เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] – บทที่ 438 อัจฉริยะที่แท้จริง

 นี่มันคัมภีร์ที่เกิดมาเพื่อเราโดยเฉพาะเลยนี่นา 

หลินเป่ยเฉินพูดกับตนเองอย่างมีความสุข

แต่ด้วยไฟล์ที่มีขนาดใหญ่ถึง 1,000 GB ความสุขของเขาก็หายไปในพริบตา

 เอาไว้ค่อยดาวน์โหลดทีหลังก็ได้วะ 

เด็กหนุ่มหยุดชะงักเล็กน้อย ก่อนล้มเลิกความตั้งใจที่จะติดตั้งแอปพลิเคชัน

หลังจากแปลงไฟล์เป็นแอปพลิเคชันเรียบร้อยแล้ว เขาก็เก็บแอปมัจจุราชขาวดำและหมอกเขียวพิฆาตเข้าไว้ในหมวดแอปพลิเคชันที่รอการดาวน์โหลด

เมื่อรวมเข้ากับค่าโฆษณาและเงินที่ไป๋ชินหยุนให้ยืมมา ยอดเงินในบัญชีวีแชทของหลินเป่ยเฉินบัดนี้ก็มีอยู่ที่ 150,000 เหรียญทองคำ

ยังขาดอีก 150,000 เหรียญเพื่อเป็นค่าดำเนินการให้เทพีกระบี่ช่วยเหลือเขา

แต่จากการพูดคุยกับเทพีกระบี่ครั้งที่แล้ว ดูเหมือนว่านางจะมีความสนิทสนมกับเทพีกระบี่หิมะไร้นามไม่น้อยทีเดียว ไม่แน่ถ้าลองเจรจา นางอาจจะช่วยลดราคาให้เขาบ้างก็ได้กระมัง?

หลินเป่ยเฉินลองพิมพ์ข้อความไปหาเทพีกระบี่หิมะไร้นามในแอปวีแชทอีกครั้ง

แต่ก็ยังไม่มีการตอบกลับมาเช่นเคย

คราวนี้ ข้อความของเขาสามารถส่งไปได้ปกติ

หมายความว่าอีกฝ่ายไม่ได้บล็อกหลินเป่ยเฉิน

เพียงแต่ไม่ยอมตอบข้อความเท่านั้นเอง…

คิดหลบหน้ากันอีกแล้วอย่างนั้นหรือ?

หลินเป่ยเฉินพยายามส่งข้อความไปรัวๆ แต่ก็ไม่มีการตอบกลับมา

สุดท้าย เขาก็เลิกล้มความคิดนี้ชั่วคราว

 ถึงเจียงจี้หลิวจะหล่อสู้เราไม่ได้ แต่มันมีพลังอยู่ในขั้นยอดปรมาจารย์ระดับ 4 แถมมีประสบการณ์ต่อสู้มากกว่าเราอีก เทียบกันแล้ว เฉาพั่วเถียนกลายเป็นอัจฉริยะตัวปลอมไปเลยทันที ต่อให้เราใช้ท่าไม้ตายทั้งหมดออกมา ก็เกรงว่ายังคงอยู่ห่างจากชัยชนะอีกไกลนัก… 

หลินเป่ยเฉินคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าการต่อสู้วันพรุ่งนี้ช่างเป็นอันตรายต่อชีวิตเหลือเกิน

เขาจำเป็นต้องมีตัวช่วย

บัดนี้ สู้ด้วยตัวเองเพียงลำพังคงไม่ได้การแล้ว

คงต้องฝากความหวังไว้ที่อย่างอื่น

หลังจากลองคิดทบทวนดูอีกหลายตลบ…

หลินเป่ยเฉินก็เปิดแอป Taobao

เขาค้นหาในหมวดหมู่อาวุธ

และกดเข้าไปในร้านค้า

เมื่อตรวจดูจนแน่ใจแล้ว หลินเป่ยเฉินก็กดเลือกปืนเวทมนตร์กระบอกหนึ่งลงในรถเข็นของตนเอง มันเป็นปืนที่มีชื่อว่าอินทรีหิมะ

คำอธิบายสินค้าบอกไว้ว่าปืนรุ่นนี้มีอานุภาพรุนแรงมากกว่าปืนรุ่นที่ถูกที่สุดถึงสองเท่า

แต่แน่นอนว่าราคาก็แพงมากกว่าเช่นกัน

ปืนอินทรีหิมะมีราคาถึง 100,000 เหรียญทองคำ

นอกจากนี้ ยังมี ‘ค่าขนส่งด่วนพิเศษ’ อีก 20,000 เหรียญทองคำอีกด้วย

รวมทั้งหมดแล้ว หลินเป่ยเฉินต้องจ่ายเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 120,000 เหรียญทองคำ

เพียงพริบตาเดียว เงินที่หลินเป่ยเฉินหามาได้อย่างยากลำบากก็จะหายวับไปกับตาอีกแล้ว

และส่วนใหญ่ในเงินจำนวนนี้ ก็เป็นเงินที่ยืมมาจากไป๋ชินหยุนทั้งสิ้น

 เฮ้อ ทำไมถึงได้เหมือนกันแบบนี้หนอ 

หลินเป่ยเฉินอดนึกถึงวันวานในอดีตตอนที่เขายังอยู่บนโลกมนุษย์ไม่ได้

บรรยากาศเปลี่ยนไป แต่รสชาติยังเหมือนเดิม

หลังจากนี้ เขาคงต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ไป๋ชินหยุนเสียแล้วสิ

ก็ได้แต่หวังว่าปืนอินทรีหิมะจะคุ้มค่าเงินก็แล้วกันนะ

แต่ในขณะนี้ หลินเป่ยเฉินไม่มีทางเลือก นอกจากซื้ออาวุธจากแอป Taobao

ก็ใครใช้ให้เทพีกระบี่หิมะไร้นามไม่ยอมตอบข้อความเขาล่ะ

‘กรุณากรอกที่อยู่ของท่านให้ถูกต้อง’

เมื่อดำเนินการมาถึงหน้าขนส่งสินค้า ข้อความแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ

หืม?

จะเขียนว่ายังไงดีหว่า?

เขาลองพิมพ์ชื่อแผ่นดินตงเต้าลงไปในช่องค้นหา

แล้วแอป Taobao ก็ช่วยระบุตำแหน่งคร่าวๆ ให้โดยอัตโนมัติ

ทั้งหมดที่เด็กหนุ่มต้องทำ ก็คือตรวจสอบที่อยู่ทั้งหมดให้ถูกต้อง

‘โลกมนุษย์แดนตะวันออกชั้นนอก เขตปกครองพิเศษดินแดนทวยเทพหมายเลข 128 แผ่นดินตงเต้า จักรวรรดิเป่ยไห่ มณฑลเฟิงอวี่…’

หลินเป่ยเฉินถึงกับพูดอะไรไม่ออกเมื่ออ่านข้อความที่อยู่ยาวเหยียดเหล่านั้น

ถ้าให้พิมพ์กรอกเองนี่ได้มีมือหงิกแน่ๆ

การขนส่งพัสดุในโลกมนุษย์ เพียงต้องกรอกบ้านเลขที่และตำบลที่อยู่ให้ถูกต้องเท่านั้นก็ใช้ได้แล้ว…

ไม่เห็นต้องละเอียดขนาดนี้เลย…

เอ่อ

สรุปว่าสถานะของแผ่นดินตงเต้ามีค่าเท่ากับตำบลที่อยู่ในการขนส่งไปรษณีย์ของโลกมนุษย์อย่างนั้นหรือ?

ส่วนจักรวรรดิเป่ยไห่ก็มีสถานะเหมือนคอนโดมิเนียมหลังหนึ่ง

มณฑลเฟิงอวี่เป็นเหมือนชั้นชั้นหนึ่งในคอนโดมิเนียมหลังนั้น

แต่เมืองหยุนเมิ่งมีขนาดกว้างใหญ่มาก และจักรวรรดิเป่ยไห่ก็มีมณฑลใหญ่อยู่ถึง 9 มณฑล พื้นที่คงไม่ได้เล็กไปกว่าประเทศจีนที่เขาจากมาแน่นอน…

แล้วโลกจอมยุทธ์แห่งนี้มีความกว้างใหญ่ขนาดไหนกันนะ?

หลินเป่ยเฉินคิดไปคิดมาก็รู้สึกขนลุกด้วยความมหัศจรรย์ใจ

สมแล้วที่ที่นี่เป็นโลกที่มีเทพเจ้าอยู่จริงๆ

ไม่ว่าอะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

มันเกือบจะเหมือนโลกแฟนตาซีในนิยายที่หลินเป่ยเฉินเคยอ่านในเน็ตสมัยยังอยู่โลกมนุษย์ไม่มีผิด

เขาได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความคิดถึงบ้าน ก่อนที่จะตั้งสติ รวบรวมสมาธิและตรวจสอบว่าชื่อที่อยู่เหล่านั้นถูกต้องแล้ว

หลังจากระบุตำแหน่งแผ่นดินตงเต้าได้เป็นอย่างแรก หลังจากนั้น การกรอกที่อยู่ก็ง่ายขึ้นเยอะ

สุดท้าย หลินเป่ยเฉินก็เลิอกจุดรับของคือเมืองหยุนเมิ่ง

เมื่อกรอกที่อยู่เสร็จเรียบร้อย เด็กหนุ่มก็สามารถตรวจสอบสถานะการขนส่งสินค้าได้ในทันที

หลินเป่ยเฉินแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเมื่อพบว่าปืนอินทรีหิมะจะถูกส่งมอบให้เขาภายในบ่ายวันพรุ่งนี้

 แล้วจะส่งมายังไงละเนี่ย? 

 จะส่งมาทันก่อนที่เราขึ้นประลองหรือเปล่า? 

 แล้วปืนกระบอกนี้จะมีอานุภาพทำลายล้างมากแค่ไหน? 

 สมมุติว่าถ้าปืนกระบอกนี้หล่นลงมาจากท้องฟ้า เราก็จะโม้บอกทุกคนไปเลยว่า นี่เป็นอาวุธสวรรค์ที่เทพเจ้ามอบให้เรา 

หลินเป่ยเฉินหยุดชะงักเล็กน้อย แต่ในที่สุดก็กดปุ่มชำระเงิน

ติ๊ง!

เสียงที่น่าปวดใจดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ เพราะว่าเงิน 120,000 เหรียญทองคำ ได้หายลับไปจากบัญชีของหลินเป่ยเฉินเรียบร้อยแล้ว

หลินเป่ยเฉินทิ้งตัวนอนส่งเสียงครวญครางอยู่บนเตียงต่อไป

หัวใจของเขาแหลกสลายด้วยความเจ็บปวด

…

วันต่อมา

ดวงตะวันสาดแสงสว่างไสว บรรยากาศอบอุ่นมีชีวิตชีวา

การแข่งขันจตุรมิตรสามัคคีดำเนินต่อไปอีกครั้ง

หกผู้เข้าแข่งขัน สามคู่ประลองผ่านไปด้วยความดุเดือด สุดท้ายก็ถึงคราวของหลินเป่ยเฉินต้องขึ้นเวที

และบนเวทีนั้น

 หลินเป่ยเฉิน นับเป็นโชคร้ายของเจ้าที่ต้องมาเผชิญหน้ากับข้า เส้นทางในการแข่งขันของเจ้าคงจบลงแต่เพียงเท่านี้ 

หนึ่งในยอดอัจฉริยะจากมณฑลใหญ่กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความมั่นใจ

เขามีนามว่าเกาตี้ผิงเป็นตัวแทนจากเมืองที่ใหญ่ที่สุดในแคว้นไห่อัน มีร่างกายสูงเท่ากับมนุษย์โลกที่เกือบ 4 ศอก ช่วงไหล่กว้าง หน้าอกกำยำ ลักษณะเหมือนตัวละครที่หลุดมาจากบทบรรยายในนิยายสามก๊กอย่างไรอย่างนั้น คิ้วหนาสีดำราวกับน้ำหมึก พลังปราณธาตุทองคำ ช่วยเสริมสร้างรูปแบบการต่อสู้ให้ป่าเถื่อนรุนแรง

สองรอบประลองก่อนหน้านี้ เกาตี้ผิงสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย ไม่ต่างไปจากเจียงจี้หลิว

และเขาก็ได้เปิดเผยให้ทุกคนทราบว่ามีพลังอยู่ในขั้นปรมาจารย์ระดับที่ 5

แต่หลายคนเชื่อว่าเด็กหนุ่มร่างสูงคนนี้น่าจะปกปิดพลังที่แท้จริงของตนเองอยู่ต่างหาก

การต่อสู้รอบนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้เป็นจำนวนมาก

อัตราการเดิมพันในบ่อนพนันถึงกับปั่นป่วนอีกครั้ง

พูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือ มีคนจำนวนมากมั่นใจว่าเกาตี้ผิงจะต้องเป็นฝ่ายชนะ

 อย่าสร้างปัญหาให้แก่ตนเองเลย 

หลินเป่ยเฉินพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ  ข้าต้องเป็นคนเดียวที่ได้รับเงินรางวัลของผู้ชนะเท่านั้น 

พูดจบเด็กหนุ่มก็พลิกฝ่ามือ

กระบี่สีเงินปรากฏขึ้นในมือของเขา

นี่คือกระบี่เล่มใหม่ที่หลินเป่ยเฉินรีบไปซื้อมาจากร้านหัวค้อนเหล็กเมื่อเช้านี้ เพราะตั้งใจจะเอามาฝึกฝนวิชากระบี่ 17 คาบสมุทร

 ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าพูดจริงหรือ? ข้าจะใช้ความแข็งแกร่งของข้า ทำลายความมั่นใจของเจ้าให้ย่อยยับเอง 

เกาตี้ผิงระเบิดเสียงหัวเราะ

ในจังหวะต่อมา…

วูบ!

เด็กหนุ่มร่างสูงพลันระเบิดพลังลมปราณสีทองคำแผ่กระจายไปในอากาศด้วยความหนักหน่วงรุนแรง พร้อมกับที่พื้นเวทีประลองเกิดความสั่นสะเทือนครืนครัน

บรรดาผู้ชมที่อยู่โดยรอบหน้าเปลี่ยนสีไปทันที

 นี่มัน… พลังของผู้อยู่ในขั้นปรมาจารย์ระดับ 7 นี่นา? 

 ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาปิดบังพลังที่แท้จริงของตัวเองจริงๆ ด้วย 

 เห็นไหมล่ะ! ข้าบอกแล้วว่าเขาไม่ได้มีพลังแค่นั้น 

เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้นตลอดเวลา

อย่าว่าแต่กับกลุ่มคนดูเลย แม้แต่ผู้เข้าร่วมการแข่งขันด้วยกันเองก็ยังอดตกตะลึงไม่ได้

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคู่แข่งที่น่ากลัวอีกคนหนึ่งได้ปรากฏตัวออกมาแล้ว

ในการคว้าตำแหน่งผู้มีพรสวรรค์ประจำเมืองของตนเอง เกาตี้ผิงสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างราบคาบ ซึ่งเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ดีว่าเขามีความแข็งแกร่งเหนือธรรมดา

แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เด็กหนุ่มร่างสูงยังไม่ได้แสดงฝีมือที่แท้จริงออกมาเลยสักครั้ง

 ทีนี้เจ้าเข้าใจช่องว่างระหว่างพวกเราแล้วหรือยัง? 

เกาตี้ผิงมีร่างกายปกคลุมด้วยม่านพลังสีทองคำ เสียงพูดของเขาดังกังวานไปทั่วเวที รัศมีสีทองเปล่งประกายเรืองรองในอากาศ ดูสวยงามและน่าเกรงขามในเวลาเดียวกัน