เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง – ตอนที่ 112 : คนใหญ่คนโตมาถึงแล้ว

หวังย่าผิงมองดูชาวบ้านที่จากไปทีละคน ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง
ซึ่งเหตุผลที่เขาเลือกจัดงานวันเกิดในวันนี้นั้น ก็เพราะว่าเขาต้องการที่จะเหยียบย่ำหลินลี่เฉียงให้จมดิน
แต่ตอนนี้ชาวบ้านส่วนใหญ่กับพากันไปร่วมฉลองงานวันเกิดที่บ้านของหลินลี่เฉียง
งั้นเรื่องที่เขาทำมาทั้งหมดในวันนี้ก็กลายเป็นแค่เรื่องตลกไม่ใช่หรอ?
ตอนนั้นเอง หวังย่าผิงก็มีความคิดที่จะยกเลิกงานฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปี
…………
ชาวบ้านจำนวนมากมาที่บ้านของหลินลี่เฉียง
เมื่อพวกเขาเห็นรถหรูที่จอดเรียงกันยาวออกไป ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
และเมื่อพวกเขาเห็นหลินลี่เฉียง พวกเขาก็รีบทักทายอีกครั้ง
“วันนี้คุณดูดีจริงๆ!”
“คุณหล่อกว่าทุกวันเลยนะ!”
…
หลินลี่เฉียงฟังคำพูดจากชาวบ้านและยิ้มอย่างจริงใจ “ขอบคุณทุกคน ขอบคุณ เข้ามาดื่มน้ำก่อน อาหารกำลังจะเสิร์ฟแล้ว!”
ในเวลานี้ โต๊ะหลายตัวที่ได้มีวางเหล้าเหมาไถ และเครื่องดื่ม MK รวมถึงอย่างอื่นวางไว้แล้ว
หลังจากที่ชาวบ้านเห็น ดวงตาของพวกเขาก็กะพริบเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย
ชาวบ้านบางคนเริ่มกระซิบคุยกันเบาๆ “นั่นมัน…นั่นเหล้าเหมาไถหรือเปล่า?”
“ฉันเพิ่งเช็คราคาของมันผ่านโทรศัพท์ มันคือเหล้าเหมาไถเฟยเถียนที่มีราคาอยู่ที่ 5,000 หยวน!” คนที่อยู่ข้างๆพูด
“ฝืด!”
ชาวบ้านที่ได้ยินต่างก็สูดหายใจเข้าลึกๆ พวกเขารอไม่ไหวแล้วที่จะได้ลิ้มรสอาหารที่กำลังจะมาเสิร์ฟ
แต่เมื่อถ้ามีชาวบ้านมาร่วมงานมากขึ้นเข้ามา นั่นจึงทำให้ที่นั่งในงานไม่พอ
จนชาวบ้านบางคนต้องรีบกลับไปเอาโต๊ะและเก้าอี้ที่บ้าน และยังมีชาวบ้านบางคนถึงกับกลับไปเอาโต๊ะและเก้าอี้ที่บ้านของหวังย่าผิง
หวังย่าผิงเห็นฉากที่ชาวบ้านกลับมาเอาโต๊ะไปอย่างเต็มตา ใบหน้าโกรธของเขาแดงก่ำ แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้
มีชาวบ้านเพียงครึ่งเดียวที่อยู่ฉลองวันเกิดที่บ้านของหวังย่าผิง
หลังจากนั้นไม่นาน โต๊ะเกือบยี่สิบโต๊ะก็ถูกตั้งอยู่ที่หน้าประตูบ้านของหลินลี่เฉียง ชาวบ้านเริ่มนั่งรอบโต๊ะและพูดคุยกัน บรรยากาศดูมีชีวิตชีวามาก
“บูม!”
ทันใดนั้น มีรถโรลส์รอยซ์สองคันขับเข้ามาจากระยะไกล
จากนั้นโจวกั๋วเถา โจวซื่อหงและผู้คุ้มกันสี่คนที่สวมสูทสีดำดูแข็งแรงก็เดินลงมาช้าๆ
เหล่าชาวบ้านไม่เคยเห็นรถยนต์ประเภทนี้มาก่อน นั่นจึงทำให้พวกเขารู้สึกสงสัยอยู่พักหนึ่ง
แต่เมื่อเปรียบเทียบกับความสงสัยของชาวบ้านแล้ว ซงจื้อเฟิงและเหล่านักธุรกิจต่างก็รู้สึกประหลาดใจ แต่ในเวลาเดียวกันก็กลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก
แปลกใจที่… เห็นรถโรลส์รอยซ์ ที่เป็นรถหรูราคาหลายสิบล้าน
รู้สึกคุ้นเคยนั้น…มาจากชายชราที่ยืนอยู่ด้านหน้า เหล่านักธุรกิจต่างก็รู้สึกว่าพวกเขาเหมือนจะเคยเห็นชายแก่คนนี้จากที่ใหนสักแห่ง
หลังจากที่เห็นโจวกั๋วเถา หลินฟ่านก็แสดงท่าทีประหลาดใจก่อนที่จะรีบเข้าไปทักทาย “คุณปู่โจว ทำไมคุณถึงมาที่นี่?”
ท้ายที่สุดแล้ว โจวกั๋วเถานั้นมีสถานะที่ไม่ธรรมดา และยังมีอายุมากกว่าปู่ของเขา
ถ้าเขามาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับคุณปู่ หลินฟานจะต้องให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
โจว?
ในความคิดของซงจื้อเฟิงและผู้บริหาร ภาพของบุคคลในตำนานคนนั้นก็ค่อยๆทับซ้อนเป็นชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขา
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างขึ้นทันที ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความไม่อยากจะเชื่อ
นั่นคือเขา!
เสาหลักของตระกูลโจว โจวกั๋วเถา!
ถูกตัอง!
เป็นเขาจริงๆ!
ถัดจากเขาก็คือโจวซื่อหง ลูกชายคนที่สองของตระกูลโจว!
พระเจ้าช่วย!
หลินฟานรู้จักคนจากตระกูลโจว และแม้แต่ผู้เฒ่าจากตระกูลโจวก็เดินทางมาร่วมฉลองงานวันเกิดด้วยตัวเอง!
นี่……
นี่มัน……
หลินฟานเป็นใครกันแน่?
โจวกั๋วเถายิ้มอย่างจริงใจ “คุณปู่ของคุณจัดงานฉลองวันเกิด ฉันจะไม่มาได้ยังไง”
จากนั้นเขาก็หันไปหาหลินลี่เฉียงและพูด “น้องหลิน ขอให้คุณมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงและมีความสุขมากๆ”
ขณะที่พูด โจวกั๋วเถาก็ยื่นหยกสมหวังให้
เห็นได้ชัดว่าโจวกั๋วเถาเคยดูรูปของหลินลี่เฉียงมาก่อนแล้ว ดังนั้นเขาจึงจำได้เพียงชำเลืองมอง
หลินลี่เฉียงตอบกลับ “ขอบคุณพี่ชาย ที่อวยพรวันเกิดให้ฉัน นี่แย่จริงๆ ที่ฉันไม่รู้ว่าพี่ชายชื่อว่าอะไร”
ในอีกด้านหนึ่ง หลินลี่เฉียงนั้นรู้สึกไม่ชัดเจนเกี่ยวกับสถานะของโจวกั๋วเถา
ในทางกลับกัน คนหนุ่มสาวมักจะอวยพรวันเกิดให้กับผู้สูงอายุ
แต่โจวกั๋วเถาแก่กว่าหลินลี่เฉียงอย่างเห็นได้ชัด
โจวกั๋วเถายิ้มและพูด “หลินฟานช่วยชีวิตฉันไว้ พูดได้เลยว่าหลินฟานเป็นคนช่วตระกูลโจวของเราไว้… ฉันมาร่วมแสดงความยินดีกับน้องหลินในวันเกิดครบเจ็ดสิบปีด้วย!”
หลังจากหยุดชั่วคราว เขาก็พูดต่อ “ยังไงก็ตาม ฉันชื่อว่าโจวกั๋วเถา”
ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกมา หัวใจของเหล่าผู้บริหารที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็เต้นรุนแรงอีกครั้ง
แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาตัวตนของโจวกั๋วเถาไว้แล้ว
แต่หลังจากที่ได้ยินคำแนะนำตัวของชายชรา พวกเขาก็ยังรู้สึกตกใจมาก
ในขณะเดียวกัน เหล่าผู้บริหารก็หันมองไปที่หลินฟานและให้ความเคารพมากยิ่งขึ้น
ถ้ามีโจวกั๋วเถาหนุนหลัง อนาคตของหลินฟานคงจะไร้ขีดจำกัด!
“บูม!”
ตอนนั้นเอง เสียงของรถยนต์อีกหลายคันก็ดังเข้ามาจากระยะไกล
หนึ่งคัน สองคัน สามคัน…
รถสีดำเหล่านี้ขับเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ทุกคนในงานเลี้ยง…เมื่อซงจื้อเฟิง ผู้บังคับบัญชาและชาวบ้านทั้งหมดเห็นรถที่ขับเข้ามา พวกเขาทั้งหมดก็รีบยืนขึ้นอย่างเร่งรีบด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อและตกตะลึง!
เพราะถ้ามองเข้าไปตรงกลางที่มีรถออดี้ล้อมรอบอยู่ ตรงกลางนั้นเป็นรถจี๊ปสีเขียวลายทหาร แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่เกิดปฏิกิริยาที่รุนแรงเช่นนี้หากมันเป็นแค่รถทหารธรรมดา
ที่สำคัญมันคือป้ายทะเบียนของรถพวกนี้!
A00001 A00002 A00003…
K00001 K00002 K00003…
พวกเขาทั้งหมดรู้ดีถึงความหมายของป้ายทะเบียนเหล่านี้ นั่นคือรถยนต์ของผู้ว่าการของจังหวัดเจียงเป่ยและจังหวัดชิงซี!
โดยเฉพาะรถจี๊ปสีเขียวลายทหารตรงกลางที่มีทะเบียน Jing AG0008! นี่คือผู้นำที่ยิ่งใหญ่ของประเทศจีน!
พวกเขาทำได้แค่ยืนอยู่ตรงจุดนั้นและมองดูจากระยะไกล
“ฟึบ!”
ในที่สุด รถทุกคันก็หยุด
จากนั้นคนกลุ่มใหญ่ที่มักจะออกข่าวหรือได้ลงหนังสือพิมพ์ก็ลงมาจากรถทีละคน
ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหน้าคือฉินเว่ยหมิง ที่หลินฟานได้พบเมื่อไม่นานมานี้!
ฉินเว่ยหมิงก้าวมาข้างหน้าและยิ้มอย่างจริงใจ “หลินฟาน ฉันได้ยินมาว่าปู่ของเธอกำลังจัดงานฉลองวันเกิด ฉันจึงมาร่วมอวยพรด้วย คงไม่เป็นการรบกวนหรอกนะ?”
ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกมา ทุกคนในงานต่างก็ตกตะลึง
รู้ไหมว่าผู้นำของมณฑลเจียง หรือผู้นำของจังหวัดชิงซีและคนอื่นๆมากมาย ล้วนแต่เป็นคนตัวเล็กๆที่ติดตามชายชราคนนี้!
และยังมีชายในชุดเครื่องแบบทหารที่คอยขับรถและเปิดประตูให้กับชายชราคนนี้เป็นการส่วนตัวอยู่ตลอด!
แถมยังขับรถที่มีทะเบียน Jing AG0008!
ตัวตนของชายชรานั้นยิ่งใหญ่และน่ากลัวเป็นอย่างมาก!
แล้วชายชราที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นกลับเดินทางมาร่วมฉลองงานวันเกิดเพราะหลินฟานงั้นหรอ?
หลินฟาน…ตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใครกันแน่?