เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] – บทที่ 423 กระบี่มังกรไฟ

บทที่ 423 กระบี่มังกรไฟ

 น่าสนุกแล้วสิทีนี้  เด็กหนุ่มผมแดงพูดอย่างมีความสุข

 นั่นน่ะสิ  หลินเป่ยเฉินยิ้มตอบกลับไป

 ข้าจะต้องเอาชนะเจ้าให้ได้  เด็กหนุ่มผมแดงผายมือกล่าวว่า  มาเลย ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้โจมตีก่อน 

หลินเป่ยเฉินชะงักไปเล็กน้อย  เดี๋ยวก่อนสิ… 

 ทำไม? หรือว่าเจ้ากลัว?  เด็กหนุ่มผมแดงหัวเราะเยาะ

หลินเป่ยเฉินไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่ เขาดาวน์โหลดม้วนกระดาษที่เป็นใบปิดโฆษณาสินค้าจากร้านขายอัญมณีหลิวไคออกมาจากแอปไป่ตู้ เน็ตดิสก์ และเริ่มต้นอ่านข้อความด้วยเสียงดังกังวานว่า…

 ทุกท่านโปรดทราบ โอกาสดีที่จะได้เป็นเจ้าของอัญมณีราคาแพงมาถึงแล้ว! 

หลินเป่ยเฉินดูแลลูกค้าเก่าของเขาเสมอ

นอกจากนำใบปิดออกมาแสดงในการถ่ายทอดสด เขายังถึงกับอ่านข้อความโฆษณาด้วยตัวเองอีกด้วย

นับเป็นเรื่องราวที่หลายคนรับไม่ได้

แต่ด้วยความที่นี่ไม่ใช่การกระทำครั้งแรกของหลินเป่ยเฉิน เสียงคนดูจึงหัวเราะด้วยความชอบใจ

ห่างออกมาไม่ไกล เถ้าแก่เจ้าของร้านขายอัญมณีหลิวไคแทบจะกลั้นยิ้มอีกต่อไปไม่ไหวแล้ว

ยอดเยี่ยมเหลือเกิน

การจ่ายเงินค่าโฆษณาให้แก่หลินเป่ยเฉิน นับเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าที่สุด

คุ้มค่ากว่าตอนแข่งขันค้นหาผู้มีพรสวรรค์ประจำเมืองด้วยซ้ำ

และมันจะต้องให้ผลตอบแทนแก่เขาเป็นกำไรมหาศาล

เถ้าแก่คิดด้วยความตื่นเต้น

บนเวทีประลอง

เด็กหนุ่มผมแดงชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ

 ถือว่าเจ้ารนหาที่ตายเองนะ 

เขาชักกระบี่ออกมาถือด้วยมือซ้าย ในอากาศเกิดประกายไฟปะทุขึ้น แล้วเปลวไฟก็ครอบคลุมกระบี่ในมือเขา

 กระบี่อัคคีสวรรค์! 

เปลวเพลิงกลืนกินกระบี่เป็นสีแดงเข้ม รัศมีเปลวไฟลากตัวยาวมากกว่าตัวกระบี่หลายเท่า มันทำให้อากาศร้อนระอุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มวลอากาศที่อยู่รอบกายหลินเป่ยเฉิน

เด็กหนุ่มผมแดงมีพลังขั้นปรมาจารย์ระดับ 4 จึงถือว่ามีพลังทำลายล้างน่ากลัวไม่ใช่เล่น

 คิดจะมาเล่นกับไฟต่อหน้าข้าหรือ? 

หลินเป่ยเฉินระเบิดเสียงหัวเราะ  เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเปลวไฟเลยแม้แต่น้อย 

ทันใดนั้น หลินเป่ยเฉินก็อ้าปากดูดกินเปลวไฟจากกระบี่ของฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด

ปากของเขาทำหน้าที่เหมือนเครื่องสูบน้ำ ดูดกลืนเปลวไฟจากกระบี่ของเด็กหนุ่มผมแดง ต่อหน้าต่อตาคนดูจำนวนมหาศาล

นี่มันอะไรกัน?

เด็กหนุ่มผมแดงเบิกตาโตด้วยความไม่อยากเชื่อ

เกิดเสียงอุทานด้วยความตกใจดังขึ้นรอบเวทีประลอง

นี่มันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว

คนอะไรสามารถกินไฟได้อย่างนี้?

 แค่ก… พรวด 

พลัน หลินเป่ยเฉินอ้าปากและพ่นเปลวไฟทั้งหมดกลับออกมาอีกครั้ง

 รสชาติ… ไม่เห็นจะได้เรื่องเลยสักนิด 

เขายกมือปิดปาก สีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสะอิดสะเอียน

ครั้งที่แล้วที่เขากินเปลวไฟสีม่วงของสวีหวั่นหลัว ทำไมตอนนั้นมันถึงอร่อยนะ

ด้วยเหตุผลนั้น หลินเป่ยเฉินจึงเข้าใจเอาเองว่าเปลวไฟทุกชนิดน่าจะมีรสชาติเหมือนกันหมด แต่ที่ไหนได้ เมื่อดูดกินเปลวไฟของเด็กหนุ่มผมแดงเข้าไปแล้ว หลินเป่ยเฉินก็ต้องรีบคายทิ้งกลับออกมาแทบไม่ทัน

เขาถึงกับสำลักน้ำหูน้ำตาไหลกว่าที่จะกลับมาหายใจได้เป็นปกติอีกครั้ง

เปลวไฟของเด็กหนุ่มผมแดงมีคุณภาพต่ำต้อยมาก

ดูเหมือนในอนาคตหลังจากนี้ เขาจะเที่ยวกินเปลวไฟของคนแปลกหน้าสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้

หลินเป่ยเฉินกำชับกับตนเอง

ความตกตะลึงบนใบหน้าของเด็กหนุ่มผมแดงค่อยๆ หายไป จากนั้นเขาจึงกระตุกยิ้มมุมปากและพูดเหยียดหยามว่า  เจ้านี่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจริงๆ คิดอวดอ้างสรรพคุณว่าตนเองกินไฟได้อย่างนั้นหรือ? ฮ่าฮ่า… หลินเป่ยเฉิน วันนี้แหละเจ้าจะต้องแหลกสลายกลายเป็นเถ้าธุลี โปรดจำเอาไว้ ข้ามีนามว่า… 

 อย่านะ อย่าพูดออกมา… 

หลินเป่ยเฉินขัดจังหวะ  ข้าป่วยเป็นโรคประหลาด มีอาการหวาดกลัวชื่อของตัวโง่งม ได้โปรดอย่าพูดชื่อเจ้าออกมาเลย 

 บังอาจนัก! 

เด็กหนุ่มผมแดงคำรามด้วยความเดือดดาล ทั้งคนทั้งกระบี่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เปลวไฟลุกโชนสว่างไสวทั่วร่างกาย แล้วเขาก็กลายร่างเป็นเหมือนลูกบอลไฟขนาดใหญ่ยักษ์ลูกหนึ่ง มวลอากาศร้อนระอุปั่นป่วน คมกระบี่ถูกจี้แทงเข้าใส่หลินเป่ยเฉินด้วยความดุดัน

หลินเป่ยเฉินยังคงยืนอยู่ที่เดิม

เขายกมือขึ้นและกำกระบี่ไฟของฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ในมือหน้าตาเฉย

 เฮ้อ ข้าอิจฉาเจ้าเหลือเกิน 

หลินเป่ยเฉินพูดพึมพำ  ทำไมเวลาเจ้าใช้พลังปราณธาตุไฟ เสื้อผ้าถึงยังอยู่เป็นปกติดีนะ? 

เด็กหนุ่มผมแดงทั้งตกตะลึงทั้งโกรธแค้น เขาพยายามดึงกระบี่กลับมาจากมือของหลินเป่ยเฉินอย่างสุดความสามารถ แต่ทำอย่างไรก็ดึงกลับมาไม่สำเร็จสักที

 หมดเวลาเล่นสนุกแล้ว 

หลินเป่ยเฉินหมุนข้อมือเพียงเล็กน้อย

เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!

แล้วกระบี่ไฟของฝ่ายตรงข้ามก็แตกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เด็กหนุ่มผมแดงลอยกระเด็นไปในอากาศ ก่อนที่จะร่วงตกกระแทกพื้นเวทีประลองอย่างแรง มือข้างที่ใช้ถือกระบี่ไม่สามารถยกขึ้นมาได้อีกแล้ว

 เจ้า… 

เขามองหน้าหลินเป่ยเฉินด้วยความเหลือเชื่อ

 ดูและจดจำเอาไปใช้ 

หลินเป่ยเฉินยิงฟันยิ้มและพูดว่า  ข้าไม่ใช่คนหวงวิชาหรอกนะ 

แล้วกระบี่ของเด็กหนุ่มผมแดงก็กลายเป็นเพียงเศษเล็กเศษน้อยกองอยู่บนพื้นเวที

ทันใดนั้น หลินเป่ยเฉินประกบสองมือเข้าหากันและบริกรรมคาถาบางอย่าง

พลัน เปลวไฟก็ลุกโชนขึ้นจากมือของเขา มันพุ่งตัวขึ้นไปในอากาศ กลายเป็นมังกรไฟขนาดใหญ่ยักษ์ตัวหนึ่ง

บรรดาคนดูที่นั่งใกล้ชิดติดขอบเวทีต้องยกมือขึ้นมาอุดหู เพราะเสียงคำรามของมังกรไฟมีอานุภาพทำลายล้างรุนแรง คนดูจำนวนมากรู้สึกหวาดกลัวตามสัญชาตญาณ วิญญาณแทบหลุดลอยออกจากร่าง

ในเวลาเดียวกันนั้น ที่มือของหลินเป่ยเฉินก็ปรากฏกระบี่ไฟขึ้นมาเล่มหนึ่ง

รูปทรงของกระบี่มีลักษณะเหมือนมังกรทุกอย่าง ในส่วนของปลายกระบี่มีแม้แต่คมเขี้ยวและกรงเล็บ

 นี่คือกระบี่มังกรไฟ… จงรับรู้รสชาติของเปลวไฟที่แท้จริงซะ! 

หลินเป่ยเฉินสะบัดมือและแทงกระบี่ไฟออกไปข้างหน้า

มังกรไฟจากตัวกระบี่พุ่งแหวกอากาศออกไปหาคู่ต่อสู้

 ไม่นะ…  เด็กหนุ่มผมแดงตกอยู่ในอาการตะลึงสุดขีด เมื่อความตายปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า เขาก็พบว่าตนเองไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านเลยแม้แต่น้อย เด็กหนุ่มผมแดงไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากพยายามหมุนตัวหลบด้วยความหมดหวัง

กระบี่มังกรไฟของหลินเป่ยเฉินพุ่งเข้ามากำลังจะถึงตัวเขาแล้ว

เด็กหนุ่มผมแดงม้วนตัวหนีมาถึงสุดขอบเวที เขาตัดสินใจสลายค่ายอาคมที่เป็นกำแพงกั้นและหลบหนีคมกระบี่ไฟด้วยการกลิ้งลงไปจากเวที ค่ายอาคมสมานตัวเป็นกำแพงล่องหนอีกครั้ง รู้ตัวอีกที เด็กหนุ่มผมแดงก็ลงมานอนคว่ำหน้าอยู่ด้านล่างเวที พร้อมกันนั้นก็มีเลือดไหลทะลักออกมาจากปาก…

เปรี้ยง!

กระบี่มังกรไฟของหลินเป่ยเฉินไม่สามารถพุ่งออกมานอกเขตเวทีได้

มันปะทะเข้ากับค่ายอาคมที่เป็นกำแพงกั้นรอบทิศทาง

เวทีประลองถึงกับสั่นสะเทือนเหมือนเกิดแผ่นดินไหว

โชคดีที่มีการลงค่ายอาคมไว้อย่างหนาแน่นและการก่อสร้างก็เป็นไปอย่างแข็งแรง เวทีประลองแห่งนี้สามารถรองรับได้แม้แต่การโจมตีของผู้มีพลังระดับเซียน เพราะฉะนั้น ใช้เวลาเพียงไม่นาน พลังทำลายล้างของกระบี่มังกรไฟก็สูญสลายหายไปและทุกอย่างก็กลับคืนสู่สภาวะปกติอีกครั้ง

 เจ้า…  เด็กหนุ่มผมแดงเงยหน้ามองขึ้นไปบนเวทีด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อ

หลินเป่ยเฉินพูดด้วยน้ำเสียงขออภัย  โอ๊ะ พอดีข้าเพิ่งลองใช้วิชานี้เป็นครั้งแรกน่ะ ก็เลยยังคำนวณระดับความรุนแรงของการโจมตีไม่ถูก ต้องขออภัยเจ้าด้วยจริงๆ 

 ฟู่! 

เด็กหนุ่มผมแดงกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง ก่อนที่จะเป็นลมหมดสติไป

การต่อสู้ครั้งนี้ได้ผู้ชนะแล้ว

หลินเป่ยเฉินก้มหน้ามองสองมือของตนเองอย่างมีความสุข

เขานี่ก็แข็งแกร่งเหมือนกันนะเนี่ย

นับว่าคัมภีร์ฝึกวิทยายุทธ์ระดับ 5 ดาวที่นักพรตหญิงชินให้เขามา มีอานุภาพการโจมตีรุนแรงน่าตกใจ

หลินเป่ยเฉินมีเวลาฝึกเพียงไม่กี่วัน โดยอาศัยโทรศัพท์มือถือเป็นตัวช่วยสำคัญ และมันก็ทำให้เขาสามารถใช้กระบวนท่าแรกจากคัมภีร์ระดับ 5 ดาวเล่มนั้นได้สำเร็จ และเพียงโจมตีด้วยกระบวนท่าเดียว เด็กหนุ่มผมแดงที่มีพลังอยู่ในขั้นปรมาจารย์ระดับ 4 ก็ถึงกับต้องพ่ายแพ้อย่างสู้ไม่ได้

การโจมตีของเขาเมื่อสักครู่นี้ เด็กหนุ่มผมแดงสามารถหลบหนีได้สำเร็จ

แต่มันมีพลังน่ากลัวมาก

หากเด็กหนุ่มผมแดงหนีไม่ทันล่ะก็…

ป่านนี้คงมีสภาพกลายเป็นกองขี้เถ้าไปแล้ว

แต่ก็ต้องขอบคุณที่เด็กหนุ่มผมแดงสามารถหลบหนีได้สำเร็จ หลินเป่ยเฉินไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่ากันให้ถึงตายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มันผิดหลักการของเขา เพราะระหว่างเขากับคู่ต่อสู้คนนี้ ไม่เคยมีความแค้นต่อกันมาก่อน

วูบ!

ใครบางคนทิ้งตัวลงมาบริเวณด้านข้างเวทีประลอง

ปรากฏว่าเป็นหัวหน้าของเด็กหนุ่มผมแดงผู้นั้น

ชายหนุ่มก้มตัวลงไปตรวจสอบอาการศิษย์น้องของตนเอง จากนั้นจึงหันมาค้อมศีรษะให้แก่หลินเป่ยเฉินและพูดโดยไม่ลังเลสักนิดว่า  ขอบคุณคุณชายหลินที่ยั้งมือไว้ไมตรี 

ถือว่าเป็นคนที่ใช้ได้เหมือนกันแฮะ

หลินเป่ยเฉินพยักหน้าตอบรับ ไม่พูดอะไร

เมื่อการประลองจบลงแล้ว หลินเป่ยเฉินก็ถูกประกาศให้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป

ชาวเมืองหยุนเเมิ่ง คณะอาจารย์และลูกศิษย์ของสถานศึกษากระบี่ที่สามต่างก็ส่งเสียงโห่ร้องออกมาด้วยความภาคภูมิใจในฝีมือของหลินเป่ยเฉิน

ก่อนหน้านี้ หลายคนเคยเป็นกังวล เพราะหลินเป่ยเฉินเพิ่งมีสถานะเป็นผู้ที่ถูกเลือก ระดับพลังคงไม่แข็งแกร่งเท่าเก่าก่อน แล้วจะมาต่อสู้กับยอดฝีมือผู้เข้าแข่งขันที่เป็นตัวแทนจากเมืองอื่นๆ ได้อย่างไร?

แต่ที่ไหนได้ ชาวเมืองหยุนเมิ่งรู้ตัวแล้วว่าพวกเขาคิดมากกันไปเอง

หลินเป่ยเฉินสามารถผ่านเข้ารอบต่อไปได้อย่างสบายๆ

เจ้าแกะดำช่างสุดยอดเหลือเกิน!

เสียงโห่ร้องให้กำลังใจและเสียงปรบมือดังขึ้นไม่ขาดสาย

บรรยากาศกลับคืนสู่ความคึกคักอีกครั้ง

โดยเฉพาะตอนที่หลินเป่ยเฉินเดินลงมาจากเวที กลุ่มผู้ชมที่เป็นสตรีก็ถึงกับเสียสติไปแล้ว

ตอนแรกที่ได้รับทราบข่าวว่าหลินเป่ยเฉินมีพลังปราณธาตุไฟ ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจสักเท่าไหร่

แต่เมื่อเห็นสิ่งที่เด็กหนุ่มสามารถทำได้ สีหน้าของพวกเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที

ไม่ต้องสงสัยอีกแล้วว่าเพราะเหตุใดหลินเป่ยเฉินถึงกลายเป็นผู้ที่ถูกเลือก

เพราะเขามีพลังการทำลายล้างรุนแรงนี่เอง

คราวนี้ ทุกคนจะประมาทไม่ได้แล้ว

เหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังสามารถมีสีหน้าผ่อนคลายไม่เกิดความหวาดหวั่นใดๆ เจียงจี้หลิวก็คือหนึ่งในนั้น กระบี่มังกรไฟที่สามารถสั่นสะเทือนเวทีประลองได้อย่างน่าเหลือเชื่อ กลับไม่สามารถทำให้แววตาของเด็กหนุ่มเจ้าของฉายากระบี่พันหน้าปรากฏความเปลี่ยนแปลงได้เลยแม้แต่น้อย

การแข่งขันยังดำเนินต่อไป

ได้เวลาที่เจียงจี้หลิวจะขึ้นเวทีแล้ว

 

เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]

เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]

Status: Ongoing

หืมมม วิชานี้น่าสนใจดี แชะ ! ติ๊งง คุณได้รับแอพพลิเคชั่นวิชากระบี่ทะลวงจันทร์ ต้องการติดตั้งหรือไม่ ! ด้วยสมาร์ทโฟนในมือของเจ้าแกะดำหลิวเป่ยเฉิน ทำให้เขาสามารถผงาดบนโลกจอมยุทธ์นี้ได้อย่างง่ายดาย…. แต่ข้าไม่เอาหรอก ใครมันจะอยากอยู่โลกแบบนี้กัน YouTube ก็ไม่มี Facebook ก็เข้าไม่ได้ ข้าขอกลับโลกเดิมไปนั่งเล่นเกมในห้องแอร์เย็น ๆ ดีกว่าโว้ยยย !!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท