หลินฟานถึงกับพยักหน้าขึ้นลง เมื่อได้มองไปยังประตูทางเข้าชุมชนยี่เกอ
และหลังจากที่หลินฟานได้มองไปรอบๆแล้วเขาก็รู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก
หลินฟานพูด “ผู้จัดการหาน คุณช่วยพาพวกเราเข้าไปดูข้างในหน่อยได้ไหม”
“อะ…อื้ม!” หานเทียนพูด
บอกได้เลยว่าชุมชนยี่เกอ เป็นหนึ่งในชุมชนที่ดีที่สุดในเจียงเป่ย
เมื่อรปภ.สังเกตเห็นพวกของหลินฟาน เขาก็รีบเดินเข้ามาทำการทักทายด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อมถ่อมตนในทันที
หลังจากที่ทักทายกันเสร็จ เขาก็มายืนอยู่ข้างๆรถลัมโบร์กินี่ของหลินฟาน เพื่อคอยป้องกันไม่ให้มีใครมาแตะต้องมัน
ชุมชนยี่เกอนั้นเข้มงวดกับเรื่องของการขับขี่รถยนต์ในชุมชนเป็นอย่างมาก หลินฟานไม่เห็นรถยนต์ขับไปมาในชุมชนเลยแม้แต่คันเดียว
หลังจากที่หลินฟานและคนอื่นๆ ได้เดินเข้ามาในชุมชนยี่เกอ พวกเขาก็ได้มองไปรอบ ๆ แล้วก็พบว่าพื้นของที่นี่นั้นสะอาดเป็นอย่างมากแทบจะไม่มีขยะอยู่บนพื้นเลยแม้แต่ชิ้นเดียว 
แถมรอบๆยังมี…ต้นไม้เขียวขจี และก็ยัง…มีดอกไม้ที่แสนสวยงาม สิ่งแวดล้อมที่นี่ดีมากจริงๆ
ไม่นานหลังจากนั้น หลินฟานและคนอื่นๆก็ได้มาถึงยังบ้านเลขที่ 25
บ้านหลังนี้มีพื้นที่ใช้สอยถึง 178 ตารางเมตร ทั้งยังตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์นที่แสนจะหรูหรา
และถ้าหากคุณมองออกไปทางหน้าต่างจากชั้นบน ไม่เพียงแต่คุณจะได้เห็นวิวอันสวยงามในชุมชน แต่คุณยังสามารถมองดูพระอาทิตย์ขึ้น…
หลินฟานหันกลับไปถามฉิวจือเฉียน “คุณชอบบ้านหลังนี้ไหม”
ฉิวจือเฉียนพยักหน้าเบา ๆ
และเมื่อเธอได้เดินเข้าไปข้างในบ้าน ดวงตาคู่สวยของเธอก็สว่างขึ้นมาในทันที
เธอมีความคิดอยู่ในหัว นี่มันไม่เหมือนกับบ้านเลย มันเหมือนกับนปราสาทที่อยู่ในความฝัน
เมื่อสังเกตเห็นท่าทางของฉิวจือเฉียน หลินฟานก็พูดขึ้น “ถ้าคุณชอบงั้นก็เอาบ้านหลังเลยนะ”
หลังจากพูดจบ หลินฟานก็ยื่นบัตรธนาคารไปให้หานเทียนทันที
แม้ว่าหานเทียนจะรู้จักตัวตนของหลินฟานอยู่บ้างแล้ว
แต่ถึงยังไงเธอก็อดไม่ได้ที่จะตกใจออกมาอยู่ดี
บ้านนี้มีพื้นที่ถึง 178 ตารางเมตร
คุณจะจ่ายราคาเต็มในครั้งเดียวเลยงั้นหรอเนี่ย?
นี่……
นี่มันใจกล้าเกินไปมั้ย?
หลังจากนิ่งไปซักพัก หานเทียนก็รับบัตรธนาคารมาด้วยความรู้สึกงุนงงแล้วพูดว่า “บ้านหลังนี้มีพื้นที่ทั้งหมด 178 ตารางเมตร และราคาต่อเมตรก็คือ 46,000 หยวน คุณหลินต้องการจะจ่ายเงินเต็มจำนวนเลยหรือป่าว…”
“เต็มจำนวน” หลินฟานกล่าวอย่างตรงไปตรงมา
เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว หานเทียนเองก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจอีกต่อไป
เธอได้หยิบสัญญาออกมาจากกระเป๋าแล้วพูด “คุณหลิน คุณลองดูสัญญาการขายก่อนแล้วค่อยลงนามด้านล่างนะคะ”
เห็นได้ชัดเลย ว่าหานเทียนได้เตรียมทุกอย่างมาพร้อมอยู่แล้ว
หลินฟานพูด “จือเฉียน มาเขียนชื่อสิ”
“อะไรนะ? ชื่อฉันงั้นหรอ?”ฉิวจือเฉียนรู้สึกสับสนอย่างรุนแรง
ฉิวจือเฉียนรู้อยู่แล้วว่า หลินฟานเป็นเจ้าของรถหรูอย่างลัมโบร์กินี่ แถมยังใส่นาฬิกา วาเชอรอง คอนสแตนติน ตูร์เดล เขาเป็นคนรวยคนนึงไม่ผิดแน่ๆ
ตอนที่หลินฟานบอกจะหาที่อยู่ใหม่ให้เธอ เธอคิดแค่ว่าหลินฟานจะช่วยหาบ้านเช่าใหม่ให้เธออยู่เท่านั้นเอง
แต่พอมาถึงกับกลายเป็นว่า หลินฟานได้ชื้อบ้านให้ฉันทั้งหลังเฉยเลย แค่นั้นมันก็ทำให้เธอประหลาดใจมากพอแล้ว
แต่ฉิวจือเฉียนเองก็ไม่ได้คิดว่าหลินฟานจะมอบบ้านทั้งหลังนี้ให้เป็นชื่อเธอ!
เมื่อกี้นี้เธอเองก็ได้ยินราคาบ้านมาอย่างชัดเจนแล้ว
บ้านหลังนี้มีพื้นที่ทั้งหมด 178 ตารางเมตร และราคาก็ตกอยู่ที่ 46,000 หยวนต่อตารางเมตร
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ บ้านหลังนี้มีมูลค่ากว่า 8 ล้านหยวน
และทั้งหมดนั่น……
เป็นของฉันงั้นหรอ?
แม้ว่าฉิวจือเฉียนจะเป็นแอร์โฮสเตสมาได้เพียงแค่สองปี แต่เธอก็ได้พบเห็นผู้คนมาครบทุกรูปแบบแล้ว
หลินฟานพยักหน้าและพูด”ใช่ บ้านหลังนี้เป็นของคุณ ”
ฉิวจือเฉียนมองไปที่หลินฟานอย่างเงียบ ๆ เธอมองไม่เห็นความตั้งใจที่จะล้อเล่นหรือความลังเลที่จะซื้อบ้านให้จากเขาเลย
หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เธอก็พูดออกมาอย่างตื้นตันใจ “ขอบคุณมากเลยค่ะ”
จากนั้นเธอก็หยิบปากกาขึ้นมาและเซ็นชื่อลงในสัญญาทันที
เมื่อหานเทียนมองไปยังสัญญาที่กำลังถุกเขียน ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความอิจฉา
เธอบ่นในใจ: เมื่อไหร่เราจะได้เจอกับคนที่ปฏิบัติดีกับเราขนาดนี้บ้างกันนะ?
จากนั้นหานเทียนก็หยิบบัตรธนาคารจากมือของหลินฟานขึ้นมาแล้วรูดบัตรลงบนเครื่อง POS ที่เธอเตรียมเอาไว้
“ติ๊ด!”
ในขณะเดียวกัน เสียงเตือนที่คุ้นเคยก็ได้ดังขึ้นในใจของหลินฟาน
【ติ๊ง! ใช้จ่ายเงิน 8,188,000 หยวน ต้องการจะใช้บัตรคืนเงิน 10 เท่าหรือไม่? 】
“ใช้!” หลินฟานกล่าวเงียบ ๆ อยู่ในใจ
【ใช้บัตรคืนเงิน 10 เท่าสำเร็จ รับเงินคืน 81.88 ล้านหยวน 】
หลังจากที่ตกลงใช้ โทรศัพท์ของหลินฟานก็ได้สั่นขึ้นในทันที
“ยอดเงินเข้าบัญชี 81,880,000 หยวน”
ปัจจุบันตอนนี้ หลินฟานมีเงินมากถึง 156 ล้านหยวน
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันมีเงินเกิน 100 ล้านหยวน!
ถึงแม้ว่าตอนนี้หลินฟานจะสามารถมีรายได้ 1.4 ล้านหยวนต่อวัน โดยอาศัยเพียงการหายใจ การกระทำต่างๆ การนอน และวิธีการอื่นๆ
แต่เมื่อจู่ๆเขาได้รับเงินจำนวนมากขนาดนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะไม่ยิ้มออกมา
【ติ๊ง! ทำภารกิจลับสำเร็จ มีเงินมากกว่า 100 ล้าน รับซองแดงสีเงิน 5 ซอง 】
เมื่อหลินฟานได้ยินเสียงข้อความนี้ ใบหน้าแห่งความสุขก็ปรากฏขึ้นมาในทันที
เขาเคยทำภารกิจลับสำเร็จครั้งหนึ่งแล้ว และเขารู้ดีว่าซองแดงสีเงินนั้นหายากขนาดไหน
จากนั้นหานเทียนก็ได้อธิบายบางอย่างเกี่ยวกับขั้นตอนต่างๆอีกครั้ง และได้ส่งกุญแจบ้านให้กับหลินฟานก่อนจะเดินจากไปอย่างช้าๆ
และหลินฟานเองก็ได้ยื่นกุญแจต่อให้ฉิวจือเฉียน เขายิ้มแล้วพูดว่า “จือเฉียน จากนี้ไป คุณคือเจ้าของบ้านหลังนี้แล้วนะ”
เมื่อฉิวจือเฉียนมองไปยังกุญแจบ้านที่อยู่ตรงหน้าเธอ ร่างกายของเธอก็ได้สั่นไปหมดในทันที
เพราะความปรารถนาของเธอก็คือการมีบ้านเป็นของตัวเองในเจียงเป่ยแห่งนี้
แล้วตอนนี้เธอก็ได้มีมันแล้ว!
นอกจากนี้มันยังเป็นบ้าน ไม่สิ เป็นคฤหาสน์ที่สมบูรณ์แบบอีกด้วย !
“ไม่คิดเลยว่าคนอย่างฉันจะได้อยู่ในที่ดีๆแบบนี้ ขอบคุณนะที่รัก”
หลังจากที่ฉิวจือเฉียนพูดจบ เธอก็เข้าไปกอดหลินฟานพร้อมกับจูบเขาอย่างร้อนแรง
และหลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาทั้งสองก็กำลังร่ำลากัน
หลินฟานเหลือบดูเวลาก่อนจะพูดว่า “วันนี้ผมคงอยู่กับคุณไม่ได้นะ ผมต้องกลับไปยังมหาวิทลัยในตอนเย็นวันนี้”
“โอเคค่ะ” ฉิวจือเฉียนตอบกลับ
“แล้ววันนี้คุณจะนอนที่นี่เลยหรือจะกลับไปที่ห้องเช่าก่อน” หลินฟานถาม
ฉิวจือเฉียนตอบกลับ “ที่นี่ยังมีจุดที่ต้องทำความสะอาดอยู่อีกหลายแห่ง วันนี้ฉันคงต้องกลับไปนอนที่ห้องเช่าก่อน”
“งั้นให้ผมไปส่งคุณแล้วกันนะ” หลินฟานพูด
จากนั้นทั้งสองก็ค่อยๆเดินจูงมือกันออกไปข้างนอก
หลังจากที่หลินฟานไปส่งฉิวจือเฉียนที่หน้าประตูชุมชนเก่าแล้ว เขาก็ได้มุ่งหน้าไปยังมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยต่อในทันที
และในขณะที่ฉิวจือเฉียนกำลังหันหน้ากลับมา ก็ได้มีผู้หญิงที่ดูอ่อนหวานซึ่งสวมเครื่องแบบแอร์โฮสเตสปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอ
ฉิวจือเฉียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและพูดว่า “หวงหลิง วันนี้เธอไม่ได้ไปต่างประเทศอย่างนั้นหรอ ทำไมถึงกลับมาเร็วจังล่ะ”
เห็นได้ชัดว่าแอร์โฮสเตสคนนี้ก็คือเพื่อนร่วมห้องของ ฉิวจือเฉียน
หวงหลิง พูดว่า “สภาพอากาศไม่ค่อยดีน่ะสิ เที่ยวบินจึงถูกยกเลิก”
หลังจากหยุดที่ไปชั่วคราว เธอได้พูดขึ้นอีกครั้ง “อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย เมื่อกี้นี้เธอเพิ่งลงมาจากรถลัมโบร์กินี่คันนั้นหรอ? จือเฉียนเธอไม่ควร … ”
ฉิวจือเฉียนและหวงหลิงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเธอถึงได้เช่าห้องอยู่ด้วยกันได้
หวงหลิงรู้ว่า ฉิวจือเฉียนเองก็ไม่ได้รังเกียจพวกคนรวยเหล่านั้น
ฉิวจือเฉียนพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว”
หวงหลิงถอนหายใจและถามว่า “เขาให้เงินเธอเดือนละเท่าไหร่?”
“เขาไม่ได้ให้เงินฉันเลย”ฉิวจือเฉียนตอบกลับ
“อะไรนะ ถ้าเขาไม่ให้เงินเธอ งั้นเธอก็…” หวงหลิงพูด
ฉิวจือเฉียนพูดต่อว่า ” แต่เขาซื้อบ้านให้ฉัน มันเป็นบ้านขนาด 178 ตารางเมตรในชุมชนยี่เกอ ”
“ฮะ?” ปากของหวงหลิงกลายเป็นรูปตัว ‘O’ ทันที
เมื่อหวงหลิงมีเวลา เธอมักจะไปดูราคาบ้านในชุมชนพวกนั้น เพราะฉะนั้นเธอจึงรู้ดีว่าราคาบ้านในชุมชนยี่เกอนั้นแพงแค่ไหน
บ้านในชุมชนยี่เกองั้นหรอ แถมยังมีพื้นที่ขนาด 178 ตารางเมตร อย่างน้อยมันก็ต้องมีราคา 5 ถึง 6 ล้านหยวน จริงไหม?
และยัง…ซื้อให้ฉิวจือเฉียน?
หวงหลิงรีบพูดขึ้น “ในสัญญาเป็นชื่อของเธอหรือป่าว?”
ฉิวจือเฉียนพยักหน้าแล้วพูด “สัญญาอยู่ในมือของฉัน”
“ติ๊ง!”
ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของฉิวจือเฉียนก็ได้สั่นขึ้นเล็กน้อย
และคนที่ส่งข้อความมาก้คือหลินฟานนั่นเอง
หลินฟาน: ถ้าคุณไม่อยากทำงานแอร์โฮสเตสแล้วก็ลาออกมาได้เลยนะ ผมจะโอนเงินให้คุณใช้เอง และถ้าไม่พอใช้คุณก็แค่บอกผมมาแค่นั้น
ทันใดนั้น ฉิวจือเฉียนก็ได้รับข้อความจากธนาคารว่ามีเงินเข้า 1 ล้านหยวน
ฉิวจือเฉียน : ขอบคุณนะคะที่รัก
หลังจากที่ฉิวจือเฉียนตอบข้อความเสร็จ เธอจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดูและพูดว่า “ดูสิ เขาโอนเงินมาให้ฉันด้วย”
“นี่มัน! 1 ล้านหยวน?” หวงหลิง อ้าปากของเธอขึ้นอีกครั้ง
เธอไม่เคยได้ยินว่ามีใครได้บ้านราคาหลายล้านพร้อมกับเงินสดอีก 1 ล้านหยวนมาก่อน
หวงหลิง ตะโกนออกมา “จือเฉียนเขายังต้องการคนคอยเลี้ยงดูเพิ่มอีกมั้ย?”
ฉิวจือเฉียนมองไปยังท่าทางที่น่าสงสารของเธอ และจากนั้นก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ