ปล้นสวรรค์ – บทที่ 158 เจ็บแค้น

บทที่ 158 เจ็บแค้น

SPH: บทที่ 158 เจ็บแค้น

เย่หยู ยื่นมือออกมา และข้ามอุโมงค์กาลเวลา ทิวทัศน์ในอีกด้า นหนึ่ง ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ปาทึบภูเขาที่สวยงาม และแม่น้ําและแม่น้ําที่ไหลตลอดเวลา นี่คือฉากที่สวยงามที่สุด

ในขณะที่เย่หู กําลังดูทิวทัศน์อยู่อีกด้านหนึ่ง เขาได้รับข้อความ จากระบบในใจของเขา

“ปั๊บ” ค้นพบโลกแห่งดาบ! เวลาการขโมยที่เหลืออยู่คือ 10 นาที โปรดขโมยให้ทันเวลา!”

เย่หยู ขมวดคิ้ว เพียงสิบนาที ดูเหมือนว่าฉันต้องรีบแล้ว!

เยหยูวางมือทั้งสองข้างไว้บนกระจก ทั้งสองด้าน แล้วปี

ตรงกลางกล้องที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ซูมเข้ามาทันที ในป่าทึบและภูเขา ค่อยๆหดตัว เผยให้เห็นพื้นที่ขนาดใหญ่ของภูมิประเทศ

ด้วยสายตาที่จ้องมองเขามองทิวทัศน์เบื้องหน้าเขา ขณะที่เย่หยู ค้นหาสิ่งของที่ควรค่าแก่การขโมย

พรึ่บ!

ทันใดนั้น เงาดําก็พุ่งทะลุท้องฟ้า

การแสดงออกของเหยู กลายเป็นจริงจัง ด้วยการแตะนิ้วของ เขา บนหัวใจ เริ่มขยับ กล้องติดตามอย่างใกล้ชิด ด้านหลังเขา!

เป็นคนหรือไม่?

เย่หยู ประหลาดใจ มันเป็นวัตถุที่บินอยู่ในอากาศ

เพื่อความแม่นยํามากขึ้น เป็นชายหนุ่มที่กําลังบินผ่านอากาศด้วยดาบบิน

มือทั้งสองของเย่หยู พุ่งเข้าหากระจก และภาพเงาในอากาศปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนต่อหน้าเย่หยู

นี่เป็นชายหนุ่มรูปหล่อเหลาคนหนึ่ง เขามีดาบสะพายอยู่ บนหลังของเขา และเสื้อผ้าของเขาก็ขาดรุ่งริ่ง ในเวลาเดียวกันมีค ราบสีน้ําตาลจํานวนมาก บนเสื้อผ้าของเขา สิ่งเหล่า นี้เป็นร่องรอยของการทําให้เลือดแข็งตัว

ใจของเย่หยู ถูกกระตุ้นคน ๆ นี้ ดูเหมือนจะเพิ่งประสบกับ การต่อสู้ครั้งใหญ่

แม้ว่าเขาจะเคยประสบกับการต่อสู้ที่ดุเดือด แต่ชายหนุ่มก็ไม่ ได้กังวลอะไรเลย แต่ดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอ ย่างที่สุด

ในเวลานี้ฉินเส้าหยางมีความสุขมาก เขาอยากจะตะ โกนขึ้นไปบนฟ้า เพื่อแสดงความตื่นเต้นในหัวใจของเขา

ฉินเส้าหยาง ควรจะมีความสุขเพราะเขาพึ่งได้รับสมบัติ

ดาบเทพหยานเทียนหนานที่เขาถือดาบอยู่!

ดาบเทพหยางเทียนหนาน เป็นดาบต้นๆ ของ ผู้ฝึกดาบที่ยิ่ง ใหญ่ของโลก เมื่อหนึ่งพันปีที่ก่อน เขาเปล่งรัศมีพลังออกมา

แต่ที่จุดสูงสุดของความสามารถของเขา เขาสามารถต่อสู้กับ ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสี่คนด้วยตัวคนเดียว

หลังจากการเสียชีวิตของหยางเทียนหนาน สถานที่ซึ่งเขาถูกฝัง นั้นไม่มีใครรู้จัก เมื่อเวลาผ่านไป หลุมศพของหยานเทียนหนาน ถูกค้นพบ อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรในนั้น มีเพียงดาบธรรมดา

แม้ว่าดาบจะธรรมดา แต่ก็ไม่มีใครกล้าประมาท เพราะมันเป็น ดาบของเทพเจ้า!

มีข่าวลือว่า มันได้รับพลังจากการ ฝึกฝนดาบของ หยางเทียนห นานมาตลอดช่วงชีวิตที่เขายังอยู่

ผู้เชี่ยวชาญนับไม่ถ้วน มาถึงหลังจากได้ยินข่าว และการต่อสู้ที่ดุ เดือดก็เกิดขึ้นในสถานที่ที่เขาถูกฝัง

ในที่สุดดาบของหยางเทียนหนาน ถูกนําตัวไปที่วังเมฆปีศาจ

วังเมฆปีศาจ ส่ง ปรมาจารย์ฉินเส้าหยางเพื่อเข้าแย่งชิงดาบเทพ เจ้า และ คอยสนับสนุนเขา ให้เขาสามารถหลบหนีออกมาได้

ผู้สู้ที่เหลืออยู่วังเมฆปีศาจ ไล่ตามมาอยู่ข้างหลัง เป็นกองกําลัง เพื่อป้องกันการติดตามของผู้อื่น

ฉินเส้าหยาง มองไปข้างหลังเขา และไม่เห็นผู้ไล่ตามอีกต่อไป หัวใจของเขาไม่ต้องกังวลอีกต่อไป มันเต็มไปด้วยความตื่น เต้นและความอวดดี

“ฮ่าฮ่า … ข้า ฉินเส้าหยาง จะกลายเป็นเทพเจ้าดาบในไม่ช้า พลังและอิทธิพลของข้า จะทําให้โลกนี้รู้สึกได้เ” คนที่ต่อต้านข้า มัน จะต้องตาย! ”

ฉินเส้าหยางเอาดาบที่สะพายไว้บนหลังของเขา และ ค่อยๆจับมัน

ตราบใดที่เข้าใจความลับเบื้องหลังดาบนี้ จะไม่มีใครสา มารถเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้”

ฉินเส้าหยางที่ตื่นเต้นไม่ทราบว่า มีคนอื่น กําลังเฝ้าสังเกตอยู่

เมื่อเห็นว่าฉันเส้าหยางให้คุณค่ากับผ้าหุ้มดาบในมือของเขามาก เท่าไหร่ เย่หยู รู้ว่ามันเป็นสมบัติอย่างแน่นอน

เวลาที่เหลือไม่มาก ในเวลาเดียวกันเย่หยู ตัดสินใจว่าเป้าหมาย ในครั้งนี้ คือ ดาบในมือของ ฉินเส้าหยาง!

ด้วยแผนในใจ เย่หยยื่นมือขวาของเขา และหลังจากที่มีคลื่นเล็ก ๆ โผล่ขึ้นมา บนพื้นผิวของกระจกมือขวา ของเย่หยู ก็ทะลุผ่านโดยตรง

ฉินเส้าหยาง ถือดาบของเขา ในขณะที่เขาบินด้วยความ แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ไปยังวังเมฆปีศาจ

ฉินเส้าหยาง ที่กําลังบินด้วยดาบของเขา ก็รู้สึกว่าเบื้องหน้าที่ ว่างเปล่าของเขา มีกองกําลังขนาดใหญ่มาทางนี้ เขาอดไม่ได้ที่ จะล้มลงกับพื้น

ปัง!

แม้ว่า ร่างกายของฉินเส้าหยาง จะแข็งแรงและทนทาน แต่เขาก็ ยังได้รับบาดเจ็บ แม้จะตกลงมาจากท้องฟ้า

” บ้าบออะไรกัน!”

ฉินเส้าหยาง พ่นเลือดออกมาเต็มคํา ดาบบินที่ ฝังอยู่ในพื้นดิน ขณะที่มันลอยไปในอากาศทันที และวนรอบฉินเส้าหยาง

ฉินเส้าหยาง ยืนนิ่งอยู่ ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง และตะโกนว่า “มันคือใคร! ออกมา! กําลังวางแผนต่อต้าน นาย ท่านแห่งวังเมฆปีศาจ!”

ฉินเส้าหยาง มองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่ดุร้าย

บ้า! มันคือใคร? จริง ๆ แล้วมันกําลังตามหลังเขาอย่างเงียบ ๆ ! ในขณะที่ไม่ได้เตรียมตัว มันก็จู่โจมทันที!

ฉินเส้าหยาง ไตร่ตรอง ในขณะที่เขาสั่งให้ดาบบินหมุนวนไปรอบ ๆ ร่างอย่างรวดเร็วไม่ให้โอกาสใด ๆ แก่ศัตรูในการใช้ประโยชน์ จากมัน

ในขณะนี้เหยู มองดาบบินวนรอบฉินเส้าหยาง และรู้สึกประ หลาดใจเล็กน้อยในใจของเขา “ดาบที่ตอบสนองด้วยตัวเอง?” ดูเห มือนว่าหลังจากถึงระดับที่สองแล้วระดับของผู้ที่ขโมยก็จะเพิ่มขึ้นเช่ นกัน “

ไม่แน่ใจเกี่ยวกับพื้นหลังของอีกฝ่าย เย่หยู ตัดสินใจทดสอบพวก เขาก่อน

เสียงดังกรอบแกรบ!

ด้วยการสะบัดนิ้วของเขา ดาบพลังปราณ ก็ระเบิดออกมา

ฉินเส้าหยาง ซึ่งอยู่ในความระแวดระวัง ทันใดนั้นก็หันกลับ มาแล้วตะโกนว่า ”เจอตัวแล้ว!”

นิ้วของฉินเส้าหยาง เป็นเหมือนดาบ ขณะที่ดาบบินของเขา ตามหลังมา และกลายเป็นสายน้ําแห่งแสงสว่าง พบกับดาบพลังปราณสายฟ้าของเย่หยู

ตูม!

ดาบพลังปราณของ เย่หยู ปะทะกับดาบบิน ของฉันเส้าหยาง ทําให้เกิดคลื่นพลังงานอันแรงกล้า ที่จะกวาดล้างพืชพันธุ์โดยรอบ

ฉินเส้าหยาง ตกใจอย่างฉับพลัน ” พลังดาบแห่งธาตุสายฟ้า?”

ฉินเส้าหยาง ถอยกลับเล็กน้อย ด้วยความคิด แสงไฟกระพริบ และดาบบินกลับมาที่ด้านข้างของเขา

เมื่อเห็น มือปรากฏขึ้นกลางอากาศ ฉินเส้าหยางก็ตก ตะลึงเล็กน้อย ” กําลังทําอะไร?!” เร็วเข้า แสดงตัวตนออกมา! ”

เมื่อเห็นว่ามือในอากาศไม่ไหวติง ฉินเส้าหยาง ระงับความตกใจในหัวใจของเขา และพูดอย่างเย็นชา “เฮ่ย เพียงแค่ผู้ชํา นาญการดาบ ดังนั้น จะทําอะไรได้ถ้าไม่มีดาบบิน และกล้าที่ จะฉวยโอกาสกับฉัน! “

กระจกสั่นเล็กน้อย เมื่อเสียงของฉินเส้าหยาง ส่งผ่านเข้าไปใน หูของเยี่หยู

เย่หยู ยิ้มว่า “ดูเหมือนว่าโลกนี้จะอยู่ในระดับสูงมาก!” สมบูรณ์

แบบ! ”

เครั้ง!

ดาบพลังปราณสายฟ้า ระเบิดพลังออกมา อย่างเต็มกําลัง กลายเป็นมังกรสายฟ้า และแผดเสียงคํารามไปที่ ฉินเส้าหยาง!

“อะไร?” ดวงตาของฉินเส้าหยางเบิกกว้าง ขณะที่เขามองดาบ มังกรสายฟ้าที่พุ่งเข้ามา เขาตกตะลึงอย่างยิ่ง “เมื่อไรกันที่ ดา บพลังปราณมีพลังมากขนาดนี้!”

ฉินเส้าหยางไม่สนใจเกี่ยวกับความตกใจในหัวใจของเขา เขา หายใจลึก ๆ และถ่ายเทพลังงานทั้งหมดลงในดาบยาวของเขา ดาบบินสันสะเทือน

และส่งเสียงดึงๆ ที่คมชัด เมื่อปะทะกับดาบมังกรพลังปราณ สายฟ้า ของ เย่หยู พร้อมกับแสงวูบวาบ

ตุม!

คลื่นพลังงานที่รุนแรง แผ่ออกไป และดาบพลังปราณ พุ่งออกมา

ตูม!

ทันใดนั้น อากาศก็สั่นสะเทือน และต้นไม้สูงในบริเวณนั้นก็พัง ทลายลง ทั้งหมดถูกทําลายเป็นชิ้น ๆ ด้วยดาบพลังปราณ กระจัดกระจาย

เนินเขาที่อยู่ไม่ไกลนัก มีร่องรอย การแตกร้าว ด้วยดาบพลังปราณ

พรูด!

ฉินเส้าหยาง กระอักเลือดออกมา เต็มปากเต็มคํา เนื่องจากร่าง กายของเขาแกว่งไปมาอย่างอ่อนแรง

“เวร!” ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่า นายน้อยคนนี้ได้รับบาดเจ็บ สาหัส มาก่อนหน้า อันธพาลเพียงคนเดียวก็กล้ากําแหงต่อหน้าข้า!

ฉินเส้าหยาง จ้องมองอย่างดุร้าย และต้องการที่จะดูว่าฝ่ามือที่ โผล่ออกมาจากอากาศดูเป็นอย่างไร

เมื่อควันและฝุ่นฟุ้งกระจาย ฉินเส้าหยาง ก็สามารถมองเห็นฉาก ได้อย่างชัดเจน

“เป็นไปไม่ได้” ฉินเส้าหยาง มองดูที่ฝ่ามือที่ไม่เป็นอันตรายต่อหน้าเขา

“ข้าอยู่ที่ ขอบเขตดาบจักรพรรดิ ดาบบินของข้า ได้รับ การอัพเกรดให้อยู่ในระดับสุดยอด จริง ๆ แล้วมันไม่สามารถทําอะ ไรกับดาบพลังปราณ ที่อยู่เบื้องหน้าเขา”

ฉินเส้าหยาง มองดูที่ฝ่ามือนั้นด้วยความตกใจ สิ่งที่ทําให้เขา โกรธยิ่งกว่าเดิม คือฝ่ามือ เรียกให้เขาโจมตีต่อไป

“บ้าเอ้ย!” แกบังคับให้ข้าทําเช่นนี้! ”

ฉินเส้าหยางตะโกนเสียงดัง ” แสงและเงา!”

ทันใดนั้นดาบบินก็สว่างขึ้น และมีหมอกปกคลุม ก่อนที่มันจะซ่อ นตัวอยู่ในความว่างเปล่า

” หรือ!”

เสียงผิวปากคมชัดดังขึ้น แต่ดาบบินของฉินเส้าหยางกลับมองไม่ เห็น

ตึก!

เสียงที่ดังกังวาน

ทันใดนั้นฝ่ามือขวา ของเย่หยูก็รู้สึกเจ็บปวด เมื่อเขาได้สติ เขา ก็ตกใจเมื่อพบว่าดาบบินของฉินเส้าหยาง อยู่ตรงหน้าฝ่า มือของเหยูแล้ว

เย่หยู ตื่นตกใจเล็กน้อย “ฉันประมาทเขาไป ถ้ามันไม่ได้เป็น การปกป้องจากงระบบ มือขวาของเขาจะถูกแทงด้วยดาบบินแน่ นอน”

เมื่อเห็นว่าฉันเส้าหยาง ตกอยู่ในความงงงวย เย่หยู ฉวยโอกาส และส่งดาบพลังปราณออกไป

เช่นเดียวกับที่ฉินเส้าหยาง สงสัยว่าทําไมดาบบินของเขา ไม่ได้ ทําร้ายฝ่ามือประหลาดเลย เขาก็ค้นพบว่าพลังงานของดาบมังกร สายฟ้ากําลังเข้ามาใกล้เข้ามาหาเขาแล้ว!

ปัง!

ฉิน เส้าหยาง ไม่มีเวลา ที่จะเรียกดาบบินกลับมาได้ทัน เขาทําได้ เพียงใช้พลังปราณของเขา เพื่อต้านทานดาบพลังปราณ

ร่างของฉินเส้าหยางปลิวไปข้างหลัง ขณะที่ดาบอยู่ในอ้อม แขนของเขา ตกลงมาจากร่างของเขา

ดวงตาของเย่หยู สว่างวาบขึ้น โอกาส

ภายใต้การจ้องมองอย่างฉับพลันของ ฉินเส้าหยาง มือขวาของเหยู คว้าฝักดาบและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

พรุด!

เลือดพุ่งออกมาจากปากของฉินเส้าหยาง ในขณะที่เขา กรีดร้องว่า “ข้าจะฆ่าเจ้า!”

ปล้นสวรรค์

ปล้นสวรรค์

Status: Ongoing

นักเรียนมัธยมปลายธรรมดา นามว่าเย่หยู จู่ๆวันหนึ่งก็มีลำแสงพุ่งลงมาที่มือของเขา ด้วยเหตุนี้เขาถึงได้

ระบบปล้นสวรรค์มาคลอบครอง ในแต่ละวันเขาสามารถเปิดช่องมิติ เพื่อที่จะใช้มือของเขา ล้วงเข้าไป

ขโมยของต่างๆจากทุกที่มาเป็นของตน

“ยอดภูเขาดาบ ซึ่งมีดาบวิเศษปักอยู่ จู่ๆก็เกิดวังวน พร้อมทั้งมีมือยื่นออกมา คว้าดาบวิเศษ ที่นิกายดาบสวรรค์เฝ้ารอคอย”

“ดร.อากาสะแว่นตารุ่นล่าสุดของผมอยู่ไหนครับ” “ โอ้มันอยู่ตรงนี้ โคนัน เอ๊ะ! มันหายไปไหนแล้ว!”

“ ฮ่าฮ่า ในที่สุดตำราฝังเข็มเล่มนี้ก็เป็นของข้า! อ๊ะ! ใครบังอาจขโมยไป”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท