ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ – บทที่ 239 มีเงินไม่รับก็เป็นคนโง่

“ทำไมฉันต้องให้เงินหล่อน?”ลี่เย่ถิงกระตุกมุมปากให้เธอ ย้อนถาม

ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่เคยเอ่ยถึงสักคำ ว่าจะช่วยซูหรูเยียน

เขากับเฉียวเหวยอีต้องอธิบายเรื่องนี้ละเอียด เพื่อเตือนสติเธอ และทัศนคติเธอดื้อรั้นเกินไป ถูกคนพบว่าเธอไม่ปกติ

เขาชะงักไปชั่วขณะ ก็พูดต่อไป“เรื่องนี้ผู้อาวุโสตัดสินชี้ขาดด้วยตัวเอง ฉันจะไม่สนใจ”

เฉียวเหวยอีมองเขาอย่างครุ่นคิด ไม่ได้พูดจา

เธอสงสัยว่า ลี่เย่ถิงเดาออกว่าอันหนิงก็คือเธอ

……

วันต่อมา บนอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับเรื่องการขโมยความคิดที่ได้รับความนิยมนี้ ก็ค่อยเงียบไป

เฉียวเหวยอีให้เพื่อนลบโพสต์ที่ได้รับความนิยมในเวยป๋อนั้นออกไป

ก่อนที่จะลบไม่นาน ยอดเงินสองร้อยล้านถูกโอนเข้าบัญชีของเธอ เธอรีบตรวจสอบบัญชีที่โอนเข้ามา เป็นบัญชีส่วนตัวของลี่จือจิ้งจริงๆ ลี่เย่ถิงไม่ได้เข้าร่วมทำเรื่องนี้

มีเงินไม่รับก็เป็นคนโง่

เฉียวเหวยอีจ้องมองบัญชีที่มีเงินเข้ามา ค่อยๆขมวดคิ้วขึ้น

เงินสามร้อยล้านนี้บังเอิญมาก เธอไม่มีเหตุผลที่จะไม่รับ และยิ่งเรื่องก่อความวุ่นวายสองวันแล้ว ความยอดนิยมที่ควรมีก็มีแล้ว ชาวเน็ตหลายคนทำการเปรียบเทียบเสียงด้วยตัวเอง เพื่อนเธอไม่ลบหลักฐาน ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อเรื่องนี้

กิจการของซูหรูเยียนกำลังเพิ่มสูงขึ้น เกิดเรื่องนี้ขึ้น ตำแหน่งในวงการเพลงได้รับผลกระทบอย่างมาก

“ในวงการเพลงของประเทศจีนเพิ่งจะโพสต์ข้อความเธอเห็นรึยัง?”ถังหยวนเป่าเข้ามาใกล้ทันที พูดกับเฉียวเหวยอีเสียงเบา

เวลาที่พูด นำโทรศัพท์ของตัวเองส่งให้เธอ ด้านบนคือรายชื่อนักร้องในประเทศที่ได้รับเชิญจากงานดนตรีต่างประเทศ

เชิญสิบคนไม่มากไม่น้อย ไม่มีชื่อของซูหรูเยียน

เดิมทีซูหรูเยียนต้องไปเข้าร่วม

ถังหยวนเป่าในใจเข้าใจไม่ชัดเจนว่าเฉียวเหวยอีกับอันหนิงมีความเกี่ยวข้องกัน ไม่อย่างนั้นคงจะไม่ให้เธอส่งซิมการ์ดโทรศัพท์ให้ถังอี้ เชิญทนายความอะไร

เธอเหลือบมองเฉียวเหวยอี และพูดต่อไป“ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินว่าวิคตอเรียซีเคร็ทคิดจะเชิญซูหรูเยียนไปร้องเพลง แต่ตอนนี้ก็คงไม่ได้แล้ว ชื่อของเธอถูกตัดออกจากรายการ”

“ความร่วมมือของซูหรูเยียนที่พูดคุยไว้ก่อนหน้านี้ล้วนถูกยกเลิกแล้ว เดาว่าคงไม่มีบริษัทโฆษณาไหนกล้าจะให้เธอเป็นแอมบาสเดอร์ ได้รับผลกระทบมากนะ”

เฉียวเหวยอียิ้มตาหยีให้กับถังหยวนเป่า ไม่พูดจา รอให้เธอพูดจบ จึงถามเธอ“วันนี้อยากกินอะไร?รอให้ถ่ายหนังเสร็จ ไปกินด้วยกิน”

เธอคิดว่าตั้งแต่วันนี้เธอกับถังหยวนเป่าจะแบ่งปันความสุขด้วยกัน มีความทุกข์ก็เผชิญด้วยกัน

ถังหยวนเป่าเพื่อนคนนี้ เธอจำได้ เธอมาในฐานะน้องสาวถังอี้ เป็นผู้จัดการเธอ ต่อมา ถังหยวนเป่าไม่เหมือนกับผู้จัดการคนอื่น ความคิดไม่ได้เยอะมาก ปฏิบัติกับคนอื่นด้วยความซื่อสัตย์ เป็นมิตรภาพที่คุ้มค่ามาก

พวกเขาถ่ายหนังฉากสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยJ วันนี้พรุ่งนี้ก็จะสิ้นสุดการทำงานแล้ว ค่อนข้างจะว่าง

“วันนี้ร้านไอศกรีมข้างซูเปอร์มาร์เก็ตมีโปรโมชั่นวันศุกร์ แท่งที่สองครึ่งราคา อยากกินไหม?”ถ่ายหนังเสร็จ ถังหยวนเป่าเข้ามายุยง

ตอนเที่ยง เฉียวเหวยอีใส่ชุดนักแสดงหนาๆ ก็รู้สึกร้อนมาก

“ฉันไปกับเธอ”เฉียวเหวยอีพูดแล้วว่าวันนี้จะเลี้ยงถังหยวนเป่า ลุกขึ้นยืนพูดกับเธอ

ถังหยวนเป่าอิ่มอกอิ่มใจจูงเฉียวเหวยอีไปด้วยกัน

วันศุกร์วิชาเรียนมีน้อย นักศึกษาบางคนโดดเรียนและกลับบ้าน ในร้านไอศกรีมว่างเปล่า มีไม่กี่คน

เฉียวเหวยอีเดิมทีก็ไม่ได้เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงอะไร ไม่สนใจที่มีคนแอบถ่ายรูป ใส่ชุดนักแสดงยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์เลือกไอศกรีมกับถังหยวนเป่า

“ค่อนข้างจะแนะนำช็อกโกแลต หรือว่านมกับช็อกโกแลตผสมกัน ช็อกโกแลตของเราขนส่งทางเครื่องบินมาจากเบลเยียม อร่อยมาก”พนักงานร้านแนะนำพวกเขาอย่างกระตือรือร้น

เฉียวเหวยอีกไตร่ตรองสักครู่ ถ้ากินไอศกรีม วันนี้เธอก็อย่าคิดจะกินอาหารเย็นอีก เที่ยงคืนอาจจะหิวได้

“ผสมให้เธอ”ด้านหลังเคาน์เตอร์ ทันใดนั้นก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังเข้ามา