เวินหนิงยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลด้วยท่าทางเศร้าหมอง
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหมอคนนั้นต้องพูดแบบนั้น ถึงขั้นสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีตอนที่ต้องเองพูดความต้องการ
“ช่างเถอะ หมอคนนี้ไม่ตกลง อีกหน่อยเราค่อยมา แต่เรื่องนี้อาจจะมีความเป็นไปได้อื่น แบบ พ่อแกอาจจะอุ้มลูกมาผิดหรือเปล่า?”
พอเวินหนิงได้ยิน ก็ดึงสติกลับมา พูดถึงเวินฉีโม่ ใจเธอต่อต้านมาก
ตอนนี้เวินฉีโม่ จางหย่าหลินกับเวินหลาน เพราะทำหลักฐานเท็จเลยถูกจับเข้าคุก เธอไม่เคยไปหาเลย
ตอนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาออกจากคุกหรือยัง……
คิดไปคิดว่า คนทั้งตระกูเวิน ต่างมีประสบการณ์เคยเข้าคุกทั้งนั้น……รู้สึกตลกมาก
“ที่แกพูดก็ถูก เดี๋ยวฉันลองไปหาเขา ไปลองดูว่าจะหาเบาะแสอะไรได้หรือเปล่า”
เย่ซือเยวี่ยพยักหน้า เวินหนิงหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรไปหาเบอร์ของเวินฉีโม่
ทีแรกเธอก็ไม่ได้ตั้งความหวังมาก แค่อยากจะลอง ไม่คิดเลยว่าจะโทรติด
“ฮัลโหล แกเป็นใคร? โทรหาใคร?”
เสียงของเวินฉีโม่ลอยออกมา ทำให้เวินหนิงรู้สึกเหมือนผ่านไปเป็นชาติ
“ฉันเอง”
เธอเอ่ยพูดอย่างลำบากใจ
“ฉันจะรู้ได้ไงว่าแกเป็นใคร”
เวินฉีโม่ตอบอย่างหงุดหงิด “ฉันมีงานเยอะแยะที่ต้องทำ ถ้าไม่พูดฉันจะได้วางสาย”
“ฉันคือเวินหนิง”
เวินหนิงเอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่ง ทำให้ผู้ชายคนนั้นอึ้งไปทันที
“แกยังมีชีวิตอยู่?”
เวินฉีโม่ลุกขึ้นทันที ร้านแคบๆแบบนี้ การกระทำของเขาดึงดูดสายตาผู้คนไม่น้อย
“ใช่ ฉันยังมีชีวิตอยู่ คงทำให้คุณผิดหวังน่าดู?”
เวินฉีโม่ไม่ได้แปลกใจมาก เวินหนิงก็ไม่รู้สึกอึดอัด
แต่ก่อน เธอยังรู้สึกฝั่งใจกับความเย็นชาความรังเกียจของพ่อตัวเอง แต่ตอนนี้……ในเมื่อรู้แล้วว่าเวินฉีโม่ไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ ความรู้สึกแบบนั้นก็หายไปทันที
ความรู้สึกทุกอย่างหายไป ใช้เวลาแค่ไม่นาน กับเวินหนิงตอนนี้ เวินฉีโม่ก็แค่คนแปลกหน้าที่เคยรู้จัก
“……” เวินฉีโม่ไม่พูดอะไร ไม่รู้จะพูดอะไร
ทีแรก ลู่จิ้นยวนทำเพื่อเวินหนิง แล้วแย่งทุกอย่างไป ส่งพวกเขาสามคนเข้าคุก เขาเลยเกลียดเวินหนิงมาก อยากจะให้เธอตายแล้วลงนรกด้วยซ้ำ
แต่ หลังจากที่ออกมาจากคุก รู้ข่าวว่าเวินหนิงตายแล้ว ความเกลียดในใจเขาก็ไม่รู้ว่าควรไปเกลียดใครอีก
คนตายแล้ว เรื่องที่เคยทำก็เริ่มเลือนราง จะเอาแต่เพิ่มความเกลียดก็น่าเบื่อ
ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับมา
“แกหาฉัน คงมีเรื่องสินะ?”
“ใช่”
เวินหนิงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง ถ้าเป็นแต่ก่อน เธอจะพูดกับเวินฉีโม่แบบนี้ ให้ตายก็ไม่เชื่อ
แต่ตอนนี้เรื่องเป็นแบบนี้ อะไรหลายๆอย่างก็เริ่มสับสน
“งั้นแกมาหาฉัน เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ให้แก”
เวินหนิงตอบตกลง แต่เย่ซือเยวี่ยกลับดึงชายเสื้อเธอ อดีตของเวินหนิง เธอก็รู้มาบ้าง คนตระกูลเวินทำยังไงกับเธอบ้าง ก็ไม่ใช่ไม่รู้
ถ้าไปแบบนี้ เธอเลยรู้สึกเป็นห่วง
“ไว้ใจเถอะ ตอนที่ฉันอ่อนแอที่สุด พวกเขาก็ทำอะไรฉันไม่ได้ พวกเขาในตอนนี้ ยิ่งทำอะไรไม่ได้แน่นอน”
