“เซี่ยโหเหยียนล่ะ” จักรพรรดิหนิงทรงถามอย่างเร่งรีบ
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่สะดุ้ง และรีบกล่าวว่า “ทูลฝ่าบาท รัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยถูกคุมขังอยู่ในห้องขังที่นั่น วันนี้ ไม่มีนักโทษคนใดในคุกรอดชีวิตมาได้”
จักรพรรดิหนิงได้ยินเรื่องนี้ขมวดคิ้วทันที สีพระพักตร์ดูไม่พอพระทัยเล็กน้อย “เรื่องสำคัญเยี่ยงนี้ เจ้าเพิ่งมารายงาน สมควรต้องโทษอย่างไร!”
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่คุกเข่าลงพื้นทันที ขออภัยโทษซ้ำๆ “ฝ่าบาทได้โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วยพ่ะย่ะค่ะ เป็นเพราะหม่อมฉันประมาทไปพ่ะย่ะค่ะ”
“ประมาท? ประมาทเลินเล่อหนึ่งประโยคสามารถแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่” จักรพรรดิหนิงสูดหายใจเข้าลึกๆ พระองค์สามารถปล่อยวางการตายของหนิงหัวจิ้งได้ แต่การตายของเซี่ยโหเหยียนเป็นเรื่องที่ยากจะรับมือ ไม่ว่าในกรณีใด คนผู้นั้นคือรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย รัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยเสียชีวิตในคุกของแคว้นหนิง เกรงว่าจะแก้ปัญหากันลำบาก
“เชิญฮ่องเต้เซี่ยเสด็จมาที่นี่เถิด” จักรพรรดิหนิงตรัสพร้อมระงับความโกรธในพระทัย
กงกงถอยไปอย่างรวดเร็ว จักรพรรดิหนิงจึงใช้พระเนตรมองผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่อย่างดุดัน “ยังไม่รีบนำทางไปยังห้องขังของรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย”
หยุนชางหันศีรษะและเหลือบมองไปที่ศพหญิงสาวบนพื้น เงียบไปครู่หนึ่ง รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ เมื่อนางรู้ว่าศาลต้าหลี่ถูกไฟไหม้ นางคิดว่าเรื่องนี้คงพุ่งเป้ามาที่ตัวนาง หนิงหัวจิ้งเพิ่งเข้าคุก ถูกเกิดไฟไหม้ เรื่องนี้ช่างเรื่องบังเอิญเกินไป
แต่ว่าตอนนี้เพิ่งพบว่า เซี่ยโหเหยียนก็เสียชีวิตในคุกนี้ ถ้าเพียงแต่จะฆ่าหนิงหัวจิ้ง คงเป็นการลงทุนที่มากเกินไป
หยุนชางขมวดคิ้ว และจ้องมองไปที่จิ้งอ๋องที่ไม่ปริปากพูด ราษฎรได้รู้ตัวตนของจิ้งอ๋องเมื่อวันก่อน และเมื่อวันก่อน เซี่ยหวนอวี่และเสด็จพ่อได้ประกาศราชโองการร่วมพันธมิตรเช่นกัน เมื่อวานนี้ ศาลต้าหลี่เกิดเพลิงไหม้ เซี่ยโหเหยียนรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยเสียชีวิตในคุก
ช่างเป็นแผนการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวที่ยอดเยี่ยมมาก ทั้งนางและจิ้งอ๋อง ก็ถูกกวาดเข้าไปในพายุลูกนี้ หากก้าวผิดแค่ก้าวเดียว เกรงว่าชื่อเสียงจะถูกทำลาย
ห้องที่เซี่ยโหเหยียนถูกกักตัวอยู่ไม่ไกลจากห้องของหัวจิ้ง ห่างออกไปไม่กี่ก้าว เซี่ยโหเหยียนนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น ไม่เหมือนกับศพของหนิงหัวจิ้ง เพราะเขาไม่ได้นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขาเหมือนไม่ได้ถูกเผา จักรพรรดิหนิงขมวดคิ้ว สั่งให้คนพลิกศพกลับ
ใบหน้าของเซี่ยโหเหยียนแทบจะไม่ไหม้ ดวงตาของเขาปิดสนิท ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และส่วนที่เหลือเป็นสีดำไหม้เกรียม หัวของเขาเกือบไหม้หมด หยุนชางเหลือบมอง ก็รู้ได้เลยว่าคนนี้คือเซี่ยโหเหยียนตัวจริง แม้แต่หน้ากากหนังมนุษย์ที่ดีที่สุดก็ยังมีร่องรอยเล็กน้อยรอบๆขอบหน้า แต่ถึงแม้ศีรษะของศพนี้จะถูกเผาจนสุดจุดก็ไม่มีร่องรอยการสวมหน้ากากเลย
เซี่ยโหเหยียนคือตัวจริง แต่หนิงหัวจิ้งคือตัวปลอม ความคิดของฆาตกรคืออะไร? หยุนชางขมวดคิ้วเพียงรู้สึกสับสนเล็กน้อย
เซี่ยหวนอวี่ถูกพาเข้ามา เมื่อเขาเห็นศพของเซี่ยโหเหยียน ก็หยุดเล็กน้อยก่อนที่จะตรัสว่า “เป็นเหยียนเอ๋อร์” ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย
จักรพรรดิหนิงพยักหน้า “เรื่องนี้เกิดในคุกของแคว้นหนิง ข้าจะสืบหาความจริงให้เร็วที่สุด รับผิดชอบต่อรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย”
หยุนชางเห็นเซี่ยหวนอวี่มองไปที่ศพเป็นเวลานาน เขานั่งลง ก้มลงแตะใบหน้าของ เซี่ยโหเหยียน หลังจากเงียบไปนาน เขาก็ลุกขึ้นยืนอย่างกระทันหัน จนไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้ชั่วขณะหนึ่ง ทำให้เดินโซเซไปสองก้าวถึงหยุดยืนนิ่ง เงยขึ้นและตรัสว่า “ร่างของจิ้งเอ๋อร์วางไว้ที่ก่อน ให้เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพมาตรวจดู ถ้าตรวจสอบหมดแล้ว ขอฝ่าบาทส่งคนมาแจ้งข้าด้วย ข้าจะได้ให้คนมาพาเขากลับ”
จักรพรรดิหนิงตอบรับแค่ “อืม” และหยุดไปครู่หนึ่งก่อนเงยหน้ามองไปที่จิ้งอ๋อง “กลิ่นของน้ำมันตุงในคุกนี้แรงเกินไป ชิงเหยียนเจ้าส่งฮ่องเต้เซี่ยเสด็จกลับไปก่อนเถิด”
หลังจากได้ยินเช่นนี้ จิ้งอ๋องก็ลืมตาขึ้นมองเซี่ยหวนอวี่ แล้วหันไปมองหยุนชางหยุนชางรู้ว่าเขาเป็นห่วงตน ดังนั้นนางจึงรีบกล่าวว่า “ประเดี๋ยวข้าจะกลับไปที่วังพร้อมกับเสด็จพ่อ เจ้าไปเถิด”
จิ้งอ๋องพยักหน้าและเดินตามเซี่ยหวนอวี่ออกจากคุก
“เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพจะมาเมื่อไหร่” จักรพรรดิหนิงพูดอย่างเฉยเมย
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่พูดอย่างรวดเร็วว่า “จะมาในไม่ช้าพ่ะย่ะค่ะ จะมาในไม่ช้าพ่ะย่ะค่ะ”
เกือบครึ่งชั่วยามแล้ว หยุนชางเดินไปมาในคุกคนเดียวแต่รู้สึกแปลกๆนิดหน่อย กลิ่นน้ำมันตุงนี้ช่างแรงไปหน่อย ตั้งแต่นางเข้ามาที่นี่กับจักรพรรดิหนิง มันเกือบจะเป็นชั่วยามแล้ว แต่ก็รู้สึกว่ากลิ่นไม่จางหายเลย ตามหลักแล้ว แม้ว่าคุกจะแข็งแกร่งมาก มันไม่จำเป็นต้องใช้น้ำมันตุงมากนัก และอีกอย่าง น้ำมันตุงจำนวนมากเช่นนี้ ไม่ว่าจะซื้อหรือขนส่งก็สะดุดตาเกินไปจริงๆ
ตอนที่หยุนชางกลับไปเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพก็อยู่ที่นั่นแล้ว และตรวจสอบร่างกายของเซี่ยโหเหยียนแล้ว
“เสียชีวิตจากการขาดอากาศหายใจ มิใช่ถูกไฟคลอกจนเสียชีวิต” ผู้ชันสูตรรับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดมือและพูดเบา
หยุนชางจ้องมองไปที่ใบหน้าของเซี่ยโหเหยียนขมวดคิ้ว “เมื่อครู่ร่างกายของเขาคว่ำลง และอยู่ใกล้พื้นดินมาก บางทีเขาอาจต้องการป้องกันไม่ให้ตัวเองสำลักควัน จึงแนบใบหน้าของเขาไว้กับพื้น แนบใกล้พื้นก็จะหายใจไม่ออกด้วยหรือ?”
เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพส่ายหัว “ควันจากน้ำมันตุงนั้นหนักมาก และมีพิษเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะเอนหน้าลงกับพื้น แต่ก็ยังมีช่องว่างอยู่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สูดควันเข้าไป”
“ดังนั้น เซี่ยโหเหยียนถูกฆ่าตายก่อนที่ไฟจะเริ่มไหม้?” หยุนชางขมวดคิ้ว หากเป็นเยี่ยงนี้เป้าหมายหลักของฆาตกรควรเป็นเซี่ยโหเหยียน และอาจกล่าวได้ว่า อีกเป้าหมายหลักคือลั่วชิงเหยียน
เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพพยักหน้าและเดินไปที่ห้องขังของหนิงหัวจิ้ง พร้อมกับจักรพรรดิหนิง
เมื่อมาถึงหน้าศพหญิงสาว เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพก็ก้มศีรษะลงและมองดูสักครู่แล้วถามเบาๆ “หม่อมฉันได้ยินมาว่าองค์หญิงหัวจิ้งกำลังตั้งครรภ์?”
“ถูกต้อง นางท้องได้ประมาณสี่หรือห้าเดือน ไม่ทราบรายละเอียดชัดเจนนัก” หยุนชางพูดเบาๆ เมื่อครู่นางได้ตรวจสอบแล้ว แต่ท้องส่วนล่างของศพหญิงสาวนั้นค่อนข้างโปนเล็กน้อย ดังนั้นนางจึงไม่ได้ดูมันมากนัก
“ศพหญิงสาวคนนี้มิได้ตั้งครรภ์ หากเป็นอย่างที่องค์หญิงว่าไว้ ไม่ควรเป็นองค์หญิงหัวจิ้ง” เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพพึมพำเสียงเบาๆ แล้วเปิดปากของศพผู้หญิงเพื่อมองดูและตรวจตา หูก่อนที่จะพูดว่า “ถูกไฟคลอกเสียชีวิต”
หยุนชางเงียบและขมวดคิ้ว มุ่งเป้ามาที่เซี่ยโหเหยียน ทำไมเขาถึงช่วยหนิงหัวจิ้ง หลังจากที่ฆ่าเซี่ยโหเหยียน? คนผู้นี้คือใครกันนะ…
สีพระพักตร์ของจักรพรรดิหนิงก็ไม่ค่อยดีนัก โบกมือแล้วตรัสว่า “ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่ ตามเจิ้นกลับไปที่วัง”
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่ขานรับอย่างรวดเร็ว และตามจักรพรรดิหนิงออกจากคุก หยุนชางยังคงนั่งรถร่วมกับจักรพรรดิหนิง และผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่ขี่ม้าตามหลังมา
“ชางเอ๋อร์เห็นอะไรแล้ว ควรจะเริ่มตรวจสอบจากจุดไหน” จักรพรรดิหนิงขมวดคิ้วเมื่อเข้าไปในรถม้า และถามอย่างแผ่วเบา
หยุนชางคร่ำครวญครู่หนึ่งก่อนจะพูดเบาๆว่า “น้ำมันตุง”
เมื่อเห็นจักรพรรดิหนิงเงยขึ้นมองตน หยุนชางพูดอย่างเบาๆ “สำหรับคนทั่วไป ของอย่างน้ำมันตุงถือได้ว่าเป็นสิ่งของที่ฟุ่มเฟือยมาก และคงจะไม่ซื้อมากเกินไปและในบรรดาตระกูลที่ร่ำรวย กลิ่นของน้ำมันตุงไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นน้ำมันตะเกียงที่ใช้จึงเติมเครื่องหอมทั้งหมด เซี่ยโหเหยียนถูกคุมขังโดยไม่คาดคิด และพี่หญิงถูกคุมขังอย่างกระทันหัน ถ้าต้องการซื้อน้ำมันตุงจำนวนมากในระยะเวลาอันสั้น คงจะไม่ทิ้งร่องรอยไว้แน่ แม้ว่าร่องรอยนี้อาจจงใจ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นเงื่อนงำเพคะ”
