันรับเงินหนึ่งแสนมาไม่ได้เพื่อตัวเองนะคะ”
