หน้าของฉินเฉิงเคร่งขรึม
ฉินเฉิงไม่เคยเอาชนะจอมยุทธระดับห้า
พูดให้ถูกคือไม่มีความแข็งแกร่งพอ
“นายเป็นคนของใคร” ฉินเฉิงก้าวไปข้างหน้าและถาม
เขาพูดอย่างเย็นชา “นายไม่จำเป็นต้องรู้”
ฉินเฉิงส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้ม: “ถ้านายพูด ฉันก็พอจะเดาได้ เพราะจอมยุทธระดับห้า มีอยู่ไม่กี่คน”
“ถ้าให้ฉันเดานะ” ฉินเฉิงพูดด้วยรอยยิ้ม “นายเป็นคนของตระกูลซูใช่ไหม?”
ใบหน้าของผู้พิทักษ์อาวุโสเย็นชา และเขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “จะตายอยู่แล้ว ไม่กลัวเลยหรือไง? ”
“กลัว?” ฉินเฉิงยิ้มเบา ๆ “กลัวว่านายจะปล่อยฉันไปหน่ะสิ?”
ผู้พิทักษ์อาวุโสพยักหน้าและพูดว่า “ปากดีนัก แต่ทุกคนมักกลัวเมื่อต้องเผชิญความตาย นี่คือธรรมชาติของมนุษย์ แต่นายสงบนิ่ง ไม่ธรรมดา”
“แล้วยังไง?” ฉินเฉิงถาม “ตระกูลซูกลัวมากเลยเหรอ? ถึงส่งจอมยุทธระดับห้ามาฆ่าฉัน?”
“ไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลซู” ผู้พิทักษ์อาวุโสกล่าว “ฉันมาของฉันเอง”
หลังจากพูดจบ ออร่าบนตัวผู้พิทักษ์อาวุโสก็เริ่มแผ่กระจายออกไป
เพียงพริบตา ก็มีลมหนาวหมุนรอบๆ ตัวเขา และลมหนาวเปรียบเสมือนมีด ทำลายรถแท็กซี่ที่อยู่ไกลออกไป
“ตู้ม ตู้ม !”
ฉินเฉิงถูกลมหนาวที่พัดมาราวกับมีด ทิ้งรอยบาดไว้บนผิวหนัง
“ดูเหมือนว่าการเดาของฉันจะถูกต้อง” ผู้พิทักษ์อาวุโสมีสายตานักฆ่า “นายคือร่างจินซวน!”
“ร่างจินซวน? มันคืออะไร?” ฉินเฉิงขมวดคิ้ว
“นายลงไปถามในนรกสิ” ผู้พิทักษ์อาวุโวตะโกนด้วยความโกรธ เขาก้าวออกไป หมัดของเขาเหมือนกับมังกร ที่พุ่งเข้าใส่ร่างฉินเฉิง!”
ฉินเฉินไม่ได้ต้านอะไร แม้จะต้านก็ไร้ผล กับฝีมือของจอมยุทธระดับห้า
“อัก!”
ในขณะนี้ ร่างกายที่แข็งแกร่งกำยำ ยืนอยู่ตรงหน้าฉินเฉิง!
“เวรเอ้ย เจ็บชิบหาย!” ชายผู้แข็งแกร่งที่ขวางหมัดของผู้พิทักษ์อาวุโส รู้สึกชาไปที่แขนทั้งสองข้าง
เขาเขย่าแขนอย่างแรงและพึมพำ “นายเป็นจอมยุทธระดับห้า แต่มารังแกระดับปรมาจารย์ นี่มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”
“นายเป็นใครกัน?” ผู้พิทักษ์อาวุโสขมวดคิ้ว
ชายผู้แข็งแกร่งกำยำยิ้มและพูดว่า “ฉันชื่อฉาวหว่า นายน่าจะไม่เคยได้ยินชื่อฉันหรอก”
สีหน้าของฉินเฉิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาหันกลับมาและพูดว่า “นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา รีบไปซะ!”
ฉาวหว่าเสียเปรียบอยู่แล้วเมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับจอมยุทธระดับห้า ถึงแม้เข้าจะล้มปรมาจารย์จากตระกูลเซี่ยมาแล้ว !
ฉาวหว่าหัวเราะ เขาแตะบ่าฉินเฉิง และกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้มาคนเดียว”
ฉินเฉิงกวาดไปรอบๆ แต่เขาไม่พบใครเลย
ผู้พิทักษ์อาวุโสที่อยู่ไม่ไกลก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่ว่าจะมากี่คน ก็ไม่มีใครห้ามฉันให้ฆ่าเขาได้”
“แล้วถ้าเป็นฉันหล่ะ”
ในขณะนี้ มีคนหนึ่งค่อยๆเดินออกมา
บุคคลนี้มีรูปร่างไม่สูงนัก แต่เขามีกลิ่นอายของนักฆ่า ที่ทำให้ผู้คนกลัว ไม่กล้าที่จะเข้าใกล้
ผู้พิทักษ์อาวุโสขมวดคิ้ว สายตาจับจ้องไปที่ชายคนนั้น
จนกระทั่งเขาค่อยๆ เดินเข้าไป ใบหน้าของผู้พิทักษ์อาวุโสก็เปลี่ยนไปมาก
“พี่?” ผู้พิทักษ์อาวุโสตะลึง แม้แต่ฉินเฉิงที่อยู่ข้างๆ เขาก็ยังตกตะลึง
ผู้พิทักษ์อาวุโสเดินเข้ามา แลล้วพูดว่า “พี่ ทำไมถึงกล้ามาที่เหยียนเซี่ย? พี่หนีไปแล้วไม่ใช่เหรอ? รีบไปซะ ถ้ามีคนรู้รือมีคนเห็นเข้าจะหนีไปไม่่รอด”
พี่ชายของเขามองที่ฉินเฉิงแล้วพูดว่า “ชายคนนี้ ตายไม่ได้”
ผู้พิทักษ์อาวุโสขมวดคิ้วและพูดอย่างงุนงง “พี่ เจ้านี่มันจะมีชีวิตต่อไม่ได้ เพราะต้องมีสักวันที่มันจะไปคุมคามตระกูลซู !”
“ที่แท้ก็คนของตระกูลซู” ฉินเฉิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม
พี่ชายของเขาถอนหายใจ หยิบบุหรี่จากกระเป๋าของเขาแล้วนำมาไว้ในปาก
“ทุกคนเป็นเจ้านายของตัวเอง แต่เรายังเป็นพี่น้องกันเสมอ” พี่ชายของเขาถอนหายใจ “ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้นายก็ไม่ได้เป็นคนของตระกูลซูแล้ว”
ผู้พิทักษ์อาวุโสรีบส่ายหัวและพูดว่า “แต่ตระกูลซูดีกับฉันมาก! แม้ฉันจะออกมาแล้ว ฉันก็ต้องเสี้ยนหนามของตระกูลซู!”
พูดจบ ผู้พิทักษ์อาวุโสก็ยื่นมือออกไปที่ฉินเฉิง
“หมับ” พี่ชายของเขาคว้าข้อมือของผู้พิทักษ์อาวุโส
“เขาจะตายไม่ได้” พี่ชายของเขาสูบบุหรี่ “ถ้านายจะฆ่า ก็ฆ่าฉันซะ”
ใบหน้าของผู้พิทักษ์อาวุโสดูกดดันอย่างยิ่ง และเขาไม่รู้ว่าทำไมพี่ชายของเขาจึงต้องปกป้องฉินเฉิง เป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองจะมีสัมพันธ์อะไรกัน!
“พี่ทำทุกอย่างก็เพื่อนาย” พี่ชายของเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “เชื่อฉันเถอะ ถ้าเขาตาย นายจะลำบาก”
“งั้นก็ตายแทนกันเลยไหม!” ผู้พิทักษ์อาวุโสยังคงปากแข็ง
“พอแล้ว นายสองคนคุยกันไปเถอะ พวกเราไม่ยุ่งด้วยหรอก” ฉาวหว่าฉวยโอกาสคว้าแขนของฉินเฉิงแล้วเดินออกมาทันที
ผู้พิทักษ์อาวุโสต้องการจะตามไป แต่เขาถูกพี่ชายจับไว้แน่น และเขาจึงไม่สามารถหลุดออกมาได้
หลังจากเดินมาไกล ฉินเฉิงก็ทนไม่ไหวที่ถามออกไป
“นายเป็นใครกัน?” ฉินเฉิงถาม “แล้วก็ สองคนเมื่อกี้ พวกเขาคือใครกันแน่ ?”
ฉาวหว่าลูบหัวตัวเองแล้วพูดว่า “ฉันชื่อฉาวหว่า คือใครหน่ะเหรอ … นี่ก็อธิบายยากจริงๆ ”
“นายกับซูวานเกี่ยวข้องกันอย่างไร? ” ฉินเฉิงถาม จ้องมองที่ฉาวหว่า
ฉาวหว่าตกตะลึง เขาเกาหัวไม่รู้จะอธิบายอย่างไร
“ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่ถามแล้ว” ในตอนนี้ ฉินเฉิงโบกมือทันที “แค่ซูวานปลอดภัยก็โอเคแล้ว”
ฉาวหว่าหัวเราะและกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวลเลย คุณซูปลอดภัย! ไป ไปดื่มกันสักนิด ฉันเลี่้ยงเอง!”
ทั้งสองพากันนั่งที่ร้านปิ้งย่างข้างทาง แผนในคืนนั้น ก็เลยล่าช้าออกไป
ฉาวหว่าเป็นคนไม่สนใจอะไร แต่ดูจริงใจ จากที่เขาอธิบาย ฉินเฉิงจึงรู้จักตัวตนของผู้พิทักษ์อาวุโสมากขึ้น
ในอดีตผู้พิทักษ์อาวุโสกับหยานหานพี่่ชายของเขาใช้ความสามารถที่มี สร้างปัญหาภายในประเทศ จึงถูกสมาคมศิลปะการต่อสู้จิงตูจับกุม
ต่อมาหยานหานได้หนีไปจากเหยียนเซี่ย ไปเป็นโจรสลัดอยู่ที่ทะเลหลวง ฤดูร้อนและกลายเป็นคนโกงในทะเลหลวง ในขณะที่หยานหยุนผู้เป็นน้องชาย หลังถูกปล่อยตัว ก็มาเป็นผู้พิทักษ์อาวุโสของตระกูลซู
“ที่แท้ คนเมื่อกี้ ก็คือผู้พิทักษ์อาวุโสของตระกูลซู?” หน้าของฉินเฉิงดูกังวลเล็กน้อน
“ไม่ต้องกังวล” ฉาวหว่าโบกมือ “หยานหยุนกับตระกูลซูมีความคิดเห็นไม่ตรงกัน เขาเลยถูกขับไล่ออกจากตระกูลซู!”
“มาฆ่าฉัน หลังจากถูกไล่ออกจากตระกูลซูงั้นเหรอ?” ฉินเฉิงแตะคางของเขา “หยานหยุนคนนี้เป็นคนที่สุดยอดไปเลย”
ถ้าเอาชนะใจเขาได้ คงมีประโยชน์มากในอนาคต
แต่อย่างว่า ก็ได้แค่คิดก็เท่านั้น หยายหยุนจะมาฆ่าฉินเฉิง จะดึงมาเป็นพวกได้อย่างไรกัน
“มา น้องชาย ดื่ม!” ฉาวหว่าตบไหล่ฉินเฉิง
ฉินเฉิงหยิบแก้วเหล้า ขณะกำลังจะดื่ม ก็มีเลือดกระอักออกมาจากปากของเขา!
