เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง – ตอนที่ 4 : ค่าเช่าราคาเท่าไหร่นะ!

ตอนที่ 4 : ค่าเช่าราคาเท่าไหร่นะ!

เงียบ!

ให้เช่าทั้งคอนโด! ความเงียบเข้าครอบคลุมไปชัวขณะ

เฉียวซีหยา เปิดปากของเธอครึ่งหนึ่ง เหมือนเธอตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เธอพึ่งได้ยินอะไร?

หลินฟาน มอบทั้งคอนโดหลังในว่านเจียฮั่วฟู ให้บริษัทเหลียนเจียเช่า?

เขาเป็นเจ้าของทั้งคอนโดเลยหรอ!?

นอกจากนี้ มาจากหว่านเจียฮั่วฟู?

ราคาเฉลี่ยของหว่านเจียฮั่วฟูตอนนี้อยู่ที่ 50,000 หยวน ต่อตารางวา ห้องนึงราคาประมาณ 5 ล้านหยวน ถ้ารวมราคาห้องทั้งหมด…จะเป็นเท่าไหร่?

หลังจากนั้นทันที เฉียวซีหยา ก็นึกถึงลัมโบร์กินีที่หลินฟานขับเมื่อวานนี้อีกครั้ง

ปรากฎว่าเขาเป็นเทพจริงๆ เทพบุตร!

และฉันเอง… ก็เพิ่งปฏิเสธเขาไปเมื่อวาน?

ถ้าอยู่กับเขา วันนี้ฉันจะต้องวิ่งไปมาให้เสียเหงื่อทำไม?

ในเวลานี้ เฉียวซีหยา รู้สึว่าภาพในฝันที่เธอเดินชื้อกระเป๋าแบรนด์เนมและไปกินอาหารที่ร้านอาหารระดับไฮเอนด์ก็เริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ

เจ็บใจจริงๆ

เฉียวซีหยา รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดไม่รู้จบในอกของเธอ

หลินฟานเหลือบไปที่เฉียวชือหยาเบาๆ แล้วเดินออกไปข้างนอก

เขาไม่มีความชอบต่อผู้หญิงคนนี้ที่เอาแต่ดูถูกคนอื่น

เฉียวซีหยารีบตะโกน: “หลินฟาน…คุณหลิน…”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ตอบเธอกลับมีเพียงแผ่นหลังของหลินฟาน

“คุณผู้หญิง คุณยังต้องการเช่าห้องในหว่านเจียฮั่วฟูหรือไม่” หานเทียนถาม

“เช่าค่ะ ฉันขอเช่าค่ะ” เฉียวซีย่ารีบกล่าว

ในเวลานี้เธอกลับมามีสติอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม วันนี้ฉันต้องเช่าห้องให้ได้ก่อน

หานเทียนกล่าวว่า “ตอนนี้สามารถเช่าได้เฉพาะอาคาร A 104 และค่าเช่าเดือนละ 30,000 หยวน”

ก่อนหน้านี้ หานเทียน เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเมื่อเห็นการแสดงออกของหลินฟาน เธอก็รู้ทันทีว่า หลินฟานไม่ชอบผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอ

หลินฟาน เป็นลูกค้ารายใหญ่ของเธอ เพราะฉนั้นเธอจึงต้องใส่ใจเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับเขามากขึ้น!

เมื่อหลินฟานเกลียดผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นฉันจึงต้องสอนบทเรียนให้เธอบ้าง

“30,000 หยวน แพงขนาดนี้ได้ยังไง ชุมชนหรูหราไม่ห่างจากที่นี่ ตกเดือนละ 3,000 เอง!” เฉียวซีหยาอุทาน

“และเมื่อกี้ พนักงานของคุณยังบอกด้วยว่ามีหลายชั้นให้เลือก ทำไมตอนนี้ถึงเหลือเพียงห้อง 104 เท่านั้น!”

หานเทียน พูดอย่างรวดเร็ว “พนักงานขายของเราไม่ได้มีคนเดียว เธอยังไม่รู้ว่ามีลูกค้าคนอื่นได้จองห้องไปหลายห้องแล้ว”

“ส่วนที่คุณบอกว่ามีห้องพักสุดหรูราคาไม่แพง ถ้าคุณไม่พอใจ ฉันก็แนะนำว่าให้ไปเช่าห้องหรูพวกนั้นแทน”

หลังจากพูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไป

“นี่คุณ…”

เฉียวซีหยาโกรธจัด

ในเวลานี้ โทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น

“ซีหยา ลูกต้องช่วยน้องชายของลูก เช่าบ้านในหว่านเจียฮั่วฟู! ถ้าลูกไปเช่าที่อื่น น้องจะไม่สามารถเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นอันดับ1ใน เจียงเป่ยได้” เสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลของเฉินหมินเฟิน ดังขึ้นผ่านทางโทรศัพท์

“แม่คะ หนูเจอห้องแล้ว” เฉียวซีหยาลังเล

“จริงเหรอ โอเค ทำสัญญาเช่าเร็วๆ เดี๋ยวโดนคนอื่นแย่งไป!” เฉินหมินเฟินอุทานอย่างตื่นเต้น

“แต่ราคาห้อง…”

“ราคาเท่าไหร่? แพงแค่ไหนก็ต้องเช่า! มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่น้องชายของลูกได้เข้าโรงเรียน?” เฉินหมินเฟินตะโกน

เฉียวชือหยา ถอนหายใจและพูดว่า “ฉันจะเช่าเดี๋ยวนี้แหละ”

หลังจากหยุดไปชั่วคราว เธอก็พูดว่า: “ที่เมื่อวานแม่พูดว่าที่บ้านของหลินฟานนั้น… ธรรมดามากใช่ใหม?”

“ใช่ พวกเขาเปิดร้านขายเสื้อผ้าเล็กๆ เกิดอะไรขึ้น” เฉินหมินเฟินกล่าว

“ไม่มีอะไร.” เฉียวซีหยา ถอนหายใจ

ร้านเสื้อผ้าเล็กๆหรอ? ฉันไม่คิดว่านั่นจะเป็นเรื่องจริง จริงๆแล้วพวกเขาน่าจะเปิดบริษัทเสื้อผ้าขนาดใหญ่

หลังจากวางสาย เฉียวซีหยา ตัดสินใจเด็ดขาด เธอกัดฟันและพูดว่า: “ฉันขอเช่าห้อง 104 ห้องนั้น!”

หลังจากรับประทานอาหารกลางที่ร้านอาหารฮิลตันแล้ว หลินฟานเปิดห้องเพื่อพักผ่อน

ตอนนี้เขาได้นำของใช้ส่วนตัวทั้งหมดออกจากห้องเช่าแล้ว เขาจะไม่กลับไปที่นั่นอีกเป็นอันขาด

หลินฟาน ปิดตาและค่อยๆหลับไป

เมื่อเขาลืมตาขึ้นก็เป็นเวลา 17.00 นาฬิกาแล้ว

หลินฟาน กดดูโทรศัพท์มือถือของเขาไปเรื่อย และพบว่ากลุ่มแชทของเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายมีการพูดคุยกันในวันนี้

ปรากฎว่าพวกเขาได้จัดงานพบปะสังสรรค์กันที่โรงแรมเจียงเป่ยเฟิงหลาย เวลา 19 นาฬิกาในเย็นวันนี้ เพื่อให้เพื่อนทั้งหมดได้ไปสังสรรค์ด้วยกัน

หลินฟาน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเสียงหัวเราะและคิดถึงเสียงพูดคุยเหล่านั้นในโรงเรียนมัธยมปลาย เมื่อนึกถึงเพื่อนที่ดีสองสามคน

ในขณะเดียวกัน เมื่อคิดว่าไม่มีอะไรทำในตอนกลางคืน เขาจึงตัดสินใจไปงานเลี้ยงรุ่นนี่ด้วย

หลินฟานรู้สึกว่าในช่วงเวลารวมตัว มันเป็นช่วงเวลาเร่งด่วน แน่นอนว่าจะมีรถติดจำนวนมาก

ดังนั้นเขาจึงเดินทางออกจากฮิลตันล่วงหน้า

เป็นไปตามที่ที่หลินฟานคาดการไว้ มีรถมากมายบนท้องถนน

อย่างไรก็ตาม เขาลืมไปว่าเขากำลังขับรถแลมโบกินี่อยู่ รถที่อยู่รอบๆ ก็เริ่มที่จะขับออกห่างจากรถเขา

ควบคู่ไปกับทักษะการขับรถอย่างมืออาชีพของ หลินฟาน ทำให้ทั้งถนนไม่มีอะไรมาชะลอเขาได้

เวลา 18:40 น. หลินฟาน มาที่ “Box 666” ของโรงแรมเฟิงหลาย

“หือ หลินฟาน?” ชายหน้ากลมพูดด้วยความไม่แน่ใจ

หลินฟานยิ้มและพยักหน้าและกล่าวว่า “เซินเหลียง นายเปลี่ยนไปมากจริงๆ!”

สมัยที่ยังเรียนมัธยม เซินเหลียงมีรูปร่างสูงและผอม มีชื่อเล่นว่า “กระบอกไม้ไผ่”

แต่ตอนนี้ร่างกายดูมีน้ำมีเนื้อ

“เป็นนายนี่เอง! ฉันไม่ได้เจอนายมาสองสามปีแล้ว นายหล่อขึ้นเรื่อยๆเลยนะ แทบจำไม่ได้เลย!” เซินเหลียงกล่าว

ข้างๆชายหนุ่มชื่อหวางห่าวฉี กล่าวว่า “หลิน ฟาน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบตั้งแต่เรียนจบ ฉันได้ยินมาว่านายเข้าทำงานหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลาย ตอนนี้เดือนละเท่าไหร่แล้วละ?”

“ไม่กี่พันหยวน” หลินฟานตอบอย่างสบายๆ

“ไม่กี่พันหยวนงั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นกินให้เต็มที่ละ เพราะมื้อนี้ของพวกเรามีค่าเท่ากับเงินเดือนหนึ่งเดือนของนายเลยนะ” หวางห่าวฉีเยาะเย้ย และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการดูถูกอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

หล่อแล้วไง?

แต่มีรายได้ไม่กี่พันหยวนต่อเดือน

หลินฟานขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาทำเป็นไม่ได้ยินการเยาะเย้ยในคำพูดของ หวางห่าวฉี

เนื่องในวันนี้เป็นงานเลี้ยงรุ่น เขาจึงไม่อยากจะทำให้เสียบรรยากาศ

ดังนั้นหลินฟานไม่ได้พูดอะไรมาก

ในขณะนี้ หยางเหวินจิง สวมกระโปรงยาวแอร์เมส ถือกระเป๋ากุชชี่ แต่งหน้าจัด กอดแขนชายอ้วนอยู่ ชายอ้วนใส่เข็มขัดหลุยวิคตองรอบเอว พวกเขาเดินเข้ามาช้าๆ

หลังจากพบเธอ ทุกคนก็เริ่มทักทายกัน

“ว้าว! นี่คงไม่ใช่หยางเหวินจิง สาวงามในชั้นเรียนของเราใช่ไหม?”

“ไม่ได้เจอหน้าเธอมาสองสามปีแล้ว ดูเด็กลงและสวยขึ้นมากเลย!”

หยางเหวินจิง ได้รับการยกย่องจากเพื่อนร่วมชั้น และเธอรู้สึกดีจนหุบยิ้มไม่ได้

“ขอบคุณสำหรับคำชม นี่คือตู่เล่ยสามีของฉัน” หยางเหวินจิง กล่าว

หลินฟานมอง หยางเหวินจิงและสามีของเธอ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างช่วยไม่ได้

ในโรงเรียนมัธยม เด็กผู้หญิงหลายคนในชั้นเรียนต่างก็แสดงความชอบต่อหลินฟาน

ในหมู่พวกเธอ หยางเหวินจิงนั้นกล้าหาญและตรงไปตรงมาที่สุด

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นจิตใจของหลินฟานนั้นจดจ่อกับการเรียน ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธหยางเหวินจิงและเหล่าสาวๆทั้งหมด

ตอนนี้ หลินฟาน มองไปที่รูปร่างหน้าตาของหยางเหวินจิง และรู้สึกดีมากที่เขาตัดสินใจแบบนั้นไปเมื่อตอนเรียน

“ตึก ๆ ๆ!”

ในขณะนี้ ฉินหยู่ซวน เธอเดินเข้ามา มีผิวขาวและผมสีดำสนิทที่ตกลงมาราวกับน้ำตก

ฉินยู่ซวน สวมชุดลำลองธรรมดา แต่รูปลักษณ์ที่สวยงามและรูปร่างที่เพอร์เฟคของเธอทำให้เธอดูไม่ธรรมดาเลย

เมื่อเธอมาถึง ดูเหมือนว่าแววตาของทั้งห้องจะเปล่งประกายมากขึ้น

แม้แต่ดวงตาของ หลินฟานก็สว่างขึ้นเล็กน้อย

“ฉินหยู่ซวน! ไม่คิดเลยว่า เธอที่เป็นนักเรียนดีเด่นก็มาด้วย!”

“วันนี้หายากจริงๆ!”

“ยังไงก็ตาม ในตอนที่เรียนมัธยม มีข่าวลือไม่ใช่หรือว่าฉินหยู่ซวน และหยางเหวินจิง ทั้งคู่นั้นสนใจหลินฟาน แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

“เป็นอย่างไงบ้างหรือ? หยางเหวินจิง แต่งงานกับบอสใหญ่คนนั้นแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จไปแล้ว! ส่วนฉินหยู่ซวน ได้ยินมาว่าเธอกำลังศึกษาอยู่ในมหาลัยที่มีชื่อเสียง!”

“หยางเหวินจิง และ ฉินหยู่ซวน เป็นสองเทพธิดา! และหลินฟานก็ทำงานทันทีหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม ตอนนี้มีเพียงแค่เงินสองสามพันหยวนต่อเดือนเท่านั้น เขาไม่คู่ควรกับเทพธิดาหรอก”

เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง

เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง

Status: Ongoing

นักข่าว: คุณใช้เวลานานแค่ไหนในการสร้างรายได้ 1 ล้านหยวน? หลินฟาน: [กระพริบตา]…. นักข่าวข้างถนน: ทำไมคุณถึงกระพริบตา? หลินฟาน: คุณไม่ได้ถามฉันเหรอว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้ 1 ล้าน?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท