เมื่อเห็นทั้งสองเดินเข้ามา เพื่อนนักเรียนคนอื่นก็กระตือรือร้นกันอย่างมาก
ว้าว หยาซิน คุณยังสวยมากเลย เธอคู่กับตำแหน่งดอกไม้ประจำชั้นเรียนของเรา
นั่งตรงนี้ๆ เธอดูแลยังไงกัน ดูสิผิวยังดีอยู่เลย
ซีรุ่ย นายเก่งที่สุดในชั้นเรียนของเรา เมื่อไหร่นายจะพาพวกเราใช้ชีวิตดีๆบ้าง
ใช่ ซีรุ่ย บอกความลับในที่ทำงานให้พวกเราฟังหน่อย นายทำยังไงถึงได้เก่งขนาดนี้
จางซีรุ่ยตอบกลับอย่างสุภาพ ทุกคนก็เก่งมากเหมือนกัน แต่ฉันโชคดีกว่าก็แค่นั้น
หยาซินเพลิดเพลินกับการดูแลของ ซ่งฉิงและเผิงยู่ ถูกเพื่อนร่วมชั้นผลักออกและนั่งกับกลุ่มสาว ๆ
เพื่อนร่วมชั้นชายอีกหลายคนก็นั่งพูดคุยกับจางซีรุ่ย โดยต้องการเรียนรู้จากเขาและพูดคุยเกี่ยวกับทักษะทางอาชีพบางอย่าง
หลังจากพูดคุยกันครู่หนึ่งจางซีรุ่ยก็เหลือบมองฝูงชนแกล้งทำเป็นถาม
เจียงเฉินของพวกเรา ปีนี้เขาก็ไม่ได้มาเหรอ?
จางซีรุ่ยไม่ลืมว่าตอนนี้เขาไปได้ดีกว่าเจียงเฉินมาก เพราะเมื่อตอนที่เขายังอยู่ในวิทยาลัยเขานั้นถูกเจียงกำหราบไปเสียทุกด้าน
ถ้าจะให้พูดก็คือระหว่างที่เขายังอยู่มหาวิทยาลัยเขาต้องอยู่ภายใต้เงาของเจียงเฉินมาโดยตลอด แต่ในที่สุดวันนี้เขาก็ออกจากเงาของเจียงเฉินมาจนได้
วันนี้เขามางานเลี้ยงรุ่นก็เพราะ หนึ่งเขาต้องการที่จะมาโอ้อวดตัวเองและอีกเหตุผลหนึ่งก็คือมาดูเจียงเฉินที่เคยเป็นจุดเด่นของชั้นเรียนแต่ตอนนี้เขากลับมาเป็นคนส่งพัสดุ
แต่ถ้าเจียงเฉินไม่มา เขาก็จะไม่สามารถดูการแสดงนี้ได้
ใช่ เจียงเฉินไม่ได้มา และเขาไม่ได้มาเมื่อปีที่แล้ว
เจียงเฉินไม่ได้ไปต่างประเทศเหรอ?
ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงก็ไม่น่าแปลกใจที่ เจียงเฉินไม่ได้มางานเลี้ยง!
ใช่ เขาเป็นคนเก่งก็สมควรแล้ว
เด็กสาวกลุ่มหนึ่งที่จำเจียงเฉินได้ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก พวกเขานั้นไม่ได้เจอกันนานกว่าสองปี และเมื่อพวกเขาคิดถึงเรื่องเก่าๆ มันก็ทำให้หัวใจดวงเล็กๆของพวกเขาเต้น
พวกผู้ชายในงานที่ได้ยินก็รู้สึกหดดหู่
ท้ายที่สุดแล้วเจียงเฉินก็เป็นคนที่มีความสมบูรณ์แบบและเป็นที่รู้จัก จนมีผู้หญิงจำนวนมากไล่ตามเขา และก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตอบรับใครเลยแม้แต่คนเดียว
จางซีรุ่ยและชิวเหวินเทานั้นก็รู้สึกอิจฉาจนถึงกับต้องกัดฟันกัน
ไปต่างประเทศไปทำอะไร?
ส่งพัสดุสิไม่ว่า!
ที่พวกผู้หญิงพวกนั้นพูดถึงเจียงเฉิน มันน่าตลกอะไรขนาดนี้
ในเวลานี้ เพื่อนร่วมชั้นชายหลายๆคนต่ารู้สึกอิจฉาเจียงเฉินกันทั้งนั้น
อันที่จริง เจียงเฉินไม่ได้ไปต่างประเทศหรอก
ห๊ะ ไม่ได้ไปต่างประเทศเหรอ อย่ามาพูดอะไรไร้สาระ!
ถูกต้อง ถ้าไม่งั้นทำไมเจียงเฉินถึงไม่มาร่วมงานเลี้ยงรุ่นถ้าเขาไม่ได้ไปต่างประเทศ?
พวกสาวๆต่างไม่เชื่อกัน
นักเรียนชายคนหนึ่งถอนหายใจ นี่ ถ้าพวกเธอยังไม่เชื่อฉัน ก็ลองถามชิวเหวินเทาได้
ในเวลานี้ เพื่อนร่วมชั้นทุกคนมองไปที่ชิวเหวินเทา ชิวเหวินเทายิ้มอย่างเชื่องช้า แต่จริงๆ แล้วเขาเริ่มการแสดงของเขาแล้ว
ชิวเหวินเทาทำหน้าเศร้า เจียงเฉิน เขาไม่ได้ดีอย่างที่คิด ฉันเห็นเขาเมื่อสองสามวันก่อน
งั้นหรอ? แล้วเขาทำอาชีพอะไรอยู่ล่ะ?
ส่งพัสดุ
ส่งพัสดุ! เป็นไปได้ไงกัน! คนที่เก่งอย่างเจียงเฉินจะไปส่งพัสดุได้อย่างไร
ชิวเหวินเทา นายเข้าใจผิดอะไรรึเปล่า
เจียงเฉินจะเป็นไปเป็นคนส่งพัสดุได้ยังไง?
กลุ่มผู้หญิงเริ่มออกโรงปกป้องเจียงเฉิน
เพราะภาพลักษณ์ของของเจียงเฉิน ถูกสร้างขึ้นในใจของพวกเธอ และตอนนี้มันก็พังทลายลง พวกเธอจะยอมรับง่ายๆได้อย่างไร?
แม้ว่าตอนนี้งานจะหายาก แต่ด้วยความสามารถของเจียงเฉิน ไม่ว่าอย่างไร เขาก็คงจะไม่ลดตัวไปเป็นคนส่งพัสดุหรอก?
มันเป็นเรื่องจริง
จางซีรุ่ยพูดออกมา หยาซินกับผมเห็นเจียงเฉินตะโกนที่ประตูทางเข้าชุมชนที่อยู่อาศัยเมื่อวานนี้ ตอนนี้เขาปรับตัวให้เข้ากับอาชีพจัดส่งพัสดุอย่างเต็มตัวแล้ว เขาสัญญาว่าเขาจะมาวันนี้ แต่ตอนนี้เขายังไม่ยอมมา มันอาจจะเป็นเพราะว่าเขาอับอายที่เป็นคนส่งพัสดุก็ได้
ชิวเหวินเทาเริ่มแสดงอีกครั้ง ที่จริงแล้ว ผมคิดว่าแม้ว่าเจียงเฉินจะส่งคนส่งของ แต่เขาไม่จำเป็นต้องรักใบหน้าและไม่มาก็ได้
ในห้องจัดเลี้ยงเงียบลงทันที
สาวๆ เงียบและเหลือบมองหยาชินและดูเหมือนหยาชินก็ไม่ได้พูดอะไร นั่นก็หมายความว่าเธอยอมรับว่ามันเป็นเรื่องจริง
เหล่าผู้หญิงต่างไม่สบายใจ~
ภาพของชายในหัวใจของพวกเธอพังทลายลง
หยาชินก็มีความรู้สึกคล้ายกับพวกเธอตอนเจอเขาเมื่อวานนี้
แกร็ก~~~
ในเวลานี้ประตูก็ถูกเปิดออก
เจียงเฉินที่สวมเสื้อผ้าธรรมดาๆเดินเข้ามา
ขอโทษที พอดีวันนี้ผมเลิกงานช้า แล้วก็กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เลยมาช้าไปหน่อย
ฮ่าฮ่า เจียงเฉิน นายมาแล้ว ชิวเหวินเทา ถามอย่างรู้เท่าทัน นายทำงานอะไรถึงได้ยุ่งขนาดนั้น
เจียงเฉินยิ้มเบาๆ ส่งพัสดุไงนายไม่รู้หรอ
น่าเสียดาย นั่งตรงนี้สิเจียงเฉิน
ตาของจางซีรุ่ยเต็มไปด้วยความรังเกียจ
กลุ่มผู้หญิงหลายคนเข้ามาทักทายเจียงเฉินด้วยกัน
เจียงเฉิน ไม่ต้องสนใจพวกเธอ มาคุยกันเถอะ
พวกเขายังคงทักทายเจียงเฉินอย่างกระตือรือร้นและให้เขานั่งลง พวกเขาต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจียงเฉินในช่วงสองปีที่ผ่านมา
จางซีรุ่ยและชิวเหวินเทา มองหน้ากันและหัวใจของพวกเขามืด
วัตถุประสงค์ของพวกเขาในวันนี้บรรลุแล้ว!
คืนนี้ ออร่าของนักเรียนดีเด่นอย่างเจียงเฉินจะไม่มีอยู่อีกแล้ว และภาพลักษณ์อันรุ่งโรจน์ก่อนหน้าของเขาจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง!
คืนนี้มันเป็นคืนของพวกเขา!
ฮ่าๆๆๆ!
ในใจของคนทั้งสองต่างเต็มไปด้วยความยินดี!
…..
แกร็ก~~~
ในเวลานี้ประตูก็เปิดออกอีกครั้ง
ทุกคนหันไปมอง
พวกเขาเห็นหญิงสาวสวยในชุดดำเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินเข้ามาพร้อมกับขายาวคู่หนึ่งและถุงน่องที่ดูสะดุดตา
เป็นที่น่าประหลาดใจเพราะสาวงามคนนี้ก็คือคนที่กำลังดื่มกาแฟและอ่านหนังสือที่เจียงเฉินเจอเมื่อก่อนหน้านี้
วันนี้เธอมาทานอาหารที่ภัตตาคารซีหยวนและเธอก็บังเอิญเห็นเจียงเฉินขึ้นมาชั้นบน
เมื่อวานก่อนหน้านั้น พี่ชายของเธอโทรมาบอกเธอว่าอย่าได้ไปพัฒนาความสัมพันธ์ของเธอกับคนส่งพัสดุคนนี้อีก
และเขาก็บอกว่าคนส่งพัสดุคนนี้ที่ขับแลมโบกินี่อยู่ ดูยังไงเขาก็ไม่ใช่คนดีแน่ๆ และดูยังไงเขาก็เป็นคนเจ้าชู้
ทันใดนั้น เธอก็ผิดหวังในตัวพี่ชายของเธอทันที!
พี่ปล่อยให้พี่สะใภ้อยู่ที่บ้านโดยไม่คนเดียว และออกไปข้างนอกเพื่อไปจีบสาวแบบนี้?
ถ้าให้ฉันไปบอกน้อยชายคนนั้นตามที่พี่บอกหนูยังอายแทนพี่เลย?
และแล้วการที่เธอได้มาเจอเขาในวันนี้เธอย่อมต้องไม่พลาดโอกาศอย่างแน่นอน การที่คนสองคนนั้นบังเอิญเจอกันและจะได้แต่งานกันนั้นเป็นจะต้องพรหมลิขิตจากสวรรค์อย่างแน่นอน!
พระเจ้า สาวสวยคนนี้เป็นใครกัน?
เพื่อนร่วมชั้นของเรา?
เพื่อนร่วมชั้นของเราจะสวยขนาดนี้ได้อย่างไร!
ทันทีที่สาวสวยเดินเข้ามา ทั้งชั้นเรียนก็สว่างไสว!
ผู้หญิงนี้คนนี้ช่างสวยงามจริงๆ!
ผมยาวดุจน้ำตก กลิ่นอายของความรู้ อารมณ์ รูปร่างดี ไม่มีอะไรจะพูด ทำให้หยาซินรู้สึกหมดความมั่นใจในตัวเอง
โดยเฉพาะต้นขายาวๆ สองข้างมันสูงราวกับว่ามันสามารถตั้งเทียบกับท้องฟ้าได้เลย
ทั้งจางซีรุ่ยและชิวเหวินเทามองตรงและรู้สึกได้ทันทีว่าหยาซินที่อยู่ข้างๆพวกเขาไม่มีแรงดึงดูดต่อพวกเขาอีกต่อไป
ยิ่งกว่านั้นเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ล้วนเป็นเสื้อผ้าจากแบรนด์ดัง มูลค่านับหมื่นทำให้พวกเขาสามารถบอกได้ทันทีเลยว่าคนที่ใส่เสื้อผ้าระดับนี้ได้ต้องเป็นคนที่รวยมากๆแน่นอน
เธอเป็นใคร ใครรู้จักเธอมั่ง?
ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยอารมณ์ต่างๆ สาวงามเดินไปที่ด้านข้างของเจียงเฉินและยื่นมือของเธอออกมา
สวัสดี~ จำฉันได้ไหม
นี่คงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างคนทั้งสอง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันพูดประโยคนี้
คุณนี่เอง ผมจำได้
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะได้เจอเธออีก
สาวงามยิ้มออกมาและพูดอย่างสนุกสนาน ในวันนั้น คุณหลอกฉัน คุณจะชดเชยให้ฉันได้อย่างไร
ประโยคนี้ทำให้ทุกคนตกอยู่ในภวังค์
ได้ยินประโยคนี้ หนุ่มๆ หลายคนอิจฉาตาแดง…
แม่มันเถอะ? เกิดอะไรขึ้นกับเจียงเฉิน?
เจียงเฉินเลิกคิ้วและยิ้มและถามว่า คุณต้องการให้ผมชดเชยอย่างไร
หญิงงามครุ่นคิด คุณหมายความว่าอย่างไร คุณไม่รับข้อความ ไม่รับสาย และคุณไม่ต้องการที่จะรับผิดชอบฉันหลังจากที่คุณได้สิ่งที่ต้องการแล้วหน่อยหรอ?
สาวงามกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกหลงไหลที่แสดงออกผ่านดวงตาของเธอ
เห็นได้ชัดว่าเจียงเฉินทำอะไรบางอย่างกับเธอไว้อย่างแน่นอน! !
ผู้ชายหลายคนที่เห็นฉากนี้ต่างกัดฟันด้วยความอิจฉาริษยา
แกไอ้ เจียงเฉิน ใช่ ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้แกยังกล้าทิ้งเธอได้ยังไง?
ทำไมไม่รับโทรศัพท์และข้อความ?
ถ้าเป็นฉัน ฉันจะตอบกลับเธอในไม่กี่วินาที และจะไม่มีวันปล่อยให้สาวงามถูกทิ้งให้อย่างเย็นชาแบบนี้
โอเค ผมสัญญาก็ได้เดียวผมจะติดต่อหาคุณเองทีหลัง
จริง ๆ แล้วเจียงเฉินก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เขาไม่ได้คาดคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้น
สาวงามยิ้มอย่างมีความสุขมาก: เอาล่ะ แอด WeChat สิ
ในสายตาของคนนอก สาวงามนี้ดูเหมือนคนแปลกหน้าที่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป แต่ เธอก็ไม่คิดว่าการกระทำของเธอตอนนี้นั้นเหมือนกับเด็กน้อยที่เดินไปขอขนมจากพ่อแม่ของเธอ
จางซีรุ่ยเหลือบไปที่หยาซิน ก่อนจะกลืนน้ำลายเพราะเขาพบว่าเธอนั้นแตกต่างจากผู้หญิงข้างหน้าเจียงเฉินจริงๆ
เทียบกันไม่ได้แม้แต่น้อย
ดวงตาของผู้หญิงคนอื่นๆ ที่มองไปที่เจียงเฉิน ราวกับมีประกายดาวในดวงตาของพวกเธอ ราวกับว่าพวกเธอนั้นกำลังมองดูไอดอลของพวกเธออยู่
เพราะปรากฎว่าเจียงเฉิน นั้นไม่เคยเปลี่ยนไปแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ส่งพัสดุ แต่เขาก็ยังมีเสน่ห์อยู่มาก!
แม้แต่หยาซินยังตะลึง ด้วยความสวยของสาวงามด้วยร่างกายและรูปลักษณ์ของเธอ ซึ่งแตกต่างจากตัวเธอมาก
หลังจากที่สาวงามได้ WeChat ของเจียงเฉินเธอก็คุยกับ เขาอย่างกระตือรือร้นอีกสองสามคำและจากนั้นก็เดินจากไปอย่างไม่เต็มใจเมื่อ เจียงเฉินสัญญาว่าจะติดต่อกลับไปหาเธอเอง
บรรยากาศในกล่องค่อนข้างน่าอาย
จางซีรุ่ยและชิวเหวินเทาตัวแข็งทื่อ
เมื่อรู้ว่าเจียงเฉินในตอนนี้เป็นเพียงคนส่งพัสดุ แต่เขากลับมีสาวงามมาติดตามเขาเองถึงที่แบบนี้และเห็นได้ชัดว่าเธอเป็นลูกสาวของครอบครัวที่มีฐานะ และดูเหมือนว่าเธอจะสนิทกับเจียงเฉินมาก?
มันทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดเหมือนกินอึ!
……
ในเวลานี้ บริกรก็ดันประตูเปิดออก
พร้อมที่จะเริ่มให้บริการ
ชิวเหวินเทายิ้มมุมปาก โอกาสมาถึงแล้ว ถึงเวลาที่เบ็นจะแสดงความเหนือกว่าแล้ว!
