ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 211
ชายหนุ่ม คุณเป็นนักเรียนที่มีความสามารถมากที่สุดที่ฉันเคยพบมา!
ชายชราผู้มอบรางวัลให้แก่เย่หยู มองจ้องไปที่เย่หยู ด้วยสายตาที่เบิกบานใจ พลางถอนหายใจ “ในการแข่งขันก่อนหน้านี้ทั้งหมด มีคําถามเพิ่มเติม แต่คุณเป็นคนแรกที่ตอบได้อย่างสมบูรณ์! ฉันเห็นความสง่างามของชนชาติที่ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังคุณ!“
ภายใต้สายตาที่อิจฉาของคู่แข่ง ชายชรามอบถ้วยรางวัลทองคําให้เย่หยู
เย่หยูถือถ้วยรางวัลไว้ในมือของเขา เดินไปต่อหน้าหวูไต้ที่ตื่นเต้น และพูดพร้อมกับยิ้มว่า “อาอาจารย์หวู คุณสามารถทําตามความคาดหวังของทุกคนได้แล้ว!”
หวูไต้นําถ้วยรางวัลจากเย่หยูมา ร่องรอยของประกายระยิบระยับ พุ่งผ่านดวงตาของเขา และรอยย่นบนใบหน้าของเขาก็คลายออก
“ดี!” เยี่ยม! ฉันตั้งตารอคอยที่จะทําสิ่งนี้เสมอ และฉันไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ!”
หวูไต้มองดูเย่หยูอย่างภาคภูมิใจ “เย่หยู โรงเรียนมัธยมเซียงหยูภูมิใจที่มีคุณอยู่ในโรงเรียน!”
ในห้องโถงใหญ่กลุ่มของคู่แข่ง ก็เดินออกไปทีละคน ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาทุกคนหันไปจ้องมองชายหนุ่มจากประเทศจีนที่แสดงออกสีหน้าเฉยเมย
โดนัลด์ โจนส์กําหมัดของเขา แล้วมองเย่หยู โดยที่ไม่เต็มใจยอมแพ้ในดวงตาของเขา
” วันหนึ่งฉันจะแซงหน้าคุณ!”
โดนัลด์ พูดด้วยน้ําเสียงต่ํา และก้าวออกไป
เมื่อ เบลล่า สวอนน์ เดินผ่านเย่หยู เสียงฝีเท้าของเธอก็หยุดเล็กน้อย และเธอก็พูดเบาๆว่า “เย่หยู ฉันหวังว่าเราจะคุยกันได้!”
เย่หยูยกคิ้วของเขาขึ้น และพยักหน้าเบาๆ
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของเบลล่า เย่หยูสงบนิ่ง และพูดออกมาในใจว่า “ระบบ!”
“มนุษย์: เย่หยู (ลัทธิเต๋า ระดับ 2)”
“ร่างกาย: ร่างจิตวิญญาณดาบ”
“จํานวนที่ขโมย: 0”
“คะแนนเต๋า ที่ยอดเยี่ยม: 640/3000”
“ความสามารถพิเศษ: ทักษะการคํานวณ การคํานวณขั้นสุดยอด สิบสามเข็มแห่งประตูผี หน้ากากราชันย์เพลง รัศมีการป้องกันไอคําสาป ปรมาจารย์ด้านการทําอาหาร เทคนิคการต่อสู้ด้วยปืน การขับเคลื่อนกลไล ปรมาจารย์ด้านวรรณกรรม ความเศร้าของผีสาว ปรมาจารย์การหลอมอาวุธ”
การฝึกฝนะเทคนิคการแบ่งเซลล์ร่างกาย,สุดยอดกําปั้นระดับแปดแห่งอาณาจักรซ่ง, เครื่องรางแห่งชีวิตและความตาย, ศิลปะการฝึกฝนใช้ดาบ, เทคนิคชําระล้างสายฟ้า, ความเข้าใจเบื้องต้นของเทคนิคพื้นฐาน”
“พลังสวรรค์: ปลดปล่อยสวรรค์และโลก ฝ่ามือเอกภพ (ที่ถูกผนึก) ”
“รายการสิ่งของ: น้ํายาสัตย์จริง, แว่นโคนัน, แผ่นหยกสลักประตูมังกร,แหวนมิติเลิฟซิก, ไฟแช็คระดับสูง, ยาเพิ่มพลังปราณ, แบบร่างหอคอยเทพเจ้าข้ามกาลเวลา -, เลือดบรรพบุรุษโบราณ”
“ผู้ใต้บังคับบัญชา: เหยาเจนเทียน เนี่ยเสี่ยวเชียน”
“ลอตเตอรี่: 1”
เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนหน้านี้ มีศิลปะศักดิ์สิทธิ์เพิ่มเติมในระบบประมวลผล
ฝ่ามือที่ยังถูกผนึกอยู่
เกี่ยวกับการปลดผนึก เย่หยูมีแผนเบื้องต้นแล้ว
กุญแจสําคัญในการปลดผนึกคือ เบลล่า สวอนน์ หรือไม่ก็เป็น สตริโกย!
เมื่อเห็นว่าสามารถจับสลากได้อีกครั้งหนึ่ง เย่หยูก็ตะโกนเบาๆในใจของเขา “ระบบเริ่มต้นการจับสลาก!”
หวูด!
วงล้อหมุนลงอย่างรวดเร็ว
“หยุด!”
“ปั๊บ” “ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง คุณได้สิ่งของ ไม้กางเขนศักดิ์สิทธิ์!”
“ไม้กางเขนศักดิ์สิทธิ์ เป็นกางเขนที่บรรจุวิญญาณแห่งเทพเจ้า”
หวีด!
กากบาทสีเงินสีขาว ปรากฏขึ้นที่ฝ่ามือของเย่หยู และโซ่เงินที่ยาว และสว่าง ล้อมรอบข้อมือของเย่หยู
พื้นผิวของไม้กางเขน มีลวดลายที่ซับซ้อน และมีรูปลักษณ์แปลกๆ
เมื่อมองไปที่ไม้กางเขนศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในมือของเขา ดวงตาของเย่หยูนั้นเปล่งประกายแวววาว
ที่จริงแล้ว มีวิญญาณของเทพเจ้า อยู่ในไม้กางเขนนี้!
เป็นไปได้ไหม ที่มีจะมีเทพเจ้าในโลกนี้จริงๆ?
หลังจากห่อไม้กางเขนศักดิ์สิทธิ์ไว้ที่ข้อมือของเขาแล้ว เย่หยูก็หันหลังกลับ และพูดกับหวูไต้ว่า “อาจารย์หวู ผมขอตัวก่อน”
หวูไต้ ยิ้มแล้วพยักหน้ารับถ้วยรางวัล จ้องมองด้วยความหลงใหล
“ได้!” จําไว้ว่า เที่ยวบินขากลับคือวันพรุ่งนี้!
สายลมอ่อนโยน และดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นอยู่บนท้องฟ้า
เย่หยูและเบลล่า สวอนน์ เดินไปตามฝั่งแม่น้ําฮัดสันน์
“เบลล่า สวอนน์ คุณต้องการอะไรจากผม?”
เบลล่า หยุดฝีเท้าของเธอ มองเย่หยู ด้วยดวงตาสีเขียวเข้มของเธอ และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันหวังว่าคุณจะพิจารณาข้อเสนอแนะของฉัน!”
“อะไรนะ?” เย่หยูยกคิ้วของเขา
“เลือดของบรรพบุรุษ!” มอบเลือดบรรพบุรุษให้ฉันเถอะ!
เย่หยู เอนกายบนรั้วของแม่น้ํา รู้สึกถึงสายลมที่โอบกอด พัดผ่านแก้มของเขา และพูดเบาๆว่า “ผมพูดไปแล้ว! พรุ่งนี้ภายใต้เทพีแห่งเสรีภาพ คุณจะได้สิ่งที่คุณต้องการ!”
เบลล่า สวอนน์จ้องมองไปที่เย่หยู ท่าทีที่ซับซ้อนกระพริบผ่านดวงตาของเธอ ” คุณเคยคิดบ้างไหม ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณเมื่อถึงเวลานั้น?”
เบลล่ามองเย่หยูที่เงียบงัน แล้วตะโกนเสียงดัง “ถ้างั้น ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของคุณล่ะ?” คุณคิดว่าคุณสามารถต่อสู้ได้กับสายเลือดแวมไพร์ในตระกูลทั้งหมดได้เหรอ? ”
ปากของเย่หยูเผยรอยยิ้ม “แน่นอนว่าไม่สามารถสู้ได้ กับสายเลือดในตระกูลทั้งหมด แต่ผมสามารถควบคุมสายเลือดราชันย์ได้ก็พอแล้ว!”
“อะไรนะ?”
เบลล่าถามด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจความหมายของเย่หยู
เย่หยู่ไม่ได้อธิบายอะไรกับเบลล่า สวอนน์ แต่ถามด้วยความสนใจอย่างมากว่า “มีบางอย่างที่ฉันอยากรู้มาก”
“ดูเหมือนว่าสตริโกย จะแตกต่างจากในนิยายและภาพยนตร์มาก!”
เบลล่าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าที่สวยงามของเธอซึ่งสวยงามราวกับน้ําแข็งก็ละลายลงทันที ในขณะที่เธอหัวเราะคิกคัก
“มีใครเคยบอกคุณบ้างไหม ว่าภาพยนตร์ทุกเรื่องโกหก?”
เบลล่ากระพริบตา ยิ้มแล้วพูดกับเย่หยูว่า “ร่างกายของเผ่าพันธุ์เลือดของเรานั้นไม่ธรรมดา แม้ว่าอุณหภูมิร่างกายของเราจะต่ํา แต่เราก็ยังหายใจสบายมาก”
“เราแค่เกลียดแสงแดด เงิน และสิ่งอื่นๆเช่นกัน แต่เราไม่กลัว”
เบลล่าหยุดชั่วครู่ รอยยิ้มของเธอก็จางหายไป “แต่ความกระหายในเลือดของสตริโกยนั้นเป็นเรื่องจริง!”
เช่นเดียวกับที่คนเราที่ติดบุหรี่ เมื่อสตริโกย ตกอยู่ในกลิ่นหอมของเลือด พวกเขาจะไม่สามารถหลุดพ้นได้!”
เย่หยูพยักหน้า คิดแวบหนึ่ง ทําความเข้าใจว่า “ดูเหมือนว่าเลือดไม่ใช่สิ่งที่ขาดไม่ได้สําหรับสตริโกย”
” แต่สตริโกยไหน ที่สามารถละ ทิ้งเลือดได้?”
เย่หยูตกอยู่ในความคิด ดูเหมือนว่าสตริโกยไม่ต้องการเลือด แต่พลังงานต่างๆนั้นอยู่ภายในเลือด!
สตริโกยเกิดมาพร้อมกับสายเลือดที่ผิดปกติ และร่างกายของพวกเขานั้นผิดธรรมดาทั่วไป เลือดที่พวกเขาบริโภค ก็จะยิ่งมากกว่าของคนทั่วไปหลายเท่านัก!
เลือดสดๆ บรรจุพลังงานเลือด นี่คือยาฟื้นฟู และเสริมความแข็งแรงตามธรรมชาติสําหรับเผ่าพันธุ์ดูดเลือด!
“และคุณ?”
ดวงตาที่เย่หยูจ้องมองเบลล่า ในขณะที่เขาถามด้วยเสียงเบาๆ
“ฉัน?” คําใบ้ของข้อสงสัย ส่องประกายในดวงตาของเบลล่า
“ใช่!” คุณไม่เหมือนสตริโกย อย่างแคทเธอรีน!”
เบลล่าก้มหัวลง แล้วหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็พูดว่า “ฉันไม่เคยดูดเลือด! ตั้งแต่วินาทีที่ฉันเกิดมา ฉันไม่มีโอกาสดื่มเลย!”
เงยหน้าขึ้นมองเย่หยู เบลล่ากล่าวต่อว่า “ดังนั้นแม้ว่าฉันจะมีสายเลือดของสตริโกย แต่ฉันก็ยังคงเหมือนคนทั่วไป”
“ทําไม?” ดวงตาของเย่หยูเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ เมื่อเขามองเบลล่าและถามขึ้น
เบลล่ายืนพิงรั้วที่ริมฝั่งของแม่น้ํา หันหน้าไปทางแม่น้ําที่ไหลช้าๆ และพูดเบาๆว่า “เพราะฉันเกลียดการฆ่าฟันและเลือด!”
เย่หยูตกตะลึง เขาไม่เคยคิดเลยว่าแวมไพร์จะเกลียดการฆ่าและเลือด ไม่แปลกใจที่เธอยังคงเกลี้ยกล่อมให้เขามอบเลือดบรรพบุรุษ เพื่อแลกกับการรับประกันความปลอดภัยของเขา
“นายท่าน ได้โปรดเมตตา ช่วยเปิดตาอันศักดิ์สิทธิ์ของท่าน และมองดูลูกแกะหลงทาง!”
“นายท่าน ผู้เมตตา! เมื่อคุณทําความสะอาดโลกที่สกปรกนี้ อย่าลืมว่ายังมีผู้ศรัทธาของท่านอยู่ตรงนี้!”
เสียงที่ดัง และชัดเจน ดังขึ้นไม่ไกลจากเย่หยู
เย่หยูและเบลล่า สวอนน์ ต่างมองหาพร้อมกัน
บนแท่นสูงไม่ไกลจากถนน นักบวชวัยกลางคน สวมเสื้อคลุมศักดิ์สิทธิ์ยืนอยู่ที่นั่น เพื่อสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า
