ตอนที่ 45
ถนนซีหยาง เขตหลงเฉิง อาคารกลาง
หลี่หมิงฮุ่ยกำลังมองซ้ายมองขวาหาเหลียงเฉินอยู่
ทันใดนั้นรถแลมโบกินี่สีเทาเงินก็ขับแหวกอากาศเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง!
ดวงตาของหลี่หมิงฮุ่ยเบิกกว้างและตกตะลึง
พระเจ้า! รถจะเท่เกินไปแล้ว!
คนที่ผ่านไปผ่านมาต่างก็หันมาดู
บุหรี่ในมือของชายคนหนึ่งร่วงหล่นเพราะความตกตะลึง พระเจ้าแลมโบกินี่ เท่สุดๆ!
เด็กทารกที่กำลังดูดจุกนมอยู่ก็ตกใจเช่นกัน และเธอก็เอามือเล็กๆชี้ไปทางรถแลมโบกินี่คันงาม แอ้ แอ้~
สาวคนหนึ่งรีบปิดกระโปรง!
กรี๊ด~ โรคจิต~
แลมโบกินี่พอยซั่น หยุดลงตรงหน้าหลี่หมิงฮึ่ย
เมื่อกระจกรถถูกเลื่อนลงมาก็พบกับชายหนุ่มหล่อคนหนึ่งที่เขารู้จักเป็นอย่างดี!
หลี่หมิงฮุ่ยตะลึง!
เจียงเฉินหัวเราะออกมานิดหน่อย นายจะยืนรออะไรอีกเล่า รีบขึ้นมาเร็วๆ
หลี่หมิงฮุ่ยดีใจมาก ว้าว ไม่คิดเลยว่าพี่เฉินจะยอดเยี่ยมขนาดนี้ พี่ถึงกับขับแลมโบกินี่ได้แล้ว สุดยอดไปเลย!
เจียงเฉิน รถของบริษัทน่ะ
หลี่หมิงฮุ่ย หือ?
เจียงเฉิน บริษัทที่ฉันเปิด
หลี่หมิงฮุ่ยหัวเราะ ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เฉิน พี่เป็นตลกจริงๆ!
ปิดประตู!
เจียงเฉินเหยียบคันเร่ง!
หึ่ง~~
เสียงคำรามต่ำเหมือนสัตว์ร้ายดังออกมา และแลมโบกินี่พอยซั่นก็พุ่งออกไป!
เหลือไว้เพียงภาพติดตา!
เท่มาก!
……
บนทางหลวง
มีรถสองคันกำลังขับแข่งกัน!
หนึ่งคันสีแดงและอีกหนึ่งคันเป็นสีน้ำเงินพวกมันทั้งคู้ล้วนแต่เป็นรถที่ถูกปรับแต่งมาเป็นพิเศษ
รถสีแดงในตอนนี้กำลังนำอยู่ส่วนรถคันสีน้ำเงินก็วิ่งไล่ตามมาอย่างใกล้ชิด!
การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือดมาก
ภายในรถคันสีแดงหน้าปัดบอกความเร็วกำลังแสดงตัวเลข 120 อยู่โดยที่มีคนขับเป็นผู้ชายผมสีบลอนด์กำลังฟังเพลงและขับรถไปในเวลาเดียวกัน
เขามีท่าทางที่หยิ่งยโสและยิ้มออกมาอย่างพอใจ ฮ่าฮ่า บนถนนเส้นนี้ฉันเก่งที่สุดแล้ว!
ภายในรถสีน้ำเงินก็แสดงความเร็วของรถอยู่ที่ 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมงอยู่ คนขับในตอนนี้สดงท่าทีที่ค่อนข้างเคร่งขรึม เห็นได้ชัดเลยว่าทำไมเพราะเขานั้นกำลังตามอีกฝ่ายอยู่!
เสี่ยวเฟยรอฉันก่อนเถอะ หลังจากนี้จะเป็นโค้ง 168 องศาระวังให้ดีล่ะไม่งั้นโดนแซงทางโค้งไม่รู้ตัวแน่!
หัวของคนขับรถคันสีแดงปรากฏรอยยิ้มออกมา นายน่ะหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า! ล้อเล่นรึเปล่า ฉันไม่ใช่คนเส้นตื้นนะ คนที่เอาชนะฉันคนนี้ได้ยังไม่เคยปรากฏมาก่อนหรอกนะ
ทันใดนั้นคนขับรถสีเงินก็อุทานออกมา พระเจ้า! ให้ตายสิเมื่อกี้มีรถสีเงินพุ่งผ่านฉันไป!
เมื่อคนขับรถคันสีแดงได้ยินก็ย่นจมูกออกเยาะเย้ยกลับไป ตลกดีนิ ตลกจริงๆ ทักษะการขับขี่ของนายเป็นรองแค่ฉันใครจะไปแซงนายได้กัน
ฮึ่ม!!!!!
แลมโบกินี่พอยซั่นที่วิ่งเร็วจนเห็นแต่เงาก็พุ่งผ่านรถคนสีแดงไปเหลือให้เห็นเพียงฝุ่นที่ฟุ้งออกมา
คนขับรถคันสีแดง ….
คนขับรถสีน้ำเงิน เสี่ยวเฟย ฉันไม่ได้โกหกเห็นรึยัง
การโดนตบหน้าในครั้งนี้มันเกิดเร็วมาก!
จมูกของคนขับรถคันสีแดงพ่นลมหายใจออกมา ฉันต้องแซงเขากลับให้ได้!
ทันทีที่เหยียบคันเร่ง ความเร็วของรถก็เพิ่มสูงขึ้นเป็น 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
รถสีแดงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนตัวรถเริ่มลอย แต่ใบหน้าของคนขับกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น!
มันน่าตื่นเต้น!
ผ่านไปครึ่งนาที ในที่สุดรถสีแดงก็เห็นด้านหลังรถแลมโบกินี่พอยซั่นที่อยู่ห่างออกไป 50 เมตร!
คนขับรถสีแดงพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา ตรงนี้เป็นโค้ง168องศาโอกาศเอาชนะฉันอยู่ตรงนี้แล้วเพราะยังไงเจ้านั่นก็ต้องชะลอรถแน่ๆ และมันจะเป็นโอกาศที่ดีในการแซงกลับ!
มันจะเป็นโอกาสที่ดีในการพลิกฟื้นของฉัน!
ทันใดนั้นคนขับรถคันสีแดงก็พบว่ารถแลมโบกินี่พอยซั่นด้านหน้าเข้าโค้งไปตามภูเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบและง่ายดาย ทิ้งไว้เพียงรอยยางดำๆบนถนนเท่านั้น!
คนขับอุทานออกมา พระเจ้า! นี่มันรถบ้าอะไรกัน?
และไม่เพียงแค่คนขับคันสีแดงเท่านั้นที่ตกตะลึงคนขับรถคันสีน้ำเงินก็ด้วย!
แต่อย่างไรก็ตาม ในเวลาแบบนี้ คนขับรถคันสีแดงก็ยังคงไม่ยอมแพ้ เขาตัดสินใจทำตามรถแลมโบกินี่คันข้างหน้าเขาโดยทำการดริฟท์แต่มันก็เพียงแค่เกือบจะสมบูรณ์แบบเท่านั้น!
ในหัวของคนขับรถเริ่มคำนวณออกมาอย่างรวดเร็ว
ความเร็วลม 3.5 เมตรต่อวินาที ความเร็วรถ 161 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ระบบกันสะเทือน +3 และระยะทางปัจจุบันจากโค้งประมาณ 36 เมตร งั้น…
เดี๋ยวนะ!
ทันทีที่เหยียบเบรก พวงมาลัยก็เลี้ยวซ้ายกะทันหันแล้วดึงกลับไปทางขวา รถสีแดงยังทิ้งรอยยางไว้ที่มุมซึ่งคล้ายกับรถแลมโบกินี่ก่อนหน้านี้มาก
แม้ว่าวิถีการดริฟท์จะคล้ายกันมาก แต่ก็ยังมีช่องว่างที่แตกต่างกันมากอยู่ดี!
คนขับรถคันสีแดงรู้ตัวทันทีว่าเธอแพ้แล้ว!
เธอตำตะลึงอย่างมากและไม่สามารถทำให้ตัวเองสงบได้
หากจะให้เธอทำตามแบบรถคันเมื่อกี้ แม้จะทำการคำนสณอย่างละเอียดแล้วก็มีโอกาศสำเร็จเพียง 80% แต่รถแลมโบกินี่คันนั้นกลับทำได้สมบูรณ์แบบ!
คนคนนี้น่ากลัวมาก!
เธอวิเคราะห์และประเมินออกมาในใจ!
และในเวลานี้เอง รถตำรวจจราจรก็พุ่งมาด้วยความเร็วสูงจากเบื้องหลังและเริ่มไล่ตามอีกฝ่าย
หยุดแล้วจอดรถ ให้บิดาเดี๋ยวนี้!
บ้าเอ้ย!
คนขับรถสีแดงและน้ำเงินต่างทำการจอดรถข้างถนนด้วยความหงุดหงิด!
แต่พวกเขาไม่ได้หงุดหงิดเพราะโดนตำรวจจับแต่หงุดหงิดเพราะแพ้เจ้ารถลึกลับนั่นต่างหาก!
ตำรวจจราจรยื่นใบสั่งออกมาให้ ฮึ กลาให้บิดาคนนี้ขับตาม เป็นไงล่ะตอนนี้โดนบิดาคนนี้จับแล้ว
คนขับรถสีแดงพูดออกมา แลมโบกินี่ข้างหน้ายังวิ่งเร็วกว่านี้อีกทำไมไม่ไปจับล่ะ
ตำรวจจราจรตกใจ ได้ยังไงกัน ถ้ามีก็ต้องเห็นแล้ว
คนขับรถคันสีน้ำเงิน ก็เพราะเขาขับเร็วมากจนเห็นเป็นเงาไปแล้วน่ะสิ!
ตำรวจที่ได้ยินก็ต่างตกตะลึง พวกนายบอกว่าขับเร็วจนกลายเป็นเงางั้นหรอ ถ้าเป็นจริงพวกฉันจะไปเห็นได้ไง เลิกพูดไร้สาระแล้วขับตามไปรับโทษได้แล้ว!
ในใจคนขับรถคันสีแดง พวกตาถั่วเอ้ย!
ในใจคนขับรถคันสีน้ำเงิน อยากจะยิงทิ้งจริงๆเลยพวกนี้!
……
แลมโบกินี่พอยซั่นมุ่งหน้าไปที่สถานกักกันเหลียงเฉินอย่างรวดเร็วก่อนจะหยุดลงที่หน้าประตู
เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนที่เห็นว่ามีรถมาก้ออกไปเพื่อสกัดกั้นทันที แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ตำรวจจราจร แต่พวกเขาก็ออกมาทำตามหน้าที่รักษากฏหมายทันที!
หยุด! คุณต้องสงสัยว่าจะขับรถเร็วเกินกว่ากฏหมายกำหนด ตามผมกลับไปที่สถานนีตำรวจเดี๋ยวนี้
เมื่อจอดเสร็จเจียงเฉินก็ค่อยๆลงมาจากรถ และหยิบบัตรตำรวจปลอมของเขาออกมา
ฉันแค่กลับมาบ้านเอง ไม่ต้องจริงจังมากนักหรอก
โอ้พระเจ้า!
กลายเป็นเขา!
เมื่อตำรวจทั้งสองเห็นใบรับรองตำแหน่งเจ้าหน้าที่ตำรวจของเจียงเฉินพวกเขาก็ตกตะลึงในทันที
ทำความเคารพ!
สวัสดีครับเจ้าหน้าที่เจียง!
อรุณสวัสดิ์ เจ้าหน้าที่เจียง!
พวกเขารู้มาว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน สถานีตำรวจได้ประกาศข่าวว่ามีตำรวจอาชญากรรมระดับชาติพิเศษจะมาประจำการที่เหลียนเฉิง ซึ่งเขาได้รับอำนาจเป็นรองเพียงแค่ผู้กำกับที่เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดเท่านั้น!
หลี่หมิงฮุ่ยตกตะลึงเพราะเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าเจียงเฉินในตอนนี้จะกลายเป็นตำรวจไปแล้ว!
เมื่อจอดรถเสร็จเจียงเฉินและหลี่หมิงฮุ่ยก็เดินเข้าสถานกักกันทันที!
