“พวกคุณบอกว่าผลงานของฉันกับพินอคคิโอคล้ายกันมาก แต่ผลงานของพินอคคิโอกับ Walla มีความคล้ายคลึงกันมากกว่าอีก !” ซูหรูเยียนขมวดคิ้วและหันไปทางผู้คนโดยรอบ
“และอันที่จริง ฉันเป็นเพื่อนกับ Walla มาหลายปีแล้ว ผลงานชิ้นนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากWalla มันเป็นความคิดที่Wallaมอบให้ ฉันไม่ได้ลอกเลียนแบบพินอคคิโอ !”
ด้วยคำพูดไม่กี่คำจากซูหรูเยียน ลี่เย่ถิงที่หันหลังแล้วและวางแผนที่จะออกไปหารือเรื่องนี้กับผู้ประสานงานก็ชะงักฝีเท้าอีกครั้ง
เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและเหลือบมองเฉียวเหวยอีที่อยู่ข้างๆ เขา
เฉียวเหวยอีปล่อยมือของลี่เย่ถิงทันที และมองย้อนกลับไปที่ซูหรูเยียนอีกครั้ง
ซูหรูเยียนกำลังพล่ามอะไรออกมา ? !
เธอลอกเลียนแบบผลงานของ Walla งั้นเหรอ ? !
“ถ้าพินอคคิโอไม่อยู่ การเผยแพร่ข่าวลือแบบนี้ถือว่าผิดกฎไม่ใช่เหรอคะ? คุณสามารถทำอะไรแบบนี้ได้เหรอ?” เธอจ้องไปที่ซูหรูเยียนและจู่ๆ ก็ถามด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ
“แต่ยังไงความจริงก็คือพินอคคิโอลอกเลียนแบบ Walla” ซูหรูเยียนคว้ารีโมทคอนโทรลในมือของสวี่เฟยฝาน ค้นหาชุดภาพวาดการออกแบบของ Walla และกล่าวว่า “พวกคุณคงเห็นแล้วว่าใครลอกเลียนแบบใครกันแน่ !”
ทุกคนมองไปที่หน้าจอ และในการเปรียบเทียบเช่นนี้ ดูเหมือนว่าผลงานของ Walla กับพินอคคิโอจะเหมือนกันมากกว่าจริงๆ
“ข่าวที่พินอคคิโอลอกเลียนแบบ Walla พวกคุณไม่เคยเห็นหรือไง Wallaเป็นคนนิสัยดีจึงไม่สนใจอะไรมากนัก” ยิ่งซูหรูเยียนพูดมากขึ้น สีหน้าของเธอก็ยิ่งขุ่นเคือง
“ในฐานะเพื่อนของ Walla ฉันรู้สึกขัดตามากจริง ๆ ฉันไม่สามารถให้คนอื่นดูหมิ่นแรงบันดาลใจของเธอแบบนี้ได้ !”
เฉียวเหวยอีที่มองไปที่ซูหรูเยียน ยิ่งฟังก็ยังน่าขัน
เธอหันกลับมาและเดินไปหาซูหรูเยียน
“คุณรู้หรือไม่ว่าพินอคคิโอได้รับรางวัลการออกแบบที่ดีที่สุดของ International Architects Festival เป็นนักออกแบบหญิงชาวจีนคนเดียวที่ได้รับรางวัลนี้มาหลายปีแล้ว”
“ยังเป็นเพราะกลุ่มของการออกแบบที่ได้รับรางวัลนี้ เธอกลายเป็นสถาปนิกที่อายุน้อยที่สุดที่ได้รับเชิญให้นั่งบนบัลลังก์คณะกรรมการในปีนี้อีกด้วย ! แล้ว Walla ทำอะไรบ้าง เขามีคุณสมบัติที่จะเป็นคณะกรรมการหรือไม่” เฉียวเหวยอีพูดเสียงดัง !
เดิมทีเฉียวเหวยอีไม่อยากจะพูดอะไรมาก แต่วันนี้เธอต้องคุยกับซูหรูเยียนให้รู้เรื่องว่าใครกันแน่ที่ไร้ยางอาย !
“หมายความว่าการเป็นคณะกรรมการสามารถแสดงถึงบุคลิกและความสามารถระดับสูงได้อย่างนั้นหรือ?” ซูหรูเยียนยาะเย้ยและถามอย่างวาทศิลป์
“และปีนี้ฉันก็ไปร่วมงานด้วย ทำไมฉันถึงไม่เห็นพินอคคิโอเลยล่ะ ? แต่ Walla เป็นผู้ที่เข้าร่วมงานของ Economic Times โดยตรง !”
ทันทีที่เธอพูดจบ เฉียวเหวยอีก็พยักหน้าแล้วตอบว่า “ใช่ คุณพูดถูก ชายชรา Walla ไม่เคยได้เป็นคณะกรรมการจนอายุปูนนี้แล้วก็เป็นเพราะนิสัยไม่ดีของเขานั่นแหละ !”
เธอมองไปที่ซูหรูเยียน ดวงตาขอเธอเต็มไปด้วยการเสียดสี “จะให้ฉันบอกไหมล่ะว่าทำไมผลงานของ Wallaและพินอคคิโอจึงคล้ายกันมาก แต่กลับไม่มีข่าว”
“เพราะ Walla นั่นแหละคือที่คนลอกเลียนแบบ !”
“พินอคคิโอเคารพ Walla ในฐานะผู้อาวุโสที่แก่กว่าเธอ 20 ปี และเป็นผู้กระทำความผิดคนแรก ดังนั้นจึงไม่พาเขาขึ้นศาลและไม่ต้องรับผิด! และ Walla อยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ในขณะนั้น ภาพวาดการออกแบบชุดนี้เป็นเพียงการฝึกฝนของเขาและจะไม่มีวันมีส่วนร่วมในการแข่งขันที่ทำกำไรได้ ดังนั้นเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ !”
ซูหรูเยียนไม่รู้เลยว่าเฉียวเหวยอีไปเอาข้อมูลวงในมากมายมาจากไหน
อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าทุกสิ่งที่เฉียวเหวยอีพูดเป็นความจริง
เมื่อเผชิญหน้ากับความก้าวร้าวของเฉียวเหวยอี เธอรู้สึกลังเลครู่หนึ่งแต่กลับสรรหาคำพูดมาหักล้างเฉียวเหวยอีไม่ได้
? ? เธอได้รับใบรับรองตั้งแต่เมื่อไหร่
