เล่ม 4 บทที่ 157.2
จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้ความจริงเรื่องที่กลุ่มก่อสร้างลอมบาร์เดียยังไม่ได้รับเงินค่าก่อสร้างกลับคืนมา
ดังนั้นในสายตาของพวกเขาจึงมองเห็นแค่ว่า การร่วมมือกันระหว่างลอมบาร์เดียกับอังเกนัสเป็นเรื่องที่มั่นคงยิ่ง
อีกอย่าง เบเจอร์ยังเที่ยวป่าวประกาศไปทั่วว่าตัวเองได้นำเงินส่วนตัวออกมาร่วมลงทุนในโครงการพัฒนาตะวันตกของจักรพรรดินี
ไม่ได้รู้ความจริงเลยว่าตัวเองได้ย่างเท้าเดินลงไปในกับดักที่เธอวางไว้อย่างงดงามราวกับคนโง่เขลา
เทีย เจ้าเป็นยังไงบ้าง เบเจอร์ ลอมบาร์เดียร่วมลงทุนในกิจการพัฒนาตะวันตกแบบนั้น ตำแหน่งของเจ้าจะไม่มีปัญหาหรือ
เด็กนี่คิดว่าเธอเป็นใครหา!
แค่เงินที่ข้าได้จากกิจการไปรษณีย์ที่ประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามก็มากมายอยู่
กิจการไปรษณีย์ลอมบาร์เดียประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ทั้งเข้ายึดครองตลาดและกอบโกยเงินทองอย่างคุ้มค่า
คลังก์ เดวอนยังถึงกับกรีดร้องด้วยความดีใจ เมื่อเห็นกิจการไปรษณีย์เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ในทุกวันเลยละ
หากจะบอกว่า เงินที่เบเจอร์ละลายทิ้งไปกับโครงการพัฒนาตะวันตกนั่น ไปรษณีย์ลอมบาร์เดียและกลุ่มการค้าลอมบาร์เดียที่ได้ยอดขายเพิ่มขึ้นไปพร้อมกับการเติบโตของกิจการไปรษณีย์ กำลังช่วยอุดรอยรั่วให้อยู่ก็ไม่ผิดนัก
ไปรษณีย์ลอมบาร์เดียได้กลายเป็นรากฐานสำคัญและแข็งแกร่งกิจการหนึ่งของตระกูลไปแล้ว
ยังไม่มีผลกระทบอะไรกับข้าหรอก ไม่เป็นไร
แถมเธอยังมีแผนการขั้นต่อไปที่จะใช้โจมตีพวกนั้นไว้เรียบร้อยแล้วด้วยเธอพูดอย่างผ่อนคลายพลางจิบเหล้าลงคออีกอึกแต่แล้วในตอนนั้นเอง สายตาของเธอก็พลันสบเข้ากับเจ้าตระกูลเซอเชาว์ที่กำลังมองตรงมาที่เธอจากไกลๆ
สายตานั่นมันแรงกล้ามาก จนไม่อาจแสร้งเมินเฉยทำเป็นมองไม่เห็น
…กำลังมาทางนี้? เจ้าตระกูลเซอเชาว์กำลังขยับเท้าเดินตรงมาหาเธอกับเฟเรสอย่างช้าๆ
แน่นอนว่าสายตาของผู้คนมากมายย่อมมองตามเจ้าตระกูลเซอเชาว์ที่กำลังเดินมาหาพวกเราด้วย
เธอรีบขยับเท้าเขยิบไปด้านข้าง เว้นระยะห่างกับเฟเรสให้กว้างขึ้น
เจ้าตระกูลเซอเชาว์เดินตรงดิ่งเข้ามาอย่างมั่นใจ แล้วจึงเป็นฝ่ายกล่าวทักทายเฟเรสก่อนด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะเจ้าชายลำดับที่สอง ไม่ได้พบกันเสียนานเลยพ่ะย่ะค่ะ มันเป็นแค่การทักทายทั่วไป
คนคนนี้เดิมทีเป็นถึงหัวหน้ากองกำลังอัศวินประจำราชวงศ์ ดังนั้นจะเคยพบหน้าเฟเรสบ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
แต่ปัญหาคือ ท่าทีของเจ้าตระกูลเซอเชาว์ต่างหากมันดูแข็งกร้าวและก้าวร้าวเกินกว่าจะปฏิบัติต่อคนเป็นเจ้าชายก็ไม่ได้มีตรงไหนผิดไปจากธรรมเนียมมารยาทหรอก แต่อีกฝ่ายตั้งใจแสดงออกแบบนั้นแน่ๆ
…ไม่ได้พบกันนานนะครับ เจ้าตระกูลเซอเชาว์
เฟเรสมองหน้าเจ้าตระกูลเซอเชาว์ ในขณะที่เอ่ยตอบด้วยเสียงกระด้าง
และในวินาทีนั้นเอง เธอก็เริ่มรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิรอบตัวของคนทั้งสองมันลดต่ำลงฮวบไปหลายองศา
สาเหตุเป็นเพราะเจ้าตระกูลเซอเชาว์กับเฟเรสที่เอาแต่ยืนจ้องหน้ากันเขม็ง
มันเป็นการต่อสู้กันด้วยจิตวิญญาณระหว่างเฟเรสซึ่งเป็นมาสเตอร์ในเรื่องออร่า และชานตั้น เซอเชาว์ซึ่งเคยเป็นหัวหน้ากองกำลังอัศวินส่วนพระองค์
เธอหันไปมองรอบๆ บรรดาชนชั้นสูงกำลังส่งเสียงฮือฮากันให้แซ่ด
มีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่กำลังมองท่าทางของเฟเรสกับเจ้าตระกูลเซอเชาว์ด้วยนัยน์ตาระยิบระยับด้วยความใคร่รู้
บางทีหลังจบงานเลี้ยงวันนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นในงานอาจจะถูกเอาไปพูดกันให้ทั่วแวดวงสังคมเลยก็ได้
และเธอก็เลื่อนสายตาไปมองท่าทีของจักรพรรดินี
หึ
จักรพรรดินียกยิ้มด้วยความภาคภูมิ นางกำลังมองชานตั้น เซอเชาว์ที่กำลังเปิดศึกใช้พลังต่อสู้กับเฟเรสอยู่ตรงนี้ด้วยความภาคภูมิใจเป็นอย่างมากแค่ท่าทางที่แสดงออกในตอนนี้ก็ทำให้เธอแน่ใจได้แล้วว่า คุณค่าของเจ้าตระกูลเซอเชาว์ในหัวสมองของจักรพรรดินีกำลังเพิ่มขึ้นสูงทีเดียว
แค่เดินเข้ามาทักทายเฟเรสต่อหน้าสายตาของผู้คนมากมาย ชานตั้น เซอเชาว์ก็ประสบความสำเร็จในการทำให้ทุกคนได้รู้ว่าตัวเขาอยู่คนละฝ่ายกับเฟเรส
เธอมองเฟเรสกับชานตั้น เซอเชาว์ที่กำลังใช้พลังกดข่มกันอยู่ไม่หยุดยั้ง พลางลอบยิ้มในใจอยู่เงียบๆ
‘เฟเรส เจ้านี่ฉลาดจริงๆ’
เธอปลีกตัวหลบสายตาของผู้คนออกมาเงียบๆ แล้วเดินขึ้นไปยังชั้น 2 ที่คนบางตากว่า
สวัสดีค่ะ อาจารย์
มาแล้วหรือครับ ท่านฟีเรนเทีย เครย์ลีบันกำลังรอเธออยู่ตรงนั้นอย่างที่ตกลงกันไว้ล่วงหน้า
เครย์ลีบันเชิญเธออย่างนอบน้อม พวกเรากลายเป็นอาจารย์กับลูกศิษย์ทั่วไป ในขณะที่พากันเดินไปทั่วงานเลี้ยง
เพียงไม่นานบรรดาชนชั้นสูงหลายคนที่มองพวกเราอยู่ตั้งแต่แรก ก็เริ่มเบื่อหน่ายหมดความสนใจ แล้วหันกลับไปสนทนากันเองต่อ
หลังจากมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครสนใจ เธอก็เอ่ยถามเสียงแผ่ว
คนอื่นๆ ว่ายังไงบ้างคะ
เครย์ลีบันคอยตามเก็บข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ จากการสนทนากับผู้คนมากมายที่มาร่วมงานเลี้ยงวันนี้
ท่านฟีเรนเทียคาดการณ์ได้ถูกต้องแล้วครับ เพราะไม้ทรีบ้าที่หาซื้อได้ยาก พวกเขาจึงใช้ไม้จากป่าทางใต้ของเซอเชาว์ในการก่อสร้างแทนครับ
ถ้าอย่างนั้นอังเกนัสก็คงจะติดหนี้เซอเชาว์มากเลยสินะคะ
ตรงกับข้อมูลของคุณเบ๊ตครับพวกอังเกนัสขายเขตแดนตะวันตกบางส่วนให้กับตระกูลเซอเชาว์เพื่อหาเงินมาจ่ายค่าชดเชย
กลายเป็นว่าอังเกนัสถูกผูกมัดไว้กับเซอเชาว์ด้วยเงินอย่างสมบูรณ์แบบเลยสินะคะเนี่ย
เครย์ลีบันพยักหน้าทักทายขุนนางที่เดินผ่านไปด้านข้างด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะตอบคำถามเธอ
คงจะคิดง่ายๆ ว่า ใช้รายได้จากกิจการท่องเที่ยวตะวันตกมาจ่ายคืนก็คงจะพอหรือเปล่าครับ
พวกชนชั้นสูงให้ความสนใจในกิจการท่องเที่ยวตะวันตกมากเหรอคะ
ส่วนใหญ่ก็สนใจนะครับ พวกชนชั้นสูงอย่างไรก็มีเงินมากมาย แต่ไม่มีอะไรทำกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือครับ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ถ้าช่วยลดความเบื่อลงได้ ก็คงยินดีทั้งนั้นแหละครับ
เธอหยุดเดิน แล้วหันไปมองหน้าเครย์ลีบัน
และแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ในขณะที่เอ่ยขึ้นว่า ตอนนี้ก็น่าจะถึงเวลาแล้วสินะคะ
เครย์ลีบันเองก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยเช่นกัน ก่อนจะเอ่ยตอบ ครับ ท่านฟีเรนเทีย
เครย์ลีบันผู้ลงมือลงแรงในงานครั้งนี้ด้วยตัวเองมาโดยตลอด ดูเหมือนจะคันไม้คันมือจนแทบจะอดใจไม่ไหว
บางทีเธอเองก็คงจะกำลังแสดงสีหน้าไม่ต่างกับเขานักหรอก
เอนกายพิงราวระเบียงชั้นสองแล้วมองลงไปชั้นล่าง จากตรงนี้สามารถมองเห็นเหล่าชนชั้นสูงที่รวมตัวกันอยู่หนาแน่นในบริเวณชั้นหนึ่งได้ในปราดเดียว
มองคนพวกนั้นเป็นเหมือนปลาที่ถูกขังเอาไว้ในบ่อปลาของเธอ
ปลาที่มีเงินเยอะเสียด้วย
เธอพยักหน้าให้เครย์ลีบัน แล้วเอ่ยขึ้นว่า
ถ้าอย่างนั้นก็เดินเครื่องกันให้เต็มกำลังเลยดีมั้ยคะ อาจารย์
มันเป็นสัญญาณโอเคให้เดินหน้าตามแผนการสุดกำลัง
* * *
หลังกลับจากงานเลี้ยงของจักรพรรดินี เธอก็เริ่มลงมือทันทีเรื่องแรกคือ เรียกตัวอาบีน็อกซ์มาที่คฤหาสน์ลอมบาร์เดีย
เพราะในระหว่างที่เจ้าตระกูลรูมันเดินทางกลับไปยังเขตแดนตะวันออกอีกครั้ง อาบีน็อกซ์ก็รับหน้าที่ตัวแทนเจ้าตระกูลรูมันอย่างเป็นทางการอยู่ในเมืองหลวง
ดังนั้นมันจึงเป็นแค่การเชิญมาพบปะอย่างเป็นทางการทั่วไป
เธอเลือกเวลานัดเป็นช่วงสายก่อนเวลามื้อเที่ยง เพื่อที่จะได้ใช้เวลาดื่มชาด้วยกันอย่างผ่อนคลาย
หลังจากเตรียมทุกอย่างเสร็จแล้ว เธอก็มานั่งเล่นอยู่ที่ห้องรับรองในบ้านของตัวเอง เรียบเรียงเรื่องที่จะถามอาบีน็อกซ์อยู่ในหัว
ในตอนนั้นเอง
ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงพ่อบ้านประจำปีกคฤหาสน์
ท่านอาบีน็อกซ์ รูมันมาถึงแล้วครับ คุณหนู
ให้เข้ามาได้เลยค่ะ เธอบอกพ่อบ้าน แล้วลุกขึ้นจากที่นั่งเพื่อต้อนรับอาบีน็อกซ์
ประตูเปิดออก ก่อนอาบีน็อกซ์จะเดินเข้ามาข้างในก็ได้ยินเสียงทักทายมาก่อนตัว
สวัสดีครับ ท่านฟีเรนเทีย
โหว แสบตา!เธอยกมือทั้งสองขึ้นบังตาโดยไม่รู้ตัว
เพราะผมบลอนด์แพลทินัมสว่าง นัยน์ตาดูลึกลับมีเสน่ห์คู่นั้น และนิสัยร่าเริงสดใสอันเป็นเอกลักษณ์ของอาบีน็อกซ์ทุกครั้งที่ได้พบหน้า เธอจึงคิดอยู่เสมอว่าเขาเป็น ‘เหมือนพระอาทิตย์’
แต่วันนี้อาบีน็อกซ์กลับดูเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณที่เรียกข้ามานะครับ
เธอเห็นแล้ว
วงแหวนแห่งเทพเหนือศีรษะที่สามารถมองเห็นได้ในเวลาที่พบหน้าดารานักร้องคนดัง มันกำลังเปล่งแสงออกมาจากอาบีน็อกซ์ที่แต่งตัวมาเสียเต็มยศในขณะเดียวกันก็ตระหนักขึ้นมาได้ว่าอาบีน็อกซ์ไม่มีทางแต่งตัวเต็มยศตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแบบนี้ แค่เพื่อเดินทางมาพบเธอเฉยๆ แน่