ณ ห้องอาหารส่วนตัว
ลุงฉินและบอดี้การ์ดไม่กี่คนได้ส่งเพชรGolcondaให้กับลี่เย่ถิงบนโต๊ะ
“ยินดีด้วยครับ คุณชายลี่และคุณนายลี่”
ลี่เย่ถิงเงยหน้าขึ้นมองเฉียวเหวยอีที่กำลังเหม่อลอยและถามเธอว่า “เธอชอบไหม ?”
เฉียวเหวยอีพยักหน้าด้วยท่าทางที่ซับซ้อนและตอบเบา ๆ ว่า “ฉันชอบมันค่ะ”
ห้องตกอยู่ในความเงียบ
ลี่เย่ถิงมองไปที่เฉียวเหวยอีและกระซิบกับทุกคน “พวกนายทุกคนออกไปก่อน”
เฉียวเหวยอีรู้ในทันทีว่าเธอทำให้ลี่เย่ถิงรู้สึกรำคาญใจเสียแล้ว
“เธอกำลังคิดอะไรอยู่ ?” เมื่อทั้งสองมองหน้ากัน ลี่เย่ถิงก็จ้องมาที่เธอและถามอย่างแผ่วเบา
เฉียวเหวยอีลังเล รู้สึกรำคาญเล็กน้อย ดูเหมือนเธอตอบสนองต่อความพยายามของเขาที่จะทำให้เธอพอใจน้อยเกินไป
“พี่ถิง…” เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างมีสติ นั่งบนตักของเขา และกระซิบชื่อเขา
ดวงตาของลี่เย่ถิงเย็นชาและเงียบเล็กน้อย
“ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันชอบเพชรGolcondaนี้มาก ฉันชอบมันจริง ๆ จากหัวใจของฉันเลย !” เฉียวเหวยอีอธิบายให้เขาฟังทันที
ลี่เย่ถิงเยาะเย้ยเล็กน้อย “บางทีฉันอาจทำอะไรผิดไปสินะ”
เขาคิดในใจว่าหากจะขอเฉียวเหวยอีแต่งงานทั้งที ก็ควรทำให้ยิ่งใหญ่ ให้คนทั้งโลกได้รับรู้เลยยิ่งดีว่าเขารักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน
แต่เฉียวเหวยอีไม่ชอบวิธีการของเขา การกระทำของเธอทำให้เรารู้สึกปวดใจอย่างยิ่ง
ใบหน้าที่กระวนกระวายใจของเฉียวเหวยอีเริ่มแดงก่ำ เธอเงยหน้าขึ้นและเอานิ้วทาบไปที่ริมฝีปากของเขา “ฉันแค่คิดว่ามันดูโอเวอร์เกินไปหน่อย ! เงินมากมายขนาดนั้นฉันสามารถเอาไปทำอย่างอื่นได้มากมาย ! ฉันกำลังคิดว่าเราสามารถเอาเพชรไปคืนได้ไหม !”
“เพชรหลายร้อยล้านก็ใช้ได้ พวกคนรวยๆ ที่ใส่เพชรเป็นล้านๆ ก็มีเยอะไม่ใช่เหรอ พวกเขาก็ไม่รู้สึกอายเหมือนกัน ! แต่เงินจำนวนนี้จะสูญเปล่าไม่ได้แล้ว !”
เห็นได้ชัดว่าลี่เย่ถิงชอบเพชรเลือดนกพิราบชิ้นนั้น แต่เขากลับใช้เงินมากขึ้นเพื่อเธอและซื้อเพชร Golconda ชิ้นนี้ ในตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจเป็นอย่างมาก วันนี้เธอไม่ควรมางานประมูลกับเขาเลย!
เหตุผลหลักคือการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของมั่วหานเซิง ซึ่งทำให้เธอไม่ทันตั้งตัว
ลี่เย่ถิงขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อได้ฟังคำพูดที่น่าเศร้ามากมายจากปากเล็กๆ ของเธอ
“เธอคิดว่ามันไม่คุ้มเหรอ ?” ลี่เย่ถิงหยุดชั่วครู่ก่อนจะถามเธอกลับ
“ไม่คุ้ม !” เฉียวเหวยอีตอบอย่างเด็ดขาด
ลี่เย่ถิงมองสายตารำคาญของเธอ และในที่สุดก็ยิ้มออกมา “ฉันคิดว่ามันไม่มีค่าอะไร ไม่ว่าฉันจะใช้ราคาเท่าไหร่เพื่อให้ได้มันมา มันก็คุ้มค่า”
ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบกล่องคริสทัลขึ้นมาวางไว้ตรงหน้าทั้งคู่แล้วพูดว่า “เพราะเธอชอบมัน แต่ก็เพราะความหมายของมันด้วย”
“เพชร Golconda ชิ้นนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องราวความรักของราชวงศ์ เป็นเรื่องเกี่ยวกับกษัตริย์ที่ต้องการมีสมบัติล้ำค่าที่คู่ควรกับเจ้าหญิงของเขาสำหรับหญิงอันเป็นที่รักของเขา และเขาไม่ต้องการให้สมบัติครอบงำเจ้าหญิงของเขา การปรากฏตัวของเพชรนี้ เป็นเพียงเพราะความงามและอารมณ์ของมัน”
“ตั้งแต่นั้นมา เพชรเม็ดนี้เป็นตัวแทนของความรักและความภักดีอันบริสุทธิ์ที่สูงส่ง”
เขาหวังว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเฉียวเหวยอีจะเหมือนกับเพชร Golconda นี้ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะสั่งให้มันเป็นแหวนหมั้นสำหรับเฉียวเหวยอี ซึ่งจะไม่เหมือนใครในโลก
“ขอแค่เพียงเธอชอบ ไม่ว่าสิ่งไหนก็ตาม ขอแค่เธอบอกมา” เขาจับมือขวาของเธอไปขบเบา ๆ
“ตอนนี้ฉันคงจะมีคุณสมบัติที่จะถามคำถามนี้กับเธอแล้วนะ คุณเฉียว เธอจะยอมแต่งงานกับฉันไหม ?”