“เมื่อกี้กำลังหาUSBอะไร?”ปลายนิ้วของลี่เย่ถิง สัมผัสแผ่นหลังของเธอเบาๆ ลูบไล้ไปมา พูดถามเธอเสียงต่ำ
เฉียวเหวยอีครุ่นคิดสักครู่ ก็ตอบ“ไฟล์งานที่ใช้เป็นประจำ ใช้มาหลายปีแล้ว ของสำคัญล้วนอยู่ในนั้น”
“ในคอมพิวเตอร์ไม่ได้สำรองไว้?”ลี่เย่ถิงเงยหน้าขึ้น มองหน้าด้านข้างของเธอ ถามต่อไปเงียบๆ
“มี แต่ว่าใช้มาหลายปีแล้ว ตัดใจไม่ลง”เฉียวเหวยอีพูดตอบอย่างไม่สนใจ
เธอเปลี่ยนเสื้อผ้ารองเท้าเสร็จแล้ว หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุย หมุนตัวกลับถามลี่เย่ถิง“เหมาะไหม?”
ลี่เย่ถิงจ้องมองเธอ ยื่นมือออกไปจับเอวของเธอ ค่อยๆลูบไล้เอวบางๆของเฉียวเหวยอีหลายครั้ง
นางแบบที่ใส่ดูผอมไปหน่อย เฉียวเหวยอีหุ่นมีทรวดทรง สวมใส่บนตัว ก็ดึงดูดคนอื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ
ลี่เย่ถิงเหลือบมองหน้าอกของเธอ ทันใดนั้นก็รู้สึกเสียใจภายหลัง น่าจะเตรียมชุดธรรมดาไว้ให้
“ไม่สวย?”เฉียวเหวยอีเห็นลี่เย่ถิงไม่พูดจา ก็ไม่มั่นใจ
ข้างกายไม่มีกระจกบานใหญ่ เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองสวมใส่แล้วผลเป็นยังไง
“เธอใส่อะไรไม่สวย?”ลี่เย่ถิงย้อนถามเสียงเรียบเฉย มือค่อยๆใช้แรง ดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
กัดหูเล็กของเธอ พูดเสียงเบา“ถ้าไม่ใช่อีกเดี๋ยวไปดูนิทรรศการ ฉันจะฉีกมันออกบนรถ”
ลี่เย่ถิงมักจะใช้ความสามารถที่เย็นชาแสดงออกมา พูดคำพูดที่โหดร้ายพวกนี้
เฉียวเหวยอีเงียบงันพูดไม่ออก จู่ๆมือของเขา ก็ดึงโบสองเส้นบางๆที่ห้อยอยู่บนไหล่ของเธอ ค่อยๆเปิดริมฝีปาก กัดเนื้อของเธอ
เฉียวเหวยอีกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง สูดลมหายใจถี่
“ยังเหลือเวลาอีครึ่งเดือนกว่า ฉันจะทนความเจ็บปวดได้ยังไง?”ลี่เย่ถิงจ้องมองท่าทางเขินอายของเธอ เสียงก็แหบแห้ง
……
หลังจากครึ่งชั่วโมง รถหยุดลง
เฉียวเหวยอีมองดูด้านนอกรถคือสัญลักษณ์ใหญ่โตของ“นี่สุ่ยหัน”สายตากะพริบเป็นประกาย
เธอคิดไม่ถึงว่า นิทรรศการนี้จะใช้สถานที่ของนี่สุ่ยหัน บังเอิญมาก
ลี่เย่ถิงลงจากรถ หันหน้ามองเฉียวเหวยอีที่ยืนมองป้ายชื่อนี่สุ่ยหัน ถามเธอ“เป็นอะไร?”
“รองเท้าส้นสูงใหญ่เกินไป”เฉียวเหวยอีกระตุกมุมปากไปทางเขา พูดตอบเสียงเบา
น้ำเสียงมีความน่ารัก
ก่อนที่เฉียวเหวยอีจะออกนอกประเทศ ขนาดรองเท้าคือสามสิบห้า ลี่เย่ถิงคิดว่า เธอสองสามปีที่ผ่านสูงขึ้น น่าจะมีขนาดรองเท้าเพิ่มขึ้น ใครจะไปรู้ว่าขนาดรองเท้าเท่าเดิม
“หลังจากนี้จะช่วยเธอสั่งทำอย่างดี”ลี่เย่ถิงน้ำเสียงเสียใจ นำเธอโอบออกมาจากรถ พูดเสียงต่ำ
เขานั่งยองๆลง มองดูส้นเท้าของเฉียวเหวยอี รองเท้าใหญ่เล็กน้อยจริงๆ เพราะว่าไม่เหมาะสม ส้นเท้าของเฉียวเหวยอีก็เริ่มเป็นสีชมพู
ผู้ชายด้านข้างมาที่ดูนิทรรศการก็รู้จักลี่เย่ถิง เห็นลี่เย่ถิงนั่งยองๆข้างกายเฉียวเหวยอีจากที่ไกลๆ ก็ประหลาดใจเล็กน้อย
“นายดูนั่นไม่ใช่เย่ถิงเหรอ?”
“ใช่เหรอ?”อีกคนก็พูดตอบอย่างไม่แน่ใจ
“เขากำลังทำอะไร?ช่วยเธอใส่รองเท้า?”
“….ใช่？”
พวกเขาชั่วชีวิตนี้ไม่เคยเห็นลี่เย่ถิงก้มหน้าให้ใคร นี้เป็นเรื่องปาฏิหาริย์ของโลกจริงๆ!
ลี่เย่ถิงหยิบปลาสเตอร์บนรถ ช่วยเฉียวเหวยอีติดส้นเท้าด้านหลัง เธอก็รู้สึกสบายขึ้นจริงๆ เขาโอบเฉียวเหวยอีเดินเข้าไปข้างใน
นี่สุ่ยหันถูกสร้างขึ้นด้วยรูปแบบการผสมผสานสไตล์จีนและตะวันตกคู่กัน กว้างใหญ่มาก ผู้ร่วมสนับสนุนชอบทางเดินโบราณกึ่งปิดล้อมซึ่งทอดตัวยาวประมาณสองกิโลเมตรที่นี่ เหมาะสำหรับนิทรรศการโชว์เครื่องเพชร
งานของวันนี้เป็นนิทรรศการเพชรที่งดงาม แบ่งเป็นสองกิจกรรมช่วงบ่ายและช่วงเย็น กิจกรรมของตอนเที่ยง ดูเพชรได้อย่างอิสระ
คนน้อยมากที่จะมีบัตรเข้าชม และมีเพียงสิบคนเท่านั้นที่ได้ตั๋ววีไอพี ลี่เย่ถิงได้ตั๋ววีไอพีอย่างไม่ต้องสงสัย มีคนนำทางพวกเขาไปดูนิทรรศการ ให้บริการทุกอย่าง
ลุงฉินคุยกับแขกคนสุดท้ายที่เข้ามาเสร็จแล้ว เห็นมีคนเข้ามา ก็เดินเข้าไปต้อนรับทันที
ยังไม่เดินเข้าไปใกล้ ก็มองเห็นเฉียวเหวยอีอยู่ข้างกายลี่เย่ถิง
ทั้งสองคนสบตากัน ลุงฉินชะงักไปชั่วครู่ สายตามีความประหลาดใจ
? ? เธอได้รับใบรับรองตั้งแต่เมื่อไหร่
